هدایت شده از تبیین
⭕️امام رضا عليه السلام:
🔸«لا يَسْتَكْمِلُ عَبْدٌ حَقيقَةَ الايمـانِ حَتّى تَكُونَ فيهِ خِصالٌ ثـَلاثٌ: اَلتـَفـَقـُّهُ فى الدّينِ، وَ حُسْنُ التَّقْديرِ فِى الْمَعيشَةِ وَالصَّبْرُ عَـلَى الرَّزايا».
🔹«هيـچ بنده اى به كمال حقيقى #ايمان نمى رسد، تا اينكه اين #سه_خصلت در او باشد: #دين_شـناسى، اندازه و #برنامه_ريزى در زندگى، و #شكيبايى بر سختی ها و ناملايمات».
📕تحف العقول، ص ۴۴۶
#امام_رضا
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد
هدایت شده از تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️قرآن کریم حقیقت «امامت» را چگونه تبیین مى کند؟ (دوم و پایانی)
🔸با مراجعه به #آیات_قرآن پى مى بریم که براى #امامت معناى جامع و کاملى است که مرجعیت دینى و سیاسى از شئونات آن به حساب مى آید، در اینجا به برخى از آیات اشاره مى کنیم:
4⃣امامت، روح تمام دستورات اسلام
🔹خداوند متعال میفرماید: «یا أَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ وَاللهُ یَعْصِمُکَ مِنَ النّاسِ» [مائده، ۶۷] (اى پیامبر! آنچه از خدا بر تو نازل شد به خلق برسان که اگر نرسانى تبلیغ رسالت و اداى وظیفه نکرده اى و خداوند تو را از آزار مردم نگه خواهد داشت).
🔹به اتفاق علماى #شیعه و طبق نظر جماعت کثیرى از دانشمندان اهل تسنن، این آیه در #روز_غدیر، در شأن امیرالمؤمنین #على‌بن‌ابيطالب (عليه السلام) نازل شد و رسول خدا (صلی الله علیه و آله) بعد از نزول آیه، ولایت امیرالمؤمنین را به مردم ابلاغ نمود. از عبارت «وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ» استفاده میشود که قرآن معناى خاصى از #امامت را در نظر دارد، و این معنا غیر از آن است که اهل سنّت به آن معتقدند.
🔹#شیعه قائل است که #امامت از #اصول_دین و روح تمام دستورات شریعت است. این چه معنایى براى امامت است و این #امامت چیست که اگر پیامبر (صلی الله علیه و آله) آن را براى مردم #ابلاغ نکند گویا هیچ کارى را انجام نداده است؟ آیا غیر از ابلاغ ولایت #امیرالمؤمنین (عليه السلام) است؟
5⃣هدایت موجودات توسط امام
🔹خداوند میفرماید: «وَ جَعَلْنا مِنْهُمْ أَئِمَّةً یَهْدُونَ بِأَمْرِنا لَمّا صَبَرُوا وَ کانُوا بِآیاتِنا یُوقِنُونَ» [سجده، ۲۴] (و از آنان #امامان و پیشوایانى قرار دادیم که به فرمان ما (مردم را) #هدایت مى کردند، چون #شکیبایى نمودند و به آیات ما یقین داشتند). و نیز میفرماید: «وَ وَهَبْنا لَهُ إِسْحاقَ وَ یَعْقُوبَ نافِلَةً وَکُلاّ جَعَلْنا صالِحِینَ - وَ جَعَلْناهُمْ أَئِمَّةً یَهْدُونَ بِأَمْرِنا وَ أَوْحَیْنا إِلَیْهِمْ فِعْلَ الْخَیْراتِ...» [انبیاء، ۷۲-۷۳] (و اسحاق و علاوه بر او یعقوب را به وى بخشیدیم و همه آنان را مردانى صالح قرار دادیم.
🔹و آنان را #پیشوایانى قرار دادیم که به فرمان ما (مردم را) هدایت مى کنند و به آنها انجام کارهاى نیک را وحى کردیم...). در این آیه خداوند متعال براى تعدادى از انبیا بعد از #امتحان و صبر پیشه کردن هنگام بلاها، #مقام_امامت و هدایت را عنایت کرده است. این امامت و هدایت به طور حتم، #امامت و #هدایت_باطنى و تکوینى است نه تشریعى؛ زیرا قبل از رسیدن به مقام امامت، داراى مقام هدایت و امامت تشریعى به جهت نبوّت بوده اند.
