درباره یک شوی سرگرم کننده 🎭این روزها عصرجدید در غیاب دورهمی و خندوانه توجه زیادی را به خودجلب کرده. اصلا چه برنامه ای بهتر از عصرجدیدِ استندآپ کمدی دار، خوانندگی دار، آکروبات بازی دار و مسخره بازی دار که 4 تا داور و یک مجری کار بلد هم دارد. چه برنامه ای سرگرم کننده تر از این؟ به قول سید بشیر حسینی چنین نمایشی را هرکجا بخواهی ببینی باید کلی پول بدهی. می‌شود #عصرجدید را دید و لذت برد اما نباید اسیر صحنه آرایی خطرناکش شد . 🎃باید دید و به ادعاهای بزرگش خندید. حواسمان باشد که کار این برنامه استعدادیابی نیست (اگر چه کارهایی هم می کند)، اصلاح نظام آموزشی نیست، اعتلای نام ایران با ثبت رکوردهای عجیب و غریب هم نیست. این یک برنامه ی سرگرم کننده با تنوع بالاست . 👀به همین چشم به آن نگاه کنیم . #محمدعلی_عبدالهی Toluenou_ML https://eitaa.com/resane_ravanshenasi https://www.instagram.com/p/ByqWgdhnkFR/?igshid=1dq9x4tmbb4k4

ابرقهرمان یا قهرمان؟ 🎯ابرقهرمان‌ها نگهبانان «آرمانشهرند»، دستیابی به آنها و همانند آنها شدن محال است، نسبتی با دموکراسی و مردم ندارند و وقتی فاجعه روی می‌دهند مردم به کناری می‌نشینند، تا جناب ابرقهرمان برسد و شهر را از خطر و بدی نجات دهد. ابرقهرمان‌ها اسطوره‌ هستند اما نه تاریخی، بلکه متعلق به زمان حال و آینده‌، هرچند مانند «ثور» از گذشته آمده باشند. ابرقهرمان‌ها هرچه باشند و هرکه باشند افسانه‌ای و خیالیند. درست همانند «آرمانشهر»ی که قرار است از آن محافظت کنند. کدام آرمانشهر؟ کدام بهشت زمینی؟ اما این خیالی‌ها کارکردهایی هم دارند، از جنس تاریخ، آرمان، «هویت» و از جنس خیال و فکر! و چه چیزی مهمتر است از خیال و فکر؟ 🔹 اما قهرمان‌ها زمینی‌اند و دستیافتنی. هدف دارند و برای رسیدن به آن تلاش می‌کنند. نه اینکه هیچ‌گاه دلسرد و متزلل نشوند، مثل همه ما خسته می‌شوند، اما جا نمی‌زنند. اینها هم الگو هستند و هم انگیزه می‌دهند. دستیافتنی ولی نه به این معنی که رسیدن به آنها آسان است. قهرمان شدن عشق می‌خواهد، همت، غرور، شجاعت و ایمان به هدف. 🔆اما کسان دیگری هم هستند که آمده‌اند الگو باشند، اما خیال یا شاید هم عقل آنها را در قله‌ای دست‌نایافتنی گذاشته. «علی(علیه السلام)» را می‌گویم و «پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم)» را که پدران امت هستند. شیر را بچه همی ماند بدو تو به پیغمبر (به علی) چه می‌مانی، بگو علی شدن و پیامبر شدن سخت است، این را خود علی(ع) هم می‌گوید. می‌گوید: نمی‌توانید مثل علی ‌شوید ولی علی را یاری کنید با پرهیزکاری، تلاش، پاکدامنی و استقامت. بله نمی‌شود علی شد، اما می‌شود در مسیر علی شدن گام برداشت. پس قهرمان شدن خوب است، اما نه به سبک قهرمان‌های داستان‌های تخیلی! بیایید قهرمان شویم، آنطور که علی از ما می‌خواهد. #محمدعلی_عبدالهی #خانواده_و_رسانه MLiteracy https://eitaa.com/resane_ravanshenasi

ابرقهرمان یا قهرمان؟ 🎯ابرقهرمان‌ها نگهبانان «آرمانشهرند»، دستیابی به آنها و همانند آنها شدن محال است، نسبتی با دموکراسی و مردم ندارند و وقتی فاجعه روی می‌دهند مردم به کناری می‌نشینند، تا جناب ابرقهرمان برسد و شهر را از خطر و بدی نجات دهد. ابرقهرمان‌ها اسطوره‌ هستند اما نه تاریخی، بلکه متعلق به زمان حال و آینده‌، هرچند مانند «ثور» از گذشته آمده باشند. ابرقهرمان‌ها هرچه باشند و هرکه باشند افسانه‌ای و خیالیند. درست همانند «آرمانشهر»ی که قرار است از آن محافظت کنند. کدام آرمانشهر؟ کدام بهشت زمینی؟ اما این خیالی‌ها کارکردهایی هم دارند، از جنس تاریخ، آرمان، «هویت» و از جنس خیال و فکر! و چه چیزی مهمتر است از خیال و فکر؟ 🔹 اما قهرمان‌ها زمینی‌اند و دستیافتنی. هدف دارند و برای رسیدن به آن تلاش می‌کنند. نه اینکه هیچ‌گاه دلسرد و متزلل نشوند، مثل همه ما خسته می‌شوند، اما جا نمی‌زنند. اینها هم الگو هستند و هم انگیزه می‌دهند. دستیافتنی ولی نه به این معنی که رسیدن به آنها آسان است. قهرمان شدن عشق می‌خواهد، همت، غرور، شجاعت و ایمان به هدف. 🔆اما کسان دیگری هم هستند که آمده‌اند الگو باشند، اما خیال یا شاید هم عقل آنها را در قله‌ای دست‌نایافتنی گذاشته. «علی(علیه السلام)» را می‌گویم و «پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم)» را که پدران امت هستند. شیر را بچه همی ماند بدو تو به پیغمبر (به علی) چه می‌مانی، بگو علی شدن و پیامبر شدن سخت است، این را خود علی(ع) هم می‌گوید. می‌گوید: نمی‌توانید مثل علی ‌شوید ولی علی را یاری کنید با پرهیزکاری، تلاش، پاکدامنی و استقامت. بله نمی‌شود علی شد، اما می‌شود در مسیر علی شدن گام برداشت. پس قهرمان شدن خوب است، اما نه به سبک قهرمان‌های داستان‌های تخیلی! بیایید قهرمان شویم، آنطور که علی از ما می‌خواهد. #محمدعلی_عبدالهی #خانواده_و_رسانه MLiteracy https://eitaa.com/resane_ravanshenasi

ابرقهرمان یا قهرمان؟ 🎯ابرقهرمان‌ها نگهبانان «آرمانشهرند»، دستیابی به آنها و همانند آنها شدن محال است، نسبتی با دموکراسی و مردم ندارند و وقتی فاجعه روی می‌دهند مردم به کناری می‌نشینند، تا جناب ابرقهرمان برسد و شهر را از خطر و بدی نجات دهد. ابرقهرمان‌ها اسطوره‌ هستند اما نه تاریخی، بلکه متعلق به زمان حال و آینده‌، هرچند مانند «ثور» از گذشته آمده باشند. ابرقهرمان‌ها هرچه باشند و هرکه باشند افسانه‌ای و خیالیند. درست همانند «آرمانشهر»ی که قرار است از آن محافظت کنند. کدام آرمانشهر؟ کدام بهشت زمینی؟ اما این خیالی‌ها کارکردهایی هم دارند، از جنس تاریخ، آرمان، «هویت» و از جنس خیال و فکر! و چه چیزی مهمتر است از خیال و فکر؟ 🔹 اما قهرمان‌ها زمینی‌اند و دستیافتنی. هدف دارند و برای رسیدن به آن تلاش می‌کنند. نه اینکه هیچ‌گاه دلسرد و متزلل نشوند، مثل همه ما خسته می‌شوند، اما جا نمی‌زنند. اینها هم الگو هستند و هم انگیزه می‌دهند. دستیافتنی ولی نه به این معنی که رسیدن به آنها آسان است. قهرمان شدن عشق می‌خواهد، همت، غرور، شجاعت و ایمان به هدف. 🔆اما کسان دیگری هم هستند که آمده‌اند الگو باشند، اما خیال یا شاید هم عقل آنها را در قله‌ای دست‌نایافتنی گذاشته. «علی(علیه السلام)» را می‌گویم و «پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم)» را که پدران امت هستند. شیر را بچه همی ماند بدو تو به پیغمبر (به علی) چه می‌مانی، بگو علی شدن و پیامبر شدن سخت است، این را خود علی(ع) هم می‌گوید. می‌گوید: نمی‌توانید مثل علی ‌شوید ولی علی را یاری کنید با پرهیزکاری، تلاش، پاکدامنی و استقامت. بله نمی‌شود علی شد، اما می‌شود در مسیر علی شدن گام برداشت. پس قهرمان شدن خوب است، اما نه به سبک قهرمان‌های داستان‌های تخیلی! بیایید قهرمان شویم، آنطور که علی از ما می‌خواهد. #محمدعلی_عبدالهی

هیچ کاری نکن، خودش درست میشه! 🔆کریستوفر رابین نمونه یک فیلم خوب است، هم در فرم و هم در محتوا. از یک طرف خشونت، ترس، کلمات نامناسب و بدآموزی در کمترین حد ممکن وجود دارد. و از طرف دیگر ریتم مناسبی دارد و مخاطب را با داستان، همراه می‌کند. 🔹 در کنار اینها، محتوای فیلم نیز چیزی است که جامعه ما به آن نیاز دارد. یعنی توصیه به فاصله گرفتن از تنش و اضطراب برای ساختن آینده‌، که به قیمت قربانی کردن «امروز» تمام می‌شود. در دنیای امروز که همواره رقابت بر سر #موفقیت توصیه و ترویج می‌شود، این پیام حکم کیمیا را دارد. 🔹 شعار کریستوفر در ابتدای فیلم این است که «رویاها مجانی به دست نمي آیند» و با این تفکر، هم خودش بیش از حد کار می‌کند و هم دخترش را وادار به خواندن کتاب‌های مختلف می‌کند و قصد دارد او را به مدرسه شبانه‌روزی بفرستد. اما کریستوفر در آخر فیلم به این نتیجه می‌رسد که خانواده و دوستانش برای او از «کار» مهمترند و روابط او با آنها نباید قربانی کار زیادش بشود. همچنین به این توصیه وینی پو عمل می‌کند که در بسیاری اوقات نباید کاری کرد، تا همه چیز خودش درست شود! 👱👩برای والدین هم جمله «آرزوها مجانی به دست نمي آیند» که نشان دهنده بخش اول زندگی کریستوفر رابین بود توصیه خوبی است و هم شعار «#در_لحظه_زندگی_کن» هم که توصیه می‌کند نگذاریم اضطراب آینده و اندوه گذشته، فرصت انجام کار درست در زمان حال را از ما بگیرد. توصیه می‌کنم در مورد چگونگی برقرار کردن تعادل بین این دو توصیه با فرزندان گفتگو کنید. 🔹 درباره اهمیت داشتن هدف و تصمیم گیری با فرزندان خود صحبت کنید و توضیح دهید که هر انتخاب هم مزایایی دارد و هم هزینه‌هایی. این مورد را میتوانید در مورد مشکل مدلین که نمیخواست به مدرسه شبانه روزی برود، با هم بررسی کنید. در مورد اینکه رفتن به این مدرسه چگونه می‌تواند به آینده او کمک کند و اینکه ماندن در کنار خانواده و رفتن به مدرسه معمولی چگونه به شادی بیشتر منجر خواهد شد. پانویس: معنای در لحظه زندگی کردن در فرهنگ ما متفاوت از چیزی است که در فیلم‌ها توصیه می‌شود. در بسیاری از مواقع معنای زندگی در لحظه، الکی خوش بودن است که توصیه خوبی نیست. #محمدعلی_عبدالهی #خانواده_و_رسانه #با_خانواده_ببینید

