eitaa logo
بنیاد بین المللی غدیر قزوین
2.6هزار دنبال‌کننده
4.6هزار عکس
2.7هزار ویدیو
179 فایل
﷽ 💠کانال بنیاد بین المللی غدیر استان قزوین ویژه اطلاع رسانی ⁦✍️⁩ #مسابقات_ملی_کتابخوانی⁦ ⁦✍️⁩ #کلاس_های_نهج_البلاغه ⁦✍️⁩ #اخبار_غدیری_و_بازتاب_خبری به دوستداران خدمت به مکتب اهل بیت(ع) ارتباط با ادمین و مسئول تبادل و تبلیغات https://eitaa.com/Hosein7174
مشاهده در ایتا
دانلود
هدایت شده از ازاوبگو
در بحار به نقل از كتاب الغيبه سيدعبدالحميد به سند خودش از حضرت امام باقر(عليه السّلام) آمده كه فرمودند: نخست قائم[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف] از انطاكيه آغاز مى‌كند. تورات را از غارى كه در آن عصاى موسى و انگشترى سليمان هست بيرون مى‌آورد و فرمودند: سعادت‌مندترين مردم به واسطه آن حضرت اهل كوفه خواهند بود. و نيز فرمودند: بدين جهت «مهدى» ناميده شد كه به امرى پنهان هدايت مى‌كند، تا جايى كه در پى كسى مى‌فرستد كه مردم گناهى برايش نمى‌دانند، پس او را مجازات می‌کند(چون امام آگاه به همه‌ی امور است) و حتى اين‌كه كسى در خانه‌اش سخن مى‌گويد: مى‌ترسد كه ديوار عليه او شهادت دهد. [اين روايت حاكى از آن است كه آن حضرت از انطاكيه خروج مى‌كند، ولى در روايت ديگرى - كه در بحار و غير آن از رسول‌اكرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) نقل شده - آمده كه از قريه‌اى به نام كرعه خروج مى‌نمايد، و در بعضى روايات محل خروج آن حضرت مكّه و در بعضى ديگر مدينه بيان شده است، جمع بين اين روايات - چنان‌كه بعضى از احاديث ائمه اطهار(عليهم السّلام) بر آن دلالت دارد - به اين است كه: ظهورهاى آن حضرت متعدد است.] بحارالأنوار، جلد۵۲، صفحه ۳۹۰ مکیال‌المکارم، جلد۱، صفحه ۱۹۵ https://eitaa.com/az_o_bego
شيخ صدوق(رحمه الله)در كتاب كمال‌الدين به سند خود از سيّدحميرى نقل كرده كه گفت: من [در دين] غلوّ داشتم، و معتقد به غايب بودن محمد بن الحنيفه بودم، مدتى در اين وضع گمراهى به سر مى‌بردم، تا اين‌كه خداوند بر من منّت نهاد و به وسيلۀ حضرت جعفربن‌محمد صادق(عليه السّلام) از آتش نجاتم داد و به راه راست هدايتم كرد، و چون با دلائل، امامت آن حضرت بر من ثابت شد و دانستم كه او بر من و همۀ خلق حجّت است، و او است آن امامى كه خداوند اطاعتش را واجب دانسته. از او پرسيدم: يابن رسول‌الله! اخبارى از پدران تو دربارۀ غيبت به ما رسيده كه به صحّت مقرون است، به من بگو كه اين غيبت بر چه كسی واقع مى‌شود؟ فرمودند: غيبت در ششمين فرزند من كه دوازدهمين امام است خواهد بود. امامان هدايتگر بعد از رسول.خدا(صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) كه اولين آن‌ها اميرالمؤمنين على‌بن‌ابى‌طالب(عليه‌السّلام)و آخرشان قائم بالحق، بقية الله[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف] در زمين و صاحب زمان مى‌باشد، به خدا كه اگر به قدر نوح در قوم خودش باقى بماند، از دنيا نرود تا ظهور كند و زمين را پر از قسط و عدل نمايد، چنان‌كه از ستم و ظلم پر شده باشد. کمال‌الدين، جلد۱، صفحه ۳۴ مکیال‌المکارم، جلد۱، صفحه ۱۹۸ https://eitaa.com/az_o_bego
هدایت شده از ازاوبگو
صدوق در كمال‌الدين به سند خود از امام صادق(عليه السّلام) آورده كه فرمودند: خداوند تبارك و تعالى چهارده نور را، چهارده هزار سال پيش از آفرينش خلق، آفريد؛ كه آن‌ها ارواح ما بودند. به آن حضرت عرض شد: يابن‌رسول‌الله! اين چهارده نور كيانند؟ فرمودند: محمد و على و فاطمه و حسن و حسين(سلام‌الله‌علیه اجمعین) و امامانى از ذريه حسين(عليه‌السّلام‌) آخرين آن‌ها قائم[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف] است كه پس از غيبتى بپاخيزد و دجال را بكُشد و زمين را از هرگونه جوروظلمى پاك گرداند. کمال‌الدين، جلد ۲، صفحه ۳۳۵ مکیال‌المکارم، جلد۱، صفحه ۲۰۱ https://eitaa.com/az_o_bego
هدایت شده از ازاوبگو
اصبغ‌بن‌نباته از امیرالمۆمنین درباره‌ی دجّآل پرسید: حضرت فرمودند: ... خداوند - عزّ و جلّ - او را در شام، بر سر گردنه‌اى به نام «افيق» خواهد كشت، او سه ساعت از روز جمعه گذشته، به دست كسى كه حضرت مسيح عيسى‌بن‌مريم(علیه‌السّلام) پشت سرش نماز مى‌خواند كشته مى‌شود،[قائم‌ عجل‌الله‌تعالی‌فرجه]، همانا كه بعد از آن طامّۀ كبرى (درهم‌كوبندۀ بزرگ) خواهد بود. عرض كرديم: آن چيست يا امير المؤمنين‌؟ فرمودند: خروج «دابّة الارض» از كنار كوه صفا كه انگشترى سليمان و عصاى موسى با او باشد. انگشترى را بر روى هرمؤمنى بگذارد، نقش مى‌گيرد: اين به‌حقّ مؤمن است. و بر روى هركافرى بگذارد نوشته مى‌شود: اين به‌حقّ كافر است؛ تا جايى كه مؤمن بانگ بزند كه: واى بر تو اى كافر! و كافر فرياد برآرد: خوشا به حال تو اى مؤمن! كه من دوست مى‌داشتم همانند تو باشم و رستگار شوم. سپس «دابّه» سر بردارد، آن‌گاه به اذن خداوند شرق و غرب او را ببينند، و اين امر بعد از طلوع آفتاب از مغرب خواهد بود، و توبه برداشته خواهد شد، ديگر نه توبه قبول مى‌شود و نه عملى مفيد: لاٰ يَنْفَعُ نَفْساً إِيمٰانُهٰا لَمْ تَكُنْ آمَنَتْ مِنْ قَبْلُ أَوْ كَسَبَتْ فِي إِيمٰانِهٰا خَيْراً؛ (سورۀ انعام، آيۀ ۱۵۸) آن روز براى كسى كه از پيش ايمان نياورده باشد، يا با ايمانش خير حاصل ننموده، ايمان آوردنش سودى ندارد. سپس فرمودند: از من نپرسيد كه پس از آن‌چه خواهد شد؟ زيرا كه حبيب من رسول خدا(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) از من عهد گرفته كه آن را جز به خاندانم نگويم. نزال‌بن‌سبره مى‌گويد: به صعصعة بن صوحان گفتم: اى صعصعه! منظور امير المؤمنين از اين سخن چيست‌؟ گفت: اى پسر سبره! آن‌كه عيسى بن مريم پشت سرش نماز خواهد خواند، دوازدهمين تن از عترت پيغمبر و نهمين فرزند حسين عليه السّلام است[مهدی عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف] و اوست آفتابى كه از مغرب خود برآيد، كنار ركن و مقام ظاهر مى‌شود، و زمين را پاك مى‌كند، و ميزان عدل برقرار مى‌سازد. پس آن‌هنگام هيچ‌كس به ديگرى ظلم نخواهد كرد. کمال‌الدين، جلد ۲، صفحه ۵۲۵ مکیال‌المکارم، جلد۱، صفحه ۲۰۴ https://eitaa.com/az_o_bego
هدایت شده از ازاوبگو
رسول‌خدا(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فرمودند: «ای علی! چون آخرالزّمان فرارسد[بعداز ظهور حضرت قائم‌عجل‌الله‌تعالی]، خداوند تو را به بهترین صورت بیرون می‌آورد درحالی‌که آهن داغی با توست که با آن دشمنانت را نشانه‌دار می‌کنی». مردی به امام صادق (علیه السلام) عرض کرد: «مردم می‌گویند: آیا این «دابّة الارض» آنان را زخمی هم می‌کند»؟ فرمودند: «خداوند آنان را در آتش دوزخ، داغ‌دار و نشانه‌دار کرده است و امیرالمؤمنین(علیه السّلام) با سخن، آنان را می‌سوزاند و دلیل اینکه این امر در رجعت اتّفاق می‌افتد، آیه: وَ یَوْمَ نَحْشُرُ مِن کُلِّ أُمَّةٍ فَوْجًا مِّمَّن یُکَذِّبُ بِآیَاتِنَا فَهُمْ یُوزَعُونَ * حتّی إِذَا جَاؤُوا قَالَ أَکَذَّبْتُم بِآیَاتِی وَ لَمْ تُحِیطُوا بِهَا عِلْمًا أَمَّاذَا کُنتُمْ تَعْمَلُونَ است. منظور از این دو آیه امیرالمؤمنین (علیه السلام) و دیگر ائمّه (علیهم السلام) هستند». آن مرد گفت: «عموم مردم بر این گمان‌اند که منظور از: وَ یَوْمَ نَحْشُرُ مِن کُلِّ أُمَّةٍ فَوْجًا؛ روز قیامت است». امام صادق (علیه السّلام) فرمودند: «آیا خداوند از هر اُمّتی جمعی را محشور کرده و بقیّه را رها می‌کند؟! هرگز، لیکن در رجعت چرا. امّا آیه‌ی قیامت این است: همه‌ی آنان [انسان‌ها] را برمی‌انگیزیم، و احدی از ایشان را فروگذار نخواهیم کرد!. (کهف/۴۷)». تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۱، ص۱۰۴ بحار الأنوار، ج۳۹، ص۲۴۳/ القمی، ج۲، ص۱۳۰/ نورالثقلین در بحار، به سند خود از ابوعبدالله جدلى آورده كه گفت: بر على‌بن‌ابى‌طالب(عليهم‌السّلام) وارد شدم، به من فرمودند: آيا سه مطلب را به تو خبر ندهم؟ عرض كردم: چرا. فرمودند: من بندۀ خدايم، و من «دابّة الارض» هستم و راستگوى زمين و عدل آن، و برادر پيامبرش مى‌باشم؛ آيا خبر دهم تو را به انف و عين مهدى‌[عجل‌الله‌تعالی]؟ عرض كردم: آرى؛ پس آن حضرت دست به سينۀ خود زد و فرمود: من هستم. بحارالانوار، جلد ۳۹، صفحه ۲۴۳ مکیال‌المکارم، جلد۱، صفحه ۲۰۴ https://eitaa.com/az_o_bego
هدایت شده از ازاوبگو
حضرت ابى‌عبدالله صادق(عليه السّلام) دربارۀ قول خداوند[عزّ و جلّ]: ...يَوْمَ يَأْتِي بَعْضُ آيٰاتِ رَبِّكَ لاٰ يَنْفَعُ نَفْساً إِيمٰانُهٰا لَمْ تَكُنْ آمَنَتْ مِنْ قَبْلُ‌ أَوْ كَسَبَتْ في إيمانِها خَيْراً قُلِ انْتَظِرُوا إِنَّا مُنْتَظِرُونَ . (سوره انعام، آیه ۱۵۸) آن روز كه بعضى از آيات پروردگارت رسد(آشکار گردد) براى كسى كه از پيش ايمان نياورده يا با ايمانش خيرى حاصل ننموده باشد، ايمان آوردنش سودى ندارد. فرمودند: «الْآیَاتُ هُمُ الْأَئِمَّهًُْ وَ الْآیَهًُْ الْمُنْتَظَرَهًُْ الْقَائِمُ »؛ آيات، امامان(علیهم‌السّلام) هستند و آيۀ منتظره قائم[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف] است، پس آن‌روز نفعى ندارد كسى را ايمانش، اگر پيش از آن‌كه آن حضرت با شمشير قيام كند ايمان نياورده باشد؛ هرچند كه به پدران او ايمان داشته است . (تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۴، ص۶۵۲/ بحارالأنوار، ج۶۴، ص۳۳) کمال‌الدين، جلد ۲، صفحه ۳۳۶ مکیال‌المکارم، جلد۱، صفحه ۲۰۸ https://eitaa.com/az_o_bego
هدایت شده از ازاوبگو
در روايتى كه محمدبن‌حسن حرّ عاملى در كتاب «اثبات الهداة بالنصوص و المعجزات» از كتاب «اثبات الرجعة» فضل بن شاذان به سند صحيح آورده چنين مى‌خوانيم: از امام صادق(عليه السّلام) است كه فرمودند: هيچ معجزه‌اى از معجزات انبياء و اوصياء نيست، مگر اين‌كه خداوند تبارك و تعالى مثل آن را به دست قائم[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف] ظاهر مى‌گرداند تا بر دشمنان اتمام حجّت كند. اثبات الهداة، جلد ۷، صفحه ۳۵۷ مکیال‌المکارم، جلد۱، صفحه ۲۱۰ https://eitaa.com/az_o_bego
شباهت حضرت صاحب‌الزّمان[عجل‌الله‌تعالی فرجه] به آدم(عليه السّلام) خداوند آدم را خليفۀ خود در تمام زمين قرار داد و او را وارث آن ساخت و چنين فرمود: إِنِّي جٰاعِلٌ فِي اَلْأَرْضِ خَلِيفَةً‌؛ (سوره بقره، آيه 30) همانا من در زمين جانشينى قرار مى‌دهم. و خداوند حضرت حجّت[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف] را نيز وارث زمين، و خليفۀ خود در زمين قرار خواهد داد، چنان‌كه از حضرت ابى‌عبدالله صادق(عليه السّلام) مروى است كه در تفسير آيه: وَعَدَ اَللّٰهُ اَلَّذِينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَ عَمِلُوا اَلصّٰالِحٰاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِي اَلْأَرْضِ‌؛ (سوره نور، آيه 55) خداوند به كسانى از شما كه ايمان آورده‌اند و كارهاى شايسته انجام داده‌اند وعده داده كه آنان را در زمين خلافت بخشد. فرمودند: او قائم[عجل‌الله‌تعالی] و اصحابش مى‌باشند و هنگام ظهورش در مكّه درحالى‌كه دست بر صورت مى‌كشد، مى‌گويد: اَلْحَمْدُ لِلّٰهِ اَلَّذِي صَدَقَنٰا وَعْدَهُ وَ أَوْرَثَنَا اَلْأَرْضَ‌...؛ (سوره زمر، آيه 74) سپاس خداوندى كه وعده‌اش را دربارۀ ما راست گردانيد و زمين را به ميراث ما درآورد. تفسير البرهان: 146/3 و در حديث مفضّل آمده كه: خروج مى‌كند درحالى‌كه ابرى بالاى سرش سايه افكنده و در آن منادى ندا مى‌كند: اين مهدى[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف] خليفۀ خدا است، از او پيروى كنيد. مکیال‌المکارم، جلد۱، صفحه ۲۱۳ https://eitaa.com/az_o_bego
هدایت شده از ازاوبگو
گريه آدم(عليه السّلام) از پيامبراکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) آمده كه فرمودند: آدم(عليه السّلام) آن‌قدر بر فراق بهشت گريست تا اين‌كه اشك از دو گونه‌اش مانند آبراه جارى شد. بحارالأنوار، جلد۱۱، صفحه ۲۰۴ از امام صادق(عليه السّلام) نيز همين معنى روايت شده است. بحارالأنوار، جلد۱۰۱، صفحه ۳۲۰ حضرت قائم‌[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشريف] نيز - مانند آدم - گريه بسيار دارد، چنان‌كه در زيارت «ناحيه‌مقدسه» از آن حضرت است كه، خطاب به جدّشان امام حسين(عليه السّلام) مى‌‌فرمايند: شب و روز برايت ندبه مى‌كنم و به جاى اشك بر تو خون مى‌گريم. مکیال‌المکارم، جلد۱، صفحه ۲۱۳ https://eitaa.com/az_o_bego
هدایت شده از ازاوبگو
دربارۀ آدم(عليه‌السّلام) آيه نازل شده كه: وَ عَلَّمَ آدَمَ الْأَسْماءَ كُلَّها خداوند تمام اسم‌ها را به آدم تعليم فرمود. (سوره بقره، آيه ۳۱) و امّا قائم[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف]، خداوند -عزّ و جلّ- آنچه به آدم(عليه‌السّلام)آموخت به او نيز آموخته و اضافه بر آن هم مطالب ديگرى آموخته است، چه اين‌كه آدم بيست و پنج حرف از اسم اعظم را آموخته بود - چنان‌كه در حديث آمده - و پيغمبر اكرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) هفتاد و دو حرف از آن را آموخت، و تمام امورى كه خداوند متعال به پيامبرش داده، به اوصياى آن حضرت نيز داده شده تا رسیده به مولاى ما حضرت قائم[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف]. و در خبر صحيحى ثقة‌الاسلام كلينى از حضرت امام صادق(عليه السّلام) آورده، فرمودند: آن علمى كه بر آدم(عليه السّلام) نازل شد، ديگر برداشته نشد و هيچ عالِمى نمرده مگر اين‌كه علمش را به ارث گذاشته است، زمين بدون عالِم باقى نمى‌ماند. کافی، جلد ۱، صفحه ۲۲۳ مکیال‌المکارم، جلد۱، صفحه ۲۱۳ https://eitaa.com/az_o_bego
هدایت شده از ازاوبگو
آدم(عليه السّلام) زمين را با عبادت خدا زنده كرد، پس از آن‌كه جنّيان با كفر و طغيانشان آن را ميرانده بودند. قائم[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف] نيز زمين را با دين خدا و عبادت و عدالت و برپايى حدودش زنده خواهد كرد، بعد از مردن آن به كفر و معصيت اهل زمين. در بحار از حضرت ابوجعفرباقر(عليه السّلام) دربارۀ آيۀ: يُحْيِ اَلْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهٰا؛ (سوره روم، آيه ۱۹) زمين را پس از مرگ آن زنده مى‌سازد. آمده كه فرمودند: خداوند - عزّ و جلّ - به وسيلۀ قائم[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف] زمين را بعد از مرگش زنده گرداند و منظور از مرگ آن، كفر اهل آن مى‌باشد كه كافر در حقيقت مرده است. بحار الأنوار،جلد ۵۱، صفحه ۵۴ مکیال‌المکارم، جلد۱، صفحه ۲۱۳ https://eitaa.com/az_o_bego
هدایت شده از ازاوبگو
و در وسائل دربارۀ آيۀ: اعْلَمُوا أَنَّ اللهَ يُحْيِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِها... (سوره حدید، آیه ۱۷) بدانيد خداوند زمين را بعد از مرگ آن زنده مى‌كند... آمده كه حضرت ابوابراهيم موسى‌بن‌جعفر(عليه السلام) فرمودند: به وسيلۀ باران احيا نمى‌كند، بلكه خداوند مردانى برانگيزد[حضرت مهدی(عجل‌الله‌تعالی) و یارانش] كه عدالت را زنده مى‌كنند، و زمين به خاطر احياى عدالت، زنده مى‌شود، و به درستى كه اگر يك حدّ در زمين برپا شود، سودمندتر از چهل روز باران است. و در همان كتاب از پيامبراكرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) منقول است كه فرمودند: يك ساعت امام عادل بهتر است از عبادت هفتاد سال، و يك حدّ كه براى خدا در زمين برپا شود سودمندتر است از چهل روز باران. با اين همه تا كى و تا چند، آدم(عليه‌السّلام) و قائم[عجل‌الله‌تعالی] را باهم مقايسه كنم درحالى‌كه آدم به خاطر قائم[عجل‌الله‌تعالی]خلق شد. «إنّ الّذي خلق المكارم حازهافي صلب آدم للإمام القآئم» آن‌كه مكارم اخلاق را آفريد همه را در صلب آدم قرار داد براى امام قائم[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف] تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۵، ص۵۷۴/ الکافی، ج۷، ص۱۷۴/ وسائل الشيعه، ج ۱۸، ص ۳۰۸/ البرهان مکیال‌المکارم، جلد۱، صفحه ۲۱۳ https://eitaa.com/az_o_bego