هدایت شده از تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️آيا اراده خداوند در سرنوشت اقوام تاثير دارد؟
🔹در «سوره مبارکه قصص آیه پنجم» از تأثير #اراده_خداوند در سرنوشت اقوام، سخن مى گويد؛ سخنى كه مايه #اميد و دلگرمى همه #امتهای‌تحت‌ستم است؛ مى فرمايد: «وَ نُرِيدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَ نَجْعَلَهُمُ الْوارِثِينَ». (ما #اراده_كرده‌ايم تا بر #مستضعفان_زمين نعمت بخشيم و آنان را #پيشوايان و #وارثان روى زمين قرار دهيم).
🔹تعبير به «نريد» به صورت فعل مضارع كه دليل بر #استمرار است نشان مى دهد كه اين يك قانون هميشگى و #سنت_جاودانى است، كه خداوند #حكومت روى زمين را سرانجام در اختيار #مستضعفان قرار مى دهد، و #زورمندان_مستكبر را درهم مى شكند. ولى بايد توجّه داشت كه سخن از #مستضعفان است نه #ضعيفان، يعنى كسانى كه در حال تلاش و #كوشش و #جهادند، ولى از سوى دشمنان #تضعيف مى شوند، نه آنها كه تن به ضعف و ذلّت داده اند.
🔹با ضميمه كردن اين آيه، و آيه ۱۰۵ سوره انبياء: «وَ لَقَدْ كَتَبْنا فِي الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الْأرْضَ يَرِثُها عِبادِيَ الصّالِحُونَ»؛ (در زبور بعد از ذکر [تورات] نوشتیم: #بندگان_شایسته‌ام #وارث [حکومت] زمین خواهند شد)، معلوم مى شود كه منظور از مستضعفان همان #صالحان و #مؤمنان_مجاهد و مبارز است.
🔹بايد توجّه داشت كه «نمنّ» از ماده «منّ» در اصل به معناى وزن سنگين است؛ سپس به #نعمتهای_مهم اطلاق شده، اين تعبير هنگامى كه در مورد خداوند به كار مى رود به معناى بخشيدن نعمت هاى بلاعوض و سنگين است، ولى در مورد بندگان، غالباً به معناى ذكر نعمت ها به قصد منّت گذاردن مى آيد. آنچه در اينجا شايان ذكر است اين كه: توجّه به #اراده_تكوينى خداوند در اين قسمت نيز #اثر_تربيتى فوق العاده اى دارد و به #مؤمنان_صالح و دربند، #اميد و نيرو و توان مى بخشد و در پيكار با #ظالمان_ستمگر، مصمّم و مقاوم و اميدوار به پيروزى مى سازد.
📕پيام قرآن، مكارم شيرازى، ناصر، با همکاری جمعى از فضلاء، دار الكتب الاسلاميه، تهران، ۱۳۸۶ش، چاپ نهم، ج ۴، ص ۱۵۹
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#امام_زمان
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد
هدایت شده از تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️امام علی (ع) در خطبه ۱۵۲ «نهج البلاغه» جایگاه و موقعيت ائمه (علیهم السلام) را چگونه بیان نموده است؟
🔹 #امام_علی(ع) در بخشی از خطبه ۱۵۲ #نهج_البلاغه به سراغ بيان موقعيت #امامان و پيشوايان حق مى رود و مقامات آنها را اينگونه بيان ميفرمايد: «وَ إِنَّمَا الْأَئِمَّةُ قُوَّامُ اللهِ عَلَى خَلْقِهِ، وَ عُرَفَاؤُهُ [۱] عَلَى عِبَادِهِ؛ وَ لَا يَدْخُلُ الْجَنَّةَ إِلَّا مَنْ عَرَفَهُمْ وَ عَرَفُوهُ، وَ لَا يَدْخُلُ النَّارَ إِلَّا مَنْ أَنْكَرَهُمْ وَ أَنْكَرُوهُ؛ #پيشوايان_دين [امامان معصوم (عليهم السلام)] از طرف خداوند #تدبیر و #اداره‌امورخلق را بر عهده دارند و نمایندگان او در میان بندگانش هستند؛ هيچ كس داخل #بهشت نمى شود، مگر كسى كه آنها را بشناسد و آنان نيز او را بشناسند، و هيچ كس وارد #دوزخ نمى شود، مگر كسى كه آنها را انكار كند و آنها نيز او را انكارش نمايند».
🔹اين تعبير نشان مى دهد كه #امامان و #پيشوايان (عليهم السلام) از سوى #خداوند تعيين ميشوند، نه از سوى مردم، و اگر بيعت و انتخابى لازم است براى انسجام كار و پيشرفت امور آنهاست. تعبير به #قوّام (جمع قائم) اشاره به #تدبيرامورخلق است و تعبير به «عرفاء» (جمع عريف) اشاره به اين است كه آنها به علت شناختى كه درباره #مردم و شرايط #زمان و #مكان دارند، و به #مصالح و #مفاسد آنها آشنايند، هر كس را در جاى مناسب مى نشانند و هر كار را در موقع مناسب انجام مى دهند.
