eitaa logo
✳️محفل تفسیر و قرآن شناسی رحیق
2.9هزار دنبال‌کننده
3.3هزار عکس
1.4هزار ویدیو
728 فایل
🌷دانش دامنه گسترده ای دارد به آموخته ها قناعت نکنیم🌷 واژه رحیق برگرفته از آیه ۲۵ سوره مطففین به معنی شراب خالص بهشتی. گرداننده محفل گرچه تجربه و مطالعه ای ۳۰ ساله در مباحث قرآنی داردلیکن باور دارد هنوز در گام اول هست. @s_m_a57 @Sayyedali_1997
مشاهده در ایتا
دانلود
🏴 به یاد سید الشهداء ▪️ وجود مبارك ابی ‌عبدالله طبق آن زبان حالی كه به حضرت منسوب است فرمود كه شما در مراسم ماتم اگر ماتم مربوط به ماتم خود من هست كه خوب اشك و اندوه شما رواست و فضیلت است و اگر مربوط به من نیست عزیزی را از دست دادید و گرفتار ستم شدید یا گرفتار غربت شدید مرا بهانه نكنید و برای خودتان و متوفایتان گریه بكنید، بلكه آنها را بهانه كنید به یاد من اشك بریزید. گاهی شما می ‌بینید كسی كه آن تولّی تام را ندارد برای اینكه مظلوم واقع شد یا عزیزی را از دست داد یا به اسارت رفت براساس این مظلومیت خودش و بازماندگی خودش و اسارت خودش اشك بریزد جریان كربلا را بهانه می ‌كند، شعری كه مربوط به حضرت سیدالشهدا و شهدا (علیهم الصلات و علیهم السلام) می‌ خواند یا برای او می ‌خوانند، به بهانه كربلا برای مشكلات خودش می ‌نالد؛ این روا نیست. اگر كسی یك حادثه تلخی برای او پیش آمد یك قلب شكسته ‌ای پیدا كرد، یك حالت مناسبی است كه این حالت مناسب را بهانه كند زمینه قرار بدهد برای حضرت سیدالشهدا (سلام الله علیه) اشك بریزد كه آن می ‌شود فضیلت. ▪️ در آن شعر معروف و منسوب به حضرت فرمود كه «اَوْ سَمِعْتُم بِغَریبٍ اَوْ شَهیدٍ فَانْدُبُونی»؛[1] اگر از خاندان شما كسی شهید شد یا در مراسم شهادت یكی از شهدای جنگ شركت كردید آنها را بهانه قرار بدهید برای من اشك بریزید، نه اینكه مرا بهانه قرار بدهید و برای آنها ناله كنید «اَوْ سَمِعْتُم بِغَریبٍ اَوْ شَهیدٍ»؛ نه «فندبوه» «فَانْدُبُونی»؛ آنها را بهانه قرار بدهید و برای من اشك بریزید تا فضیلتی باشد، نه اینكه كربلای مرا بهانه قرار بدهی برای آنها ناله بكنی كه فیضی نبری. فیض مال آن هدف اشك است، اگر اشك شما برای آن غریب خودتان مظلوم خودتان متوفای خودتان باشد یك تأثیر روانی دارد یك مقدار سبك می ‌شوید، اما هیچ اجری ندارد، خب آدم این همه نیرو صرف بكند و بی ‌أجر! حالا اگر گناه نباشد یقیناً ثواب هم ندارد؛ حالا پدر كسی مرده, مادر كسی مرده برادر كسی مرده آدم این قدر سر و سینه بزند و نیرو صرف بكند و لا أجر! اما بعضی از مراحل ‌اش كه خب اشكال دارد حالا به صورت بزند یا مثلاً.. همین كارها را اگر درباره حضرت سید الشهداء (سلام الله علیه) كنید می‌بینید روح و ریحان است! فرمود ما را بهانه نكنید برای آنها گریه بكنید برای اینكه نه خیر دنیا دارد نه خاصیت آخرت، آنها را بهانه كنید برای ما گریه كنید كه هم سبك می ‌شوید از نظر روانی هم فیض می ‌برید. [1]. المصباح للكفعمی(جنة الأمان الواقیة، ص741؛ «شِیعَتِی مَا إِنْ شَرِبْتُمْ رَی عَذْبٍ فَاذْكُرُونِی ٭٭٭ اَوْ سَمِعْتُم بِغَریبٍ اَوْ شَهیدٍ فَانْدُبُونی». 📚 درس خارج فقه مکاسب ـ جلسه 260 🔅تفسیر و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom
برداشت از آيات ۹۶ ـ ۹۵ 📌جهاد با الی بايد بداند که نزد خدای تعالی از هر چيز مهمتر با نفس است، حتّی وقتی جهاد با نفس را با با کفّار مقايسه می کنند اين را اکبر و جهاد با کفّار را اصغر می نامند، خدای تعالی رکود و قعود را مذمّت فرموده و $مجاهدين را بر فضيلت داده است. لذا بايد الی با مقدماتی که در مراحل نفس انجام می دهد هر چه جدّی تر خود را به مرحله با برساند تا دارای شود و اجر بزرگی دريافت نمايد؛ يعنی مورد و مهربانی تعالی واقع گردد. 🔅تفسیر و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom
💢عمل به آزمون 🔹 یک مطلب در سوره مبارکه «حدید» هست که همان مطلب نورانی را وجود مبارک امیر مؤمنان(سلام الله علیه) در نهج البلاغه ثبت شده است[1] و آن این است که ﴿لِكَیلا تَأْسَوْا عَلی ما فاتَكُمْ وَ لا تَفْرَحُوا بِما آتاكُمْ﴾؛[2] یعنی شما تلاش و کوشش خود را باید بکنید برابر آن راهی را که خدا به شما نشان داد. اگر این کوشش شما به جایی نرسید نگران نباشید، چون شما نمی‌دانید آینده این کار چیست! اگر چیزی از دستتان رفت نخورید، چون نمی ‌دانید آینده این کار چیست! اگر چیزی به دست آمد نباشید، چون نمی ‌دانید پایان این کار چیست! فرمود: اگر کاری انجام دادید که در آن بود، این فرح دارد؛ ﴿بِفَضْلِ اللَّهِ وَبِرَحْمَتِهِ فَبِذلِكَ فَلْیفْرَحُوا﴾[3] این درست است؛ امّا اگر یک مال، یک سمت، یک شغل، یک منصب، یک پست به دست آوردی، این را به ‌عنوان داشته باشید و برابر این هم کار بکنید؛ امّا مسرور باشید که اگر یک ‌وقت از دست شما رفت غمگین ‌تان بکند و در اثر اندوهگین شدن از کار بمانید این درست نیست. فرمود: ﴿لِكَیلا تَأْسَوْا عَلی ما فاتَكُمْ وَ لا تَفْرَحُوا بِما آتاكُمْ﴾؛ آنچه را که داد شما مسرور نباشید، چون همه اینها است و آنچه را از شما گرفت اندوهگین نباشید، چون این یک است. انسان وقتی در کلاس آزمایش است در هر دو حال به وظیفه آزمون می‌ کند. مشکل ما در این ‌گونه از مسائل این است که خود را کارشناس می ‌دانیم، یک؛ به جای اینکه صراط‌ هستیم، دو؛ خیال می ‌کنیم راه را خود ما تعیین می ‌کنیم؛ لذا اگر پستی به ما دادند نهایت سرور و نشاط در آن است، به یکدیگر تبریک می ‌گوییم و خیال می ‌کنیم این یک فضیلت است. یک وقت که از ما گرفتند دیگر هر چه از دستمان بر می ‌آید یا از زبانمان بر می‌آید کوتاهی نمی ‌کنیم، در حالی که هر دو است! فرمود: ﴿لِكَیلا تَأْسَوْا عَلی ما فاتَكُمْ وَ لا تَفْرَحُوا بِما آتاكُمْ﴾؛ آنگاه رضا و تاسّف ما مشرکانه می‌ شود و موحّدانه نیست. [1]. نهج البلاغه، حکمت439. [2]. سوره حدید، آیه23. [3]. سوره یونس، آیه58. 📚 درس اخلاق تاریخ: 1389/02/01 🔅تفسیر و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom
18676683558706.pdf
7.97M
📌کتاب ۱۰۰۱ امیرالمؤمنین(ع) هدیه به علی علیه السلام صلواتی برای سلامتی همه مکتب امام علیه السلام هدیه کنیم.🌹 🌱🌱🌱 در صفحه قرآنی با ما باشید. @rahighemakhtoom
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🏴 عبرت ▪️ برخی‌ ها خیال می‌ كنند عاشورا برای عبرت است، نه برای عَبره؛ اما سالار شهیدان فرمود من برای دو چیز شهید شدم: هم برای عبرت، هم برای عَبره; عبرت گرفتن به آن عزاداری می ‌گویند كه حركت كند، باشد، عبور كند از جهل به ، از جهالت به ، از كُندروی به ، از بیراهه رفتن به ، این را می ‌گویند عبرت، عبرت یعنی عبور. آن عزاداری كه تماشا می ‌كند، او اهل عبرت نیست، او فقط می ‌نالد اهل اشك است، دو روز كه عاشورا سپری شد برای او اثری ندارد، چون او عبرت نگرفت، عبور نكرد، تماشا كرد. اصرار قرآن كریم بر این است كه ﴿فَاعْتَبِرُوا﴾[1]. شما اگر بخواهید بررسی كنید می‌بینید آیات فراوانی است كه خدا فرمود عبرت بگیرید،[2] عبرت بگیرید یعنی چه؟ یعنی بایستید؟ آدمِ ایستا كه اهل عبرت نیست، آن‌كه عبور كرد از رذیلت به و فرشته ‌خوی شد، او عبرت گرفت. [1]. سوره حشر، آیه2. [2]. سوره آل عمران، آیه13؛ سوره یوسف، آیه111؛ سوره نور، آیه44. 🌱🌱🌱 📎تفسیر و علوم قرآنی @rahighemakhtoom
💠 توبه حقیقی 🔹 یك وقت كسی در اثر اینكه می ‌بیند فلان كار ضرر دارد نمی ‌كند یا در اثر پیری و كهنسالی دست از گناه برداشته است این یك است، این توبه ‌ای نیست كه فضیلت را به همراه داشته باشد. آن توبه ‌ای فضیلت دارد كه جهت ‌دار باشد یعنی و اقبال و ؛ لذا این دو قسم را در كنار هم ذكر فرمود؛ فرمود: ﴿وَ مَن تَابَ وَعَمِلَ صَالِحاً فَإِنَّهُ یتُوبُ﴾ یعنی «یرجع» ﴿إلی الله﴾، پس صِرف دست برداشتن از گناه نیست؛ اگر كسی از گناه دست بردارد ولی به طرف الله رجوع نكند این دیگر توبه نیست. 🔹 فرمود آن است كه انسان از سیئات دست بردارد و به طرف الله رجوع كند. پس آن كه می ‌بیند فلان كار برای او ضرر دارد از این جهت نمی ‌كند یا در اثر كهنسالی دیگر توان آن كار را ندارد، این یك توبه طبیعی و قهری است، این توبه‌ ای نیست كه فضیلت باشد؛ آن توبه‌ ای است كه ﴿یتُوبُ إِلَی اللَّهِ﴾ را به همراه داشته باشد. 📚 سوره مبارکه فرقان جلسه 28 تاریخ: 1390/12/14 🌴🌴🌴 قدر ار نشناسد دل و کاری نکند بس که از این حاصل ایام برد 🔅 تفسير و علوم قرآنی @rahighemakhtoom