هدایت شده از تبیین
⭕️توسل و انس معنوی با امام زمان (عج)
🔹این #توسلاتی که در #زیارات مختلف وجود دارد که بعضی از اینها اسانید خوبی هم دارد، اینها #بسیار_باارزش است. و #توسل، #توجه، #انسِ با آن بزرگوار از دور. این انس به معنای این نیست که حالا کسی ادعا کند که من خدمت حضرت می‌رسم یا صدای ایشان را می‌شنوم؛ ابداً اینجور نیست. غالب آنچه که در این زمینه گفته میشود، ادعاهایی است که یا دروغ است، یا طرف دروغ هم نمیگوید، تصور می‌کند، تخیل می‌کند. ما کسانی را دیدیم.
🔹آدم‌های دروغگویی نبودند، اما خیال می‌کردند، تخیل می‌کردند؛ تخیلات خودشان را به عنوان واقعیت برای این و آن نقل می‌کردند! نبایستی تسلیم اینها شد. راه درست، راه منطقی. آن #توسل، توسل از دور است؛ #توسلی است که #امام آن را از ما می‌شنود، ان‌شاءالله می‌پذیرد؛ و لو اینکه ما با مخاطب خودمان از دور داریم حرف می‌زنیم؛ اشکالی ندارد. خدای متعال #سلامِ‌سلام‌دهندگان و #پیامِ‌پیام‌دهندگان را به آن بزرگوار می‌رساند. این #توسلات و این #انس_معنوی بسیار خوب و لازم است.
بیانات مقام معظم رهبری ۹۰/۰۴/۱۸
منبع: وبسایت دفتر حفظ و نشر آثار معظم له
#امام_زمان #امام_خامنه_ای
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد
هدایت شده از تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️«حضرت اباالفضل عباس» (علیه السلام) سرآمد در صفات
🔸 #حضرت_عباس (علیه السلام) در روز چهارم شعبان المعظم، سال ۲۶ هجری، پا به عرصه وجود گذاشت. مادرش حضرت فاطمه، معروف به #امّ‌البنین علیهاالسلام و پدرش، #امیرالمؤمنین علیه السلام است. مشهورترین کنیه حضرت، #اباالفضل و مشهورترین القابشان #قمربنی‌هاشم، #سقّا و #علمدار است. [۱]
💠حضرت ابالفضل العباس در کلام امام صادق علیه‌السلام
🔹 #امام_صادق (علیه السلام) در توصیف #حضرت_عباس (عليه السلام) می‌فرماید: «کانَ عَمُّنَا الْعَبَّاسَ نافِذَ البَصیرَةِ، صَلْبَ الْأیمانِ، جاهَدَ مَعَ أَبی عَبْدِاللهِ علیه السلام وَ أَبْلی بَلاءً حَسَناً وَ مَضی شَهیدا»؛ [۲] (عموی ما #عباس علیه السلام، #دیده‌ای_تیزبین و #ایمانی استوار داشت. وی #مجاهدی همراه با #امام_حسین علیه السلام بود و مبتلی به بلایی نیکو شد و سرانجام با سرافرازی به #شهادت رسید). بنابر این روایت، #حضرت_عباس علیه السلام واجد ویژگی‌های ذیل بود:
1⃣«بصیرت»
🔹 #بصیرت، بینش ژرف و تیزبینی از مهم‌ترین خصوصیات #حضرت_عباس در کلام امام صادق (علیهم السلام) است. #بصیرت به معنای #شناخت، #یقین، #زیرکی و #عبرت به کار رفته است، و #بصیر به کسی گفته میشود که ظاهر و باطن همه اشیا را بدون استفاده از جوارح مشاهده می‌کند. [۳]
🔹بنابراین #بصیرت، چیزی است که #انسان را از #حیرت رهایی بخشد، و او را به راه #صواب و #درست رهبری کند، و از #غفلت او بکاهد. این امر باعث بینا شدن و راهنمایی انسان به سوی #هدایت_الهی میشود. [۴] بنابراین #حضرت_اباالفضل (علیه السلام) از چنان بصیرتی برخوردار بود که علاوه بر دشمن‌شناسی و دوست‌شناسی، در مقابل ولی زمان خویش امام حسین علیه‌السلام سرتاپا گوش و ادب بود.
