eitaa logo
✳️ جُستارهای قرآنی رحیق
2.8هزار دنبال‌کننده
3.5هزار عکس
1.5هزار ویدیو
809 فایل
«رحیق» نوشیدنی گوارا و ناب بهشتیان. ۲۵مطففین . مستمع صاحب سخن را بر سر کار آورد غنچهٔ خاموش، بلبل را به گفتار آورد صائب @Sayyedali1997 @s_m_a57
مشاهده در ایتا
دانلود
برداشت از آیه ۱۳۹ قُلْ أَتُحَاجُّونَنَا فِي اللَّهِ وَهُوَ رَبُّنَا وَرَبُّكُمْ وَلَنَا أَعْمَالُنَا وَلَكُمْ أَعْمَالُكُمْ وَنَحْنُ لَهُ مُخْلِصُونَ 📌قاطعیّت از این شریفه استفاده می‏ شود که اگر کسی بخواهد خود را برای تعالی کند باید با مخالفین با برخورد کند و آنچه صحیح است و مورد پسند است و لو او را از دیگران جدا می‏ کند مستقلاً انجام دهد و به دیگران کاری نداشته باشد.. 🔅تفسیر و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom
📌 حجاب الهی ◾ سؤال سائل این بود كه عرض كرد «مَا الدَّلِیلُ‏ عَلَى‏ حُدُوثِ‏ الْعَالَم»؟ حضرت فرمود دربارهٴ خودت كه بیندیشی كلّ نظام هم همین طور است؛[1] یعنی آنچه كه در آیات انفسی مطرح است در آیات آفاقی هم مطرح است. قرآن كریم در عین احتجاج به آیات آفاقی و أنفسی می ‌فرماید به اینكه مگر مردم نمی ‌بینند؟! ﴿أَ وَ لَمْ یرَوْا﴾[2] مگر نمی ‌بینند؟! این تشویق است نسبت به افرادی كه راهی این راهند و توبیخ است نسبت به افرادی كه متوقّفند. فرمود مگر نمی ‌بینند، معلوم می‌ شود مطلب دیدنی است! ◾ همین را هم از امام هشتم (سلام الله علیه) سؤال كردند. در توحید مرحوم صدوق در باب الرّد علی الثنویه و الزنادقه یك حدیث مبسوطی است، حدیث سوم این باب است، وقتی كه حضرت برهان اقامه می ‌كند، شخص عرض می‌ كند «فَمَا الدَّلِیلُ عَلَیه»؟ حضرت می ‌فرماید: «إِنِّی لَمَّا نَظَرْتُ‏ إِلَى‏ جَسَدِی‏ فَلَمْ یمْكِنِّی فِیهِ زِیادَةٌ وَ لَا نُقْصَانٌ فِی الْعَرْضِ وَ الطُّولِ وَ دَفْعِ الْمَكَارِهِ عَنْهُ»، آن گاه «عَلِمْتُ أَنَّ لِهَذَا الْبُنْیانِ بَانِیاً فَأَقْرَرْتُ بِهِ»؛ وقتی خودم را شناسایی كردم دیدم در اختیار خودم نیستم فهمیدم این بنای بدن یك بانی دارد و همچنین سایر آیات، آن گاه این سائل عرض می ‌كند كه «فَلِمَ احْتَجَبَ»؟ اگر خدایی هست و این طور كه شما برهان اقامه می ‌كنید وجود او قطعی و یقینی است پس چرا محجوب است؟ پس چرا ما او را نمی ‌بینیم؟ «فَلِمَ احْتَجَبَ فَقَالَ أَبُو الْحَسَنِ عَلَیهِ السَّلَام إِنَّ الِاحْتِجَابَ عَنِ الْخَلْقِ لِكَثْرَةِ ذُنُوبِهِمْ‏ فَأَمَّا هُوَ فَلَا یخْفَى عَلَیهِ خَافِیةٌ فِی آنَاءِ اللَّیلِ وَ النَّهَارِ»؛ فرمود او مخفی نیست! او محجوب نیست! اگر یك موجودی ﴿نُورُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ﴾[3] شد مخفی می ‌شود؟! فرمود «إِنَّ الِاحْتِجَابَ عَنِ الْخَلْقِ لِكَثْرَةِ ذُنُوبِهِمْ» این گناه حجاب است و گناه نمی‌ گذارد انسان «وجه الله» را ببیند و الا ﴿فَأَینَمَا تُوَلُّوا فَثَمَّ وَجْهُ اللَّهِ﴾[4] و هیچ لذتی به اندازه لذت زیارت وجه حق نیست، هیچ ممكن نیست كسی لذت دیدار وجه حق را چشیده باشد و به سراغ لذت های دیگر رفته باشد، هیچ ممكن نیست! در دل شب ‌های تار هم می ‌تابد، روشن است، در روز هم روشن است، خود شب هم آیت حق است. ◾ چیزی حجاب نیست مگر گناه! گناه هم حجاب گناه ‌كار است، حجاب عاصی است؛ لذا خدای سبحان تعجّب می ‌كند كه شما چگونه كفر می‌ ورزید؟ گاهی می ‌فرماید ﴿أَ وَ لَمْ یرَوْا﴾؛ لذا حضرت هم می ‌فرماید: «فَأَمَّا هُوَ فَلَا یخْفَى عَلَیهِ خَافِیةٌ فِی آنَاءِ اللَّیلِ وَ النَّهَارِ». آن گاه سائل عرض می ‌كند «فَلِمَ لَا تُدْرِكُهُ حَاسَّةُ الْبَصَرِ»؟ پس چرا با چشم ظاهر نمی ‌بینیم؟ فرمود: «لِلْفَرْقِ بَینَهُ وَ بَینَ خَلْقِهِ الَّذِینَ تُدْرِكُهُمْ حَاسَّةُ الْأَبْصَارِ»؛[5] برای اینكه بین خدا و خلق خدا باید فرق باشد. خلق مادّی است «بصر مادی» آن را می ‌بیند، خدای سبحان مادی نیست مجرّد است «بصر جان» او را می ‌بیند «لا ‏تُدْرِكُهُ‏ الْعُیونُ بِمُشاهَدَةِ الْعِیانِ» بعد «تُدْرِكُهُ الْقُلُوبُ بِحَقائِقِ الْإِیمانِ».[6] [1]. توحید (صدوق)، ص293؛ «... قَالَ أَنْتَ‏ لَمْ‏ تَكُنْ‏ ثُمَ‏ كُنْتَ‏ وَ قَدْ عَلِمْتَ أَنَّكَ لَمْ تُكَوِّنْ نَفْسَكَ وَ لَا كَوَّنَكَ مَنْ هُوَ مِثْلُكَ». [2]. سوره رعد, آیه41؛ سوره نحل، آیه48؛ سوره اسراء، آیه99؛ ... . [3]. سوره نور, آیه35. [4]. سوره بقره, آیه115. [5]. توحید (صدوق)، ص252. [6]. نهج البلاغه (صبحی صالح)، خطبه179. 📚 درس تفسیر سوره مبارکه بقره ـ جلسه 87 🔅تفسیر و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom
برشی از کتاب گرانسنگ (167) 🔅🔅🔅 صراط الذين انعمت عليهم غير المغضوب عليهم و لا الضالين (آیه 7،سوره حمد) 📌 لطايف و اشارات ✅ 9- محور صراط مستقيم ▫ خداى سبحان در سوره مباركه حمد، مسئلت راه نعمت يافتگان را به ما آموخت و در جاى ديگر آنان را معرفى كرد كه پيامبران، صديقان، شهيدان و صالحانند و فرمانبران از خدا و رسول مى توانند همراهان و هم سفران اين قافله باشند: و من يطع الله و الرسول فاءولئك مع الذين اءنعم الله عليهم من النبيين و الصديقين و الشهداء و الصالحين و حسن اءولئك رفيقا (سوره نساء، آيه 69) و در مقابل، متمردان از طاعت خدا و رسول را نيز اهل گمراهى آشكار دانست: و من يعص الله و رسوله فقد ضل ضلالا مبينا (سوره احزاب، آيه 36) ▫ از اين آيات بر مى آيد كه محور صراط مستقيم سيرت و سنت پيامبران و امامان معصوم (عليهم السلام ) است ؛ زيرا هر كس مطيع آنان بود در صراط مستقيم است و آن كه از اوامرشان سرپيچى كرد به گمراهى آشكار گرفتار شده است. ◽ تذكر: اثبات ضلالت براى عاصى دستور خدا و پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم منافاتى با اثبات غضب بر آنها ندارد؛ چون هر كس از صراط مستقيم منحرف بود، اصل ضلالت دامنگير او خواهد شد و اما استحقاق غضب مخصوص منافاتى با اصل ضلالت ندارد. 🔅تفسیر و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom
برشی از کتاب گرانسنگ (168) 🔅🔅🔅 صراط الذين انعمت عليهم غير المغضوب عليهم و لا الضالين (آیه 7،سوره حمد) 📌 لطايف و اشارات ✅ 10- هم سفران صراط و دشوارى سلوك ▫ پيمودن صراط مستقيم دشوار است ؛ زيرا هم سفرانش گرچه بزرگانند، ليكن اندكند و اين راه طولانى را با هم سفرانى اندك بايد طى كرد. امام اميرالمؤ منين (عليه السلام ) كه خود صراط مستقيم است، مى فرمايد: لا تستوحشوا فى طريق الهدى لقلة اءهله (نهج البلاغه، خطبه 201، بند 1). پس صراط مستقيم راهى پر رهرو نيست و از اين رو در پيمودن صراط، تلاشى فراوان و زمانى دراز لازم است تا انسان به وليى از اولياى الهى دست يابد. ▫ نشانه ديگر اندك بودن هم سفر در سلوك صراط آن است كه گرچه قرآن كريم در آيه مورد بحث، منعم عليهم ، مغضوب عليهم و ضالين را به لفظ جمع آورده، اما اميرالمؤ منين (عليه السلام ) در حديثى، مردم را به سه دسته تقسيم و تنها يك گروه را با لفظ جمع ذكر مى كند: الناس ‍ ثلاثة: فعالم ربانى و متعلم على سبيل نجاة و همج رعاع اءتباع كل ناعق يميلون مع كل ريح (همان، حكمت 147). در اين حديث عالم ربانى و متعلم اهل نجات كه اندكند به لفظ مفرد و انسانهاى بى اراده اى كه نه عالمند و نه متعلم به لفظ جمع آمده است. ▫ شاهد ديگر بر كمى هم سفران صراط مستقيم آن است كه خداى سبحان درباره جهنم مى فرمايد: آن را از كافران لبريز مى كنم: لاءملاءن جهنم من الجنة و الناس اءجمعين (سوره سجده، آيه 13 1237- سوره يونس، آيه 32) اما درباره بهشت نفرموده: آن را از نيكان لبريز مى كنم ؛ زيرا پر كننده جهنم فراوانند، اما ماءوا گيرندگان در بهشت اندك. ▫ بنابراين، راه هدايت بر اثر كمى راهيانش وحشت زا و پر مخاطره است و توصيه حضرت اميرالمؤ منين (عليه السلام ) براى رفع اين نگرانى آن است كه از كمى همراهان در اين راه نهراسيد، زيرا اينان گرچه اندكند اما همه از نيكانند. 🔅تفسیر و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom
At-Tariq -03 ss.mp3
4.43M
🔅🔅🔅 📌نگاشت 17:تفسیر صوتی سوره طارق 📝 استاد فرزانه و مفسر عالیقدر آیت الله جوادی آملی 📒 جلسه سوم ☑ ثواب انتشار و استفاده از این فایل هدیه به پیشگاه مطهر امام علی بن موسی الرضا و حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیهما 🌴🌴🌴 🔰در رساندن سخن حق و پایبندی به آن استقامت بورزیم و ثابت قدم باشیم.یاریگر ما در انتشار این دغدغه باشید. 🔅تفسیر و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom
تفسير سوره طارق جلسه 3.docx
46.5K
🔅🔅🔅 📌نگاشت 18 :تفسیر متنی سوره طارق 📝 استاد فرزانه و مفسر عالیقدر آیت الله جوادی آملی 📒 جلسه سوم ☑ ثواب انتشار و استفاده از این فایل هدیه به پیشگاه مطهر امام علی بن موسی الرضا و حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیهما 🌴🌴🌴 🔰در رساندن سخن حق و پایبندی به آن استقامت بورزیم و ثابت قدم باشیم.یاریگر ما در انتشار این دغدغه باشید. 🔅تفسیر و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom
(تفسیر وقرآن پژوهی) 🔅🔅🔅 📌نگاشت19:نکته های تفسیری آیه 13و14 سوره طارق ✅ إِنَّهُ‌ لَقَوْلٌ‌ فَصْلٌ‌ ▫ «إِنَّهُ»: این که قرآن. این که رستاخیز در میان است و رازها هویدا و اسرار آزموده می‌گردد.و ... یعنی ضمیر (هُ) یا به قرآن برمی‌گردد که از قرینه پیدا است، و یا به مفاهیم پیشین سوره که درباره معاد و قدرت خدا بر رستاخیز مردگان و نمایان شدن نهانیها و آزمون رازها در آن است. «فَصْلٌ»: داورانه. فیصله‌دهنده. مصدر است و برای مبالغه در معنی وصفی، یعنی فاصِل، به کار رفته است .این آیه جواب قسم است. ✅ ۱ - قرآن، کلامى است که حق و باطل را به طور کامل متمایز مى سازد. (إنّه لقول فصل) 🔹 از سیاق مطالب به دست مى آید که مرجع ضمیر «إنّه» قرآن است. «فصل»; یعنى، جدا ساختن دو چیز از یکدیگر، به گونه اى که بین آن دو فاصله افتد (مفردات راغب). تعبیر «فصل» - که مصدر است - در معناى فاصل، مبالغه آمیز است و بر کمال جدایى دلالت دارد. برخى گفته اند: مراد از ضمیر در «إنّه»، گفته هاى خداوند درباره معاد است که آیات پیش گویاى آن بود. در این احتمال نیز «قول فصل» بودن آن آیات، به اعتبار قرآن بودن آنها است. ✅ ۲ - خداوند، با سوگند به آسمان و زمین، بر فارق بودن قرآن بین حق و باطل، تأکید ورزیده است. (و السماء ... و الأرض ... إنّه لقول فصل) ✅ ۳ - گفتار خداوند درباره معاد و توان او بر احیاى دوباره انسان، گفتار نهایى و فیصله دهنده تمام گفتوگوها است. (إنّه لقول فصل) 🔹 ضمیر «إنّه» چه به قرآن برگردد و چه به محتواى آیات پیشین - که درباره قدرت خداوند بر معاد بود - برداشت یاد شده استفاده مى شود. «قول فصل»، به کلامى گفته مى شود که «فصل الخطاب» باشد و به گفتوگوها خاتمه دهد. 🔅🔅🔅 ✅ وَ مَا هُوَ بِالْهَزْلِ‌ ▫ «الْهَزْلِ»: یاوه و گزافه. شوخی و غیر جدّی. ✅ ۱ - ساحت قرآن و آیات معاد، از بذله گویى و سخنان سست و بى پایه، مبرّا است. (و ما هو بالهزل) 🔹 «هَزْل» و «هُزال» از یک ریشه اند و بر ضعف و سستى دلالت دارند. «هَزل» نقطه مقابل «جِدّ» و «هُزال» نقطه مقابل «فربهى» است. (مقاییس اللغة) ✅ ۲ - منکران معاد، آیات مربوط به آن را، عارى از حقیقت پنداشته و شوخى قلمداد مى کردند. (و ما هو بالهزل) 🔹 هدف از توصیف قرآن به دورى از مزخرفات و مهملات، بیان اوصاف قرآن نیست; زیرا در توصیف چیزى، به بیان حداقل کمال آن بسنده نمى شود. بنابراین مراد، نفى پندار مخالفان است. ‌🔅تفسیر و قرآن پژوهشی @rahighemakhtoom
(تفسیر وقرآن پژوهی) 🔅🔅🔅 📌نگاشت20:نکته های تفسیری آیه 15و16 سوره طارق ✅ إِنَّهُمْ‌ يَکِيدُونَ‌ کَيْداً ▫ «یَکِیدُونَ»: نیرنگ می‌زنند. نقشه می‌کشند. توطئه می‌کنند. ✅ ۱ - کافران همواره و به دقت، در حال توطئه و چاره اندیشى براى رویارویى با آیین الهى اند. (إنّهم یکیدون کیدًا) ▪ فعل مضارع «یکیدون» - به قرینه سیاق آیه - بر استمرار دلالت دارد و «کیداً» مفعول مطلق و براى تأکید است. آیات بعد بیانگر آن است که مراد از ضمیر «إنّهم»، کافران و مراد از «کید» چاره سازى براى مقابله با برنامه هاى خداوند است. ✅ ۲ - خداوند، با بیان پافشارى کافران عصر بعثت بر کفر و انکار معاد، انتظار ایمان آوردن آنان را بى فایده خواند و توطئه گرى آنها را به پیامبر(ص) گوشزد کرد. (إنّهم یکیدون کیدًا) ✅ ۳ - بى تأثیر ساختن هشدارهاى قرآن درباره معاد، محور نیرنگ هاى کافران (إنّه لقول فصل ... إنّهم یکیدون کیدًا) 🔹 به قرینه آیات پیشین، مصداق بارز کید و مکر کافران، توطئه براى جدى نگرفتن هشدارهاى قرآن به معاد است. ✅ ۴ - جدى نگرفتن هشدارهاى قرآن به معاد و شوخى قلمداد کردن آن، دسیسه کافران در مقابله با آیین الهى (و ما هو بالهزل . إنّهم یکیدون کیدًا) 🔅🔅🔅 ✅ وَ أَکِيدُ کَيْداً ▫ «أَکِیدُ»: مراد از کَیْدِ خدا، چاره‌جوئی و نقشه حق و نیرنگ پسندیده و حکیمانه است. برابر صنعت مقابله و مشاکله، چاره‌سازی و برداشتن موانع اهریمنانه شیطان صفتان، از مسیر راه حق و حقیقت، کید نامیده شده است ✅ ۱ - خداوند، در برابر نیرنگ ها و توطئه هاى کافران، ترفندها و نقشه هایى پیچیده به کار مى گیرد. (و أکید کیدًا) 🔹 «کید»; یعنى، احتیال (چاره جستن) که دو نوع مذموم و ممدوح دارد; هر چند که استعمال آن در مورد مذموم بیشتر است (مفردات راغب). «کیداً» مفعول مطلق است و بر پیچیدگى نقشه هاى خداوند دلالت دارد. ✅ ۲ - کافران، هر چند شگردهاى عمیق و دشوارى به کار گیرند، در برابر مکرهاى علاج ناپذیر خداوند، شکست خواهند خورد. (یکیدون کیدًا . و أکید کیدًا) 🔹 بیان مکر خداوند در برابر کید کافران، در حقیقت بیان ناکامى آنان است. ✅ ۳ - کیفرهاى الهى، متناسب با گناه مجرمان است. (یکیدون ... أکید) ✅4 - خداوند خود، مدافع قرآن در برابر تبلیغات مکّارانه کافران است. (إنّه لقول فصل ... یکیدون کیدًا . و أکید کیدًا) ✅ ۵ - خنثى ساختن تبلیغات مکّارانه کافران در برابر قرآن، وعده تسلاّبخش خداوند به پیامبر(ص) (و أکید کیدًا) 🔹 روى سخن در این آیه - به قرینه آیه بعد (فمهّل...) - با پیامبر(ص) و به منظور اطمینان بخشیدن به آن حضرت است که در درخواست عقوبت سریع براى کافران شتاب نورزد; زیرا خداوند پاسخ مناسب توطئه آنان را خواهد داد. ✅ ۶ - کافرانى که در برابر حاکمیت قرآن و تأثیر هشدارهاى آن، خدعه کنند، به کیفرى غافلگیرانه و غیر قابل پیش بینى گرفتار خواهند شد. (إنّه لقول فصل ... یکیدون ... و أکید کیدًا) 🔹 «حیله»; یعنى، آنچه به صورت مخفیانه، مایه رسیدن به حالت مورد نظر گردد. و «کید» نوعى احتیال است. (مفردات راغب) ✅ ۷ - خداوند در مکر و کیفر، آغازگر نبوده و خدعه هاى او، پاسخ کردار نارواى کافران است. (إنّهم یکیدون کیدًا . و أکید کیدًا) ‌🔅تفسیر و قرآن پژوهشی @rahighemakhtoom
مائده 01.mp3
13.62M
1 (آغاز جلسات تفسیر سوره مائده) 🔅🔅🔅 🔹با بیانی جذاب، شنیدنی و زیبا و آسان وساده و کاربردی ▪با هشتگ در کانال تمام فایل هااز سوره تا سوره را می توانید گوش کنید. 📝ثواب انتشار و استفاده این فایل را تقدیم می کنیم به پیشگاه حضرت امام علی بن موسی الرضا علیه السلام و کریمه ی اهل بیت حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیها 🔅تفسیر و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom
🔰خاصیت بلا ◼️ ◾️ هنگامى كه مى ‏خواهى، نقطه ‏هاى ضعف خودت را بشناسى و بر روى آن كار كنى، هنگامى كه مى ‏خواهى در كشاكش مبارزه و جهاد، از وابستگى‏ ها و علاقه ‏ها، آزاد شوى، در اين دو مرحله تو قدر بلاء را مى‏ شناسى. ◾️ بلاء، فتنه و امتحان، اين دو خاصيت را دارد: ◾️ هم نقطه ‏هاى ضعف تو را نشان مى ‏دهد ◾️و هم از وابستگى ‏ها و دلبستگى‏ ها آزادت مى ‏كند. ◾️ تويى كه فهميده ‏اى از تمامى هستى بزرگترى، مادامى كه از دوست، از خويشان، از خودت و از ثروت و رياست و از دنيا ضربه نبينى، اين فهم در دلت گل نمى‏ دهد و شكوفه نمى‏ آورد و علم اليقين تو به عين اليقين نمى‏ رسد و پيش نمى ‏رود، ◾️ حتى رياضت‏ هايى كه خود مى‏ سازيم و ورزش ‏هايى كه خودمان شروع مى‏ كنيم اين دو خاصيت را ندارند. ◾️ تو نمى ‏توانى براى خودت جراح‏ خوبى باشى. نمى ‏توانى دمل ‏هاى چركين را كاملًا فشار بدهى. بيشتر بازى مى‏كنى. ◾️ اين اوست كه مى‏ داند بر كجا فشار بياورد و در كدام بزنگاه، تو را گرفتار كند. اين است كه بايد بلاء را از بالا بفرستند. ◾️و اين است كه با تاكيد مى ‏گويد : ولَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَى‏ءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَالْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِنَ الْامْوالِ وَ الْانْفُسِ وَ الثَمَرات. ◾️ در يك مرحله با ترس؛ ترس فقر، ترس آبرو، ترس ذلت با اين ترس‏ها زير و رو مى‏ شوى و در يك مرحله با خود گرسنگى ‏ها و هجران ‏ها فشار مى‏ بينى و در يك مرحله با از دست دادن ثروت ‏ها و آدم ‏هاى محبوب، به كوره مى‏ نشينى و بالاتر از اين همه، او ميوه ‏ها و نتيجه‏ هاى كارت را بر باد مى‏ دهد. ◾️ يك عمر كوشيده ‏اى، محرابى و مريدى و كلاسى راه انداخته ‏اى، رقيبى پيدا مى ‏كنى و ميوه ‏هاى كارت را در دهان ديگرى مى ‏بينى. يك عمر كوشيده ‏اى، درختى را از آب و گل بيرون كشيده ‏اى و به بار رسانده‏ اى و ميوه‏ هايش آن چنان شاداب چشمك مى‏ زنند و آنچنان قند در دلت آب مى‏ كنند كه دلت نمى ‏آيد حتى دست بزنى، اين ميوه ‏ها را مى‏ گيرند و اين گونه از ثمرات و نتيجه ‏هاى كارت محرومت مى ‏كنند. و اين امتحان سختى است. اين بلاء بزرگى است. 📝 استاد علی 📚 کتاب صراط، صفحه ۱۱۳ ▶️ @einsad 🔅تفسیر و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
📌حقیقت رشوه این مطلب در است که حضرت فرمود: شبی، کسی آمده، چیزی لای لباسش بود؛ حلوای شیرینی بود یا چیز دیگری بود که به قصد آورده بود. آنگاه حضرت این را تشریح فرمود که: این حلوای شیرین که به صورت رشوه آوردی، این مثل آن است که یک مار، یک افعی غذایی را بخورد؛ بعد بالا بیاورد، قی بکند؛ آن قِی کرده مار را کسی به صورت خمیر در بیاورد؛ فرمود: هیچ عاقلی حاضر است آن خمیر را بخورد؟! آدم بالا آورده خودش را نمی خورد، چه رسد بالا آورده یک حیوان، آن هم حیوان سمّی، آن هم غذایی که دو بار از این کانال سمّ گذشت! فرمود حقیقت رشوه این است!! 🔷️ ر.ک نهج البلاغه / خطبه ۲۲۴ ✅ دیدار با اساتید دانشگاه علوم پزشکی تهران _ مشهد مقدس ؛ مرداد ۱۳۸۲ 🔅تفسیر و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom