eitaa logo
✳️محفل تفسیر و قرآن شناسی رحیق
2.9هزار دنبال‌کننده
3.3هزار عکس
1.4هزار ویدیو
728 فایل
🌷دانش دامنه گسترده ای دارد به آموخته ها قناعت نکنیم🌷 واژه رحیق برگرفته از آیه ۲۵ سوره مطففین به معنی شراب خالص بهشتی. گرداننده محفل گرچه تجربه و مطالعه ای ۳۰ ساله در مباحث قرآنی داردلیکن باور دارد هنوز در گام اول هست. @s_m_a57 @Sayyedali_1997
مشاهده در ایتا
دانلود
سری جدید 📌 نگاشت 5:تاثیر قرآن بر غیر مسلمانان ▪ یکی از راه های شناخت قرآن، بررسی تأثیر وحی در میان افرادی است که مسلمان نیستند. اعتراف این دسته از افراد نشانه آن است که جاذبه های وحی فراتر از کرانه ها و در آن سوی جهان در میان مردمی با مذهب متفاوت اثر گذاشته و آنها را شیفته و علاقه مند به قرآن کرده است. حقیقتاً اگر کتابی از شیفتگی خاصی برخوردار نباشد، نمی تواند این چنین افراد را تحت تأثیر قرار دهد و آنها را طی سالهای سال به خود مشغول سازد. ▪ یکی از شرق شناسان مشعوف به قرآن و سنت، هیلر بارتلمی (Bartlemy)مستشرق فرانسوی است او چندین کتاب دارد و مترجم آثار ارسطو است. در فرانسه قرآن را چاپ کرد (1865م) و در شرح و توضیحی درباره قرآن به نام «محمّد و قرآن» دارد. ◾ بارتلمی درباره قرآن مطالب و توضیحاتی می نویسد: در میان متون مذاهب ملل و نحل علم قرآن مانند ندارد. در توصیف اهمیت این کتاب همین قدر کافی است که اعراب با وجود نفاق و عناد و لجاج زیاد که در سرشت آن قوم است، در پیش قرآن زانو به زمین زده و آن را کلام الهی دانسته و به … و… آن دست زدند. ◾ و در جای دیگر می نویسد: قرآن شاهکار بی مانند زبان عربی است و باید اعتراف کرد که جمال صوری آن عظمت معنوی آن برابر است. قوت الفاظ و انسجام کلمات و تازگی افکار در این سبک نگارش نوظهور چنان جلوه گر است که قبل از آن که عقول مسخر معانی آن شوند، دلها تسلیم آن می گردند. این شیوه بارز و مخصوص محمّد(ص) است که مستمعان را مجذوب کلام معجزه گر خود می کند. پیامبر اسلام در میان انبیا دیگر به این صفت ممتاز است و می توان گفت: که هیچ کس در هیچ عصری نتوانسته بود این همه نفوذ در کلام خود داشته باشد. قرآن با سبک خاص خویش دارای فوائد و مباحث مختلف است. 📚 منبع:سلماسی زاده، جواد، تاریخ ترجمه قرآن کریم در جهان،ص67. 🌿🌿🌿 ◀ در معرفی کانال قرآنی رحیق ()به دوستان و همفکران خویش و باز نشر مطالب ،مبلغ و پیام رسان آموزه های وحیانی باشید 🙏 @rahighemakhtoom
📌 سری جدید 📌 نگاشت 6:گزینش کلمات در عبارتهای قرآنی 🔹 انتخاب کلمات و واژه های به کار رفته در جملات و عبارت های قرآنی کاملاحساب شده است.به گونه ای که اگر کلمه ای را از جای خود برداشته،خواسته باشیم کلمه دیگری را جای گزین آن کنیم که تمامی ویژگی های موضع کلمه اصل را ایفا کند،یافت نخواهد شد،زیرا گزینش واژه های قرآنی به گونه ای انجام شده که: ✅ اولا،تناسب آوای حروف کلمات هم ردیف آن رعایت گردیده،آخرین حرف از هر کلمه پیشین با اولین حرف از کلمه پسین هم آوا و هم آهنگ شده است،تا بدین سبب تلاوت قرآن روان و آسان صورت گیرد. ✅ ثانیا،تناسب معنوی کلمات با یک دیگررعایت شده تا از لحاظ مفهومی نیز بافت منسجمی به وجود آید. ✅ به علاوه،مساله فصاحت کلمات طبق شرایطی که در علم «معانی بیان »قید کرده اند کاملا لحاظ شده است.که این رعایت های سه گانه با ملاحظه و دقت در ویژگی های هر کلمه انجام گرفته است.در مجموع هر یک از واژه ها در جای گاه مخصوص خود به گونه ای قرار گرفته است که قابل تغییر و تبدیل نخواهد بود. ✳ سخنان برخی از ادیبان عرب 🔹 ابن عطیه در این باره گوید: ،هر گاه واژه ای از قرآن رااز جای خود برداشته و تمامی زبان عرب را گردیده تا واژه ای مناسب تر پیدا شود،یافت نمی شود». 🔹 ابو سلیمان بستی گوید: بدان که پایه اصلی بلاغت قرآن که صفات یاد شده را در خود گرد آورده،بر این اساس است که هر نوع لفظی را-که ویژگی های یاد شده در آن فراهم است-درست به جای خودبه کار برده که مخصوص به آن و متناسب با آن بوده است به گونه ای که اگر به جای آن،کلمه دیگری را به کار برند،یا معنا به کلی تغییر می کند و موجب تباهی مقصودمی گردد،یا آن که رونق و جلوه خود را از دست می دهد و از درجه بلاغت مطلوب ساقط می گردد». 🔹 شیخ عبد القاهر جرجانی گوید:ادباء و بلغاء از دقت درچینش و گزینش کلمات قرآنی،کاملا فریفته و مجذوب گردیدند،زیرا هرگز کلمه ای را نیافتند که متناسب جای خود نباشد،یا واژه ای را که در جایی بی گانه قرارگرفته باشد،یا کلمه دیگری شایسته تر یا مناسب تر یا سزاوارتر باشد.بلکه آن را باچنان انسجام و دقت نظمی یافتند که مایه حیرت صاحب خردان و عجز همگان گردیده است ». 📚 منبع : علوم قرآنی , ، محمد هادی ادامه دارد.... 🌿🌿🌿 ◀ در معرفی کانال قرآنی رحیق ()به دوستان و همفکران خویش و باز نشر مطالب ،مبلغ و پیام رسان آموزه های وحیانی باشید 🙏 @rahighemakhtoom
📌 سری جدید 📌 نگاشت 7:گزینش کلمات در عبارتهای قرآنی ◾ تصریحات از بزرگان ادب و بلاغت،که گزینش و چینش کلمات قرآن رادر حد اعجاز ستوده اند،فراوان است.البته این دقت در انتخاب و گزینش کلمات،به دو شرط اصلی بستگی دارد که وجود آن ها در افراد عادی-عادتا-غیر ممکن است: 1⃣ شرط اول،احاطه کامل بر ویژگی های لغت به طور گسترده و فراگیر،که ویژگی هرکلمه بخصوصی را در سر تا سر لغت بداند و بتواند به درستی در جای مناسب خودبه کار برد. 2⃣ شرط دوم،حضور ذهنی بالفعل،تا در موقع کار برد واژه ها،آن کلمات مدنظر او باشند و در گزینش الفاظ دچار حیرت و سردرگمی نگردد،حصول این دوشرط در افراد معمولی غیر ممکن به نظر می رسد. ✳ ابو سلیمان بستی در این زمینه به خوبی سخن گفته و مساله گزینش الفاظ را دررساله خود به طور گسترده مطرح ساخته است. گوید: 🔹 «دانش بشر،امکان احاطه به تمامی ویژگی های لغت را ندارد،علاوه که حضور ذهنی چیزی نیست که همیشه رفیق با وفای انسان باشد». ▪ شگفتی تفاوت واژه ها 🔹 در این باره مثال های چندی می آورد از جمله از«نضر بن شمیل »-یکی از ادبای بزرگ عرب-نقل می کند که در مجلس «مامون-خلیفه عباسی »حضور یافت،مامون به او گفت:«اجلس،بنشین »نضر گفت:ای امیر مؤمنان!من نلمیده ام تا جلوس نمایم «ما انا بمضطجع فاجلس ».مامون پرسیدچگونه است؟گفت:به کسی که ایستاده است می گویند«اقعد»و به کسی که لمیده است می گویند«اجلس ».زیرا«قعود»در مقابل «قیام »است و«جلوس »در مقابل «اضطجاع ».مامون از این اشتباه و نا آگاهی خود خجل شد و دستور جایزه داد (ثلاث رسائل فی اعجاز القرآن،ص 34-29.) 📚 منبع : علوم قرآنی , ، محمد هادی ادامه دارد.... 🌿🌿🌿 ◀ با حسن نیت به وظیفه عمل می کنیم و نتیجه را خداوند مقدر می فرماید با پیوستن به کانال رحیق و باز نشر مطالب ،مبلغ و پیام رسان آموزه های وحیانی باشید 🙏 @rahighemakhtoom
📌 نگاشت 8:گزینش کلمات در عبارتهای قرآنی ✅ نمونه ای دیگر بر گزینش و چینش کلمات در عبارت های قرآنی معروف ترین شاهد مثال در این زمینه آیه قصاص است: "و لکم فی القصاص حیاة یا اولی الالباب لعلکم تتقون " در اجرای قانون قصاص،تضمین حیات شده است،ای صاحب خردان،باشد که[در رفتار خود]پروا را پیشه خود کنید». 🔹 عرب را عادت بر این بود که برای سهولت در حفظ قوانین مدنی و اجتماعی وکیفری خود،آن ها را در قالب جمله های کوتاه و ظریف و ادبی در می آوردند،زیرادر آن زمان کتابت و تدوین در میان آنان رایج نبود،آن چه داشتند در سینه ها نگاه می داشتند.از این رو برای تدوین قوانین و بهتر محفوظ ماندن،از شیوه های ادبی کمک می گرفتند و ادبا و فصحای عرب در کنار قانون دانان و حکمایشان گردمی آمدند. 🔹 برای تنظیم قانون قصاص از فصحای برجسته خود کمک گرفته تا کوتاه ترین وشیواترین جمله را بسازند و پس از کنکاش و نشست و برخواست ها بر تنظیم عبارت «القتل انفی للقتل »اتفاق نظر دادند.یعنی کشتن قاتل بهترین باز دارنده است از ارتکاب جنایت قتل. 🔹 ولی سازندگان جمله "القتل انفی للقتل"در این انتخاب از چند نکته غفلت ورزیدند. 1⃣ اول،آن که هیچ چیزی خود را نفی نمی کند و از لحاظ ادبی اشتباه بزرگی مرتکب شدند که قتل را نافی قتل شمردند،زیرا قتل نافی را در عبارت یاد شده مطلق آورده اند،درصورتی که قتل اگر به عنوان قصاص انجام شود نافی قتل خواهد بود.عرب از این نکته غفلت ورزید با آن که خود واضع واژه «قصاص »که به همین معنا است بود. ولی قرآن از این نکته دقیق غفلت نورزید و درست واژه مناسب را در جای خودبه کار برد. 2⃣ دوم،آن که در مقابله قصاص با حیات در آیه،فن «طباق »به کار رفته،که جمع بین ضدین و ائتلاف میان متنافرین است،زیرا قصاص-که نوعی قتل به شمار می رودضد حیات است،که در آیه موجب و خواهان حیات به شمار آمده است! 3⃣ سوم،در عبارت یاد شده،«افعل التفضیل »به کار رفته،که از نظر ادبی دچارمشکل حذف «مفضل علیه »گردیده و موجب ابهام شده است،زیرا معلوم نیست که قتل از چه چیزی باز دارنده تر می باشد .در صورتی که در آیه این مشکل وجودندارد،صرفا ضمانت حیات را در قصاص به عهده گرفته است. 4⃣ چهارم،از نظر ادبی،آیه قرآن جنبه ایجابی دارد و عبارت یاد شده جنبه نفی،حال آن که در سخن سنجی عبارت اثباتی برتر از عبارت سلبی است،به ویژه درتدوین مواد قانونی و احکام. 5⃣ پنجم،آن که در به کار بردن لفظ «قصاص »جنبه عدالت قانونی تداعی می شود که این قانون از منشا عدالت برخاسته است،در صورتی که به کار بردن لفظ قتل درعبارت یاد شده آن هم ابتدا و بی سابقه،فاقد این خاصیت است.علاوه که لفظ قتل ابتدا حالت تنفر و انزجار دارد،بر خلاف به کار بردن لفظ قصاص که حالت عدالت خواهی و انبساط خاطر و تشفی را ایجاب می کند. 🔹 جلال الدین سیوطی تا بیست وجه در ترجیح آیه بر عبارت یاد شده بر شمرده، و زمخشری عبارت یاد شده را به شدت نکوهش کرده و از غفلت عرب در ساختن یک چنین جمله پر اشکال تعجب کرده است،همان گونه که خود عرب در موقع نزول آیه قصاص و پی بردن به اشتباهات خود در ساختن جمله ای در همین معنا و این که قرآن هرگز غفلت نورزیده،در شگفت شدند و خاضعانه اعتراف نمودند که «ما هذاکلام البشر و انما هو کلام الله عز و جل،هرگز به سخن بشر نمی ماند و جز سخن خدانخواهد بود»چنان که پیش از این گذشت.نمونه هایی از این قبیل بسیارند که به برخی از آن ها در«التمهید»اشاره شده است . ادامه دارد.... @rahighemakhtoom
📌 نگاشت 9:سبک و شیوه بیان ✳ در باره اعجاز بیانی قرآن که بیشتر به جنبه های لفظی و عبارات به کار رفته و ظرافت ها و نکته های بلاغی نظر دارد، و البته این نکته ها و ظرافت ها در معنا و محتوا نقش اصلی را ایفا می کند، تا کنون در هشت قسمت به گزینش کلمات در عبارت های قرآن پرداختیم . 🔹 و اینک به سبک و شیوه بیان در قرآن به اختصار اشاره می کنیم. 🔹 اسلوب و شیوه بیان قرآنی (در عین حال که موجب جذب و کشش عرب گردید) با هیچ یک از اسلوب و شیوه های متداول عرب شباهت و قرابتی ندارد. 🔹 قرآن سبکی نو و روشی تازه در بیان ارائه داد که برای عرب بی سابقه بود و بعدا هم نتوانستند در چنین سبکی سخنی بسرایند. این از شگفتی های سخنوری است که سخنور سبکی بیافریند که مورد پذیرش و پسند شنوندگان قرار گیرد، با آن که از شیوه های سخن متعارف آنان بیرون است. 🔹 شگفت آورتر آن که از تمامی محاسن شیوه های کلامی متعارف بهره گرفته باشد، بی آن که از معایب آن ها چیزی در آن یافت شود. 🔹 شیوه های سه گانه متعارف (شعر و نثر و سجع) هر یک محاسنی دارند و معایبی. سبک قرآنی، جاذبیت و ظرافت شعر، آزادی مطلق نثر، حسن و لطافت سجع را دارا است، بی آن که در تنگنای قافیه و وزن دچار گردد، یا پراکنده گویی کند یا تکلف و تحمل دشواری به خود راه دهد. 🔹 همین امر مایه حیرت سخن دانان عرب گردید و خود را در مقابل سخنی یافتند که شگفت آفرین است و در عین غرابت و تازگی، جاذبیت و ظرافت خاصی دارد که در هیچ یک از انواع کلام متعارف آنان یافت نمی شود. ادامه دارد.... @rahighemakhtoom
🔅🔅🔅 📌 نگاشت 10:سبک و شیوه بیان ✳ امام کاشف الغطاء فقیه و دانشمند ادیب معروف در باره سبک و شیوه بیان قرآن عزیز می گوید: «تلک صورة نظمه العجیب و اسلوبه الغریب، المخالف لاسالیب کلام العرب و مناهج نظمها و نثرها، و لم یوجد قبله و لا بعده نظیر، و لا استطاع احد مماثلة شی ء منه، بل حارت فیه عقولهم، و تدلهت دونه احلامهم، و لم یهتدوا الی مثله فی جنس کلامهم من نثر او نظم او سجع او رجز و او شعر...هکذا اعترف له افذاذ العرب و فصحاؤهم الاولون؛ چنان است صورت نظم عجیب و اسلوب غریب (شیوه و سبک تازه) قرآن، که بر خلاف سبک و شیوه های کلام عرب و روش نظم و نثر آنان بود. نه پیش از آن و نه پس از آن نظیری ندارد و کسی را یارای هم آوردی با آن نباشد. بلکه در حیرت شدند و اندیشه شان فرو افتاد و ندانستند چگونه با او مقابله کنند، چه در نثر و چه در نظم و چه در سجع یا رجز و شعر که سخن متداول آنان بود... 🔹 این چنین زبدگان عرب و فصحای اولین آنان در مقابل قرآن به زانو در آمدند.» بزرگ مرد عرب و یگانه فرزانه آن عصر به ناچار اعتراف نمود: «یا عجبا لما یقول ابن ابی کبشة، فو الله ما هو بشعر و لا بسحر و لا بهذی جنون. و ان قوله لمن کلام الله؛ آن چه محمد (ص) می گوید مایه شگفتی است، به خدا سوگند سخن او نه شعر است و نه سحر و نه به بیهوده گویی بی خردان می ماند. همانا سخن او کلام خدا است.» 🔹 سخنان شگفت انگیز دیگر فرهیختگان عرب آن روز را پیش از این آوردیم. بیان رسا و دلپذیر قرآن گرچه شعر نیست ولی ویژگی شعر را دارد، حتی بر شیواترین آهنگ های وزین عرب تنظیم گردیده، بی آن که در تنگناهای شعری قرار گیرد. چنان که در بخش «نظم آهنگ» قرآن خواهیم آورد. متانت نثر و استواری کلام آزاد را نیز دارد می باشد، که در چینش و گزینش کلمات و واژه ها راه او فراخ و هرگز با دشواری برخورد ندارد. هم چنین از زیبایی های سجع و کلام موزون (بی تکلف) به خوبی بهره مند می باشد. بدین سبب جامع محاسن انواع کلام و فاقد تمامی معایب آنها گردیده است. ادامه دارد.... 🍁🍁🍁 ⏪ با باز نشر مطالب ،مبلغ و پیام رسان آموزه های وحیانی باشید. @rahighemakhtoom
🔅🔅🔅 📌 نگاشت 11: نظم آهنگ قرآن ▪ هرگاه کسی برای چند بار به یک شعر گوش می سپارد، لحن و آهنگ آن برای او تکراری و ملال آور می شود، اما به هنگام نیوشیدن آوای گونه گون و هر دم تجدید شونده قرآن که اسباب و اوتاد و فواصل آن پی در پی جای خود را عوض می کنند و هر کدام گوشه ای از قلب را به نوازش وا می دارند، نه تنها خسته و آزرده نمی شود، بلکه عطش او برای شنیدن، همواره فزونی می گیرد. ▪ عرب، پیش از نزول قرآن، گاهی در شعر خود از این تنوع صوت بهره می برد، اما اغلب به دلیل اسراف و تکرار، تنوع آنان به ملال می انجامید. در نثر چه مرسل و چه مسجع نیز، چنین سلاست و روانی و حلاوتی که در قرآن مشهود است، سابقه نداشت و در بهترین نثرهای عرب عیب هایی یافت می شد که از سلاست و روانی ترکیب آن می کاست و امکان نداشت مثل قرآن قابل ترتیل باشد. اگر هم برای ترتیل آن پافشاری می شد، بوی تکلف از آن به مشام می رسید و از شأن کلام نیز می کاست. ▪ بر این اساس، هیچ جای شگفتی نیست که عرب، در گمان خود کمترین لقبی که به قرآن داده بود این بود که این سخن شعر است و اگر شعر نباشد سحر است و افسون! و این گفتار خود حیرت زدگی عرب در قبال سخن شکوهمند و بدیع قرآن را نشان می دهد، سخنی که از جلال و شکوه نثر چیزی فراتر دارد و از جمال و حلاوت شعر مایه ای افزون تر. ادامه دارد.... 🍁🍁🍁 ⏪ با باز نشر مطالب ،مبلغ و پیام رسان آموزه های وحیانی باشید. @rahighemakhtoom