2⃣ایمان راسخ و استوار
🔹هر چند #ایمان دارای مراتب است، ولی بی‌شک #حضرت_اباالفضل (علیه السلام) #بالاترین‌مرتبه‌ایمان را داشت و همین امر باعث شد تا #امام_صادق علیه‌السلام با افتخار از او یاد کند. امام صادق (علیه السلام) بعد از شهادت به تسلیم بودن #حضرت_عباس علیه السلام می‌فرماید: «وَ رَفَعَ ذِكْرَكَ فِي عِلِّيِّين»؛ [۵] (خداوند نام و یاد تو را تا #اعلی_علیین بالا برد).
3⃣«جهادگری»
🔹خداوند در #قرآن_کریم در آیه ۲۴ سوره توبه بعد از ذکر هشت مورد از چیزهایی که به طور معمول #انسان با آنها #انس دارد، می‌فرماید که اگر کسی این هشت مورد را بیشتر از خدا، رسول و #جهاد در راه خدا دوست داشته باشد، فاسق خواهد بود؛ بنابراین دوست داشتن #جهاد به خودی خود دارای ارزش است. #حضرت_اباالفضل (علیه السلام) نه تنها علاقمند به #جهاد بود، بلکه با تمام وجود از #امام_حسین علیه السلام دفاع کرد و بالاترین مقام را نصیب خود کرد، مقامی که تمام شهداء به آن غبطه می‌خورند. [۶]
4⃣«سربلندی در آزمایش زیبا»
🔹 #امتحان و آزمایش از #سنتهای_الهی است و شامل همه #انسانها میشود، ولی برای برخی این امتحان و آزمایش آنقدر #شیرین و زیبا میشود که از آن به #بلای_نیکو، تعبیر می‌کنند: «وَ لِيُبْلِيَ الْمُؤْمِنِينَ مِنْهُ بَلَاءً حَسَنًا»؛ [انفال، ۱۷] (و مؤمنان را از سوی خود به #آزمایشی_نیکو بیازماید). #مؤمن در این مرحله از بلاها جز #زیبایی نمی‌بیند، همان‌گونه که #حضرت_زینب (سلام الله علیها) فرمود: «مَا رَأَيْتُ إِلَّا جَمِيلا»؛ [۸] (جز زیبایی چیزی ندیدم).
5⃣«شهادت»
🔹 #شهادت، پایانی زیبا برای #اولیای_الهی است. #امام_سجاد (علیه السلام) در جواب ابن زیاد فرمود: «أَ مَا عَلِمْتَ أَنَّ... كَرَامَتَنَا الشَّهَادَةُ»؛ [۹] (آیا نمی‌دانی که #شهادت، کرامت و بزرگواری ماست).
آری! #حضرت_ابالفضل (علیه السلام) به دلیل داشتن #صفاتی_برجسته، در نگاه اهل‌بیت (علیهم السلام)، بسیار بزرگوار و قابل احترام بوده است.
• #مآخذدرمنبع‌موجوداست
نویسنده؛ محمدهاشم شفیعی
منبع؛ وبسایت اندیشه برتر حوزه
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد
هدایت شده از تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️امام علی (ع) سرنوشت بدن انسانها پس از «مرگ» را چگونه به تصویر می کشد؟
🔹 #امام_علی (ع) در خطبه ۲۲۶ #نهج_البلاغه پس از بیان اینکه اقوام پیشین از شما قدرتمندتر و دارای عمری طولانی‌تر بودند، به اين نكته قابل توجّه اشاره ميفرمايد كه بعد از #كاخ‌نشين بودن و زندگى پر زرق و برق #دنيا به چه روزى گرفتار شدند: «فَاسْتَبْدَلُوا بِالْقُصُورِ الْمُشَيَّدَةِ، وَ النّمَارِقِ الْمُمَهَّدَةِ، الصُّخُورَ وَ الاَْحْجَارَ الْمُسَنَّدَةَ وَ الْقُبُورَ اللّاطِئَةَ الْمُلْحَدَةَ» (سرانجام #قصرهاى_بلند و محكم [و بساط عيش و نوش و تختهاى زينتى و] پشتی هاى نرم و راحت را به تخته سنگهاى #لحد_گورستان و #قبور به هم چسبيده و لحدهاى چيده شده مبدل ساختند». راستى چه دردناك است كه #انسان از اوج قدرت در حالى كه غرق ناز و #نعمت است به جايى منتقل میشود كه از هر نظر نقطه مقابل آن است؛ نه خانه اى، نه شمعى، نه چراغى، نه بسترى و نه ناز و نعمتى.
🔹البتّه اين درد و رنج براى آنهاست كه با آن زندگى پر زرق و برق خو گرفته بودند؛ امّا آنها كه #زندگى_زاهدانه و ساده اى داشتند از اين دگرگونى و تحوّل ناراحت نميشوند به ويژه آنكه #قبر براى آنها «رَوْضَةٌ مِنْ رِياضِ الْجَنَّةِ»؛ (باغی از #باغهای_بهشت برزخ) محسوب میشود. آنگاه به بيان دقيقى از #وضع_قبرها و ساكنانش پرداخته، ميفرمايد: «الَّتی قَدْ بُنِيَ عَلَى الْخَرَابِ فِنَاؤُهَا، وَ شُيِّدَ بِالتُّرَابِ بِنَاؤُهَا؛ فَمَحَلُّهَا مُقْتَرِبٌ، وَ سَاكِنُهَا مُغْتَرِبٌ، بَيْنَ أَهْلِ مَحَلَّة مُوحِشِينَ، وَ أَهْلِ فَرَاغ مُتَشَاغِلِينَ» (همان #گورهايى كه درگاهش بر خرابى بنا شده و #ساختمانش تنها با #خاك برپا گشته، #قبرهايى كه به يكديگر نزديك است، ولى #ساكنانش از يكديگر دورند. آنها در ميان اهل محلّه وحشت و افراد [به ظاهر] فارغ البالی که [در واقع] گرفتارند قرار گرفته اند).
🔹آرى! اگر كاخهاى آنها با مصالح گران قيمت ساخته شده بود كه از نقاط مختلف با زحمت فراوان گردآورى كرده و منتقل میساختند، #خانه_قبرشان با مصالحى بى ارزش يعنى مشتى خاك بنا شده است. ساكنان اين خانه ها [خانه هاى قبر] در دو حالت متضاد قرار دارند: هم نزديكند و هم دور؛ نزديك اند از نظر مكان و دورند از نظر ارتباط. يا چنان به #خويشتن مشغول اند كه به ديگرى نمیپردازند و يا #اجازه ندارند كه با هم مرتبط شوند. به ظاهر كارى ندارند، امّا در واقع بسيار #گرفتارند، زيرا هرچند چيزى از كارهاى دنيوى در آنجا نيست، امّا چنان گرفتار #اعمال_خويش اند كه به ديگرى نمیپردازند [البتّه همه اينها در زندگى برزخى رخ میدهد].
🔹آنگاه #امام_علی (ع) در تكميل اين سخن ميفرمايد: «لا يَسْتَأْنِسُونَ بِالاَْوْطَانِ، وَ لا يَتَوَاصَلُونَ تَوَاصُلَ الْجِيرَانِ، عَلَى ما بَيْنَهُمْ مِنْ قُرْبِ الْجِوَارِ، وَ دُنُوِّ الدَّارِ» (آنها هرگز انسى به وطن هاى خود [يعنى #قبرها] پيدا نميكنند و همچون همسايگان با يكديگر ديدارى ندارند، با اينكه به هم نزديكند و خانه هايشان در كنار يكديگر است). جمله «لا يَسْتَأْنِسُونَ بِالاَْوْطَانِ» ممكن است اشاره به اين باشد كه آنها هر چند ساليان درازی‌است در #قبرها خفته اند، ولى هرگز به آن علاقه ندارند و #انس نمیگیرند.
🔹اين احتمال نيز در تفسير اين جمله داده شده كه منظور ترك رابطه با وطنهاى خود در عالم دنياست كه هرگز فكر بازگشت به وطن نميكنند، ولى معناى اوّل به قرينه جمله «وَ لا يَتَوَاصَلُونَ...» صحيحتر به نظر میرسد. در پايان اين بخش به اين نكته اشاره میفرمايد كه چرا نمیتوانند با هم رابطه برقرار كنند: «چگونه ممكن است با هم ديدار كنند، در حالى كه فنا و فرسودگى با سينه سنگين خود آنها را در هم كوبيده و سنگها و خاكها جسمشان را خورده است». اشاره به اينكه آنها هرچند در #قبرهاى ديوار به ديوار هم خفته اند، ولى همه قدرت خويش را از دست داده و به مشتى #خاك تبديل شده اند، ديدار چگونه در ميان استخوانهاى پوسيده و #خاكهاى‌بى‌جان امكان پذير است؟!
🔹آنچه در کلام #امام (ع) آمد به قرينه جمله هايى كه در آخر آن بود مربوط به #جسم_انسانها پس از #مرگ است؛ جسمها هستند كه #می‌پوسند و #خاك ميشوند، جسمها هستند كه با هم ديدارى ندارند و همه در هاله اى از غربت فرو رفته اند. و اگر مى بينيم #امام_علی (ع) در اين عبارات تنها بر #سرنوشت_جسمانى #انسان تكيه میكند و سخنى از #ارواح نمیگوید، به دليل آن است كه غالب مردم در اين دنيا به پرورش جسم و لذّات جسمانى مى پردازند، امام (ع) ميفرمايد: «سرانجام اين #جسم به كجا منتهى میشود، #بيدار باشيد و اين همه براى نيل به #لذات_جسمانى مرتكب انواع #گناهان نشويد».
📕پيام امام اميرالمومنين (ع)، مكارم شيرازى، ناصر، دارالكتب الاسلاميه، ۱۳۸۶ش، چ۱ ج۸ ص۴۴۶
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#مرگ #آخرت
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد
هدایت شده از تبیین
⭕️تداوم مراقبت، لازمه‌ی دوام ذکر
🔹لازمۀ دوام #ذکر، تداوم #مراقبت است، و نخستین مرتبۀ #لقاءالله، این است که در حال #نماز، برای او (نمازگزار) #انس و دلگرمی پیدا میشود و بالاترین مرتبۀ لقاءالله، حالتی است که در حدیث #قرب_نوافل، به آن اشاره شده... ؛ #دوام_ذکر، انسان را به #مرتبۀ_یقین می‌رساند.
🔹آیا ممکن است کسی #دائم_الذکر باشد و #موقِن (اهل یقین) نباشد؟! ابتدا انسان، خیال می‌کند مشکل است، چو کوهی در برابر او، امّا به تدریج می‌فهمد که نه! چندان هم مشکل نیست. با دیگران حرف می‌زند؛ ولی دلش پیش خداست.
📕زمزم عرفان، ص ٣٧۵
منبع: وبسایت مرکز تنظیم و نشر آثار آیت الله العظمی بهجت
#آیت_الله_بهجت
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد
هدایت شده از تبیین
⭕️اگر خدا یاور ما نباشد، هیچ کاره ایم
🔹واقعاً #آسیه (سلام الله علیها) زن فرعون چه ایمانی داشته که در حالی که به چهار میخ بسته شده بود، [۱] می‌گفت: «رَبِ ابْنِ لِی عِندَک بَیتًا فِی الْجَنةِ»؛ [۲] (پروردگارا! خانه‌ای در #بهشت در نزد خود برای من مقرر بفرما). خداوند سبحان درباره اصحاب کهف می‌فرماید: «وَ رَبَطْنَا عَلَی قُلُوبِهِمْ»؛ [۳] (دل‌هایشان را استوار داشتیم).
🔹خداوند #ایمان کسانی را که در گرفتاری‌ها ثابت قدم بمانند، #تقویت می‌کند، تا هیچ ابتلایی آنها را از پا در نیاورد، و با #ایمان و #ذکر و #اُنس با خدا از دنیا بروند. اگر #خدا مُعین و یاور ما نباشد، هیچ کاره‌ایم.
پی نوشت‌ها؛
[۱] ر.ک: بحارالانوار، ج۱۳، ص۱۶۴؛ قصص الانبیاء جزائری، ص۲۶۰
[۲] قرآن کریم، سوره تحریم، آيه ۱۱
[۳] همان، سوره کهف، آيه ۱۴
📕در محضر بهجت، ج۲، ص۲۲۶
منبع: وبسایت مرکز تنظیم و نشر آثار آیت الله العظمی بهجت
#آیت_الله_بهجت
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد