eitaa logo
بنیاد بین المللی غدیر قزوین
2.6هزار دنبال‌کننده
4.6هزار عکس
2.7هزار ویدیو
179 فایل
﷽ 💠کانال بنیاد بین المللی غدیر استان قزوین ویژه اطلاع رسانی ⁦✍️⁩ #مسابقات_ملی_کتابخوانی⁦ ⁦✍️⁩ #کلاس_های_نهج_البلاغه ⁦✍️⁩ #اخبار_غدیری_و_بازتاب_خبری به دوستداران خدمت به مکتب اهل بیت(ع) ارتباط با ادمین و مسئول تبادل و تبلیغات https://eitaa.com/Hosein7174
مشاهده در ایتا
دانلود
"بسم‌الله الرّحمن الرّحيم" بیا باهم نهج‌البلاغه بخوانیم✨ 🔷بخش آخرخطبه ۱۹[و من كلام له عليه‌السلام قاله للأشعث بن قيس و هو على منبر الكوفة يخطب] : يريد عليه‌السلام أنه أسر في الكفر مرة و في الإسلام مرة و أما قوله دل على قومه السيف فأراد به حديثا كان للأشعث مع خالد بن الوليد باليمامة غر فيه قومه و مكر بهم حتى أوقع بهم خالد و كان قومه بعد ذلك يسمونه عرف النار و هو اسم للغادر عندهم سید رضی می‌گوید: منظور امام(عليه السّلام) اين است كه اشعث ابن قيس يك بار وقتى كه كافر بود اسير شد و بار ديگر آنگاه كه مسلمان شد، و نيز جملۀ «دل على قومه السيف» (شمشير را به سوى قومت راهنما شدى) اشاره به جريانى است كه اشعث با خالد بن وليد در «يمامه» داشتن، اشعث قبيله خويش را فريب داد و به آنان خدعه نمود تا خالد آنان را غافلگير ساخت، لذا قبيله او وى را «عرف النار» ناميدند؛ اين لقب را به كسى مى‌گفتند كه غدر و مكر به كار مى‌برد. 🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃 🔶شرح: ‮سيّد شريف رضى گفته است: منظور كلام امام (ع) كه فرموده شمشير را بر قوم خويش براند، پيشامدى است كه براى اشعث بن قيس با خالد بن وليد در يمامه روى داد، در آن واقعه اشعث قوم خود را فريب داد و به آنها نيرنگ زد و خالد بر آنها مسلّط شد و آنها را كشت. بعضى از مورّخان و شارحان نهج البلاغه گفته‌اند اشعث داستانى با خالد بن وليد نداشته، بلكه ماجراى او با زياد بن لبيد بوده كه در بسيارى از تواريخ اسلامى به آن تصريح شده است، ولى به گفتۀ ابن ميثم در شرح نهج البلاغۀ خود، از آن جا كه شريف رضى مرد دانشمند و آگاهى بوده، ممكن است او به تاريخى در اين زمينه دست يافته باشد كه به ما نرسيده است. بعد از اين واقعه قوم اشعث او را «عرف النّار» مى‌ناميدند و عرف النّار در نزد آن قوم به معناى مكر كننده است. ‮اين لقب را به افراد خائن و پيمان‌شكن مى‌گفتند. «عرف» در اصل به معنى برآمدگى است، به همين دليل محلّ‌ روييدن يالهاى اسب و خروس را عرف مى‌گويند (و گاه به خود يال نيز عرف گفته مى‌شود) و عرفات را از اين نظر عرفات مى‌نامند كه سرزمين بلندى است كه اطراف آن را كوههايى گرفته است و اعراف، ديوارى است كه در ميان بهشت و دوزخ كشيده شده است. اگر افراد خائن و پيمان‌شكن را «عرف النّار» مى‌ناميدند به خاطر اين بوده است كه آنها براى قوم خود آتش مى‌افروختند و گويى به منزلۀ زبانه‌ها و يالهاى اين آتش بودند. 🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂 🍂🍂🍂🍂🍂 https://eitaa.com/qa_alghadir