وَ أَنَا الطَّرِیدُ الَّذِی آوَیْتَهُ من همان رانده شده‌ای هستم که پناهش دادی... خدای مهربانم! چه خوب که پناهم می‌دهی... #روز_نوشت #دعای_ابوحمزه #خدای_مهربان_من https://eitaa.com/roznevesht

خدایا! چگونه می‌توانم تو را انکار کنم؟ در حالی که ردّپایت را میان اشک‌هایم می‌بینم. مگر می‌توان تو را انکار کرد، وقتی در خلوتم حضور داری. مگر می‌توانم تو را انکار کنم، وقتی ذهنم لحظه به لحظه پیرامون یاد تو پرسه می‌زند. چگونه تو را نبینم وقتی سهم مرا بیش از لیاقتم می‌پردازی. چگونه تو را نبینم؟! چگونه تو را ننویسم؟! وقتی انعکاس حضورت در تمام زندگی‌ام جاریست. خدایا! هنگام درد طبیبی و هنگام غرق شدن بهترین غریق. هنگام تفکر، تکیه‌گاهی و هنگام احساس، مهربان. ما به اعتبار تو آدم شده‌ایم. ما به اعتبار دریای عظیم محبتت روی پای خود ایستاده‌ایم. انکار چرا؟! وقتی به دستهای یخ زده گرما می‌بخشی. وقتی به ماهی دریا هم رزق می‌رسانی. وقتی در تلاطم دنیا دست مرا می‌گیری و آنجا که از فرط ناآگاهی گِله می‌کنم، باز مرا می‌بخشی. تو را در همان شبی دیدم که تب را از وجود کودکم بیرون بردی. تو را در همان روزی دیدم که محبت اهل‌بیت را در دلم قرار دادی. تو را آنجا دیدم که دستم را گرفتی و راه را نشانم دادی. تو را در عصایی که مادربزرگ به آن تکیه می‌داد دیدم‌. تو را در باغچه‌ای که پدربزرگ گل‌هایش را می‌کاشت، دیدم . تو را لا‌به‌لای ریشه‌های درخت یافتم. تو را در اعماق زمین در اوج آسمان‌ها تو را میان ستاره‌ها دیدم. تو را زیر باران حس کردم. تو را لا‌به‌لای نور آفتاب، میان روشنایی مهتاب، وسط سردرگمی هوای مه‌آلود پیدا کردم. چگونه انکارت کنم وقتی تو را نفس می‌کشم؟! خدایا! از میان تمام دلایلی که برای بودنت می‌آورند همین یک دلیل برایم کافیست که تو در وجود من جریان داری. مثل خون در رگ‌هایم. انکار تو یعنی انکار خودم. عقلم این را می‌گوید و احساسم نیز آن را تایید می‌نماید. #روز_نوشت #خدای_مهربان_من #خدایا_خیلی_دوستت_دارم #توحید #خداگرایی_فطری #خداشناسی_فطری https://eitaa.com/roznevesht

چقدر خوب است که خدا هست. چقدر ما آدم‌های معتقد به خدا، خوشبختیم. چقدر خوب که هروقت دلمان می‌گیرد کسی را داریم که برایش حرف بزنیم. چقدر خوب است که او ما را می‌بیند و می‌شنود. آدم اگر خدایی را هم برای خود انتخاب می‌کند، چقدر خوب که خدایش مهربان باشد، حکیم باشد، رحیم باشد. خدایی که خیالت از عدالتش راحت است. خدایی که هیچ چیز از چشمش پنهان نیست. خدایی که دردت را می‌فهمد، زخمت را می‌بندد، غمت را می‌چشد. خدایا شکر که تو خدای منی... میان این همه ناخدایان میان این همه بت شکر که تو در دلم افتادی شکر که تو را دارم. دلت که بگیرد، بی زمان و بی‌مکان، بی هیچ مزاحمتی از تو استقبال می‌کند. بدون تعارف، بدون هیچ کج‌خلقی. عجب خدای عاشقی دارم. این عشق او به بندگانش است که او را اینگونه از سایر خدایان ممتاز می‌کند. نه اهل ظلم است، نه اهل قضاوت، نه اهل اذیت است، نه اهل تحقیر، نه توهین. تا دلت بخواهد گوش می‌شود برای شنیدن حرف‌هایت. تا دلت بخواهد مرهم می‌شود برای جراحت‌های روحت. تا دلت بخواهد برایت خدایی می‌کند. عجب خدای عاشقی دارم... 🖋زهرا ابراهیمی #روز_نوشت #خدای_مهربان_من #خداگرایی_عقلی #خداگرایی_فطری #توحید https://eitaa.com/roznevesht

هرچقدر هم که بگردی باز پیدا نمی‌کنی، منظورم دوست و رفیقی است که همه‌ی خوبی‌ها را با هم داشته باشد. بعضی از دوستان مهربانند؛ اما شاید بخشنده نباشند، برخی دیگر بخشنده‌اند؛ اما شاید دلشان رحیم و مهربان نباشد. بعضی‌ها همراهند اما هم‌راز نیستند و عده‌ای محرم اسرارند؛ اما همراه همیشگی نیستند. و تو باید حداقل یکی را داشته باشی که همه‌ی خوبی‌ها را یکجا داشته باشد؛ یکی مثل خدا. خداوند همیشه همراه تو بوده، از همان کودکی، او بغض‌های بچه‌گی‌ات را دیده، خاطرات دبستان رفتنت را هم می‌داند، ترس و لرزهای نمره‌کم آوردنت را شاهد بوده، شرم و حیای تو را نیز تحسین نموده است. او حتی گناهان در خلوتت را نظاره‌گر بوده، غیبت‌هایی که پشت سر دیگران کردی را شنیده، شادی روز تولدت را شاهد بوده، تو را که هیچ، پدر و مادر تو را هم دیده، جوانی‌شان را حتی، درد‌دل‌های تو را شنیده، به وقت غم، پناهت بوده و به وقت شادی کنارت. جسارتت را تقبیح و بر حماقتت صبر کرده، موقع زمین خوردن دستت را گرفته و از جا بلندت کرده، وچه کسی‌ همراه‌تر از خدا و چه دوستی، رفیق‌تر از او..... 🖋زهرا ابراهیمی #روز_نوشت #خدای_مهربان_من #خدایا_خیلی_دوستت_دارم #یَا_رَفِیقَ_مَنْ_لا_رَفِیقَ_لَهُ https://eitaa.com/roznevesht

ابرها کنار نمی‌روند. ابرها تمام تلاششان را می‌کنند تا جلوی نور خورشید را بگیرند. حالا می‌خواهند مانع از رسیدن نور به زمین شوند. در روزهای ابری هرگز نگفته‌ایم که خورشیدی وجود ندارد؛ ایمان به بودن خورشید داشته‌ایم؛ حتی اگر ابرها می‌خواستند ما را به نبودنش متقاعد کنند. حالا مشکلات را نگاه می‌کنم. شبیه همان ابرها هستند. تمام همت‌شان را بکار می‌گیرند تا نورخداوند را نبینیم. باید به مشکلات بفهمانیم که خدا انکارشدنی نیست.... 🖋زهرا ابراهیمی #روز_نوشت #خدای_مهربان_من #اثبات_خدا https://eitaa.com/roznevesht

اللَّهُ لَطِيفٌ بِعِبَادِهِ خدا با بندگانش مهربان است. لَطِیفٌ: کسی که دارای لطف و مرحمت بسیار است. چقدر خوب که تو خدای مایی. چقدر خوشبختیم که تو را داریم. چقدر مهربانی که ماه مبارک رمضان را به ما بخشیده‌ای. بی صبرانه منتظر لحظه‌های با تو بودنیم. فرصتمان ده... #روز_نوشت #خدای_مهربان_من #ماه_مبارک https://eitaa.com/roznevesht

خدایِ‌جان... کاش یادت مثل یک حبه‌ی قند بیافتد در استکان دلم و روحم آن را بی‌هوا سرکشد... #روز_نوشت #خدای_مهربان_من https://eitaa.com/roznevesht

خدایا شاید در ماه‌های دیگر فرصت نکرده‌ام که بگویم دوستت دارم؛ اما الان فرصت خوبیست برای گفتنش. خدایا دوستت دارم... و می‌خواهم این را با تمام وجود فریاد بزنم اگرچه تو ناگفته می‌دانی‌اش. خدایا اصلا همین بغضی که در گلویم نشسته است، یا همین قطره‌ی اشکی که گوشه‌ی چشم من است، همان دوستت دارم‌هایی است که نگفته‌ام. #روز_نوشت #خدای_مهربان_من https://eitaa.com/roznevesht

برخی از لغت‌شناسان ریشه‌ی انسان را "نسیان" به معنای فراموشی دانسته‌اند و عده‌ای دیگر انسان را مصدر "اُنس" خوانده‌اند. انگار هرچه که هست زیر سر همین دو واژه است: فراموشی و اُنس موجودی که راحت خو می‌گیرد و راحت فراموش می‌کند. گناه نیز دقیقا همین زمان اتفاق می‌افتد زمانی که انسان خدا را فراموش می‌کند و با شیطان مانوس می‌شود. خدایا به شیطان بگو ما با تو مانوسیم، فراموش‌مان کند. #روز_نوشت #خدای_مهربان_من https://eitaa.com/roznevesht

الهی! «إن أدْخَلْتَنِی النّارَ أَعْلَمْتُ أهْلَها انّی اُحِبُّکَ»؛ ای خدای بزرگ! اگر مرا وارد آتش جهنم کنی به اهل آنجا هم می‌گویم که عاشقت هستم. خدایِ جان، عشق به تو قابل انکار نیست... #روز_نوشت #خدای_مهربان_من #توبه https://eitaa.com/roznevesht

بعضی حرف‌ها قشنگ‌اند؛ برخی کلام‌ها شیرین؛ بعضی گفته‌ها مقدس‌اند؛ و برخی شنیدنی‌ها معجزه‌؛ درست مثل این کلام: ...وَ هَل یَرحَمُ المَربوبَ اِلَّا الرَّب؟... «و آیا جز پروردگار کسی در حق پرورش یافته، رحم می‌کند؟» آدم دلش می‌خواهد تار و پود وجودش را گره بزند به کلمه کلمه‌‌اش. #روز_نوشت #خدای_مهربان_من #مناجات_امیرالمومنین https://eitaa.com/roznevesht

گاهی سر آدم می‌شود بازار مسگرها و دلش می‌شود رختشوی‌خانه، از بس که اضطراب به جان آدم می‌افتد. گاهی بادلیل... گاهی حتی بی‌دلیل... اما نسخه‌ی مشترک هر دو حالت تنها یاد خداست. آدم یاد خدا که می‌افتد دلش آرام می‌گیرد و هیچ غمی نمی‌کُشدش. آدم نام خدا را که بر زبان می‌آورد پشتش گرم می‌شود و دلش قرص. آدم وقتی خدا را دارد، هیچ هیچ کم ندارد در این سیاره‌ی رنج. #روز_نوشت #خدای_مهربان_من https://eitaa.com/roznevesht