#یادتوآرامش‌جان‌من‌است
#نام‌تو‌ذکرسحرگاه‌من‌است
شباهت حضرت صاحب‌الزّمان[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه] به حضرت موسی(علیه‌السّلام)
در خرايج از امام صادق(علیه‌السّلام) از پدر بزرگوارش (عليهم‌السّلام) آورده كه فرمودند:
چون قائم[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف] در مكه قيام كند و بخواهد به كوفه برود، سخنگوى آن حضرت ندا مى‌كند:
كسى از شما خوردنى و آشاميدنى برندارد، و آن حضرت سنگ موسى بن عمران را - كه از آن دوازده چشمه جوشيد - با خود برمى‌دارد؛
پس به هيچ منزلى فرودنيايد مگر اين‌كه آن را نصب فرمايد و چشمه‌ها از آن جوشد، پس هركه گرسنه باشد سير و هركه تشنه باشد سيراب مى‌گردد و همين توشه آن‌ها خواهد بود تا به نجف برسند - پيش‌تر از كوفه - و چون به آن‌جا فرودآيند آب و شير از آن پيوسته جارى خواهد بود، هركه گرسنه باشد سير و هركه تشنه باشد سيراب مى‌گردند.
الخرائج، صفحه ۱۱۰
مکیال‌المکارم، جلد۱، صفحه ۲۵۲
#اللّٰھُمَ‌عجلْ‌لِّوَلیڪَ‌الفرَج
#اَللّٰهُمَّ‌الْعَنِ‌الْجِبْتَ‌وَالطّٰاغُوتَ‌وَالنَعثل
#یادتوآرامش‌جان‌من‌است
#نام‌تو‌ذکرسحرگاه‌من‌است
شباهت حضرت صاحب‌الزّمان[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه] به حضرت موسی(علیه‌السّلام)
در كمال‌الدين از امام صادق(عليه السّلام) ضمن حديثى طولانى در بيان شباهت آن حضرت به موسى(عليه السّلام) چنين آمده:
وقتى فرعون مطلع شد كه زوال و نابودى حكومتش بر دست او (موسى) است دستور داد كاهنان را حاضر كنند، پس آن‌ها او را بر نسب براندازندۀ حكومتش دلالت كردند، و اين‌كه آن شخص از بنى اسرائيل است، پس پيوسته دستور مى‌داد كه شكم زنان باردار بنى اسرائيل را پاره كنند تا آن‌جا كه بيست و چند هزار نوزاد را كشت ولى نتوانست به موسى دست يابد، زيرا كه خداوند - تبارك و تعالى - او را حفظ كرد؛
و همين‌طور بنى اميه و بنى العباس وقتى دانستند كه سقوط سلطنت و رياست امرا و جبّارانشان به دست قائم ما[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف] خواهد بود، به دشمنى ما پرداختند و شمشيرهاى خود را در كشتن آل رسول(صلّى اللّه عليه و اله) و نابود كردن نسل آن حضرت به كار گرفتند به طمع اين‌كه به قتل قائم[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه] دست يابند.
البته خداوند - عزّ و جلّ - نمى‌پذيرد كه امر خود را براى يكى از ستمكاران فاش نمايد، مگر اين‌كه نور خود را به كمال رساند هرچند كه مشركين را خوش نيايد...
كمال‌الدين، جلد ۲، صفحه ۴۵۳
مکیال‌المکارم، جلد۱، صفحه ۲۵۲ و ۲۵۳
#اللّٰھُمَ‌عجلْ‌لِّوَلیڪَ‌الفرَج
#اَللّٰهُمَّ‌الْعَنِ‌الْجِبْتَ‌وَالطّٰاغُوتَ‌وَالنَعثل
#یادتوآرامش‌جان‌من‌است
#نام‌تو‌ذکرسحرگاه‌من‌است
شباهت حضرت صاحب‌الزّمان[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه] به حضرت موسی(علیه‌السّلام)
موسى(عليه السّلام)؛ خداوند در يك شب امرش را اصلاح فرمود.
قائم[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف] نيز، خداوند در يك شب امرش را اصلاح خواهد كرد.
چنان‌كه در كمال‌الدين از حضرت امام جواد(عليه السّلام) در وصف حضرت قائم[عجل‌الله‌تعالی] روايت شده فرمودند: و به تحقيق كه خداوند تبارك و تعالى امر او را در يك شب اصلاح خواهد كرد، هم‌چنان‌كه امر كليم خود موسى(عليه السّلام) را در يك شب اصلاح فرمود كه براى برگرفتن آتش براى خانواده‌اش رفت ولى درحالى‌كه به پيغمبرى و رسالت مبعوث شده بود، بازگشت.
كمال‌الدين، جلد ۲، صفحه ۳۷۷
موسى(عليه السّلام)؛ خداوند متعال به منظور امتحان قومش ظهور آن حضرت را تأخير انداخت، تا كسانى كه گوساله پرستيدند از كسانى كه خداى - عزّ و جلّ - را پرستيدند، جدا شوند. قائم[عجل‌الله‌تعالی] نيز، خداوند به‌همين منظور ظهورش را به تأخير انداخته است.
مکیال‌المکارم، جلد۱، صفحه ۲۵۳
#اللّٰھُمَ‌عجلْ‌لِّوَلیڪَ‌الفرَج
#اَللّٰهُمَّ‌الْعَنِ‌الْجِبْتَ‌وَالطّٰاغُوتَ‌وَالنَعثل
#یادتوآرامش‌جان‌من‌است
#نام‌تو‌ذکرسحرگاه‌من‌است
شباهت حضرت صاحب‌الزّمان[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه] به حضرت هارون(علیه‌السّلام)
هارون(عليه السّلام) از راه دور سخن موسى را مى‌شنيد، هم‌چنان‌كه موسى سخن هارون را از دور مى‌شنيد،
اين نكته را صاحب كتاب بدايع الزهور آورده. قائم[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف] نيز؛
در روضه كافى از حضرت ابى‌عبدالله صادق(عليه السّلام) آمده كه فرمودند:
هنگامى كه قائم ما[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه] بپاخيزد خداوند - عزّ و جلّ - در گوش‌ها و چشم‌هاى شيعيان ما خواهد افزود؛ به‌طورى‌كه بين آن‌ها و حضرت قائم[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه] پيكى نخواهد بود، با آن‌ها سخن مى‌گويد و آن‌ها مى‌شنوند، و به او نگاه مى‌كنند درحالى‌كه در جاى خودش باشد.
روضه‌کافی، صفحه ۲۴۰
مکیال‌المکارم، جلد۱، صفحه ۲۵۴
#اللّٰھُمَ‌عجلْ‌لِّوَلیڪَ‌الفرَج
#اَللّٰهُمَّ‌الْعَنِ‌الْجِبْتَ‌وَالطّٰاغُوتَ‌وَالنَعثل
#یادتوآرامش‌جان‌من‌است
#نام‌تو‌ذکرسحرگاه‌من‌است
شباهت حضرت صاحب‌الزّمان[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه] به حضرت يوشع(عليه السّلام)
يوشع(عليه السّلام)؛ پس از وفات موسى(عليه السّلام) منافقان امّت آن حضرت با او جنگ كردند.
قائم[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف] نيز، منافقان اين امت با او جنگ خواهند كرد.
يوشع(عليه السّلام)؛ خورشيد برايش بازگشت. قائم[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف] نيز، با مهر و ماه سخن مى‌گويد و آن‌ها را صدا مى‌زند، و آن‌ها به او پاسخ مى‌دهند - چنان‌كه علامه مجلسى در بحار از حضرت امام باقر(عليه السّلام) روايت كرده كه فرمودند: قائم[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه] سيصد و نه سال زمامدارى مى‌كند - همان‌قدر كه اهل كهف در غارشان به سر بردند - زمين را پر از عدل و قسط خواهد كرد چنان‌كه از ظلم‌وستم پر شده باشد، پس خداوند براى او شرق و غرب زمين را فتح خواهد نمود، تا اين‌كه جز دين محمد(صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) باقى نماند، شيوۀ سليمان بن داوود را پيش خواهد گرفت و خورشيد و ماه را صدا مى‌زند و او را پاسخ مى‌دهند، و زمين براى او نور ديده شود و به او وحی می‌آید که به امر خداوند به وحی عمل می‌کند.
بحارالأنوار، جلد ۵۲، صفحه ۳۹۰
مکیال‌المکارم، جلد۱، صفحه ۲۵۴
#اللّٰھُمَ‌عجلْ‌لِّوَلیڪَ‌الفرَج
#اَللّٰهُمَّ‌الْعَنِ‌الْجِبْتَ‌وَالطّٰاغُوتَ‌وَالنَعثل
#یادتوآرامش‌جان‌من‌است
#نام‌تو‌ذکرسحرگاه‌من‌است
شباهت حضرت صاحب‌الزّمان[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه] به حضرت حزقیل(علیه‌السّلام)
حزقيل(عليه السّلام)؛ خداوند متعال مردگانى را برايش زنده كرد، چنان‌چه می‌فرماید:
أَ لَمْ تَرَ إِلَى اَلَّذِينَ خَرَجُوا مِنْ دِيٰارِهِمْ وَ هُمْ أُلُوفٌ حَذَرَ اَلْمَوْتِ فَقٰالَ لَهُمُ اَللّٰهُ مُوتُوا ثُمَّ أَحْيٰاهُمْ؛
(سوره بقره، آيه ۲۴۳)
آيا ننگرى به كسانى كه شمارشان هزاران تن بود و از بيم مرگ از ديار خود بيرون رفتند، پس خداوند به آن‌ها فرمود: بميريد [كه مردند] سپس آنان را زنده كرد.
قائم[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف]نيز، خداوند متعال براى او مردگانى را از مؤمنين و منافقين و كافرين زنده خواهد كرد و اخبارى كه بر اين معنى دلالت دارد بسيار، بلكه متواتر است؛
امام صادق(علیه‌السّلام)در تفسیر آیه ۳۸ سوره نحل می‌فرمایند:
...اى ابوبصير! هنگامى كه قائم ما[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف] بپاخيزد خداوند گروهى از شيعيان ما را براى او برمى‌انگيزد و زنده كند كه گيره‌هاى شمشيرهايشان بر روى شانه‌هايشان است. چون اين خبر به قومى از شيعيان ما كه نمرده باشند برسد به يكديگر گويند: فلان و فلان و فلان از قبرهايشان برانگيخته شدند و آن‌ها با قائم[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه] هستند...
روضه کافی، صفحه ۵۰
مکیال‌المکارم، جلد۱، صفحه ۲۵۷
#اللّٰھُمَ‌عجلْ‌لِّوَلیڪَ‌الفرَج
#اَللّٰهُمَّ‌الْعَنِ‌الْجِبْتَ‌وَالطّٰاغُوتَ‌وَالنَعثل
#یادتوآرامش‌جان‌من‌است
#نام‌تو‌ذکرسحرگاه‌من‌است
شباهت حضرت صاحب‌الزّمان[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه] به حضرت داوود(علیه‌السّلام)
داوود(عليه السّلام) را، خداوند - عزّ و جلّ - در زمين خليفه ساخت و فرمود:
يٰا دٰاوُدُ إِنّٰا جَعَلْنٰاكَ خَلِيفَةً فِي اَلْأَرْضِ؛
(سوره ص، آیه ۱۷)
اى داوود ما تو را در زمين خلافت داديم.
قائم[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف] را نيز، خداوند خليفۀ خود در زمين نمود و فرمود:
أَمَّنْ يُجِيبُ اَلْمُضْطَرَّ إِذٰا دَعٰاهُ وَ يَكْشِفُ اَلسُّوءَ وَ يَجْعَلُكُمْ خُلَفٰاءَ اَلْأَرْضِ؛
(سوره نمل، آیه ۶۲)
آيا چه‌كسى [جز خداوند] دعاى مضطرّ را به اجابت مى‌رساند، و گرفتارى را برطرف مى‌سازد، و شما(ائمه) را خلفاى زمين قرار مى‌دهد.
و در دعايى از حضرت امام رضا(عليه السّلام) برای حضرت حجّت[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف] چنين آمده است: «ادفع عن وليّك و خليفتك...».
البلد الأمين، صفحه ۸۱
مکیال‌المکارم، جلد۱، صفحه ۲۵۸
#اللّٰھُمَ‌عجلْ‌لِّوَلیڪَ‌الفرَج
#اَللّٰهُمَّ‌الْعَنِ‌الْجِبْتَ‌وَالطّٰاغُوتَ‌وَالنَعثل
#یادتوآرامش‌جان‌من‌است
#نام‌تو‌ذکرسحرگاه‌من‌است
شباهت حضرت صاحب‌الزّمان[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه] به حضرت داوود(علیه‌السّلام)
داوود(عليه السّلام)؛ خداوند آهن را برايش نرم كرد كه در قرآن آمده:
وَ أَلَنّٰا لَهُ اَلْحَدِيدَ؛
(سوره سبأ، آیه ۱۰)
آهن را برايش نرم ساختيم.
