تحریف معنوی قرآن کریم و قول بزرگان، توسط سروش محلاتی [صفحه ۲ از ۲] پنجم آیات متعددی وجود دارد که مدعای  محلاتی را رد می کند از قضا در تفاسیر هم به این آیات اشاره شده است: «يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَتَّخِذُوا بِطانَةً مِنْ دُونِكُمْ لا يَأْلُونَكُمْ‏خَبالًا»(آل عمران-118)، «لا تَجِدُ قَوْماً يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ يُوادُّونَ مَنْ حَادَّ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ»(مجادله-22) «فَلا تَقْعُدْ بَعْدَ الذِّكْرى‏ مَعَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ»(انعام-68) «وَ أَعْرِضْ عَنِ الْجاهِلِينَ»(اعراف-198) «يا أَيُّهَا النَّبِيُّ جاهِدِ الْكُفَّارَ وَ الْمُنافِقِينَ وَ اغْلُظْ عَلَيْهِمْ»(توبه-74) «يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَتَّخِذُوا الْيَهُودَ وَ النَّصارى‏ أَوْلِياءَ بَعْضُهُمْ أَوْلِياءُ بَعْضٍ وَ مَنْ يَتَوَلَّهُمْ مِنْكُمْ فَإِنَّهُ مِنْهُم‏» (مائده-5) «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا عَدُوِّي وَعَدُوَّكُمْ أَوْلِيَاءَ تُلْقُونَ إِلَيْهِمْ بِالْمَوَدَّةِ وَقَدْ كَفَرُوا بِمَا جَاءَكُمْ مِنَ الْحَقِّ»(ممتحنه-1) قابل تامَّل اینکه مرحوم شیخ طوسی در التبیان، با استناد به همین آیات ، اصل اولی را بر غلظت نسبت به کفَّار دانسته است مگر در موارد نادر! ( كل ذلك يدل على أنه ينبغي أن يعاملوا بالغلظة و الجفوة دون الملاطفة، و الملاينة إلا ما وقع من النادر لعارض من الأمر-التبیان-ج2 ، ص434) ششم قول سروش با اقوال مفسرین شیعه منافات دارد: 1-آیت الله مکارم شیرازی در تفسیر نمونه(ج2، ص449 ) استثناء را متصل و اکثری نمی داند و تقیه را بصورت اصطلاحی معنی کرده است. 2-مرحوم علامه طباطبایی، با توجَّه به معنی «تقیه» ، آنرا تسلط ظاهری کفَّار دانسته نه تسلُّط واقعی.(المیزان،ج3،ص 152) 3-مجمع البیان، «تقیَّه» را تسلط ظاهری و زبانی معنی کرده. همچنین ایشان برخی از موارد تقیه را حرام می داند، جایی که باعث فساد در دین و یا از بین رفتن مومنی بشود ، حتی با ظن به این امور تقیه حرام می شود. (مجمع البیان، ج2،ص730) 4- شیخ طوسی در «التبیان» منظور از تقیه، تسلط ظاهری و زبانی است واین تقیه صرفا برای حفظ جان برقرار است(التبیان،ج2، ص434) هفتم بزرگان اهل سنت هم نظر سروش را تایید نمیکنند. 1-زمخشری در کشاف هم «استثناء» را منقطع و تقیه را ظاهری دانسته است (الکشَّاف،ج1، ص351) 2- طبری در جامع البیان ، مشابه زمخشری آورده «إلا أن تتقوا منهم تقاة، إلا أن تكونوا في سلطانهم، فتخافوهم على أنفسكم، فتظهروا لهم الولاية بألسنتكم، و تضمروا لهم العداوة، و لا تشايعوهم على ما هم عليه من الكفر، و لا تعينوهم على مسلم» (جامع البيان فى تفسير القرآن ،ج‏3 ،152) یعنی: اگر در منطقه سلطه آنها زندگی میکردید مانعی ندارد زبانا حکومت ایشان را قبول کنید و در دل با آنان دشمن باشید و نباید آنان را علیه مسلمانی کمک کنید. 3- فخر رازی در «مفاتیح الغیب» بصورت مفصل به تفسیر و تحلیل احتمالات پرداخته که هیچکدام مویِّد قول سروش مبنی بر لغو شدن حکم ارتباط با کفَّار نیست! او حتی در برخی از وجوه ارتباط کفار بعد از شکل گیری دولت اسلامی را مطلقا حرم دانسته! (مفاتیح الغیب،ج8، ص191 تا 194) 4-سیوطی در «در المنثور» روایت متعددی از منابع اهل سنت آورده که تقیه صرفا «زبانی» است نه در روابط عملی! (الدر المنثور،ج2،ص16) جمع بندی: بیان چنین توجیهاتی از جناب «سروش محلاتی» که سابقه آشکاری در همگرایی با جریان سیاسی غربگرای کشور دارد و در رقم خوردن برخی تحولات سیاسی کلان مانند تحمیل برجام مشارکت داشته و از این جهت در کارنامه سیاه #خرده‌جریان‌اعتدال و #دولت‌روحانی شریک است، عجیب نیست. کمال تعجب اینجاست که ایشان افکار حزبی و سیاسی خودش را به قرآن کریم تحمیل می‌کند! کدام یک از بزرگان حوزه مقدسه و خصوصا مراجع عظام تقلید را سراغ داریم که از کارنامه سیاه جریان سیاسی متبوع سروش محلاتی دلخون نباشند؟ با این وجود، اشک تمساح غرب‌اندیشان حوزوی برای مرجعیت نه تنها باورپذیر نیست، بلکه این قبیل ژست‌ها را باید با اشک تمساح برخی کارگزاران دولت روحانی برای وضع معیشت مردم، مقایسه کرد که برای هیچ‌کس باورپذیر نبوده و نیست. 🔘روزنه؛ دریچه‌ای به تاریخ، سیاست و اندیشه دینی معاصر: https://eitaa.com/joinchat/2032861191C0a0a43a053