‏دستگاه فکری باید بتواند بین فناوری که خروجی سازمان ها، دانشگاه ها، شرکت های دانش بنیان فنی...است و مزایای اجتماعی، دینی، سیاسی، فرهنگی،امنیتی، سلامت...که خروجی حوزه علمیه، دانشگاه، اندیشکده ها، پژوهشگاه ها...علوم اجتماعی و انسانی است ‎#عدالت برقرار نماید. @raveshetamadoni

از نظامتی که نیازمند توجه ویژه در بخش #جامعه_فضایی است، نظام ملی سازی فناوری است. شناخت این نظام و متناسب سازی آن با دیگر نظامات باید در اولویت قرار گیرد. معماری این نظام در جامعه فضایی می بایست با محوریت #ولایت و #عدالت و با استفاده از زنجیره ارزش #تمدن_نوین_اسلامی صورت می پذیرد @raveshetamadoni

صورت بندی مسئله دولت&جامعه اسلامی برای تحقق #تمدن_نوین_اسلامی نیازمند مقایسه بین انواع فاعل‏ ها (اشخاص؛ سازمان ها؛ نهادها...)هستیم. این فاعل ها هر کدام دارای خروجی (ارزش های ملموس و غیرملموس) هستند. باید روش هایی ایجاد کنیم که نشان دهیم چگونه می‌توان از این روش ها برای اولویت‌بندی خروجی‌های فاعل ها، نسبت به نیازها، منابع(اعتباری&حقیقی) آن ها و محیطی که در آن قرار دارند، متناسب با اولویت بندی نسبی&مطلق خواسته های ذیحقان و نیازهای کنشگران استفاده نمود. این کار #نظام_ولایت و مدیران ارشد آن را را قادر می سازد تا تجزیه و تحلیل بهتری از شاخص هایی همچون معماری کلی نظامات و جامعه، #عدالت، ردیابی سیاست ها، کاهش هزینه ها، تصمیم گیری بهتر...در دولت&جامعه اسلامی داشته باشند. @raveshetamadoni

احساس بی عدالتی (در حوزه نظام فرهنگی) می تواند بعنوان یک چالش تمدنی در نظر گرفته شود و تخصیص منابع در راستای تحقق #دولت_اسلامی ابزار تحقق #عدالت اقتصادی، سیاسی، امنیتی... مطرح گردد. @raveshetamadoni

✍️ حکمرانی ولایی یعنی اداره و سرپرستی سیستم‌های پیچیده اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، فنی، سیاسی و زیست محیطی بر مبنای #امر الهی، به گونه‌ای که #ولایت به عنوان حامل امر، #هدایت به عنوان نتیجه امر، #امامت مجری امر و #عدالت به عنوان مقصد امر الهی، در همه فرآیندها و تعاملات انسانی و طبیعی برقرار گردد. حکمرانی ولایی، پیوستگی میان ساختارها، رفتارها، فرآیندها و معناهای ایجاد شده در جامعه و مبتنی بر ارزش‌های الهی را تضمین کرده و آن را در مسیر تعالی قرار می‌دهد. @raveshetamadoni

✍️ حکمرانی ولایی؛ از جامعه‌ای ایستا به شبکه‌ای زنده، مشارکت پذیر و مختار 0️⃣ زندگی اجتماعی ما صرفاً یک قرارداد انسانی یا مجموعه‌ای از نهادهای ثابت نیست. آنچه ما را به یکدیگر پیوند می‌دهد، نظام #امر است؛ جریانی که از #ولایت و #امامت سرچشمه می‌گیرد و در مناسبات اجتماعی، طبیعت و فناوری جاری می‌شود. در این شبکه، امر ولایی، نه‌تنها محور #هدایت، بلکه زمینه‌ساز #رشد مردم در مسیر اختیار، مشارکت و مسئولیت‌پذیری آن ها است. 1️⃣ امر، یک فرمان مقطعی نیست، بلکه یک جریان زنده، پویا و هدایت‌گر است که جامعه را به سوی نظام مطلوب (شامل ساختارها، فرآیندها، رفتارها و معناها) سوق می‌دهد. این جریان، برخلاف مفاهیم رایج جریان اصلی جهانی اعم از قدرت و سرمایه، از بالا به پایین تحمیل نمی‌شود، بلکه از #امام و ولی به‌عنوان محور هدایت نشئت گرفته و در شبکه‌ای از روابط انسانی برادرانه و ایثارگونه، سازمانی (اطلاعات بنیاد، انرژی محور...)، طبیعی و فرامادی توزیع می‌شود. امر، نه محدودکننده‌ی اختیار انسان ها، بلکه بستر #رشد آن ها است، زیرا #مردم را از وابستگی به نیروهای سلسله مراتبی جدا کرده و به سمت مشارکت فعال در شبکه‌ی ولایی سوق می‌دهد. 2️⃣ اگر جامعه را یک کل بسته و ایستا ببینیم، بسیاری از پویایی‌های آن را نادیده خواهیم گرفت. اما اگر آن را شبکه‌ای از امور هدایت‌شده بدانیم، متوجه می‌شویم که هر کنش، جایگاه خود را در نظام ولایی می‌یابد. در این نظام، امر، همان پیوندی است که هدایت امام را به #عدالت در روابط اجتماعی ترجمه می‌کند. 3️⃣ عدالت، یک آرمان انتزاعی نیست، بلکه یک ویژگی ذاتی امر ولایی است. در این شبکه، هر چیز از کوچک‌ترین جزء تا کلی‌ترین ساختار به واسطه‌ی امر، جایگاه خود را می‌یابد و به کارکرد صحیح خود هدایت می‌شود. این یعنی امر، سازوکار اجرایی ولایت و امامت است که تحقق هدایت را در تمام عرصه‌ها تضمین می‌کند. 📶 مثال: جریان امر در شبکه‌ی انرژی برای درک بهتر نقش امر در شبکه‌ی ولایی، می‌توان به یک شبکه‌ی انرژی نگاه کرد. ولایت، به‌مثابه نیروگاه مرکزی است که منبع اصلی هدایت انرژی را در اختیار دارد. اما این انرژی در یک نقطه متمرکز نیست، بلکه از طریق شبکه‌ای از نیروگاه‌های محلی، خطوط انتقال و سیستم‌های توزیع، در تمام جامعه جریان پیدا می‌کند. امر، همان جریان هوشمند و تنظیم‌شده‌ی انرژی است که تعیین می‌کند هر بخش چه مقدار دریافت کند، چگونه توزیع شود و چه سازوکاری برای جلوگیری از اتلاف یا بحران اعمال گردد. اگر این امر به‌درستی تنظیم نشود، برخی نقاط شبکه با مازاد انرژی و برخی دیگر با کمبود مواجه می‌شوند؛ این همان بی‌عدالتی در توزیع منابع است. همان‌طور که یک شبکه‌ی برق پایدار، نیازمند الگویی عادلانه برای توزیع امر (انرژی) است، جامعه‌ای که در مسیر ولایت هدایت می‌شود نیز به نظامی نیاز دارد که "امر" را به‌درستی در مسیر هدایت و اختیار مردم جریان دهد. 4️⃣ حکمرانی در این چارچوب، اداره‌ی امر است، نه صرفاً اِعمال قدرت. جامعه‌ای که بر اساس امر ولایی شکل می‌گیرد، نه به سرمایه وابسته است و نه به ساختارهای صُلب، بلکه بر پیوند زنده‌ای که از ولایت و امامت نشئت گرفته، متکی است. 5️⃣ امر، نه‌تنها جامعه را در سطح روابط انسانی، بلکه در پیوند با طبیعت، فناوری و عوالم بالاتر به حرکت درمی‌آورد. در چنین نظامی، رشد مردم نه در وابستگی به یک قدرت برتر، بلکه در مشارکت در جریان هدایت تحقق می‌یابد. 6️⃣ جامعه‌ی حقیقی، جامعه‌ای است که در آن هر امر، در شبکه‌ی معنایی ولایت، امامت و عدالت، جایگاه خود را پیدا کند. این تغییری بنیادین در نگاه ما به اجتماع است: از جامعه‌ای ایستا و صُلب، به شبکه‌ای پویا، هدایت‌شده و مختار که در آن، عدالت، امامت و ولایت، نه مفاهیمی جدا، بلکه اضلاع یک حقیقت زنده‌اند. @raveshetamadoni

✍️ امر ولایی؛ بسترساز رشد انسان در پرتو بینش، گرایش، انگیزش و کنش الهی 0️⃣ بینش امامت؛ چراغ هدایت در تاریکی‌های جهل بینش‌های انسان، پایه‌های فکری او را شکل می‌دهند و در نظام ولایی، این #امامت است که بینش‌های صحیح را در جامعه تزریق می‌کند. قرآن کریم می‌فرماید: «یَوْمَ نَدْعُو کُلَّ أُنَاسٍ بِإِمَامِهِمْ» (اسراء: ۷۱) – روزی که هر قومی را با امامشان فرا می‌خوانیم. امام، نه تنها یک رهبر سیاسی، بلکه منبع #هدایت فکری است که با ارائه بینش‌های ناب توحیدی، جامعه را از انحرافات نجات می‌دهد. بینشِ امام محور، انسان را از اسارت ایدئولوژی‌های مادی رها کرده و او را به سمت #عدالت حقیقی سوق می‌دهد. 1️⃣ گرایش به ولایت؛ میل درونی به سوی کمال گرایش‌های انسان، نشان‌دهنده جهت‌گیری قلبی اوست. در جامعه ولایی، ولایت محور گرایش‌هاست و قلب‌ها را به سمت ارزش‌های الهی جذب می‌کند. قرآن درباره کسانی که گرایش به باطل دارند، می‌گوید: «فَاسْتَحَبُّوا الْعَمَىٰ عَلَى الْهُدَىٰ» (فصلت: ۱۷) – آنان کوری را بر هدایت ترجیح دادند. اما مؤمنان با گرایش به ولایت، امر الهی را بر هوای نفس ترجیح می‌دهند. این گرایش، آنان را در مسیر رشد قرار می‌دهد و از وابستگی به نظام‌های ستمگر (مثل حکمرانیِ مبتنی بر سرمایه یا زور) نجات می‌دهد. 2️⃣ انگیزش امر الهی؛ نیروی محرکه کنش‌های عدالت‌خواهانه انگیزش، نیرویی است که انسان را به حرکت وا می‌دارد. در نظام ولایی، امر الهی بزرگ‌ترین محرک است: «إِنَّمَا أَمْرُهُ إِذَا أَرَادَ شَیْئًا أَن یَقُولَ لَهُ کُن فَیَکُونُ» (یس: ۸۲) – فرمان او چنین است که هرگاه چیزی را اراده کند، فقط می‌گوید: «باش!» پس می‌شود. این انگیزه الهی، مؤمنان را از انفعال خارج کرده و به مشارکت فعال در ساختن جامعه‌ای عادلانه دعوت می‌کند. برخلاف نظام‌های مادی که انگیزه‌ها را محدود به پول یا قدرت می‌کنند، امر ولایی، انگیزش‌های معنوی را تقویت می‌کند. 3️⃣ کنشِ امت واحده؛ تجلی حکمرانی عدالت‌محور کنش‌های انسان، نتیجه نهایی بینش، گرایش و انگیزش اوست. امت اسلامی در پرتو ولایت، به‌صورت یک شبکه زنده عمل می‌کند که هر عضو آن در مسیر عدالت حرکت می‌کند. قرآن می‌فرماید: «کُنتُمْ خَیْرَ أُمَّهٍ أُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ» (آل عمران: ۱۱۰) – شما بهترین امتی بودید که برای مردم پدیدار شدید. کنش‌های این امت، بر اساس امر ولایی تنظیم می‌شود؛ نه خودسرانه، نه تحمیلی، بلکه آگاهانه و مبتنی بر اختیار. این همان حکمرانیِ زنده است که جامعه را از ایستایی نجات می‌دهد. ⏪ جمع‌بندی: شبکه ولایی، بستر رشد انسان ⏺️ بینش امام محور → روشنگری در برابر جهل. ⏺️ گرایش به ولایت → جذب قلوب به سوی حق. ⏺️ انگیزش امر الهی → تحرک‌بخشی به جامعه. ⏺️ کنش آگاهانه امت → تحقق عدالت در زمین. جامعه ولایی، شبکه‌ای است که در آن: ⭕ امام بینش می‌دهد، ⭕ ولایت گرایش می‌سازد، ⭕ امر الهی انگیزه ایجاد می‌کند، ⭕ و امت با کنش‌های خود، حکمرانی عدالت محور را تحقق می بخشد. 📶 نتیجه: تنها در پرتو حکمرانی ولایی است که انسان از کنش منفعلانه به کنش آگاهانه، از جامعه‌ای ایستا به شبکه‌ای پویا، و از حکمرانی ستمگرانه به حکمرانی عدالت محور گذر می‌کند. @raveshetamadoni

✍️ «آخرین جمعه» ماه رمضان و ندای آسمانی: تجلی ولایت و عدالت در آستانه ظهور ⏺️ ولایت، امامت و ندای فطرت در پرتو آیات قرآن، #ولایت حلقه اتصال زمین به ملکوت است، و #امامت، تجلی #هدایت الهی برای #رشد انسان‌ها به سوی #عدالت. امام خمینی (ره) با الهام از این مفاهیم قرآنی، روز قدس را در آخرین جمعه ماه رمضان قرار داد؛ نه یک انتخاب تصادفی، بلکه ریل‌گذاری حکیمانه برای بیداری امت در مسیر مبارزه با ظلم و آمادگی برای ظهور. ⏺️ جمعه ۲۳ رمضان: بذر ندای آسمانی در روایات، جمعه ۲۳ رمضان روزی است که ندای آسمانی، حق و باطل را از هم جدا می‌کند. امام خمینی با انتخاب این روز، گویی بذر ندای جبرئیل را در تاریخ کاشت؛ ندایی که در عصر ظهور به اوج می‌رسد و دشمن اصلی امت، صهیونیسم جهانی را رسوا می‌کند. ⏺️ قرآن و تجلی زمینی ندای ملکوتی آیات سوره مائده (۸۲) و اسراء (۴-۷) به روشنی از دشمنی یهود صهیونیستی و وعده الهی برای مجازات آنان سخن می‌گویند. روز قدس، تجلی زمینی این نداست؛ فریادی که امت را متوجه مسجدالاقصی می‌کند، تا در تقابل با سفیانیِ زمان (نماد استکبار و صلیب و صهیون) به ندای امام عصر (عج) پاسخ دهند. ⏺️ ندای شیطان در برابر ندای حق در روایات، همزمان با نداهای الهی، صیحه شیطانی نیز شنیده می‌شود که از عثمان (سفیانی، استکبار و بنی‌امیه) یاد می‌کند. این تقابل، نماد جنگ همیشگی حق و باطل است؛ جبهه‌ای که امروز در محور مقاومت، خود را برای ظهور آماده می‌کند. ⏺️ #حکمرانی الهی و آمادگی برای ظهور امام خمینی (ره) با روز قدس، حکمرانی فطریِ قرآن را احیا کرد؛ حکومتی که بر اساس عدالت، #امر الهی و هدایت امام شکل می‌گیرد. امروز، این روز نه‌تنها یادآور آزادی قدس است، بلکه نماد امید به حکومت جهانی مهدوی است؛ زمانی که زمین از عدالت پر شود، آن‌گونه که از ظلم پر شده است. ✳️ روز قدس، تنها یک نماد نیست؛ طلوع خورشید ولایت است در تاریک‌ترین شب‌های تاریخ. 🌙 وَ نُرِیدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِینَ اسْتُضْعِفُوا فِی الْأَرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَ نَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِینَ.(سوره قصص، آیه ۵) @raveshetamadoni