«سرگرمی توده‌ها مرگ تمدن است»، این جمله که این روزها به صورت مویرگی منتشر* می‌شود، بسیار درست است. 🔹 بگذارید اول بگویم که از به کار بردن کلمه های «توده» و «عوام» برای مردم، بیزارم. چون کلمه مردم مقدس است، به خصوص در جامعه‌ای که داعیه تمدن سازی دارد. اگر جامعه‌ اسلامی اختیارش را به دست مردم داده، یعنی به آنها و بینششان اعتماد دارد و قرار نیست مردم، توده و عوام باشد. 🔹 اما از طرف دیگر واژه «توده» و «سرگرمی» به طرز عجیبی با هم تناسب دارند. اشتباه نکنید با لذت و تفریح مردم دشمنی ندارم، اتفاقا توصیه دین ما هم این است که زمانی برای لذت حلال اختصاص بیابد. اما با زندگی برای فراغت، و کار برای سرگرمی، باید مشکل داشت، با سرگرمی‌ای که غفلت را ترویج می‌کند باید مشکل داشت. و با سرگرمی مبتنی بر غفلت است، باید مشکل داشت. 🔹 گویند مردی در یکی از شهرهای اسلامی معرکه گیری می کرد و مردم زیادی دورش جمع شدند، حاکم شهر او را احضار کرد، هنر و شعبده اش را دید، دستور داد به خاطر هنرش به او هدیه دهند و از این جهت که «وقت مردم را تلف نموده» شلاقش بزنند. 🔹 حالا دغدغه صداوسیمای ما همگام و هم جهت با دیگر رسانه‌ها این شده که چگونه سر مردم را گرم کند. 🔹 کارکرد سرگرمی در غرب زمانی این بود که کارگرانی شاد، خوشحال و راضی برای صنایع وجود داشته باشد و امروز این است که آدم‌های «به درد نخور» طبقات پایین جامعه مشغول باشند تا بعدا برای آنها فکری دیگر شود. و تاریخ نشان داده آنها با کسانی که «طبقات پست» می‌دانند چه خواهند کرد. 🔹 در جامعه ما سرگرمی که رسانه به اصطلاح ملی ترویج می‌کند، کارکرد آنی مشابه با غرب دارد، یعنی غافل کردن نسبی مردم از مشکلات جاری کشور و ... اما کارکرد راهبردی آن دقیقا برعکس است و برخلاف مصالح کشور، نظام و اسلام. و آن چیزی نیست جز، تخدیر توده‌ها! 🔹 غرب که ساختار «سرگرمی» را چیده، ابایی ندارد که آشکارا فلسفه آن را هم بیان کند. آنها این حقیقت را از زبان دکتر یووال نوح هراری، نویسنده «در صدر نشانده شده**» این روز‌های غرب که اوباما و بیل گیتس خواندن کتاب‌های او را توصیه می‌کنند و کتابهایش در ایران به چاپ پانزدهم هم رسیده، بیان می‌کنند. هراری فلسفه و کارکرد سرگرمی را می‌داند، #سید-بشیر-حسینی هم میداند؟ *: وایرال **: پروموت شده پ.ن: وقتی تنها نام سیدبشیرحسینی آورده می‌شود به این دلیل است که از بقیه عوامل #عصرجدید انتظاری نیست. #محمدعلی_عبدالهی Toluenou_ML

ید بر روی آن بحث کرد. نمی‌شود اصطلاحی را که یک معنای مشخص دارد، به کار برد و توقع داشت معنای دیگری از آن برداشت شود. عصرجدید اصطاحی است که برای دوران پس از رنسانس در اروپا به کار می‌رود. در مقابل عصر اقتدار دین یا «عصرایمان». ماهیت واقعی عصرجدید را چارلی چاپلین در فیلم عصرجدیدش نشان داد. اما انتخاب این نام برای یک مسابقه سوال برانگیز است. این مسابقه قرار است کدام عصرجدید را رقم بزند و معیارهای این عصر چیست؟ 6⃣نکته پایانی اینکه «تمدن» کالبد فرهنگ است. یک سوال مهم از همه آنها که می‌اندیشند: از دل فرهنگی که عصرجدید می‌سازد، کدام تمدن برخواهد خواست؟ 7⃣ مسئولیت ما چیست؟ #محمدعلی_عبدالهی #گام_دوم #عصرجدید #طلوع_نو #خانواده_و_رسانه

در گذشته یکی از انتقادات مهم به انیمیشن‌های هالیوودی، بازنمایی‌ناقص و معیوبی بود که از خانواده ارائه می‌دادند. نمایش خانواده‌های تک والدی، یا قهرمانی کشور در پدر و مادر نداشت و یا اساسا پرهیز از پرداختن به مفهومی به نام خانواده. اما مشخصا از سال 2010 تحولی در بازنمایی خانواده به وجود آمده. اغلب خانواده‌ها از آن پس سالم و حمایتگر هستند، ارکان #خانواده درست و روابط افراد تقریبا مستحکم است، حتی اگر چالش و اختلاف نظری وجود داشته باشد. مثل انیمیشنهای شجاع، کوکو، روتوپیا، شگفت‌انگیزان، درون بیرون، غارنشینان، شگفت انگیزان و ... 🔹 چندی پیش این موضوع را برای یکی از دوستان بازگو می‌کردم که بازنمایی درست‌تری در انیمیشن‌های جدید هالیوودی وجود دارد، جوابش این بود: پس منظور شما خانواده سنتی است. 🔹 بله منظورم این بود و معنقدم که شیوه سنتی و البته شیوه‌ای که تقریبا همه‌ی انسان‌ها در اکثر قریب به اتفاق طول تاریخ برای زندگی انتخاب کرده‌اند، شیوه درست است و آن‌چه دنیای مدرن امروز به عنوان #سبک_زندگی به رسمیت می‌شناسد: مانند زندگی مجردی، خانواده‌های همجنس و ... انحرافی است. اما آنجا جوابی برای آن دوست نداشتم. 🔹 اما بعدها جواب‌های متعددی پیدا کردم: وقتی کتاب «تئوری انتخاب برای نوجوانان» گلاسر را خواندم. وقتی #ایسکونامی را دیدم و وقتی در مورد #فمنیسم بیشتر مطالعه کردم. پ. ن: این مطلب در مورد اغلب انیمیشن های جدید صدق می کند، نه همه آنها. #محمدعلی_عبدالهی #خانواده_و_رسانه

🎬بازیکن شماره یک اماده؛ سواد رسانه‌ای به ورایت اسپیلبرگ 🖋(خطر لو رفتن داستان) فیلم بازیکن شماره یک آماده وضعیت اسفناک جهان در سال 2045 را نشان می‌دهد. در آن زمان بیشتر مردم به وسیله تکنولوژی VR یا واقعیت مجازی غوطه‌وردر دنیایی مجازی هستند و طبق چیزی که ابتدای فیلم گفته می‌شود مردم دیگر مشکلات خود را حل نمی‌کنند، بلکه با آن زندگی می‌کنند و چون واقعیت آزار دهنده است، همه به دنبال راهی برای فرار از آن هستند. این راه فرار همان دنیایی واقعیت مجازی یعنی «واهه یا اوسیس» است که مردم در آنجا آواتار مورد علاقه خود را انتخاب می‌کنند و هر کاری که دوست دارند، انجام می‌دهد و فقط برای خوردن، خوابیدن و دستشویی رفتن از «اوسیس» خارج می‌شوند. به همین علت اکثر مردم به طرز رقت انگیزی در کانکس‌ها زندگی می‌کنند و غوطه‌وری در فضای مجازی به زندگی حقیقی آنها لطمه زده. 🔸در این زمان قهرمان فیلم و تیمش و در مقابل شرکتی به نام IOI در حال رقابت برای برنده شدن در مسابقه‌ای هستند که نتیجه آن به دست گرفتن کنترل «اوسیس» است. آنچه در مورد فیلم لازم است بدانیم: 🔹این فیلم بسیار ظریف به پدیده #سلبریتی‌های_مجازی، اشاره کرده است، کسانی که به علت خاص بودن در این فضا معروف می‌شوند و این موضوع در این فیلم تا حدی مثبت جلوه داده می‌شود. 🔹 اعتیاد و غرق شدن در فضای (واقعیت) مجازی به خصوص اگر بدون فکر و هدف باشد در این فیلم بد دانسته می‌شود. اگرچه معایب اعتیاد و استفاده بیش از حد از فضای مجازی در این فیلم نمایش داده می‌شود اما به دنبال تخریب و مطلقا بد جلوه دادن آن نیست، بلکه تاکید می‌کند حضور در این فضا نباید جایگزینی برای ارتباط با دیگران به خصوص خانواده شود. 🔸همچنین نسبت به افشای اطلاعات در دنیای مجازی و اعتماد به افراد در آن هشدار داده می‌شود و همچنین بر روی مسئله #هویت_مجازی و امکان تفاوت آن با هویت حقیقی افراد تاکید می‌شود. 🔹 در صحنه پایانی فیلم، قهرمان داستان که برنده مسابقه و مالک دنیای مجازی شده، این فضا را دو روز در هفته تعطیل می‌کند. این نکته مهمی است که در #سواد_رسانه_ای به آن #رژیم_مصرف_رسانه می‌گوییم. • اگرچه خشونت دراین فیلم وجود دارد اما حقیقی و آزاردهنده نیست، در بخشی از فیلم نیز صحنه‌ای از یک فیلم ترسناک نمایش داده می‌شود که این مورد نیز بسیار کوتاه است. نکته‌های مثبتی مانند: ترویج کارگروهی، پزوهش و تمرین، مطالعه و تلاش برای متخصص شدن در یک زمینه خاص به چشم می‌خورد. • در این فیلم مانند بسیاری از فیلم‌های خارجی صحنه‌های جنسی (به جز سکس) وجود دارد که پیشنهاد می‌کنم نسخه سانسور و دوبله شده آن را با لینک زیر از سایتUPTVS.IR تهیه کنید. • دیدن این فیلم به همراه نوجوانان را به خانواده‌ها توصیه می‌کنم، مخصوصا خانواده‌هایی که نوجوانان در آن درگیر فضای مجازی هستند. دیدن این فیلم را بهتر است خانوادگی همراه با بحث در مورد موضوعاتی مانند «هویت مجازی، سلبریتی‌ها، رژیم مصرف و میزان استفاده از رسانه و شیوه فعالیت هدفمند در فضای مجازی» باشد. #محمدعلی_عبدالهی #نقد_فیلم #خانواده_و_رسانه 👉http://www.uptvs.com/دانلود-فیلم-ready-player-one-2018-بازیکن-شماره-یک-آماده.html