📕امام شناسی و پاسخ به شبهات، علی اصغر رضوانی، انتشارات مسجد جمکران، چ دوم، ج۱، ص۳۰
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#امام #امامت
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد
هدایت شده از تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️تاريخ چگونه از «امام كاظم» (عليه السلام) و جايگاه ايشان در امت اسلامی ياد کرده است؟ (بخش اول)
🔹هفتمین امام شیعه امامیّه، #امام_موسی_کاظم (علیه السّلام) است که مسلمانان، به ویژه شیعیان، او را به دلیل حلم و بردباری اش در برابر معاندان و فرونشاندن غیظ و خشم خویش در مقابل دشمنان [۱]، لقب #کاظم داده اند. تولّد آن حضرت به سال ۱۲۸ - و در منابع اندکی ۱۲۹ - در «ابواء» - که منطقه ای است میان مکه و مدینه - از مادری با نام «حمیده بربریه» [۲] بوده است. ماه تولد در هیچ منبعی نیامده و تنها به سال اکتفا شده است. [۳] شهادت ایشان در بیست و پنجم رجب [۴] سال ۱۸۳ در بغداد، در زندان حاکم ستمگر عباسی، #هارون_الرشید، صورت گرفته است. برخی روز شهادت را پنجم و برخی ششم ماه رجب دانسته اند. [۵]
🔹#امام_کاظم (علیه السّلام) پس از شهادت پدر بزرگوارش در سال ۱۴۸، رهبری شیعیان را بر عهده گرفت و عمر شریف خود را در #مدینه و #بغداد گذراند. در میان شخصیّت های علوی موجود در عصر آن حضرت، کسی را توان برابری با وی نبوده، و از نظر #علم و #تقوا و #زهد و #عبادت سرآمد روزگار خویش به شمار می آمد. «شیخ مفید» درباره آن حضرت می گوید: «کان أبو الحسن موسی (علیه السّلام) أعبد أهل زمانه و أفقههم و أسخاهم کفّاً و أکرمهم نفساً». [۶] (#ابوالحسن_موسی (علیه السّلام) پرستنده ترین و سخی‌ترین و با شخصیّت ترین اهل زمان خود بود).
🔹«شیخ طبرسی» می نویسد: «کان علیه السّلام أحفظ النّاس لکتاب الله ... و کان النّاس بالمدینة یسمّونه زین المجتهدین». [۷] (آن حضرت حافظ ترین مردم نسبت به کتاب خدا بود ... و مردم مدینه او را زینت کوشندگان در عبادت خدا می نامیدند). «ابن ابی الحدید» درباره آن حضرت چنین می نویسد: «جمع من الفقه و الدّین و النّسک و الحلم و الصّبر». [۸] (#فقاهت، #دیانت، #عبادت و #بردباری و #شکیبایی، همه در آن حضرت جمع بود). «یعقوبی»، مورّخ شهیر، درباره وی می نویسد: «و کان موسی بن جعفر من أشدّ النّاس عبادة». [۹] (#موسی‌بن‌جعفر (علیه السّلام) عابدترین مردم زمان خود بوده است).
🔹در «شذرات الذّهب» آمده است: «کان صالحاً عابداً جواداً حلیماً کبیر القدر». (آن حضرت از #صالحان، #عابدان، #سخاوتمندان و #بردباران بود و شخصیّتی بس بزرگ داشت). همانجا از قول «ابو حاتم» نقل می کند که گفت: «ثقة امام من أئمّة المسلمین». [۱۰] (آن حضرت مورد وثوق و #امامی از ائمه مسلمین است). «یافعی» می گوید: «کان صالحاً عابداً جواداً حلیماً و کان سخیّاً». [۱۱] «یحیی بن حسن بن جعفر»، نسب شناس مشهور، درباره آن حضرت چنین نوشته است: «کان موسی بن جعفر یدعی العبد الصّالح من عبادته و اجتهاده». [۱۲] (#موسی‌بن‌جعفر (علیه السّلام) به علت عبادت و اجتهادش، عبد صالح خوانده می شد).
🔹این جملات، نمونه هایی است از آنچه مورّخان و محدّثان #شیعه و #سنّی، آن حضرت را با آن توصیف کرده اند. «استاد عطاردی» جملات زیادی از این قبیل را در کتاب گران‌بهای خود «مسند الامام الکاظم (عليه السلام)» فراهم آورده است: «آنچه از سجایای امام، بیش از همه قابل توجه بوده، #کرم و #سخاوت آن حضرت است که ضرب المثل بوده است». «ابن عنبه» در این باره می نویسد: «و فی کمّه صرر من الدّراهم فیعطی من لقیه و من ارد برّه و کان یضرب المثل بصرّة موسی». [۱۳] (همواره نزد او کیسه هایی از زر بود و به هر کسی که می رسید و یا به هر کسی که به احسان آن حضرت چشم داشت، از آنها می بخشید، به طوری که کیسه های زر او ضرب المثل شده بود). #ادامه_دارد...
#مآخذدرمنبع‌موجوداست
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#امام_کاظم
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد
هدایت شده از تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️تعیین وقت برای «ظهور» از آسیب های مهدویت
🔸تعیین وقت برای #ظهور جایز نیست و براساس روایات معصومین (علیهم السلام) ما وظیفه داریم کسانی را که به تعیین وقت برای ظهور می پردازند تکذیب کنیم.
💠اثرات پرهیز از تعیین وقت برای ظهور
🔹#انتظار_منجی از سویی عاملی برای #پایداری و #شکیبایی در برابر سختی ها و مشکلات عصر غیبت، و از سوی دیگر عاملی برای پویایی و تحرک شیعیان و #آماده_باش همیشگی آنان است. بر اساس تعالیم ائمه معصومین (علیهم السلام)، #منتظر باید هر لحظه #آماده_ظهور باشد و زندگی خود را چنان سامان دهد که هر زمان اراده خدا به #ظهور تعلق گرفت، بتواند با سربلندی در پیشگاه #حجت_خدا ظاهر شود.
🔹به عبارت دیگر «انتظار ظهور حجت» در آینده ای نامشخص، هم #بیم_دهنده و هم #نوید_بخش است. بیم دهنده است، زیرا #منتظر با خود میگوید شاید همین سال، همین ماه و یا همین روز #ظهور رخ دهد، پس باید آماده حضور در پیشگاه #حجت_خدا و ارائه اعمال خود به آن حضرت باشیم؛ و #امیدبخش است، چرا که منتظر، می اندیشد شاید در آینده ای نزدیک ظهور رخ دهد و سختی ها و مشکلات او به پایان برسد، و لذا باید #پایداری و #مقاومت ورزید و تسلیم جریان هایی نشد که در پی غارت سرمایه های ایمانی و اعتقادی اند.
🔹با توجه به مطالب یاد شده، می‌توان گفت که تعیین زمان برای ظهور بر خلاف مفهوم و #فلسفه_انتظار است، و چه بسا منتظر را به سستی یا ناامیدی بکشد؛ زیرا وقتی گفته شد که تا فلان زمان مشخص، هر چند آینده ای نه چندان دور، #ظهور به وقوع نخواهد پیوست، ما به طور طبیعی دچار سکون و رکود می‌شویم و به این بهانه که هنوز تا ظهور فاصله داریم، از به دست آوردن #آمادگی_لازم برای ظهور خودداری می‌کنیم. از سویی دیگر اگر ظهور به هر دلیل در زمانی که به ما وعده داده شده رخ ندهد، ما دچار ناامیدی و یأس می‌شویم و چه بسا که در اصل اعتقاد به «ظهور منجی آخرالزمان» نیز دچار تردید شویم. این نکته ای است که در روایات نیز مورد توجه قرار گرفته است.
🔹از جمله در روایتی که فضیل بن یسار از #امام_باقر (علیه السلام) نقل کرده، آن حضرت در پاسخ به این پرسش که آیا برای این امر (برخاستن قائم علیه السلام)، وقت (مشخص) وجود دارد، فرمودند: «کسانی که برای این امر #وقت تعیین می‌کنند، #دروغ می‌گویند؛ (آن حضرت سه مرتبه این سخن را تکرار کرد و آن‌گاه فرمود:) زمانی که موسی (علیه السّلام) قومش را برای رفتن به قراری که با پروردگارش داشت ترک کرد، به آن ها وعده داد که تا سی روز دیگر برمی گردد، اما زمانی که خداوند ده روز دیگر بر آن سی روز افزود، قومش گفتند: موسی خلاف وعده کرد پس آن کردند که کردند. [۱] داستان ارتداد قوم یهود و گوساله پرست شدن آن ها در پی تأخیر ده روزه موسی در تاریخ مشهور است، و این هشداری است به همه کسانی که در پی تعیین وقت برای ظهورند.
🔹آنچه در روایت #امام_باقر (عليه السلام) در مورد فلسفه تعیین نشدن وقت ظهور آمده بود، به بیانی دیگر در روایتی که از #امام_کاظم (علیه السّلام) نقل شده است. آن حضرت در این زمینه می فرمایند: «اگر به ما گفته می شد: این امر [ظهور قائم] تا دویست سال یا سیصد سال دیگر واقع نمی شود، دل ها سخت می شد و بیشتر مردم از اسلام برمی گشتند؛ اما گفته اند: این امر چه با شتاب پیش می آید و چه نزدیک است! تا دل های مردم الفت گیرد و #فرج نزدیک احساس شود. [۲] بنابراین همه باید تلاش خود را متوجه اصل قضیه #انتظار_فرج، منتظر نگهداشتن مردم، حفظ شادابی و سرزندگی انتظار در آنها و یادآوری #وظایف_منتظران کنند و از تعیین وقت برای ظهور خودداری نمایند. [۳]
پی نوشت ها :
[۱] محمد بن یعقوب الکلینی، ج۱، ص ۳۶۸-۳۶۹
[۲] همان، ص۳۶۹، ح ۶
[۳] برای مطالعه بیشتر در این زمینه ر.ک: ابراهیم شفیعی سروستانی، «زمزمه های ظهور»
منبع: راسخون به نقل از وبسایت وعده صادق
#امام_زمان #امام_مهدی #ظهور
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد
هدایت شده از تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️صفات مومن از نظر امام رضا (عليه السلام) (بخش سوم و پایانی)
🔸امام رضا (علیه السلام) میفرمایند: «#مؤمن حقیقت ایمان را درک نمیکند، مگر آنکه #سه_خصلت را دارا باشد: خصلتى از خداوند، که #کتمان_اسرار افراد باشد، خصلتى از پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) که #مدارا_کردن با مردم باشد، خصلتى از ولىّ خدا که #صبر و #شکیبائى در مقابل شدائد و سختی‌ها باشد».
💠ویژگی سوم: صبر و استقامت در مشکلات
🔹قرآن کریم یکی از مدال های بزرگی را که به حضرت ایوب (عليه السلام) می‌دهد، #صبر در مشکلات است؛ قرآن مجيد در مورد ایشان میفرماید: «إِنَّا وَجَدْنَاهُ صَابِرًا». [۱] (ما ایوب را #بنده_صابری یافتیم). اما جایگاه #صبر، در بین عبادات همچون سر به بدن است، که اگر سر نباشد، بدن نیز نخواهد بود؛ آیا بدن بدون سر فایده ای دارد؟ همانگونه #صبر، در بین عبادات است که بدون آن دیگر عبادات فایده ای ندارند.
🔹این مطلب در حدیثی از امام على (عليه السلام) نقل شده که فرمودند: «نقش #صبر در کارها همانند نقش سر در بدن است، همچنان که اگر سر از بدن جدا شود، بدن از بین می‌رود، #صبر نیز هرگاه همراه کارها نباشد، کارها تباه میگردند». پس #صبر، جایگاه قدرتمندی در بین عبادات دارد و صد البته که مراتبی دارد که همه عبادات آدمی را شامل میشود؛ «صبر در طاعت»، «صبر در مصیبت» و «صبر در معصیت» که هر یک اجر و پاداشی بس بزرگ را در پی دارد.
🔹یکی از آثار #صبر در مشکلات، آن است که #صابر، با صبر بر مشکلات یک سوم از حقیقت ایمانش را تکمیل می‌کند؛ چنانچه امام رضا (عليه السلام) میفرمایند: «هیچ بنده اى حقیقت ایمانش را کامل نمیکند، مگر اینکه در او سه خصلت باشد: «دین شناسى، تدبر نیکو در زندگى، و #شکیبایى در مصیبت‌ها و بلاها».
🔹بنابراین، انسان #صابر می‌تواند با صبر بر مشکلات، پازل‌های ایمانی اش را تکمیل کرده و خودش را به جرگه عابدان برساند؛ و اینگونه است که امام رضا (عليه السلام) فرمودند که #مومن در او سه خصلت باید وجود داشته باشد که یکی از آنها سنتی از امامش است که باید او نیز در مشکلات #صبر پیشه کند.
پی نوشت:
[۱] سوره ص، آیه ۴۴
منبع: راسخون
#امام_رضا #مومن
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد