🍀💞🍀💞🍀💞🍀💞🍀 💞🍀💞🍀💞🍀💞🍀 🍀💞🍀💞🍀💞🍀 💞🍀💞🍀💞🍀 🍀💞🍀💞🍀 💞🍀💞🍀 🍀💞🍀 💞🍀 🍀 #پارت180 🍀منتهای عشق💞 دل تو دلم نیست؛ از این که بهم گفته بود بالا بمونم و اومدم پایین ناراحت شده باشه.‌ اما من حق دارم که توی همچین مسائلی دخالت کنم و نظرم رو بگم. کسی که کتک خورده منم! هیچ کدوم از این اعضای خانواده نمی‌تونن مجبورم کنن. چند قدم بهم نزدیک شد. اگر روی پله نبودم، حتماً برای دفاع از خودم چند قدمی به عقب می‌رفتم، اما الان فایده‌ای نداره.‌ توی یک قدمیم ایستاد و تو چشم‌هام خیره شد. زیر نگاهش تاب نیاوردم و سرم رو پایین انداختم. _ رویا قبلاً هم بهت گفتم، این جوری آب‌مون توی یه جوب نمیره! مگه بهت نگفتم بالا بمون؟ برای چی اومدی پایین؟ سکوت بسه رویا! شاید علی الان بگه رویا دختر پرروییه؛ اما واقعاً این بلاتکلیفی آزارم‌ می‌ده. بدون اینکه سرم رو بلند کنم، با صدایی که حسابی می‌لرزید و اصلاً نمی‌تونستم کنترلش کنم، لب زدم: _ کدوم جوب؟ جوابی نداد که ادامه دادم: _ وقتی تکلیفم معلوم نیست، این‌جوری می‌شه! _ منو نگاه کن. نتونستم کاری که گفت رو انجام بدم. _ با توأم رویاخانوم! سرت رو بگیر بالا، منو نگاه کن. به سختی سرم رو بلند کردم و تو چشماش نگاه کردم. چشم ریز کرد و گفت: _ تکلیف چی!؟ _ چند وقت پیش من یه چیزی بهت گفتم که خودت می‌دونی چیه! گاهی باهام مهربون می‌شی، بهت دل می‌بندم. گاهی هم انقدر سرد و خشک می‌شی که می‌شکنم. تکلیف من رو معلوم کن! _ یعنی گوش کردن تو به حرف من، بسته به شرایط داره؟ سؤالی نگاهش کردم و گفتم: _ نداره؟ عصبی و کفری، خنده صداداری کرد و گفت: _ برو بالا. فردا می‌برمت امامزاده با هم حرف می‌زنیم.‌ _ الان بگو! یک کلمه بهم بگو که امیدوار باشم و بدونم کجای زندگیتم. چشم‌هاش گرد شد و گفت: _ این جوی حرف زدن رو از کجا یاد گرفتی!؟ سرم رو پایین انداختم. _ چند سالِ بهت فکر می‌کنم، اما این‌ چند وقت خیلی بهم سخت گذشته. خودش خودبه‌خود به وجود اومده. علی فکر نکن گفتن این حرف‌ها برام آسونه! الان از خجالت یخ کردم اما باید بدونم تا عذابم کم بشه. بهم بگو من کجای زندگیتم! جوابت یا آره هست یا نه. از هر طریق وارد می‌شم‌، نمی‌تونم جوابی ازت بگیرم.‌ _ گفتم که فردا توی امامزاده با هم حرف می‌زنیم. _ باشه قبول فردا تو امامزاده؛ ولی یه آره یا نه بهم بگو! دَر خونه باز شد و خاله نگران وارد شد. نگاهی به علی و موقعیت من کرد: _ چیزی شده؟ علی نگاه خیره‌اش رو از من برداشت و رو به خاله گفت: _ نه. سرجاش برگشت و نشست. کاش خاله فقط چند ثانیه دیرتر می‌اومد و من یک جواب آره یا نه از علی می‌شنیدم. منتظر نموندم و پله‌ها رو بالا رفتم. صدای علی رو شنیدم: _ آقارضا بار آخرِ که این رفتار رو تو خونه از خودت نشون میدی... وارد اتاق شدم و دَر رو نسبتاً محکم بستم. روی زمین نشستم. چرا من انقدر بدشانسم! همیشه سر بزنگاه یک نفر باید برسه. اصلاً این چه مهمونی لعنتیِ که عمو می‌خواد من رو با خودش به اون‌جا بکشونه و دوباره حرف از محمد بزنه. عجب آدم کنه‌ای هست. کاش می‌تونستم بهش بگم علی رو دوست دارم. اگر علی فردا باز هم تو امامزاده همون حرف‌های تکراری رو بزنه باید چی کار کنم! دردم انقدر عمیقِ که نمی‌تونم به هیچ کس بگم.        ✍🏻 #هدی_بانو 🚫 #کپی‌حرام و پیگرد #قانونی دارد🚫 ╔═💞🍀════╗      @behestiyan ╚════💞🍀═╝ پارت‌اول https://eitaa.com/behestiyan/16 🍀 💞🍀 🍀💞🍀 💞🍀💞🍀 🍀💞🍀💞🍀 💞🍀💞🍀💞🍀 🍀💞🍀💞🍀💞🍀