eitaa logo
بنیاد بین المللی غدیر قزوین
2.6هزار دنبال‌کننده
4.6هزار عکس
2.7هزار ویدیو
179 فایل
﷽ 💠کانال بنیاد بین المللی غدیر استان قزوین ویژه اطلاع رسانی ⁦✍️⁩ #مسابقات_ملی_کتابخوانی⁦ ⁦✍️⁩ #کلاس_های_نهج_البلاغه ⁦✍️⁩ #اخبار_غدیری_و_بازتاب_خبری به دوستداران خدمت به مکتب اهل بیت(ع) ارتباط با ادمین و مسئول تبادل و تبلیغات https://eitaa.com/Hosein7174
مشاهده در ایتا
دانلود
ترجمه حدیث ۲۴۶ امام صادق(عليه السّلام) فرمودند: اى حفص! به راستى كسى كه صبر پيشه كند [در مقايسه با صبرى كه بايد بر آتش داشته باشد] صبر كمى نموده و كسى كه بيتابى كند [در مقايسه با جزع و بيتابى روز قيامت] بيتابى كمى نموده است - سپس فرمودند: - بر تو باد كه در تمامى كارهايت صبر را پيشۀ خود سازى زيرا خداوند عزّ و جلّ محمّد(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) را بر انگيخت و او را به صبر و مدارا نمودن امر نمود. حدیث ادامه دارد
"بسم‌الله الرّحمن الرّحيم" بیا باهم نهج‌البلاغه بخوانیم✨ 🔷خطبه ۲۶[و من خطبة له عليه‌السلام و فيها يصف العرب قبل البعثة ثم يصف حاله قبل البيعة له] : وَ أَنْتُمْ مَعْشَرَ اَلْعَرَبِ عَلَى شَرِّ دِينٍ وَ فِي شَرِّ دَارٍ آنگاه كه شما ملّت عرب، بدترين دين را داشته، و در بدترين خانه زندگى مى‌كرديد، 🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃 🔶شرح: ‮حضرت، سپس به شرح حال عرب، در زمان جاهليت، ضمن ده جمله كوتاه و پر معنا - كه اشاره به چهار محور مى‌كند - پرداخته، چنين مى‌فرمايد: «اين، در حالى بود كه شما جمعيّت عرب، بدترين دين و آئين را داشتيد. چه آئينى بدتر از بت پرستى‌؟ انسان عاقل و هوشيار، قطعۀ سنگ و يا چوبى را با دست خود بتراشد و در برابر آن سجده كند و مقدرات خود را به دست او بداند و در مشكلات و گرفتارى‌ها به آن پناه برد؟ يا بت‌هايى از خرما بسازد و در برابر آن سجده كند و سپس در قحط سالى، آن را بخورد؟! اضافه بر اين انحراف بزرگ، آئين آنها، مملوّ از خرافات و عقايد احمقانه و دور از منطق بود كه در كتاب‌هاى تاريخ عرب جاهلى، مشروحا آمده و در بحث نكات، اشاره‌اى به آن خواهد شد. اين، در بعد عقايد و افكار 🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂 🍂🍂🍂🍂🍂 https://eitaa.com/qa_alghadir
و از ابوحمزه ثمالى منقول است كه گفت: حضرت ابوجعفر باقر(عليه السّلام) به من فرمودند: گويى قائم[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف] را مى‌نگرم كه در كوفه پشت نجف آشكار شده، و چون بر نجف برآيد پرچم رسول‌خدا(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) را برافرازد، و عمود آن از عمودهاى عرش خداى تعالى و بقيه‌اش از نصرت خداى - عزّ و جلّ - مى‌باشد، آن را بر كسى فرود نياورد مگر اين‌كه خداوند متعال او را نابود سازد. راوى گويد: عرضه داشتم: آيا اين پرچم با او هست يا برايش مى‌آورند؟ فرمود: بلكه برايش مى‌آورند، جبرئيل (عليه السّلام) آن را مى‌آورد. كمال‌الدين، جلد ۲، صفحه ۶۷۲ مکیال‌المکارم، جلد۱، صفحه ۲۸۵
ادامه ترجمه حدیث ۲۴۶ و فرمود:«بر آنچه كه مى‌گويند صبر كن و از آنان دورى گزين دورى گزيدنى نيكو و مرا با تكذيب‌كنندگان دارندۀ نعمت واگذار» (سوره مزمل، آیه ۱۰ و ۱۱) و فرمود: «دور كن به طريقه‌اى كه نيكوتر است پس ناگاه آنكه بين تو و او دشمنى وجود دارد گوئيا دوستى نزديك است و اين داده نشود مگر به آنانى كه صبر نمودند و داده نشود مگر به كسى كه داراى بهرۀ بزرگى است» (سوره فصلت، آیه ۳۴ و ۳۵) پس پيامبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) صبر نمود تا آنجا كه او را به بلاهاى سخت رساندند و او را در بلاها افكندند پس سينه‌اش از غم و اندوه تنگ شد و خداوند اين آيه را بر او نازل كرد: «و محقّقا كه ما مى‌دانيم سينه‌ات به سبب آنچه مى‌گويند تنگ مى‌گردد پس تسبيح گوى همراه با ستايش پروردگارت و از سجده‌كنندگان باش» (سوره حجر، آیه ۹۷ و ۹۸) حدیث ادامه دارد
"بسم‌الله الرّحمن الرّحيم" بیا باهم نهج‌البلاغه بخوانیم✨ 🔷خطبه ۲۶[و من خطبة له عليه‌السلام و فيها يصف العرب قبل البعثة ثم يصف حاله قبل البيعة له] : وَ فِي شَرِّ دَارٍ مُنِيخُونَ بَيْنَ حِجَارَةٍ خُشْنٍ وَ حَيَّاتٍ صُمٍّ تَشْرَبُونَ اَلْكَدِرَ وَ تَأْكُلُونَ اَلْجَشِبَ و در بدترين خانه زندگى مى‌كرديد، ميان غارها، سنگهاى خشن و مارهاى سمّى خطرناك فاقد شنوايى، به سر مى‌برديد، آب‌هاى آلوده مى‌نوشيديد و غذاهاى ناگوار مى‌خورديد 🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃 🔶شرح: ‮و بعد، امام عليه السّلام به وضع رقّت بار زندگى اقتصادى آنها اشاره كرده مى‌فرمايد: «شما، در بدترين خانه و سرزمين و در ميان سنگ‌هاى خشن و مارهاى فاقد شنوايى (كه از هيچ چيز نمى‌ترسيدند و خطرشان بسيار زياد بود) زندگى مى‌كرديد و آب‌هاى آلوده مى‌نوشيديد و غذاهاى بسيار ناگوار مى‌خورديد. تعبير به «شرّ دار، (بدترين خانه)»، در مورد محل سكونت اعراب جاهلى، با اين كه بسيارى از آنان، (مخصوصا مخاطبان حضرت على(عليه السّلام) در اين خطبه) در مكه يا مدينه مى‌زيستند، ممكن است بدين جهت باشد كه اين دو شهر، چهرۀ معنوى خود را به كلى از دست داده بودند و به كانون بت پرستى و شرارت و فساد، مبدّل شده بودند. طوفان شن و بادهاى سوزان و بيابان‌هاى خشك و بى آب و علف، آنها را احاطه كرده بود. اگر مختصر آبى در اعماق چاه‌هاى كم آب يا غديرهايى (آبگيرهايى) كه باقيماندۀ باران و رگبار را در خود جاى داده بود، پيدا مى‌شد، آن قدر بر اثر وزش باد و يا دخالت افراد، آلوده مى‌شد كه انسان، از نوشيدن آن تنفر داشت، ولى آنها، به حكم اجبار، مى‌نوشيدند. غذا و خوراك آنها، چيزى بهتر از اين نبود. يكى از شارحان نهج البلاغه نقل مى‌كند كه از عربى پرسيدند: «أىّ‌ الحيوانات تأكلون فى البادية‌؟ شما از چه حيواناتى در بيابان استفاده مى‌كنيد؟». او در جواب گفت: «تأكل كلّ‌ ما دبّ‌ و درج إلاّ أمّ‌ جبين، ما، هر موجودى را كه بجنبد و روى زمين حركت كند، مى‌خوريم، مگر امّ‌ جبين را. تعبير به «حيّات صمّ‌ (مارهاى كر)» يا به خاطر آن است كه ناشنوايى آنان سبب جسارت شديد آنان بوده، يا زهر خطرناك‌ترى داشته‌اند. 🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂 🍂🍂🍂🍂🍂 https://eitaa.com/qa_alghadir
