eitaa logo
راه حق
2.9هزار دنبال‌کننده
872 عکس
174 ویدیو
98 فایل
موسسه مذهبی فرهنگی راه حق ارتباط با ادمین کانال: @admin_rahehagh پخش زنده جلسات: https://www.aparat.com/rahehagh.com/live پایگاه اینترنتی: www.rahehagh.com کانال نشر آثار استاد( کلیپ‌ها، جملات ناب‌و) https://eitaa.com/joinchat/3416260843C07d460a228
مشاهده در ایتا
دانلود
🔸به طور کلی هرکجا عرفان پا گرفت، در اسلام و در مسیحیت و در آیین یهود و در ادیان شرقی و هندی و چینی، یک حد مشترک بین همۀ آن‌ها وجود داشت. آن حد مشترک، هدف بود؛ رسیدن به باطنی‌ترین و نهایی‌ترین ساحت هستی. به عبارت دیگر، عالم هستی ظاهر و باطنی دارد. سطح و عمقی دارد. ابتدا و بدایت و نهایت و غایتی دارد. هدف عرفان در همۀ مذاهب و مکاتب، دستیابی به نهایی‌ترین و حقیقی‌ترین و عمیق‌ترین ساحت هستی است. تقریباً همۀ مکاتب یا اکثر آن‌ها، اعم از الهی و غیر الهی، منتهی با تفاوت‌هایی، بحث عرفان را در محتوای خود دارند. 🔸حال چرا نام آن هدف، نهایی‌ترین و باطنی‌ترین ساحت هستی است؟ چرا آن هدف را خداوند تعریف نکردیم؟ به دلیل اینکه هدف، بین همۀ مکاتب الهی و غیر الهی مشترک بشود؛ یعنی چه؟ مثلاً در مکاتب هندی هم عرفان داریم، درحالی‌که این مکاتب قائل به نفی شریعت و معاد و در بعضی حتی قائل به نفی خداوند هستند و اصلاً خداوند را قبول ندارند. ادامه دارد... حجت‌الاسلام والمسلمین برگرفته از جزوه ی مباحث 🌷 ما مسافر سفر بینهایتیم 🆔 splus.ir/rahehagh.com 🆔 eitaa.com/rahehagh
🔸حتی نیچه که مُبدع نظریۀ مرگ خداوند است و می‌گوید امروز خداوند مرده است، در کتاب‌های خود صحبت از تجربه‌های معنوی دارد. چرا؟ چون با نگاه فایده محور، می‌بینند که این مباحث سود دارد و کسی که این مباحث را پیگیری می‌کند به فایده‌هایی می‌رسد که حداقلِ آن‌ها، یک سری آرامش‌های درونی است. پس می‌گویند: همین منفعت برای ما کافی است. پس به چیزهایی خرافی معتقد باشید چون برای شما سود دارد، با این که ما آن‌ها را قبول نداریم. 🔸پس دو نوع مکتب عرفانی داریم: 1. عرفان معنویت محور یا سکولار؛ 2. عرفان شریعت محور یا عرفان دینی. عرفان معنویت محور یا سکولار، عرفانی است که یا اصلاً خداوند را قبول ندارد یا اینکه برنامۀ حرکت به سمت خداوند را، برنامهٔ خودِ خداوند نمی‌داند؛ یعنی اگر خداوند را هم قبول دارد، می‌گوید: من خودم می‌خواهم حرکت کنم و با تجربه‌های خودم، به شکل شخصی به فهم خداوند و باطن هستی دست پیدا کنم. ادامه دارد... حجت‌الاسلام والمسلمین برگرفته از جزوه ی مباحث 🌷 ما مسافر سفر بینهایتیم 🆔 splus.ir/rahehagh.com 🆔 eitaa.com/rahehagh
🔸نوع مکاتب عرفانی هند و چین جزء عرفان‌های معنویت محور هستند؛ به همین دلیل است که ما به عنوان هدفِ این عرفان‌ها، اسم خداوند را انتخاب نکردیم. آن‌ها هم می‌گویند از این سطح زندگی باید حرکت کرد و به عمق رفت و به باطن زندگی دست پیدا کرد، اما یا خداوند را قبول ندارند یا راه را درست نرفتند که به خداوند برسند. البته به چیزهایی می‌رسند؛ اما آن چیزها یا قدرت‌های نفسانی است مانند مرتاض‌ها یا یک سری قدرت‌های خیالی و خواسته‌های دنیایی است یا واکنش‌ها و قدرت‌های روانی است که این قدرت‌ها، احساس اضطراب را در آن‌ها کم می‌کند. 🔹اما عرفان در سنت اسلام، عبارت است از رسیدن به باطنی‌ترین ساحت هستی که خداوند باشد. 🔸شاید زمانی عرفان‌های دیگر را بررسی کردیم؛ اما به این دلیل که عرفان‌های دیگر را باطل و اَبتر و بی‌هدف می‌دانیم، از این به بعد با سنت اسلامی عرفان، گفتگو می‌کنیم؛ یعنی خواهان رسیدن به خداوند هستیم. خداوند اصل عرفان و هدف عرفان است. حجت‌الاسلام والمسلمین برگرفته از جزوه مباحث 🌷 ما مسافر سفر بینهایتیم 🆔 splus.ir/rahehagh.com 🆔 eitaa.com/rahehagh
♦️حد مشترک بین تمام عرفان‌ها، رسیدن به حقیقت هستی است... تمام عرفان‌ها، اعم از حق و باطل، الهی و غیر الهی، یک محور و حد مشترک دارند و آن عبارت است از وصول به حقیقت نهایی هستی و رسیدن به نهایی‌ترین و باطنی‌ترین ساحت هستی.⁨ 🔸همهٔ افراد چه خداپرست چه بت‌پرست، قبول دارند که زندگی در همین سطح ظواهر و معاملات ظاهری، دادوستدها، خورد و خوراک‌ها و خوابیدن‌ها، خلاصه نمی‌شود. حتی یک بت‌پرست هم می‌گوید: زندگی فقط این نیست، زندگی باید چیز دیگری داشته باشد و این بت، تمثالی از آن حقیقت ماورائی است. دقیقاً مثل میل فطری پرستش که همه انسان‌ها اهل پرستش هستند و در طول تاریخ هم همین طور بوده است، البته عدهٔ کمی حق را دقیق شناختند و عدهٔ بسیاری در تشخیص مصداق اشتباه کردند؛ یعنی همۀ انسان‌ها در این که باید در مقابل چیزی خضوع داشته باشند مشترک بودند، منتها یکی گفت فقط باید به آن حقیقت واقعی خارجی نه موهوم، خضوع داشت، اما دیگری گفت باید به همین که خودم تراشیده‌ام خضوع کرد. 🔸حال، چون ما می‌خواهیم راجع به عرفان حق و عرفان اسلامی صحبت کنیم، معادل حقیقتِ نهایی هستی را خداوند می‌دانیم. پس هدف عرفان، رسیدن به آن ساحت باطنی هستی یعنی خداوند است. نام آن ساحت باطنی هستی را در فرهنگ عرفان‌های شرقی و بودائی و هندی، «نیروانا»، «روح کل»، «آتمن» یا عباراتی از این قبیل گذاشته‌اند. ادامه دارد... حجت‌الاسلام والمسلمین برگرفته از جزوه ی مباحث 🌷 ما مسافر سفر بینهایتیم 🆔 splus.ir/rahehagh.com 🆔 eitaa.com/rahehagh
...ادامه قبلی 🔸نهایت عرفان‌های شرقی این است که به آرامش و قدرت می‌رسند؛ چون آن‌ها خداوند را به معنایی که ما قبول داریم قبول ندارند. مثلاً افرادی مثل «اوشو»، «سای بابا» و «کریشنا مورتی» که کتاب‌های زیادی از آن‌ها به زبان فارسی چاپ شده است، اصلاً خداوند را قبول ندارند. 🔸«کریشنا مورتی» کتابی راجع به عرفان و تجربه‌های عرفانی دارد. در عبارات آن کتاب می‌گوید: بنام حضور در هستی. او اصلاً خداوند را با اوصافی که ما می‌شناسیم قبول ندارد. «اوشو» که کتاب‌های او مثل نقل و نبات در دست مردم است، در یکی از نوشته‌هایش می‌گوید: می‌توانی نام خداوند را فراموش کنی، زیرا این واژه خالی و پوچ است که هیچ مصداقی ندارد، فقط یک کلمه است. می‌توانی دعا و نیایش را فراموش کنی زیرا این‌ها تنها آداب و رسومی است که بر شما تحمیل شده است. در یکی از نوشته‌های دیگرش می‌نویسد: دل، هیچ میل و آرزویی به خداوند ندارد. اگر معلمان و مربیان و پدر و مادر نبودند، تو میل و آرزویی به خداوند نداشتی. مرتب تکرار می‌کند که دل هیچ میل و آرزویی به خداوند ندارد بلکه فقط می‌خواهد بخندد، برقصد، شاد باشد و شادمانی کند. 🔸در نگاه آن‌ها، حقیقتِ نهایی هستی، ورای این زندگی پر از اضطراب، رسیدن به آرامش و شادی و نشاط و یک قدرت و در نهایت خروج از چرخۀ تناسخ است. ما به این حرف‌ها که همه باطل است، کاری نداریم و فعلاً نقدی بر عرفان‌های شرقی نداریم. غرض این که آن‌ها هم می‌گویند در ورای این تعاملات ظاهری چیزی هست مثل آرامش که باید به آن دست پیدا کرد. حجت‌الاسلام والمسلمین برگرفته از جزوه ی مباحث 🌷 ما مسافر سفر بینهایتیم 🆔 splus.ir/rahehagh.com 🆔 eitaa.com/rahehagh
♦️هدف از عرفان بنده شدن است نه در بند قدرت‌های نفسانی شدن 🔸پس به هیچ عنوان، قدرت داشتن دلیل رشد معنوی نیست. اساساً عرفان یعنی مطیع خداوند شدن و خداوند را حس کردن و قرب خداوند پیدا کردن. عرفان به معنای قدرت نیست. اتفاقاً عرفان یعنی عبور از نفس و کسانی که دنبال این هستند که چیزی نشان بدهند، دارند نفس خود را بروز می‌دهند. چنین کسی در اولین قدم گیر است. عرفان می‌گوید باید از نفس عبور کرد و خودی در این میان نباشد. میان عاشق و معشوق هیچ حائل نیست تو خود حجاب خودی حافظ از میان برخیز حجت‌الاسلام والمسلمین برگرفته از جزوه ی مباحث 🌷 ما مسافر سفر بینهایتیم 🆔 splus.ir/rahehagh.com 🆔 eitaa.com/rahehagh
راه حق
#انحرافات_عرفان #اعمال_خارق_العاده #شیطان ♦️کسی که دائم نفس خود را عرضه می‌کند چه به عرفان؟ 🔸این ش
🔸اما عرفان آمده تا ما را عبد کند. وقتی فردی عبد می‌شود، چه اتفاقی می‌افتد؟ قلب، جایگاه خداوند می‌شود. گاهی اوقات انسان گرفتاری زیادی دارد، کسانی هم هستند که ولی خجالت می‌کشد به آن‌ها چیزی بگوید یا اصلاً از دست آن‌ها کاری برنمی‌آید. در یک حالت اضطرار شدید می‌گوید: خداوندا. در آن هنگام که خداوند را صدا می‌زند، قلب او متوجه خداوند است؛ یعنی قلب او جایگاه خداوند شده است. از کجا بفهمیم قلبمان جایگاه خداوند شده؟ اگر قلب جایگاه خداوند شد، وسعت پیدا می‌کند؛ به عبارت دیگر تمام آسمان‌ها و زمین و کهکشان‌ها و تمام عالم، در مقابل او حقیر و کوچک می‌شود. این حالت، حالت حضور قلب است. شاخصۀ این که در نماز حضور قلب داریم یا نه، همین است. چون تمام زمین و آسمان‌ها و همۀ دنیا حقیر و «متاع قلیل» است. مَتاعٌ قَليلٌ: دنيا متاعى اندك است. 🔸قلب انسان باید وسعت پیدا کند و زمانی که وسیع شد دیگر اعتنایی به غیر خداوند نمی‌کند و چیزی نمی‌تواند توجه او را جلب‌ کند. این قلب است که جایگاه خداوند خواهد بود. لَمْ يَسَعْنِي‏ سَمَائِي‏ وَ لَا أَرْضِي‏ وَ وَسِعَنِي قَلْبُ‏ عَبْدِي الْمُؤْمِنِ. حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام می‌فرمایند: این دنیای شما، از آب بینی بز سرماخورده برای من ناچیزتر است. چقدر کراهت آور است! عجب تعبیری است! این تمثیل حضرت نشان‌دهندۀ پستی و حقارت دنیاست. به همین دلیل، عارف دنبال دنیا نیست. حجت‌الاسلام والمسلمین برگرفته از جزوه ی مباحث 🌷 ما مسافر سفر بینهایتیم 🆔 splus.ir/rahehagh.com 🆔 eitaa.com/rahehagh
♦️غایت عرفان عملی، وصول و قرب اِلَی الله است 🔸غایت عرفان عملی و حرکت به سمت خداوند چیست؟ غایت عرفان عملی، وصول و قرب الی الله است. قرب لایه‌های متعدد دارد. می‌خواهیم به قرب خداوند برسیم، یعنی می‌خواهد چه اتفاقی بیفتد؟ نماز می‌خوانیم می‌گوییم: قُربَةً اِلَی‌الله. یعنی چه؟ در مراحل ابتدایی می‌گوییم: یعنی خداوند خوشش آید و بعد هم به بهشت برویم. اما باید قرب را با دقت بیشتری دید. غایت حرکت به سمت خداوند، وصول و قرب به خداوند است نه این که انسان به بهشت برسد. 🔸ملاک قرب هم این نیست که انسان چیزی ببیند و چشمی باز شود یا عالَمی را کشف کند یا به ماوراء دست پیدا کند. همهٔ این‌ها رهزن‌های راه است. این امور، هیچ ارزش وجودی‌ ندارد. اگر قدرت، ملاک قرب باشد، شیطان از همه قوی‌تر و قَدَرتر است. ♦️مراتب قرب خداوند چیست 🔸در یک توضیح اجمالی باید گفت: قرب عام و قرب خاص و قرب خاص‌الخاص یا اخص داریم. این در یک نگاه اجمالی است و اما اگر بخواهیم مراحل قرب را ریز کنیم شاید بیش از هزار مرحله قرب داریم که در هر کدام، قرب یک معنا پیدا می‌کند. 🔸اول از آن طرف نگاه کنیم که خداوند به ما نزدیک است. پس می‌خواهیم به کجا برویم؟ مگر ما کجاییم؟ خداوند کجاست؟ مگر خداوند احاطهٔ وجودی به ما ندارد؟ پس ما در متن خداوند هستیم. نه از حیث وجودی، نه از حیث احاطه‌ای و قَیومیت فاصله‌ای بین خداوند و ما نیست که بخواهد این فاصله از بین رفته و قرب ایجاد شود. اصلاً وجود ما وابستهٔ مطلق به خداوند است. 🔔ادمین: در پست‌های آینده، در چند جلسه، مسئله‌ی قرب الی الله توسط استاد عزیز بحث شده است، بنابراین جهت فهم دقیق‌تر و رفع ابهامات احتمالی ناشی از تقطیع مطالب، اتصال مطالب را رعایت کنید. حجت‌الاسلام والمسلمین برگرفته از جزوه ی مباحث 🌷 ما مسافر سفر بینهایتیم 🆔 splus.ir/rahehagh.com 🆔 eitaa.com/rahehagh