💥پاسخ به اتهامات مکتوب #جوابیه مرحوم #صادقی_تهرانی به نوشته های #رسول_جعفریان در کتاب #جریان_ها_و_سازمان_ها/ بخش دوم وقتی جعفریان به مرحوم صادقی تلویحا #تهمت #وهابی_گری زده بود! #حافظه_تاریخی_حوزویان @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 « پاسخنامه دوم » اگر چه یک نسخه از پاسخ‌نامه اول، برای آقای #جعفریان ارسال شد ولی ایشان به #تعهد_اسلامی و #قانونی خود برای درج تمامی پاسخهای رد کننده اتهامات در نسخه جدید کتابش، #عمل_نکرد البته همین پاسخها سبب شد که وی لااقل، #تهمت_کناییِ_وهابیت را در چاپ هفتم کتابش #حذف نماید اما در تجدید نظر نسبت به چهار تهمت از تهمت های چندگانه، تنها به نقل بخشی از پاسخ اینجانب اکتفا کرده است که این کار از منظر قرآن مخدوش است زیرا راهکار #رفع_گناه، #توبه_مشروط_به_اصلاح است همانطور که خدای سبحان می فرماید: «فمن تاب من بعد ظلمه واصلح فان الله یتوب علیه« (39:5) پس ایشان علاوه بر اعتراف به خطا در انتشار تهمت ها علیه ما، باید همراه با حذف تهمت ها در کتابش، پاسخ ما را هم بطور کامل منتشر کند تا شنوندة تهمت، پاسخ آنرا نیز شنیده باشد. به هر حال نُسَخ جدید کتاب وی، همراه با اکثر تهمت هایی است که قبلاً هم منتشر شده بود نکته دیگر اینکه ایشان در مقدمه ای که بر کتابش نوشته به عنوان حرف آخر می­گوید: «امید است کسانی که حقشان در کتاب ضایع شده خطا و کوتاهی بنده را ببخشایند». ولیکن بنده به سهم خود عرض می کنم اگر این امید بخشایش، حقیقی باشد باید آقای جعفریان به تعداد نسخه­‌های تهمت آلود کتابش ـ از چاپ اوّل در مهر ۱۳۸۰ تا چاپ نهم در بهمن ۱۳۸۷ که مجموعاً بیست و چهار هزار نسخه است ـ عین پاسخ‌های ما را انتشار دهد تا در آن صورت، من از حق خود بگذرم؛ منتها باقی می ماند #برخورد_تمسخرآمیز وی نسبت به آن دسته از #استنباطهای_فقهی اینجانب که مُتَّخَذ از نصوص قرآن است و او، آنها را #ساده_نگری انگاشته؛ اما چون نتیجة این تمسخر، بی­اعتنایی به آیاتی الهی است پس جزایش به خدا مربوط است و بخشش حقّ الله به عهدة ما نیست. والسلام «پاییز ۱۳۸۸» «حرف آخر» همان‌طور که خوانندگان گرامی ملاحظه فرمودند، در پاسخنامه دوم به تهمت­های آقای جعفریان، راه بازگشت ایشان به صدق و راستی را هموار نمودیم ولی متأسفانه وی به این احتجاج منصفانه توجهی نکرد. و تعداد نسخ تهمت آلودش را تا چاپ دهم به بیست و شش هزار نسخه رساند حال آنکه امام صادق (ع) می­فرماید : «البهتان علی البریء اثقل من الجبال الراسیات» گناه بهتان به کسی که دامنش از آن افترا پاک باشد، سنگین­تر از کوه­های مستحکم است. (بحار الانوار، ج78، ص447) بنابراین شکایت ما از وی و سایر تهمت­زنندگان موکول می­شود به روزی که ستمگر دو دستش را گاز می­گیرد... ولی در آن روز عذرخواهی برای ستمگران سودی ندارد... پس منتظر باشید من هم با شما از منتظران هستم... که صبح نزدیک است. العبد المنیب الی الله تعالی محمد صادقی تهرانی۱۳۸۹ روزنه؛ دریچه ای به تاریخ، سیاست و اندیشه دینی معاصر https://eitaa.com/joinchat/2032861191C0a0a43a053