از حضرت ابوجعفر باقر(عليه السّلام) در وصف پرچم حضرت حجّت[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف] آمده كه فرمودند: به خدا سوگند آن پرچم از پنبه و كتان و ابريشم و ديبا نيست. راوى گويد: عرض كردم: پس از چيست‌؟ فرمودند: از برگ درخت بهشت است. پيغمبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) روز بدر آن را برافراشت. سپس به هم پيچيد و آن را به على(عليه السّلام) داد، پيوسته نزد آن جناب بود تا جنگ بصره(جمل) فرا رسيد، پس اميرالمؤمنين(عليه السّلام) آن را برافراشت و خداوند پيروزى را برايش قرار داد، سپس آن را پيچيد، و آن پرچم نزد ما است. كسى آن را نمى‌گشايد تا قائم[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف] بپاخيزد، وقتى او قيام كند احدى در مشرق و مغرب باقى نماند مگر اين‌كه آن را ببيند، و به مسافت يك ماه راه، رعب پيشاپيش آن و از سمت راست و از سمت چپ پيش مى‌رود، سپس فرمودند: او[قائم عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌] به خونخواهى پدرانش قيام مى‌كند، خشمگين و اسفناك براى غضب خداوند بر خلايق، پيراهن پيغمبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) را - كه روز احد پوشيده بود - دربر دارد و عمامۀ سحاب و زره آن جناب را پوشيده و شمشير ذوالفقار رسول‌خدا(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) را نيز با خود دارد، آن‌گاه شمشير مى‌كشد و تا هشت ماه می‌جنگد. بحارالأنوار، جلد ۵۲، صفحه ۳۶۰ مکیال‌المکارم، جلد۱، صفحه ۲۸۷
ادامه ترجمه حدیث ۲۴۶ سپس او را تكذيب كردند و دشنام دادند پس او غمگين شد و خداوند اين آيه را فرستاد «به تحقيق مى‌دانيم آنچه مى‌گويند غمگينت مى‌كند زيرا آنان تو را تكذيب نمى‌كنند بلكه اين ستمگران آيات خدا را انكار مى‌كنند و محقّقا كه رسولان پيش از تو نيز تكذيب شدند پس بر آنچه كه تكذيب شدند صبر كردند و آزار كشيدند تا اينكه يارى ما فرا رسيد» (سوره انعام، آیه ۳۳ و ۳۴) پس پيامبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) خود را به صبر واداشت ولى كافران از حدّ خود تجاوز نمودند و خداوند تبارك و تعالى را تكذيب نمودند در اينجا پيامبر فرمودند: من دربارۀ خود و خانواده و آبرويم صبر كردم امّا بر اينكه خدايم را [به بدى] ياد كنند صبر ندارم پس خداوند عزّ و جلّ اين آيه را نازل فرمود: «بر آنچه كه مى‌گويند صبر كن» (سوره ق، آیه ۳۹) پس پيامبر در همۀ حالاتش صبر پيشه نمود سپس از جانب خداوند دربارۀ عترتش به او بشارت داده شد و عترتش به صبر موصوف گشتند پس خداوند فرمود: «و قرار داديم از آنان پيشوايانى كه به فرمان ما راهنمايى مى‌كنند زيرا آنان صبر كردند و به آيات ما يقين داشتند» (سوره سجده، آیه ۲۴) در آن هنگام بود كه پيامبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) فرمودند: صبر نسبت به ايمان مانند سر نسبت به بدن است. حدیث ادامه دارد
"بسم‌الله الرّحمن الرّحيم" بیا باهم نهج‌البلاغه بخوانیم✨ 🔷خطبه ۲۶[و من خطبة له عليه‌السلام و فيها يصف العرب قبل البعثة ثم يصف حاله قبل البيعة له] : وَ تَسْفِكُونَ دِمَاءَكُمْ وَ تَقْطَعُونَ أَرْحَامَكُمْ خون يكديگر را به ناحق مى‌ريختيد، و پيوند خويشاوندى را مى‌برديد. 🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃 🔶شرح: ‮امام(عليه السّلام) مى‌فرمايد: «شما، پيوسته، خون هم را مى‌ريختيد (نه تنها بر دشمن رحم نمى‌كرديد كه بر خودتان نيز ترحّم نداشتيد). تعبير به فعل مضارع در «تسفكون دماءكم» مانند جمله‌هاى ديگر اين فراز، دليل بر استمرار اين نابسامانى‌ها در ميان آنان است. در واقع، خونريزى آنها، نياز به دليل روشنى نداشت و با كوچكترين بهانه، شمشيرها را مى‌كشيدند و به جان هم مى‌افتادند و روزها، بلكه گاهى ماه‌ها و سال‌ها، با بهانۀ كوچكى، جنگ را ادامه مى‌دادند. مطالعه جنگ‌هاى معروف فجار، نشان مى‌دهد كه چگونه آن مردم جاهل و بى‌خبر، با اندك چيزى، به جان هم مى‌افتادند و خون هم را مى‌ريختند. ‮حضرت، سپس به وضع وحشتناك عاطفى آنان اشاره كرده مى‌فرمايد: «شما، پيوند خويشاوندى خود را پيوسته قطع مى‌كرديد، اين جمله، در واقع، به مسألۀ «وئاد» يعنى، كشتن و زير خاك كردن دختران اشاره دارد، چرا كه آنها، دختر را مايۀ ننگ و بدبختى مى‌پنداشتند و آن كس كه صاحب دختر مى‌شد، گاه، از شدّت سرافكندگى، تا مدتى از قوم و قبيله خود، فرار مى‌كرد، همان گونه كه در دو آيۀ ۵۸ و ۵۹ سورۀ نحل آمده است: «وَ إِذٰا بُشِّرَ أَحَدُهُمْ‌ بِالْأُنْثىٰ‌ ظَلَّ‌ وَجْهُهُ‌ مُسْوَدًّا وَ هُوَ كَظِيمٌ‌ يَتَوٰارىٰ‌ مِنَ‌ اَلْقَوْمِ‌ مِنْ‌ سُوءِ‌ مٰا بُشِّرَ بِهِ‌ أَ يُمْسِكُهُ‌ عَلىٰ‌ هُونٍ‌ أَمْ‌ يَدُسُّهُ‌ فِي اَلتُّرٰابِ‌ أَلاٰ سٰاءَ‌ مٰا يَحْكُمُونَ‌» ، هنگامى كه به يكى از آنها بشارت دهند كه دختر نصيب تو شده، صورتش (از فرط ناراحتى)، سياه مى‌شود و به شدّت خشمگين مى‌گردد. به خاطر بشارت بدى كه به او داده شده، از قوم و قبيله خود متوارى مى‌گردد (و نمى‌داند) آيا او را با قبول ننگ نگه دارد يا در خاك پنهانش كند؟ چه بد حكم مى‌كنند!» گاه، در كشتن فرزندان، به دختران قناعت نمى‌كردند و پسران خود را كه سرمايه زندگى‌شان محسوب مى‌شد، به خاطر ترس از فقر، مى‌كشتند. به همين دليل، قرآن مجيد، آنها را از اين كار نهى مى‌كند و در آيۀ ۳۱ سوره اسراء مى‌فرمايد: « «وَ لاٰ تَقْتُلُوا أَوْلاٰدَكُمْ‌ خَشْيَةَ‌ إِمْلاٰقٍ‌ نَحْنُ‌ نَرْزُقُهُمْ‌ وَ إِيّٰاكُمْ‌» ، فرزندان خود را از ترس فقر به قتل نرسانيد، (زيرا) ما آنها و شما را روزى مى‌دهيم. حتّى گاه، پدر، فرزند را به بهانۀ كوچكى مى‌كشت و گاه پسر، پدر را و برادران، برادر را. قطع رحم، در شكل بسيار وحشتناكى، در ميان آنها حكمفرما بود. 🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂 🍂🍂🍂🍂🍂 https://eitaa.com/qa_alghadir
محدّث بزرگوار شيخ حرّ عاملى در كتاب «اثبات الهداة» به نقل از كتاب فضل بن شاذان به سند خود از عبدالله‌بن‌ابى‌يعفور آورده است كه گفت: امام ابوعبدالله جعفربن‌محمد - صلوات اللّه و سلامه عليهما و على آبائهما و أبنائهما - فرمودند: هيچ معجزه‌اى از معجزات پيغمبران و اوصيا نيست مگر اين‌كه خداوند تبارك و تعالى مثل آن را بر دست قائم ما[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف] آشكار خواهد كرد، براى اتمام حجّت بر دشمنان. اثبات الهداة، جلد ۷، صفحه ۳۵۷ مکیال‌المکارم، جلد۱، صفحه ۲۸۸
ادامه ترجمه حدیث ۲۴۶ خداوند نيز پيامبرش را ثناى نيكو گفت و اين آيه را نازل فرمود: «و سخن نيكوى پروردگارت بر بنى‌اسرائيل تمام شد زيرا آنان صبر كردند و آنچه را كه فرعون و قومش مى‌ساختند و برمى‌افراشتند واژگونه ساختيم» (سوره اعراف، آيه ۱۳۷) پس پيامبر فرمودند: اين هم بشارت است و هم انتقام. خداوند نيز جنگ با مشركان را بر او مباح ساخت و اين آيه را نازل فرمود: «پس بكشيد مشركان را هر كجا كه آنان را يافتيد و دستگيرشان كنيد و بر آنان تنگ گيريد و در هر كمينگاهى براى آنان بنشينيد» (سوره توبه، آیه ۵) «و آنان را هر كجا كه بيابيد بكشيد» (سوره بقره، آیه ۱۹۱) پس خداوند آنان را به دست رسول اللّٰه و دوستانش به قتل رساند و اين پيروزى را ثواب صبر و اميد ثواب داشته باشد از اين دنيا بيرون نمى‌رود مگر اينكه خداوند چشمانش را [به نابودى دشمنانش] روشن مى‌كند (او را دربارۀ دشمنانش دلشاد مى‌كند) بعلاوه اينكه براى او در آخرت ثوابى ذخيره مى‌سازد.
"بسم‌الله الرّحمن الرّحيم" بیا باهم نهج‌البلاغه بخوانیم✨ 🔷خطبه ۲۶[و من خطبة له عليه‌السلام و فيها يصف العرب قبل البعثة ثم يصف حاله قبل البيعة له] : اَلْأَصْنَامُ فِيكُمْ مَنْصُوبَةٌ وَ اَلْآثَامُ بِكُمْ مَعْصُوبَةٌ بت‌ها ميان شما پرستش مى‌شد، و مفاسد و گناهان، شما را فرا گرفته بود. 🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃 🔶شرح: ‮در پايان اين سخن، با ذكر دو جمله، مفاسد معنوى و مادى اجتماع آنها را خلاصه مى‌فرمايد و مى‌گويد: «بتها، در ميان شما، بر پا بود و گناهان، سراسر وجودتان را فرا گرفته بود. تعبير «منصوبة» گويا، اشاره به اين نكته است كه آنها، نه تنها از بت پرستى شرم نداشتند، بلكه به آن افتخار مى‌كردند و در گوشه و كنار جامعۀ خود، بت‌ها را برپا داشته بودند. معصوبة، از مادّه «عصب» (رشته‌اى كه استخوان‌ها و عضلات را به هم پيوند مى‌دهد) گرفته شده و در اينجا، اشاره است به انواع گناهانى مانند خونريزى و آدم كشى و قطع رحم و تجاوز به نواميس و غارت اموال و آلودگى به قمار و شراب و فحشاء و... كه تمام وجود عرب جاهلى را فرا گرفته بود. به اين ترتيب، امام(عليه السّلام) در اين جمله‌هاى كوتاه، اشاره به انحرافات عقيدتى و اخلاقى و مشكلات اقتصادى و عاطفى جامعه آنها كرده و انحطاط آنها را در اين چهار محور بيان مى‌فرمايد كه هر كدام، داستان مفصّل و ويژه‌اى دارد. 🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂 🍂🍂🍂🍂🍂 https://eitaa.com/qa_alghadir
در كتاب غيبت نعمانى به سند خود از حضرت ابوعبدالله صادق(عليه السّلام) روايت شده كه فرمودند: هرگاه قائم[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف] بپاخيزد از جاهلان مردم، بيشتر از آنچه رسول‌خدا(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) از جاهلان جاهليت صدمه كشيد، محنت مى‌بيند. فضيل گويد، عرض كردم: اين چگونه است‌؟ فرمودند: رسول‌خدا(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) درحالى به سوى مردم آمد كه سنگ و كلوخ‌ها و چوب‌هاى تراشيده را مى‌پرستيدند، ولى هنگامى كه قائم ما[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف] بپاخيزد، درحالى با مردم مواجه مى‌شود كه همۀ آنان كتاب خدا را عليه او تأويل مى‌كنند و با آن بر او احتجاج مى‌نمايند. الغیبة النعماني، صفحه ۲۹۶ مکیال‌المکارم، جلد۱، صفحه ۲۸۸