✅ #دکتر_دولیتل کاملاً سرگرم کننده است، خشونت آزار دهنده و صحنه نامناسب نداره اما دوتا نکته منفی توش هست. 1. نگاهی که به شرق داره و اونجا رو محل خلافکارها میدونه (معماری و لباسهای افراد در قصر پدر زن دکتر کاملاً دلالت بر شرق دارند). این فیلم به همراه #علاءالدین و #جومانجی چنین نگاهی دارند. 2. بازنمایی مثبت بی خود از ملکه انگلیس! که اون هم تو فیلم‌های زیادی دیده میشه. این دو نکته ای که گفتم تو فیلمهای زیادی تکرار شدن، پس هدف اینه که تو ذهن مخاطبان کاشته بشن. #نظریه_کاشت #شرق_شناسی #محمدعلی_عبدالهی #طلوع_نو #با_ما_از_رسانه_لذت_ببرید #کودک_و_نوجوان #فیلم_خوب_ببینیم

✅ خیلی‌ از والدین در مورد برنامه هایی که بچه‌ها میبینن، نگرانی دارند. اما بیشتر اوقات معیاری در مورد اینکه هر برنامه از چه جهت میتونه مفید یا مضر باشه، وجود نداره. انشاالله این موضوع در چند ویدئو بررسی میشه. #محمدعلی_عبدالهی #طلوع_نو #خانواده_و_رسانه #سواد_رسانه #رژیم_مصرف_رسانه @toluenou_ir 🔆

آشتی با کودک درون . 💠 مخاطب اصلی بعضی از فیلم‌های کودک و نوجوان، والدین هستند! تپلی و من یکی از آنهاست. این فیلم یک موضوع روانشناسی را انتخاب کرده که با تصویر کردن «کودک درون» و بیان ساده هم برای بچه‌ها جذاب است و هم برای والدین تلنگری که متوجه شوند، ریشه بسیاری از مشکلات و ناکامی‌های افراد در دوران کودکی است. . 🔹 داستان فیلم در مورد «رامین» است، کسی که در چهل سالگی هنوز مجرد مانده، یک زندگی معمولی دارد، نمی‌تواند احساساتش را ابراز کند و رویاهایش را فراموش کرده. اما با پیدا شدن سر و کله تپلی در زندگی او، این روند تغییر می‌کند و نقطه عطفی در زندگی رامین به وجود می‌آید.. . 🔹 فیلم برای من یک نکته جالب هم داشت که به صورت گذرا اما «درست» به آن اشاره می‌شود. چالش میان فرزندان و والدین یک موضوع پرتکرار در فیلم‌های کودک و نوجوان است. در محیط‌های رسمی اجتماعی، اغلب حق به والدین داده می‌شود. در مقابل، فیلم‌ها و انیمیشن‌های خارجی سال‌های اخیر، معمولا از حق فرزندان و نسل جدید به طور یکطرفه و افراطی جانبداری می‌شود. اما یکی از نکات مثبت فیلم تپلی و من این است که در این موضوع بر روی خود حق و انجام کار درست تاکید دارد، نه کسی که آن را انجام می‌دهد. . 👈در کل می‌توان این فیلم را نسبتا قوی، سالم و حال خوب کن دانست . 😕 پانویس: ارجاع افراطی به فیلم سلطان قلبها و تاکید بر موضوعات عاشقانه (اگر چه به خط قرمزها نزدیک هم نمی‌شود) در فیلم را نپسندیدم و مفید هم نمی‌دانم #محمدعلی_عبدالهی #خانواده_و_رسانه