قائم[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف] نيز، خداوند آهن را برايش نرم كرده است، چنان‌كه در بعضى از كتاب‌ها از محمد بن زيد كوفى از امام صادق(عليه السّلام) مروى است كه فرمودند: مردى از عمان به خدمت حضرت صاحب الزمان[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه] مى‌آيد و عرض مى‌كند:
آهن براى داوود نرم شد اگر تو هم مانند او [معجزه] بياورى تصديقت مى‌كنيم.
پس آن حضرت معجزۀ داوود(علیه‌السّلام) را به او نشان مى‌دهد، ولى آن شخص منكر مى‌شود، پس قائم[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف] عمود آهنينى به گردن او مى‌اندازد كه هلاك مى‌شود و مى‌فرمايد: اين سزاى كسى است كه آيات خدا را دروغ انگارد.
مکیال‌المکارم، جلد۱، صفحه ۲۵۸
#اللّٰھُمَ‌عجلْ‌لِّوَلیڪَ‌الفرَج
#اَللّٰهُمَّ‌الْعَنِ‌الْجِبْتَ‌وَالطّٰاغُوتَ‌وَالنَعثل
#یادتوآرامش‌جان‌من‌است
#نام‌تو‌ذکرسحرگاه‌من‌است
شباهت حضرت صاحب‌الزّمان[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه] به حضرت داوود(عليه السّلام)
داوود(عليه السّلام)؛ سنگ با او سخن گفت و صدا زد:
اى داوود! مرا بگير و جالوت را با من به قتل برسان.
قائم[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف] نيز، علم و شمشيرش او را صدا مى‌كنند و مى‌گويند: اى ولىّ خدا! خروج كن و دشمنان خدا را به قتل برسان.
تمام اين روايات را شيخ صدوق در كتاب كمال‌الدين و تمام النعمة آورده است، و نيز در روايت آمده كه:
سنگ در زمان ظهور آن حضرت[مهدی عجل‌الله‌تعالی‌فرجه] هنگامى كه كافرى پشت آن پنهان مى‌شود، مؤمن را صدا مى‌زند و مى‌گويد:
اى مؤمن! پشت من كافرى هست او را بكش، پس مؤمن مى‌آيد و آن كافر را مى‌كشد.
داوود(عليه السّلام)؛ جالوت را كشت.
قائم[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه]، دجّال را - كه از جالوت بدتر است - مى‌كشد.
مکیال‌المکارم، جلد۱، صفحه ۲۵۹
#اللّٰھُمَ‌عجلْ‌لِّوَلیڪَ‌الفرَج
#اَللّٰهُمَّ‌الْعَنِ‌الْجِبْتَ‌وَالطّٰاغُوتَ‌وَالنَعثل
#یادتوآرامش‌جان‌من‌است
#نام‌تو‌ذکرسحرگاه‌من‌است
شباهت حضرت صاحب‌الزّمان[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه] به حضرت سلیمان(علیه‌السّلام)
از امام نهم حضرت جواد(عليه السّلام) آمده كه فرمودند:
خداوند تبارك و تعالى به داوود(عليه‌السّلام) وحى فرمود كه سليمان(علیه‌السّلام) را خليفۀ خود سازد، درحالى‌كه كودك بود و چوپانى گوسفندان مى‌كرد؛
عبّاد و علماى بنى‌اسرائيل اين مطلب را انكار كردند، پس خداوند تعالى وحى فرمود:
عصاهاى آن افراد را بگير و عصاى سليمان را نيز بگير و آن‌ها را در اتاقى بگذار و درِ آن اتاق را به مهر خودشان مهر كن، و چون فردا شود عصاى هركس برگ برآورده و ميوه داده بود او خليفه است، پس داوود اين مطلب را به آن‌ها خبر داد، گفتند: ما راضى و تسليم شديم.
(کمال‌الدين، جلد۱، صفحه ۱۵۶)
قائم[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف] را خداوند - عزّ و جلّ - خليفه قرار داد و حال آن‌كه كودكى تقريبا پنج ساله بود، و در زمان حيات پدرش به سؤالات سعدبن‌عبدالله‌قمی پاسخ گفت.
