.[💜]. حس و حال موجودی را داشت که در جزیرهٔ دورافتادهٔ استوایی با جمعی از اساتید باستانی، فارغ و غافل از دغدغه ها و مشکلات جامعه به انتشار مقاله و جابه جایی مرزهای دانش مشغول بودند. حسین هرگز نمی توانست به آینده بی تفاوت باشد. هرروز ساعت شش تا شش و نیم بعدازظهر که سراغ صحیفه می رفت، جملات و کلمات امام یقه اش را می گرفتند و محاکمه اش می کردند. جملات و کلماتی که فکر رفتن را به کلی از سرش بخار می کرد. حسین تغییر کرده بود. نه درس خواندن راضی اش می کرد، نه رفتن. دائم این طرف و آن طرف به دنبال «مشکل» می گشت و به صورت پیش فرض خودش را بخشی از راه حل می دانست. ▫️آرزوهای دست ساز ✍ میلاد حبیبی #دانشگاه #دانشجو #کتاب @roghe_ir

.[🧡]. کنکور بنا داشت در غیرمنطقی ترین حالت، حاصل دوازده سال تحصیل را در چهار ساعت بسنجد! نه آنهایی که رتبهٔ یک کنکور می شدند، موفقیتشان تضمین شده بود، نه آنهایی که رتبه شان با کدملی شان برابری می کرد، لزوما بدبخت روزگار بودند. 📚آرزوهای دست ساز ✍ میلاد حبیبی #کنکور #دانشگاه #کتاب @roghe_ir