🎀🚪👋 «چقدر نوازش‌کلامی بلدی؟» برخی از ما با وجود اینکه عاشقانه عزیزان‌مان را دوست داریم اما جملات محبت آمیز خرج‌شان نمی‌کنیم و می‌گوئیم خودش باید بفهمد چقدر دوستش دارم. حتی حاضر نیستیم بخاطر خوب بودن‌شان از آنها تشکر کنیم و خوب بودن را وظیفه‌‌شان می‌دانیم.» چنین تفکری صحیح نیست زیرا همهٔ ما به نوازش کلامی نیاز داریم و در کنار افرادی که با همدلی‌شان ما را نوازش عاطفی می‌دهند احساس آرامش می‌کنیم و برعکس از کسانی که مدام سرزنش‌مان می‌کنند گریزانیم. یک تکنیک عالی برای اصلاح دیگران خصوصا کودکان این است که به کارهای نامطلوب و ناپسندشان توجهی نشان ندهیم بلکه برعکس کارهای خوب و مطلوب‌شان را تحسین کنیم. وقتی فرد متوجه شود رفتارهای مثبتش در ذهن ما حک می‌شود سعی می‌کند رفتارهای خوبش را تکرار کند. حقیر هفته‌‌ی گذشته شاهد یک نمونه‌ی عینی بودم👇 مادر بزرگِ هستی خانم، تاج سر ما هستند و طبقه‌ی بالای منزل‌مان ساکن‌اند؛ یک روز که با هستی جان آمده‌بودند منزل‌مان، مادر بزرگش رو کردند به من و گفتند: هستی خانم هرگاه می‌خواهند وارد اتاق شوند در می‌زنند، و هستی جان را تشویق کردیم. فردای آن روز درِ واحد ما باز بود؛ هستی کوچولو سرکی در منزل ما کشید، من وارد شدنش را دیدم و به روی خود نیاوردم، ولی او مرا ندید؛ یک مرتبه مثل اینکه یادش آمده باشد که در نزده وارد شده، با عجله رفت بیرون، در زد بعد هم صدا زد: خاله خاله، کسی خونه نیست؟! به استقبالش رفتم و او را بخاطر اینکه با وجود باز بودن در، در زده‌است تحسین‌‌اش کردم👏 🖊نویسنده: مرضیه رمضان‌قاسم #عروسکِ_خاله #سواد_عاطفی #فرزند_پروری 🦋🐛@ramezan_ghasem110