«سرگرمی تودهها مرگ تمدن است»، این جمله که این روزها به صورت مویرگی منتشر* میشود، بسیار درست است.
🔹 بگذارید اول بگویم که از به کار بردن کلمه های «توده» و «عوام» برای مردم، بیزارم. چون کلمه مردم مقدس است، به خصوص در جامعهای که داعیه تمدن سازی دارد. اگر جامعه اسلامی اختیارش را به دست مردم داده، یعنی به آنها و بینششان اعتماد دارد و قرار نیست مردم، توده و عوام باشد.
🔹 اما از طرف دیگر واژه «توده» و «سرگرمی» به طرز عجیبی با هم تناسب دارند. اشتباه نکنید با لذت و تفریح مردم دشمنی ندارم، اتفاقا توصیه دین ما هم این است که زمانی برای لذت حلال اختصاص بیابد. اما با زندگی برای فراغت، و کار برای سرگرمی، باید مشکل داشت، با سرگرمیای که غفلت را ترویج میکند باید مشکل داشت. و با سرگرمی مبتنی بر غفلت است، باید مشکل داشت.
🔹 گویند مردی در یکی از شهرهای اسلامی معرکه گیری می کرد و مردم زیادی دورش جمع شدند، حاکم شهر او را احضار کرد، هنر و شعبده اش را دید، دستور داد به خاطر هنرش به او هدیه دهند و از این جهت که «وقت مردم را تلف نموده» شلاقش بزنند.
🔹 حالا دغدغه صداوسیمای ما همگام و هم جهت با دیگر رسانهها این شده که چگونه سر مردم را گرم کند.
🔹 کارکرد سرگرمی در غرب زمانی این بود که کارگرانی شاد، خوشحال و راضی برای صنایع وجود داشته باشد و امروز این است که آدمهای «به درد نخور» طبقات پایین جامعه مشغول باشند تا بعدا برای آنها فکری دیگر شود. و تاریخ نشان داده آنها با کسانی که «طبقات پست» میدانند چه خواهند کرد.
🔹 در جامعه ما سرگرمی که رسانه به اصطلاح ملی ترویج میکند، کارکرد آنی مشابه با غرب دارد، یعنی غافل کردن نسبی مردم از مشکلات جاری کشور و ... اما کارکرد راهبردی آن دقیقا برعکس است و برخلاف مصالح کشور، نظام و اسلام. و آن چیزی نیست جز، تخدیر تودهها!
🔹 غرب که ساختار «سرگرمی» را چیده، ابایی ندارد که آشکارا فلسفه آن را هم بیان کند. آنها این حقیقت را از زبان دکتر یووال نوح هراری، نویسنده «در صدر نشانده شده**» این روزهای غرب که اوباما و بیل گیتس خواندن کتابهای او را توصیه میکنند و کتابهایش در ایران به چاپ پانزدهم هم رسیده، بیان میکنند. هراری فلسفه و کارکرد سرگرمی را میداند، #سید-بشیر-حسینی هم میداند؟
*: وایرال
**: پروموت شده
پ.ن: وقتی تنها نام سیدبشیرحسینی آورده میشود به این دلیل است که از بقیه عوامل #عصرجدید انتظاری نیست.
#محمدعلی_عبدالهی
Toluenou_ML