مکیال‌المکارم، جلد۱، صفحه ۲۶۰
#اللّٰھُمَ‌عجلْ‌لِّوَلیڪَ‌الفرَج
#اَللّٰهُمَّ‌الْعَنِ‌الْجِبْتَ‌وَالطّٰاغُوتَ‌وَالنَعثل
#یادتوآرامش‌جان‌من‌است
#نام‌تو‌ذکرسحرگاه‌من‌است
شباهت حضرت صاحب‌الزّمان[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه] به حضرت سليمان(علیه السّلام)
سليمان(عليه السّلام) گفت:
هَبْ لِي مُلْكاً لاٰ يَنْبَغِي لِأَحَدٍ مِنْ بَعْدِي؛
(سوره ص، آيه ۳۵)
پروردگارا به من ملكى عنايت كن كه براى هيچ‌كس بعد از من شايسته نباشد.
از نظر كيفيّت و چگونگى، چه اين‌كه سلاطين جهان - همان‌طوركه متعارف است حكومتشان آميخته به جور و فساد است، ولى سليمان مى‌خواست حكومتش آن‌طور نباشد، و نيز سلطنت و حكومت پادشاهان و امراى زمين تنها بر انسان‌ها است ولى حكومت سليمان بر جنّ و انس و پرندگان بود. خداوند - عزّ و جلّ - مى‌فرمايد:
وَ حُشِرَ لِسُلَيْمٰانَ جُنُودُهُ مِنَ اَلْجِنِّ وَ اَلْإِنْسِ وَ اَلطَّيْرِ فَهُمْ يُوزَعُونَ؛
(سوره نمل، آیه ۱۷)
و لشكريان سليمان از جنّ و انس و پرندگان برايش گرد آمدند.
قائم[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف]؛ خداوند متعال ملك و حكومتى به او عنايت خواهد فرمود كه براى احدى از اولين و آخرين - از نظر كميّت و كيفيت - مانندش نبوده.
امّا كميّت: براى اين‌كه آن حضرت[مهدی عجل‌الله‌تعالی‌فرجه] شرق و غرب را مى‌گيرد - چنان‌كه در حديث آمده - و امّا كيفيت: براى اين‌كه محض عدالت و عدالت خالص است، و چون‌كه حكومتش تمام اهل آسمان‌ها و زمين‌ها را شامل مى‌گردد، - چنان‌كه گذشت -
مکیال‌المکارم، جلد۱، صفحه ۲۶۱
#اللّٰھُمَ‌عجلْ‌لِّوَلیڪَ‌الفرَج
#اَللّٰهُمَّ‌الْعَنِ‌الْجِبْتَ‌وَالطّٰاغُوتَ‌وَالنَعثل
#یادتوآرامش‌جان‌من‌است
#نام‌تو‌ذکرسحرگاه‌من‌است
شباهت حضرت صاحب‌الزّمان[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه] به حضرت سليمان(علیه‌السّلام)
سليمان(عليه السّلام)؛ خداوند باد را در تسخير او قرار داده بود، خداى - عزّ و جلّ - مى‌فرمايد:
فَسَخَّرْنٰا لَهُ اَلرِّيحَ تَجْرِي بِأَمْرِهِ رُخٰاءً حَيْثُ أَصٰابَ؛
(سوره ص، آیه ۴۶)
پس باد را به تسخير او درآورديم تا به نرمى هركجا خواهد به فرمان او جريان يابد.
قائم[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف] نيز، خداوند باد را در خدمتش قرار مى‌دهد، چنان‌كه در حديثى كه در كمال‌الدين روايت شده امام صادق(عليه السّلام) فرموده: پس خداوند تبارك و تعالى بادى برانگيزد كه در هر بيابان ندا كند:
اين مهدى[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه] است كه به قضاوت داوود و سليمان(عليهما السلام) قضاوت مى‌كند و بيّنه نمى‌خواهد.
کمال‌الدين، جلد۲، صفحه ۶۷۱
سليمان(عليه السّلام)؛ مدتى از قومش غايب شد، چنان‌كه رئيس المحدثين شيخ صدوق در كتاب كمال‌الدين ضمن حديثى روايت كرده است.
قائم[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه]، غيبتش طولانى‌تر از سليمان است.
سليمان(عليه السّلام)؛ آفتاب برايش بازگشت.
قائم[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه]، آفتاب و ماه را مى‌خواند و آن‌ها او را پاسخ مى‌دهند.
سليمان(عليه السّلام) حشمةالله بوده، قائم[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه] نيز حشمةالله است.
مکیال‌المکارم، جلد۱، صفحه ۲۶۰
#اللّٰھُمَ‌عجلْ‌لِّوَلیڪَ‌الفرَج
#اَللّٰهُمَّ‌الْعَنِ‌الْجِبْتَ‌وَالطّٰاغُوتَ‌وَالنَعثل