💢هفت نوع #خبر_جعلی ♦️کلیر واردل از سازمان «فرست درفت نیوز» که رسالت خود را مبارزه با اطلاعات جعلی و غلط در دنیای آنلاین می‌داند در فوریه ۲۰۱۷ هفت نوع از اخبار جعلی را بیان می‌کند: 1⃣ هجونامه: بدون سوء نیت منتشر می‌شود اما قابلیت #گمراه_کردن افراد را دارد. 2⃣ ارتباط غلط: وقتی عنوان #سر_تیتر و تصاویر یک خبر با محتوای آن تطابق ندارد. 3⃣ محتوای غلط انداز: استفاده غلط انداز از #اطلاعات و ارائه گمراه کننده اطلاعات به منظور بدنام کردن یک شخص یا سازمان. 4⃣ محتوای اشتباه: وقتی محتوای موثق با اطلاعات متنی غلط درآمیخته می‌شود. 5⃣ محتوای دغل کارانه: وقتی منابع موثق با منابع جعلی و ساختگی درآمیخته می‌شود. 6⃣ محتوای دستکاری شده: وقتی اطلاعات و تصاویر موثق به منظور گمراه کردن مخاطب دستکاری می‌شوند. مانند حذف بخشی از محتوای یک عکس به صورتی که معنای #تصویر کاملا عوض شود. 7⃣ محتوای ساختگی: این محتوا به طور کامل و ۱۰۰ درصد جعلی است و به منظور گمراه کردن مخاطب و صدمه زدن ساخته شده است.

💢هفت نوع #خبر_جعلی ♦️کلیر واردل از سازمان «فرست درفت نیوز» که رسالت خود را مبارزه با اطلاعات جعلی و غلط در دنیای آنلاین می‌داند در فوریه ۲۰۱۷ هفت نوع از اخبار جعلی را بیان می‌کند: 1️⃣ هجونامه: بدون سوء نیت منتشر می‌شود اما قابلیت #گمراه_کردن افراد را دارد. 2️⃣ ارتباط غلط: وقتی عنوان #سر_تیتر و تصاویر یک خبر با محتوای آن تطابق ندارد. 3️⃣ محتوای غلط انداز: استفاده غلط انداز از #اطلاعات و ارائه گمراه کننده اطلاعات به منظور بدنام کردن یک شخص یا سازمان. 4️⃣ محتوای اشتباه: وقتی محتوای موثق با اطلاعات متنی غلط درآمیخته می‌شود. 5️⃣ محتوای دغل کارانه: وقتی منابع موثق با منابع جعلی و ساختگی درآمیخته می‌شود. 6️⃣ محتوای دستکاری شده: وقتی اطلاعات و تصاویر موثق به منظور گمراه کردن مخاطب دستکاری می‌شوند. مانند حذف بخشی از محتوای یک عکس به صورتی که معنای #تصویر کاملا عوض شود. 7️⃣ محتوای ساختگی: این محتوا به طور کامل و ۱۰۰ درصد جعلی است و به منظور گمراه کردن مخاطب و صدمه زدن ساخته شده است.

🌐رسانه‌های دنیا چگونه در مواقع بحران #تصویر منتشر می‌کنند؟ 🌀نگاهی به چند رویداد و بررسی عکس‌های منتشر شده در رسانه‌ها 🔻نوارهای زردرنگ عکس‌ها را محدود می‌کند در اروپا یا آمریکا زمانی که یک حادثه، حمله تروریستی یا بلای طبیعی اتفاق می‌افتد، یک قاعده مرسوم وجود دارد؛ شما هیچ عکسی از کشته‌شدگان یا صحنه‌های دلخراش نمی‌بینید. به محض اینکه نیروهای پلیس به صحنه می‌رسند، یک نوار زردرنگ اطراف منطقه حادثه‌دیده کشیده می‌شود تا ورود عکاسان خبری و خبرنگارها را محدود کند. همیشه در بخش‌های مختلف خبری تنها یک تصویر از دور نشان داده می‌شود که ماشین‌های پلیس یا خودروهای امدادی در صحنه حضور دارند و به این شکل کنترل اوضاع توسط پلیس و امدادگران را هم نشان می‌دهند. از آن مهم‌تر احساس امنیتی است که به مردم منتقل می‌شود و در عین‌حال که اخبار و جزییات مربوط به آن حادثه در متن خبر به‌طور کامل آورده می‌شود، به ناخودآگاه مخاطبان اطمینان داده می‌شود که همه‌چیز تحت کنترل است. 🔻کلمات جای عکس‌ها را پر می‌کنند در مورد جنگ‌هایی که در نقاط مختلف دنیا اتفاق می‌افتد هم همین قاعده وجود دارد. امانوئل طیب، استاد علوم سیاسی دانشگاه لیون فرانسه در این خصوص می‌گوید: در حالی است که بیشتر اخبار را مرگ، خشونت و جنگ تشکیل می‌دهد اما در اخباری که بی‌وقفه در تلویزیون یا مطبوعات منتشر می‎شود، تصاویر مربوط به این خشونت‌ها اغلب حذف می‌شود. در فرانسه، در مورد این موضوعات بیشتر «حرف می‌زنند» تا اینکه تصاویر را نشان دهند؛ گاهی حتی بینندگان هیچ تصویری در مورد اتفاق بدی که در کشورشان افتاده است را نمی‌بینند. این موضوع در خصوص تصادف رانندگی یا صحنه‌های جرم و جنایت نیز اتفاق می‌افتد و عکس‌های تکان‌دهنده مربوط به این حوادث، هیچ‌وقت نشان داده نمی‌شود. 🔻عکس‌هایی مثبت برای خبرهایی منفی اما این رویه فقط محدود به حوادث نیست و برای هر نوع اخبار منفی، سعی می‌شود عکسی انتخاب شود که از شدت تلخی خبر کم کند. به‌عنوان نمونه عکس‌هایی است که برای اخبار گرمازدگی و مرگ‌ومیرهای ناشی از آن استفاده می‌شود را مورد بررسی قرار می‌دهیم. در گزارش‌هایی که حول این موضوع کار شده است، «عکسِ یک» در عین حال که درباره گرمای شدید هواست، هم احساس خنکی را به مخاطب منتقل می‌کند و هم بسیار شاد و پرانرژی است؛ و اغلب قریب به اتفاق تصاویر، مربوط به آب‌بازی یا آب‌تنی مردم است. نه تصویری از افراد گرمازده در اورژانس مشاهده می‌شود و نه بی‌خانمان‌هایی که از شدت گرما در گوشه‌ای افتاده‌اند و جانشان را از دست داده‌اند.

💢رسانه‌های دنیا چگونه در مواقع بحران #تصویر منتشر می‌کنند؟ ⁉️نگاهی به چند رویداد و بررسی عکس‌های منتشر شده در رسانه‌ها 🔻نوارهای زردرنگ عکس‌ها را محدود می‌کند 💢در اروپا یا آمریکا زمانی که یک حادثه، حمله تروریستی یا بلای طبیعی اتفاق می‌افتد، یک قاعده مرسوم وجود دارد؛ شما هیچ عکسی از کشته‌شدگان یا صحنه‌های دلخراش نمی‌بینید. به محض اینکه نیروهای پلیس به صحنه می‌رسند، یک نوار زردرنگ اطراف منطقه حادثه‌دیده کشیده می‌شود تا ورود عکاسان خبری و خبرنگارها را محدود کند. همیشه در بخش‌های مختلف خبری تنها یک تصویر از دور نشان داده می‌شود که ماشین‌های پلیس یا خودروهای امدادی در صحنه حضور دارند و به این شکل کنترل اوضاع توسط پلیس و امدادگران را هم نشان می‌دهند. 💢از آن مهم‌تر احساس امنیتی است که به مردم منتقل می‌شود و در عین‌حال که اخبار و جزییات مربوط به آن حادثه در متن خبر به‌طور کامل آورده می‌شود، به ناخودآگاه مخاطبان اطمینان داده می‌شود که همه‌چیز تحت کنترل است. 🔻کلمات جای عکس‌ها را پر می‌کنند 💢در مورد جنگ‌هایی که در نقاط مختلف دنیا اتفاق می‌افتد هم همین قاعده وجود دارد. امانوئل طیب، استاد علوم سیاسی دانشگاه لیون فرانسه در این خصوص می‌گوید: در حالی است که بیشتر اخبار را مرگ، خشونت و جنگ تشکیل می‌دهد اما در اخباری که بی‌وقفه در تلویزیون یا مطبوعات منتشر می‎شود، تصاویر مربوط به این خشونت‌ها اغلب حذف می‌شود. در فرانسه، در مورد این موضوعات بیشتر «حرف می‌زنند» تا اینکه تصاویر را نشان دهند؛ گاهی حتی بینندگان هیچ تصویری در مورد اتفاق بدی که در کشورشان افتاده است را نمی‌بینند. این موضوع در خصوص تصادف رانندگی یا صحنه‌های جرم و جنایت نیز اتفاق می‌افتد و عکس‌های تکان‌دهنده مربوط به این حوادث، هیچ‌وقت نشان داده نمی‌شود. 🔻عکس‌هایی مثبت برای خبرهایی منفی 💢اما این رویه فقط محدود به حوادث نیست و برای هر نوع اخبار منفی، سعی می‌شود عکسی انتخاب شود که از شدت تلخی خبر کم کند. به‌عنوان نمونه عکس‌هایی است که برای اخبار گرمازدگی و مرگ‌ومیرهای ناشی از آن استفاده می‌شود را مورد بررسی قرار می‌دهیم. 🔺در گزارش‌هایی که حول این موضوع کار شده است، «عکسِ یک» در عین حال که درباره گرمای شدید هواست، هم احساس خنکی را به مخاطب منتقل می‌کند و هم بسیار شاد و پرانرژی است؛ و اغلب قریب به اتفاق تصاویر، مربوط به آب‌بازی یا آب‌تنی مردم است. نه تصویری از افراد گرمازده در اورژانس مشاهده می‌شود و نه بی‌خانمان‌هایی که از شدت گرما در گوشه‌ای افتاده‌اند و جانشان را از دست داده‌اند. #سواد_رسانه_ای

🔴 اغتشاشاتِ احتمالیِ ۱۴، ۱۵ ۱۶ آذر و یک راهبرد شب‌های اغتشاشات در تهران، خیابان‌ها را از نزدیک می‌دیدم و در اکثر موارد لمس می‌کردم که واقعاً خبری نیست اما همان موقع در توییتر چیزهای دیگری می‌شنیدم. حداقل در مورد اتفاقات در سایر نقاط کشور چون روایت دیگری وجود نداشت، روایت دشمن تنها روایت موجود بود و بر آشفته بودن فضا تأکید می‌کرد و از قضا من را هم قدری به هم می‌ریخت. می‌دانستم جماعت اینترنشنالی‌ها بزرگ‌نمایی چند صد برابری می‌کنند ولی آنقدر تصویر پمپاژ می‌کردند که باز هم روی این باورم پرده کشیده میشد. می‌گفتم تو که آنجا حضور نداری یا همه‌ی خیابان‌های تهران را که نرسیدی نگاه کنی، احتمالاً برای ساعاتی هم که شده اوضاع همینقدر پیچیده بوده و ... گذشت تا به #قطر رفتیم. کل جماعت ضد انقلاب در یک استادیوم، در کنار تو و در جلوی چشم تو بودند. کوچک‌ترین اتفاقی، جو را در گوشه‌ای از استادیوم ملتهب می‌کرد و همه‌ی نگاه‌ها را به آن سمت هدایت می‌کرد. اینجا بود که فهمیدم این جماعت واقعاً از هیچ، همه می‌سازند! در طول دو بازی ولز و آمریکا، واقعاً لکه‌های بسیار بسیار کوچکی از ضد انقلاب حضور داشتند. شاید به دو درصد جمعیت هم به زور می‌رسیدند و جالب اینکه همین‌ها هم کنارت نشسته بودند، تیم ملی را تشویق می‌کردند و حتی بیشتر از تو ۹۰ دقیقه برای تیم گلویشان را پاره کردند، حتی آخر بازی ایستادند و تیم را تشویق کردند! اما روایت اینترنشنالی‌ها چیز دیگری بود، از تک‌تصاویر، چیز دیگری ساخت!! از این جهت احساس می‌کنم خیلی یاد گرفتم! دیدم چطور از هیچ چیز! خبر تهیه می‌کنند. چطور واقعیت را وارونه نشان می‌دهند. دیدم تک‌تصاویر چطور ذهن تو را می‌توانند سَمّی کنند! کاری که باز هم در این چند روز کردند ... 👈 برای همین بود دو شب پیش نوشتم شاید مهم‌ترین سلاح دشمن #تصویر باشد. انتقال هر گونه تصویری در روزهایِ پیکِ اغتشاشات، کشور را چند روز بیشتر درگیر خواهد کرد و البته این القایِ ناامنیِ مداوم #همه‌ی_مردم را فرسوده‌تر. نمی‌دانم تصمیم آقایان در مورد ارتباطات خارجی چیست، اما شاید فقط برای همین سه، چهار روزِ پیش رو قطع هر گونه ارتباط خارجی تا زمان باورِ نسبیِ روایت اول از سوی نظام، یکی از مهم‌ترین راهبردها در این جنگ روایت‌ها باشد. ما رسانه را در اکثر موارد به دشمن باخته‌ایم و شاید یکی از علت‌هایش خوراک همیشگی محتوای دشمن باشد. در قطر نبودند و عملاً باختند اما در روزهای اغتشاشات عدم حضور یا تأخیر رسانه‌ای ما مسئله را پیچیده‌تر می‌کند، پس حالا که این ضعف را داریم، چرا دست دشمن را پُر کنیم؟! طبیعی است نمی‌توان و نباید این قطع ارتباط همیشگی باشد اما به عنوان یک تاکتیکِ موقت، مثل سایر کشورها این قطع ارتباط - ولو ممکن است نشان از ضعف باشد اما - ناگزیر است. #حمید_کثیری @resane_ravanshenasi