پنج نکته در مورد نظر امام پیرامون ادامه جنگ بعد از فتح خرمشهر انتشار اسناد جدید در مورد دیدگاه امام خمینی پیرامون ادامه جنگ بعد از فتح خرمشر، حاوی نکات مهمی است که فعلا در تحلیل‌ها نسبت به برخی از آنه غفلت شده است. از جمله نکات مهم اینکه: ۱. نظر اولیه امام خمینی مبنی بر پایان جنگ بوده است. این موضع امام در اغلب آثار مربوط به مطالعات جنگ مغفول واقع شده یا بنا به مصالحی حذف شده است! ۲. بعد از جلسات کارگزاران سیاسی و خبرگان نظامی با امام و ارائه ادله مختلف(حدود ۱۲ دلیل نقل شده)، با شکل‌گیری نوعی اجماع بر ادامه جنگ مواجه می‌شویم. در چنین شرایطی نظر اولیه امام تغییر می‌کند و با ادامه جنگ موافقت می فرمایند. دقت به این #فرایند_تصمیم_گیری مهم است. ۳. برخی از حامیان دوآتشه ادامه جنگ مانند آقای #منتظری، در خاطرات خود پنهان‌کاری و بلکه مطالب #خلاف_واقع نقل کرده‌اند و تلاش کرده‌اند خود را مثلا صلح طلب نشان دهند! این حد از وارونه‌نمایی حقایق دون شأن یک مسلمان عادی است. فضلا از از فقیه و مرجع و ... . در ماجرای #پذیرش_قطعنامه نیز همین روند طی شد. امام ابتدا #قاطعانه با پذیرش آن مخالفت کردند اما بعد از #اجماع‌سازی در بین کارگزاران سیاسی و همراهی فرماندهان نظامی، وظیفه عوض شد و ایشان #جام_زهر را سر کشیدند. عجیب آنکه آقای منتظری در آن ایام همگام با حامیان پذیرش قطعنامه شدیدا فعال بود و در این مورد نامه ای تند خطاب به امام نوشته است. ۴.امام بعد از تصمیم نظام مبنی بر ادامه جنگ، بسیار محکم و قاطع از این تصمیم حمایت کردند و پای آن ایستادند اما برخی طرفداران ادامه جنگ، بلافاصله بعد از شکست در برخی عملیات ها، خیلی زود تغییر دیدگاه دادند و شاید به عمق نگاه امام پی بردند اما دیگر فرصت گذشته بود و جای سستی در امر جنگ نبود. در شرایطی که تصمیم امام و نظام بر ادامه جنگ بود، برخی جریان‌های مرموز مانند #نهضت_آزادی و #انجمن_حجتیه مدام به مخالفت با جنگ و تضعیف جبهه خودی می‌پرداختند و در واقع خنجر از پشت می‌زدند! غر زدن‌های سریالی امثال آقای منتظری که خود از حامیان سرسخت جنگ بعد از فتح خرمشهر بود نیز در همین چارچوب قابل تحلیل است! اگر قرار بر جنگ است، تعلل و تردیدافکنی در امر جنگ، خنجر از پشت زدن است. مواضع غلط آقای منتظری در مورد جنگ و سیاه‌نمایی های سریالی او، یکی از مهمترین علل عزل و اعلان عدم صلاحیت وی برای تصدی رهبری آینده بود. ۵.مسئله ادامه جنگ با سوال دیگری همراه بود و آن، ورود یا عدم ورود به خاک عراق بود که بنا به برخی شواهد، امام با آن هم ابتدا مخالف بودند ولی بنا به برخی اصرارها و استدلال‌های مسئولان، با آن موافقت کردند. این امر نیز به نحو روشن در تاریخ جنگ منعکس نشده است. @rozaneebefarda