eitaa logo
🔹رفیق
176 دنبال‌کننده
284 عکس
65 ویدیو
35 فایل
و حسن اولئک رَفیقا
مشاهده در ایتا
دانلود
❇️ مجموعه‌ای از ادله و قرائن یافت می‌شود که نه تنها اصل ، بلکه وجوب مطلق تشکیل در عصر غیبت امام معصوم(ع) را -فارغ از در نظر گرفتن ساختار خاصی برای حکومت- اثبات می‌کند. 🔻دلیل : 1️⃣ بی شک شارع مقدس در فرستادن پیامبران، کتاب‌های آسمانی و تشریع مقررات مقاصدی را در نظر داشته است. 2️⃣ اسلام دینی جامع، جاودان و جهانی است. جامع بودن دین اسلام به این معنا است که همۀ شئون زندگی انسان‌ها را فرا می‌گیرد. 3️⃣ شارع به دنبال پیاده کردن اهداف دین اسلام است؛ اهدافی که جامع، جاودان و جهانی است و محدود به زمان پیامبر اکرم (ص) و ائمه هدی نیز نمی‌باشد. 4️⃣ بدون حاکمیت به معنای امروزی، پیاده کردن این اهداف امکان پذیر نیست. مؤمنان عادل در فرض نبود دولت به معنای امروزی نمی‌توانند این اهداف را متناسب با این سه ویژگی پیاده کنند 5️⃣ بنابراین می‌توان گفت تشکیل حکومت به معنای امروزی آن برای پیاده کردن اهداف جامع، جاودان و جهانی دین اسلام نه تنها مشروع بلکه ضروری است. ⬅️ توجه به اهداف جامع، جهانی و جاودان دین اسلام و استدلال بر مشروعیت و ضرورت حکومت بر این اساس، متأسفانه در ادبیات فقه سیاسی مغفول مانده است. از این رو دلیل بالا را می‌توان دلیل تازه‌ای در این زمینه در ادبیات فقه سیاسی به شمار آورد. 🔻دلیل : 1️⃣ در منابع روایی اهل سنت روایات متعددی بر مشروعیت تشکیل حکومت دلالت دارد. به عنوان نمونه: «لابد للناس من امارة برة او فاجرة ... والامارة خیرٌ من الهرج» ⬅️ بر اساس این روایت تشکیل حکومت ضروری است؛ خواه این حکومت نیکوکار باشد یا بدکار. این روایت حکومت را از هرج و مرج بهتر می‌شمارد. 2️⃣ روایتی از امام رضا(ع) نقل شده است که به نظر می‌رسد به خوبی بر مشروعیت حکومت دلالت دارد.«أَنَّا لَا نَجِدُ فِرْقَةً مِنَ‏ الْفِرَقِ‏ وَ لَا مِلَّةً مِنَ‏ الْمِلَلِ‏ بَقُوا وَ عَاشُوا إِلَّا بِقَيِّمٍ وَ رَئِيسٍ لِمَا لَا بُدَّ لَهُمْ مِنْهُ فِي أَمْرِ الدِّينِ وَ الدُّنْيَا...» ما هيچ گروه و پیروان یک دینی را نمى‏يابيم كه به حيات و زندگى اجتماعى خود ادامه دهند، مگر با داشتن سرپرست و رئيسی براى امورى كه لازم است در امر دین و دنیایشان بپا دارند. ⬅️ بررسی دلالی: در ابتدای روایت، بقای هر جامعه‌ای در گرو وجود سرپرست برای آن جامعه دانسته شده است. در ادامه روایت حضور رئیس در جامعه امری ضروری تلقی شده که قوام خلق به آن وابسته است؛ بنابراین با توجه به روایت مزبور تشکیل حکومت دینی در زمان غیبت امام معصوم نه تنها مشروع بلکه ضروری است. ⬅️بررسی سندی: شیخ صدوق این روایت را با دو سند نقل می‌کند. از شیخ صدوق تا امام رضا(ع)، در سند اول سه نفر و در سند دوم پنج نفر واسطه هستند. وثاقت آنها نزد شیعه مورد اختلاف است. اما با توجه به مجموعه‌ای از قرائن مانند؛ مفاد روایت، شهرت روایت نزد علما و این‌که شخصی همچون شیخ صدوق، حدیث معتبر دانست. درس خارج 🆔 @rafigha https://eitaa.com/rafigha
❇️ در فقه سیاسی: ⬅️ اولین و مهمترین مسئله در لزوم تشکیل حکومت در هر عصری از اعصار است. ⬅️ بنظر می‌رسد می‌توان موضوع دین به معنای عام ( اعم از اعتقادات، اخلاق و احکام) را جامعه هم قرار داد. به این معنا که خداوند به دنبال ایجاد جامعه‌ای موحد، ظلم ستیز و... است؛ بر این اساس مانعی بر اینکه شارع در این اوامر دو مطلوب (فرد و جامعه) داشته باشد نیست. ⬅️در عالم ثبوت خداوند می‌تواند حکمی از احکام یا یک امر اعتقادی و اخلاقی را از فرد مطالبه کند همچنین در عین حال می‌تواند همان حکم را از جامعه نیز مطالبه کند. در این صورت جامعه موضوع امر شارع واقع شده است. چنین مطلوبی در میان عقلا نیز در جریان است. ⬅️ ادعای ما این است که در عالم اثبات هنگام رجوع به قرآن کریم با آیات فراوانی مواجه می‌شویم که متعلق خطاب آنها گروه یا قوم می‌باشد. آیاتی که در آن کلمات «ناس»، «قوم»، «امت» آمده است دال بر این مطلب می‌باشند. ⬅️ مطلوب اصلی خداوند در این آیات وجود جامعه‌ای موحد، متقی، ظلم ستیز و... است؛ از این رو تفکری که دین را امری فردی می‌داند، با آیات قرآن در تعارض است. ⬅️ دین امری فردی و اجتماعی است که در آیه شریفه «انا ارسلناک للناس رسولا» به صراحت بیان شده است. در آیه مذکور پیامبر رسول برای مردم معرفی شده است. از سوی دیگر اگر امری مطلوب جمع باشد قطعا مطلوب فرد نیز می‌باشد؛ زیرا جمع متشکل از افراد است. اما عکس قضیه صحیح نیست. 🆔 @rafigha https://eitaa.com/rafigha