🔹جمله «لَا يَدْخُلُ الْجَنَّةَ...» و «لَا يَدْخُلُ النَّارَ...» تأكيدهايى است بر آنچه در جمله هاى قبل گفته شد؛ زيرا هنگامى كه بپذيريم آنها از طرف #خدا تعيين شدند، كسى كه آنها را به رسميت بشناسد و آنان اعمالش را صحيح بشناسند، به يقين، اهل بهشت‌اند، و كسى كه آنها را انكار كند، در واقع، فرمان خدا را انكار كرده، و چنين كسى سزاوار دوزخ است؛ همچنين كسى كه آنها اعمالش را منكَر بشمرند او نيز دوزخى است.
🔹بديهى است همه اين تعبيرات با #مذهب_شيعه سازگار است كه #تعيين_امام (عليه السلام) را از سوى خدا به وسيله پيغمبر (صلی الله عليه و آله) يا امام (عليه السلام) پيشين میدانند و او را #معيار تشخيص #حق از #باطل میشمارند، و به يقين كسى كه #مردم، او را با فكر برگزينند، و اى بسا خطاكار و ستمكار از آب درآيد، داراى چنين مقاماتى نيست. حديث معروف «مَنْ مَاتَ وَ لَمْ يَعْرِفْ اِمَامَ زَمَانِهِ مَاتَ مِيْتَةً جَاهِلِيَّةً؛ [۲] كسى كه بميرد و #امام_زمان_خود را نشناسند، مرگ او #مرگ_جاهليّت است».
🔹عجب‌اين‌است كه «ابن‌ابى الحديد» (عالم سنی) در اينجا اصرار دارد كه جمله هاى بالا درباره تمام خلفا كه بعد از پيامبر (صلى الله عليه و آله) روى كار آمدند صادق است، در حالى كه امام (عليه السلام) در جمله قبل از آن، نكوهش شديدى از حكومت عثمان كرده بود و اين مطلب با آنچه «ابن ابى الحديد» استنباط كرده در تناقض آشكار است. چگونه ممكن است پيشوای ضعيفى كه تمام #مقامات_كشور اسلامى و #بيت_المال را در اختيار #اقوام و بستگان فرصت طلب و #هواپرست خود گذاشته است، و به همين جهت #مسلمانان قيام كردند و خون او را مباح شمردند و غالب صحابه نيز در برابر آن سكوت نمودند، مصداق «قُوّامُ اللهِ عَلَى خَلْقِهِ وَ عُرَفائُهُ عَلَى عِبادِهِ» باشد؟ و هر كس او را انكار كند وارد دوزخ شود و هر كس او را قبول كند وارد بهشت گردد؟
🔹در حديثى از #پيغمبر_اكرم (صلى الله عليه و آله) مى خوانيم كه به اميرمؤمنان امام علی (عليه السلام) فرمود: «ثَلَاثٌ أُقْسِمُ أَنَّهُنَّ حَقٌّ، إِنَّكَ وَ الْأَوْصِيَاءَ مِنْ بَعْدِكَ عُرَفَاءُ، لَا يُعْرَفُ اللهُ إِلَّا بِسَبِيلِ مَعْرِفَتِكُمْ وَ عُرَفَاءُ لَا يَدْخُلُ الْجَنَّةَ إِلَّا مَنْ عَرَفَكُمْ وَ عَرَفْتُمُوهُ وَ عُرَفَاءُ لَا يَدْخُلُ النَّارَ إِلَّا مَنْ أَنْكَرَكُمْ وَ أَنْكَرْتُمُوهُ؛ [۳] سه چيز است كه سوگند ياد ميكنم، همه حقّ است، تو و #امامان‌بعدازتو عرفاء و سرشناسانى هستيد، كه #خدا را جز از طريق #معرفت_شما [و راهنمايى و هدايتتان] نمیتوان شناخت؛ و عرفايى هستيد كه هيچ كس وارد بهشت نمیشود، مگر كسى كه شما او را شناخته ايد و او شما را شناخته، و عرفايى هستيد كه هيچكس داخل دوزخ نمیشود، مگر آنها كه شما را انكار كنند و شما آنها را انكار كنيد».
پی نوشت‌ها؛
[۱] «عرفاء» جمع «عريف» به معناى رئيس و سرشناس يك قوم است كه همه او را مى شناسند و امورشان را تدبير مى كند.
[۲] كمال الدين و تمام النعمة، ابن بابويه، اسلاميه، چ دوم، ج۲، ص۴۰۹، باب۳۸؛ و...
[۳] الخصال، ابن بابويه، جامعه مدرسين، چ اول، ج۱، ص۱۵۰
📕پيام امام اميرالمؤمنين(ع)، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلاميه، چ اول، ج۶، ص۵۵
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#امام #ائمه
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد