هدایت شده از تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️بر اساس روایات اسلامی چگونه مردم می توانند با سرعت از «پل صراط» بگذرند؟
🔹از پاره اى روايات استفاده مى شود كه سرعت عبور مردم از #پل_صراط بستگى به ميزان #ايمان و #اخلاص و #اعمال_صالح آنها دارد. در حديثى از #امام_صادق (عليه السلام) مى خوانيم: «مِنْهُمْ مَنْ يَمُرُّ مِثْلَ الْبَرْقِ وَ مِنْهُمْ مَنْ يَمُرُّ مِثْلَ عَدْوِ الْفَرَسِ وَ مِنْهُمُ مَنْ يَمُرُّ حَبْواً وَ مِنْهُمْ مَنْ يَمُرُّ مَشْياً وَ مِنْهُمْ مَنْ يَمُرُّ مُتَعَلِّقاً قَدْ تَاُخُذُ النَّارُ مِنْهُ شَيْئاً وَ تَتْرُكُ شَيْئاً!؛ [۱] بعضى #مانند_برق از آن مى گذرند، و بعضى همچون #اسب_تيزرو، بعضى با #دست‌وزانوها، بعضى همچون #پيادگان و بعضى به آن #آويزان مى شوند [و مى گذرند] گاه #آتش_دوزخ از آنها چيزى را مى گيرد و چيزى را رها مى كند».
🔹آری گروهى با #سرعت در سايه #ايمان و #اعمال_صالح از اين جاده خطرناك مى گذرند. علاوه بر این بدون شك ارتباط با #پيغمبر_اكرم (صلى الله عليه و آله) و #خاندان‌رسول‌الله (ص) مى تواند عبور از اين جاده مخوف را آسان سازد. در حديثى از پيغمبر اكرم (ص) مى خوانيم: «اِذا كانَ يَوْمُ الْقِيامَةِ وَ نُصِبَ الصِّراطُ عَلَى جَهَنَّمَ لَمْ يَجُزْ عَلَيْهِ اِلا مَنْ كانَ مَعَهُ جَوازٌ فيه وَلايَةُ عَليِّ بْنِ اَبيطالِب (عليه السلام)!؛ [۲] روز #قيامت هنگامى كه #صراط روى جهنّم قرار داده شود، تنها كسانى از آن عبور مى كنند كه اجازه اى داشته باشند و در آن اجازه، #ولايت‌علی‌بن‌ابيطالب (عليه السلام) بوده باشد».
🔹نظير همين معنا به تعبير ديگر درباره بانوى اسلام #حضرت_فاطمه (عليها السلام) آمده است. بديهى است ولايت #امام_على (عليه السلام) و حضرت فاطمه (علیها السلام) از ولايت پيغمبر (صلى الله عليه و آله) و علاقه به قرآن و اسلام و ساير پيشوايان معصوم جدا نيست، در واقع تا ارتباطى از نظر #ايمان و #اخلاق و #عمل با اين پيشوايان بزرگ برقرار نباشد، عبور از #صراط ممكن نيست، و در اين زمينه روايات متعددى وارد شده است. [۳]
پی نوشت‌ها؛
[۱] الأمالی، ابن بابويه، كتابچى، تهران، ۱۳۷۶ش، چ۶، ص۱۷۷
[۱] الأمالی، طوسى، دارالثقافة، قم، ۱۴۱۴ق، چ۱، ص۲۹۰
[۳] علاقمندان براى آگاهى بيشتر مى توانند به بحارالأنوار، مجلسى محقق / مصحح: جمعى از محققان، دار إحياء التراث العربی، بيروت، ۱۴۰۳ق، چ دوم، ج ۸، ص ۶۸، باب ۲۲ (الصراط)، روايات ۱۲ تا ۱۷ مراجعه كنند.
📕پيام قرآن، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلامية، تهران، ۱۳۸۶ش، چ نهم، ج ۶، ص ۱۴۸
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#صراط #آخرت #قیامت
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد
هدایت شده از تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️امام علی (ع) در خطبه ۱۵۲ «نهج البلاغه» جایگاه و موقعيت ائمه (علیهم السلام) را چگونه بیان نموده است؟
🔹 #امام_علی(ع) در بخشی از خطبه ۱۵۲ #نهج_البلاغه به سراغ بيان موقعيت #امامان و پيشوايان حق مى رود و مقامات آنها را اينگونه بيان ميفرمايد: «وَ إِنَّمَا الْأَئِمَّةُ قُوَّامُ اللهِ عَلَى خَلْقِهِ، وَ عُرَفَاؤُهُ [۱] عَلَى عِبَادِهِ؛ وَ لَا يَدْخُلُ الْجَنَّةَ إِلَّا مَنْ عَرَفَهُمْ وَ عَرَفُوهُ، وَ لَا يَدْخُلُ النَّارَ إِلَّا مَنْ أَنْكَرَهُمْ وَ أَنْكَرُوهُ؛ #پيشوايان_دين [امامان معصوم (عليهم السلام)] از طرف خداوند #تدبیر و #اداره‌امورخلق را بر عهده دارند و نمایندگان او در میان بندگانش هستند؛ هيچ كس داخل #بهشت نمى شود، مگر كسى كه آنها را بشناسد و آنان نيز او را بشناسند، و هيچ كس وارد #دوزخ نمى شود، مگر كسى كه آنها را انكار كند و آنها نيز او را انكارش نمايند».
🔹اين تعبير نشان مى دهد كه #امامان و #پيشوايان (عليهم السلام) از سوى #خداوند تعيين ميشوند، نه از سوى مردم، و اگر بيعت و انتخابى لازم است براى انسجام كار و پيشرفت امور آنهاست. تعبير به #قوّام (جمع قائم) اشاره به #تدبيرامورخلق است و تعبير به «عرفاء» (جمع عريف) اشاره به اين است كه آنها به علت شناختى كه درباره #مردم و شرايط #زمان و #مكان دارند، و به #مصالح و #مفاسد آنها آشنايند، هر كس را در جاى مناسب مى نشانند و هر كار را در موقع مناسب انجام مى دهند.
🔹جمله «لَا يَدْخُلُ الْجَنَّةَ...» و «لَا يَدْخُلُ النَّارَ...» تأكيدهايى است بر آنچه در جمله هاى قبل گفته شد؛ زيرا هنگامى كه بپذيريم آنها از طرف #خدا تعيين شدند، كسى كه آنها را به رسميت بشناسد و آنان اعمالش را صحيح بشناسند، به يقين، اهل بهشت‌اند، و كسى كه آنها را انكار كند، در واقع، فرمان خدا را انكار كرده، و چنين كسى سزاوار دوزخ است؛ همچنين كسى كه آنها اعمالش را منكَر بشمرند او نيز دوزخى است.
🔹بديهى است همه اين تعبيرات با #مذهب_شيعه سازگار است كه #تعيين_امام (عليه السلام) را از سوى خدا به وسيله پيغمبر (صلی الله عليه و آله) يا امام (عليه السلام) پيشين میدانند و او را #معيار تشخيص #حق از #باطل میشمارند، و به يقين كسى كه #مردم، او را با فكر برگزينند، و اى بسا خطاكار و ستمكار از آب درآيد، داراى چنين مقاماتى نيست. حديث معروف «مَنْ مَاتَ وَ لَمْ يَعْرِفْ اِمَامَ زَمَانِهِ مَاتَ مِيْتَةً جَاهِلِيَّةً؛ [۲] كسى كه بميرد و #امام_زمان_خود را نشناسند، مرگ او #مرگ_جاهليّت است».
🔹عجب‌اين‌است كه «ابن‌ابى الحديد» (عالم سنی) در اينجا اصرار دارد كه جمله هاى بالا درباره تمام خلفا كه بعد از پيامبر (صلى الله عليه و آله) روى كار آمدند صادق است، در حالى كه امام (عليه السلام) در جمله قبل از آن، نكوهش شديدى از حكومت عثمان كرده بود و اين مطلب با آنچه «ابن ابى الحديد» استنباط كرده در تناقض آشكار است. چگونه ممكن است پيشوای ضعيفى كه تمام #مقامات_كشور اسلامى و #بيت_المال را در اختيار #اقوام و بستگان فرصت طلب و #هواپرست خود گذاشته است، و به همين جهت #مسلمانان قيام كردند و خون او را مباح شمردند و غالب صحابه نيز در برابر آن سكوت نمودند، مصداق «قُوّامُ اللهِ عَلَى خَلْقِهِ وَ عُرَفائُهُ عَلَى عِبادِهِ» باشد؟ و هر كس او را انكار كند وارد دوزخ شود و هر كس او را قبول كند وارد بهشت گردد؟
🔹در حديثى از #پيغمبر_اكرم (صلى الله عليه و آله) مى خوانيم كه به اميرمؤمنان امام علی (عليه السلام) فرمود: «ثَلَاثٌ أُقْسِمُ أَنَّهُنَّ حَقٌّ، إِنَّكَ وَ الْأَوْصِيَاءَ مِنْ بَعْدِكَ عُرَفَاءُ، لَا يُعْرَفُ اللهُ إِلَّا بِسَبِيلِ مَعْرِفَتِكُمْ وَ عُرَفَاءُ لَا يَدْخُلُ الْجَنَّةَ إِلَّا مَنْ عَرَفَكُمْ وَ عَرَفْتُمُوهُ وَ عُرَفَاءُ لَا يَدْخُلُ النَّارَ إِلَّا مَنْ أَنْكَرَكُمْ وَ أَنْكَرْتُمُوهُ؛ [۳] سه چيز است كه سوگند ياد ميكنم، همه حقّ است، تو و #امامان‌بعدازتو عرفاء و سرشناسانى هستيد، كه #خدا را جز از طريق #معرفت_شما [و راهنمايى و هدايتتان] نمیتوان شناخت؛ و عرفايى هستيد كه هيچ كس وارد بهشت نمیشود، مگر كسى كه شما او را شناخته ايد و او شما را شناخته، و عرفايى هستيد كه هيچكس داخل دوزخ نمیشود، مگر آنها كه شما را انكار كنند و شما آنها را انكار كنيد».
پی نوشت‌ها؛
[۱] «عرفاء» جمع «عريف» به معناى رئيس و سرشناس يك قوم است كه همه او را مى شناسند و امورشان را تدبير مى كند.
[۲] كمال الدين و تمام النعمة، ابن بابويه، اسلاميه، چ دوم، ج۲، ص۴۰۹، باب۳۸؛ و...
[۳] الخصال، ابن بابويه، جامعه مدرسين، چ اول، ج۱، ص۱۵۰
📕پيام امام اميرالمؤمنين(ع)، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلاميه، چ اول، ج۶، ص۵۵
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#امام #ائمه
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد
هدایت شده از تبیین
⭕️حدیثی در فضیلت اميرالمؤمنين علی (ع)
🔹در حدیثی، #پیغمبر_اکرم (ص) فرمود: «لَوْلا أَنْ تَقُولَ فیک طَوائِفُ مِنْ أُمتی ما قالَتِ النصاری فی عیسَی بْنِ مَرْیمَ، لَقُلْتُ فیک قَوْلاً لاتَمُر بِمَلَأٍ مِنَ الناسِ إِلا أَخَذُوا الترابَ مِنْ تَحْتِ قَدَمَیک یلْتَمِسوُنَ بِذلِک الْبَرَکةَ»؛ [۱] (اگر بیم آن را نداشتم که #گروه‌هایی از #امت_من درباره تو، آنچه را که #مسیحیان درباره #عیسی‌‌بن‌مریم (ع) گفتند، بگویند، سخنی درباره تو می‌گفتم که به گروهی از مردم نگذری، مگر اینکه #خاک‌زیرقدم‌های‌تو را به عنوان #تبرک بردارند).
🔹تازه هنوز #علی علیه السّلام را معرفی نکرد، با اینکه این همه بیانات در این حدیث و احادیث دیگری فرموده است. #فضایل_علی علیه السّلام گفتنی نیست؛ #حق است اما گفتنی نیست! زیرا ما ضعیفُ العقل و الایمان هستیم و #ظرفیت نداریم. اگر بیان می‌کرد، بسیاری از #مردم کافر می‌شدند و عده‌ای معدود ایمان می‌آوردند، همچنان که درباره #حضرت_عیسی مسیح علیه السلام چنین اتفاق افتاد.
پی نوشت؛
[۱] کافی، ج۸، ص۵۷، روایت ۱۸
📕در محضر بهجت، ج۱، ص۷۵
منبع: وبسایت مرکز تنظیم و نشر آثار آیت الله العظمی بهجت (ره)
#امام_علی #آیت_الله_بهجت
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد
هدایت شده از تبیین
⭕️قرآن، پیغمبر ساز است
🔹 #قرآن کتابی است که #پیغمبر_ساز است؛ زیرا #پیغمبران دو گونه‌اند: قسم اول، #پیامبرانی هستند که از #جانب_خداوند به پیامبری تعیین شده‌اند؛ قسم دوم، #پیغمبران_کمالی، که در اثر #ایمان و #عمل به دستورات قرآن، به #کمالات_پیامبر نایل می‌گردند. بنابراین، #قرآن، پیغمبران کمالی #تربیت می‌کند و #پیغمبرساز است.
🔹البته اگر #انسان اهلیت داشته باشد، در و دیوار هم به اذن خدا #معلم او خواهند بود، وگرنه هیچ سخنی در او اثر نخواهد کرد، چنان که سخنان #پیغمبر_اکرم صلی الله علیه و آله و سلم در #ابوجهل اثر نکرد! و #شاگردان قرآن و پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم بعد از رحلت آن حضرت چه #فتنه‌ها که به‌پا نکردند؟!
📕در محضر بهجت، ج۱، ص ۱۲۰
منبع: وبسایت مرکز تنظیم و نشر آثار آیت الله العظمی بهجت (ره)
#آیت_الله_بهجت
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد
هدایت شده از تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️امام علی (علیه السلام) آگاهی خود از «علم غیب» را چگونه برای مردم مطرح نموده است؟
🔹 #امام_علی (علیه السلام) در بخشی از خطبه ۹۳ #نهج_البلاغه مى فرمايد: «فَاسْأَلُونی قَبْلَ أَنْ تَفْقِدُونی» (از من #سؤال كنيد [و آنچه را مى خواهيد درباره #سرنوشت_آينده از من بپرسيد] پيش از آن كه مرا از دست دهيد). سپس حضرت مى فرمايد: «فَوَ الَّذِی نَفْسِی بِيَدِهِ! لَا تَسْأَلُونِی عَنْ شَيْءٍ فِيمَا بَيْنَكُمْ وَ بَيْنَ السَّاعَةِ، وَ لَا عَنْ فِئَةٍ تَهْدِی مِائَةً وَ تُضِلُّ مِائَةً إِلَّا أَنْبَأْتُكُمْ بِنَاعِقِهَا وَ قَائِدِهَا وَ سَائِقِهَا، وَ مُنَاخِ رِكَابِهَا، وَ مَحَطِّ رِحَالِهَا وَ مَنْ يُقْتَلُ مِنْ أَهْلِهَا قَتْلاً، وَ مَنْ يَمُوتُ مِنْهُمْ مَوْتاً»
🔹[ترجمه فرمایش حضرت:] (سوگند به كسى كه جانم در دست قدرت اوست! از هيچ #حادثه اى كه از امروز تا دامنه قيامت واقع مى شود از من #سؤال نمى كنيد، [مگر اينكه #پاسخ آن را آماده دارم] و همچنين درباره هيچ گروهى كه حتّى يك صد نفر را هدايت يا گمراه مى كنند پرسش نمى كنيد، مگر اينكه از دعوت كننده و رهبر و كسى كه آنها را به پيش مى راند و از جايگاه خيمه و خرگاه و محلّ اجتماع آنها و كسانى كه از آنها كشته مى شوند، يا به مرگ طبيعى مى ميرند، [از همه اينها] شما را آگاه مى سازم).
🔹بسيارند كسانى كه ممكن است #مسائلى را به صورت مبهم و كلّى در آينده اى نزديك پيش بينى كنند، و اين كارى است كه سياستمداران، در مسائل مربوط به اطراف عصر خود، هميشه دارند و ممكن است گاهى صحيح و گاهى اشتباه از آب درآيد؛ ولى #پيش‌بينى‌دقيق جزئيّات با تمام مشخّصات، آن هم در زمان هاى بسيار دور، براى هيچ كس ممكن نيست، جز آنها كه با #سرچشمه_وحى ارتباطى دارند و از #علم‌بى‌پايان‌پروردگار، مدد مى گيرند،
🔹و جالب اين است كه #امام_علی (علیه السلام) در جمله هاى بالا از يكسو، تأكيد بر اين دارد كه من #تمام‌حوادث‌آينده را تا دامنه #قيامت مى توانم براى شما پيشگويى كنم، و از سوى ديگر اشاره به #تمام_جزئيّات آنها مى كند؛ چيزى كه براى غير #پيغمبر (صلی الله علیه و آله) و كسانى كه از #علوم_خاص او بهره دارند، امكان پذير نيست. در اينجا فوراً اين سؤال به ذهن مى آيد كه آيا #پيامبر (صلی الله علیه و آله) يا #امام (عليه السلام)، #علم_غيب - آن هم به اين گستردگى - مى توانند داشته باشند با اينكه «قرآن مجيد» با صراحت مى گويد: «قُلْ لَا يَعْلَمُ مَنْ فِی السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ الْغَيْبَ إِلَّا اللهُ» [۱] (بگو كسانى كه در آسمان و زمين هستند جز خدا از #غيب آگاه نيستند)؛
🔹اين سخن پاسخ روشن و معروفى دارد كه هم از آيات «قرآن مجيد» استفاده مى شود، و هم در كلمات خود آن حضرت آمده است و آن اينكه #علم_غيب به صورت #ذاتى مخصوص خداست، ولى #خداوند هر مقدار از آن را لازم بداند در اختيار #اولياء_الله مى گذارد؛ همان گونه كه در آيات ۲۶ - ۲۷ «سوره جنّ» مى‌خوانيم: «عَالِمُ الْغَيْبِ فَلَا يُظْهِرُ عَلَى غَيْبِهِ أَحَداً - إِلَّا مَنِ ارْتَضَى مِنْ رَسُولٍ» (#خداوند عالِم به امور پنهانى است و هيچ كس را بر #اسرار_غيبش آگاه نمى كند - مگر رسولى كه او را برگزيده و از وى راضى شده است).
🔹هنگامى كه #امام_علی (علیه السلام) از پاره اى از #حوادث_آينده خبر داد و كسى همين سؤال را مطرح كرد حضرت در پاسخ او فرمود: «لَيْسَ هُوَ بِعِلْمِ غَيْبٍ، وَ إِنَّمَا هُوَ تَعَلُّمٌ مِنْ ذِی عِلْمٍ» (اين، #علم_غيب نيست، بلكه آموزشى است از #صاحب_علم». اشاره به اينكه #علم_غيبِ_ذاتى، مخصوص خداست و علم من [علی (علیه السلام)] جنبه #اكتسابى دارد؛ من همه اين امور را از #پيامبر (صلی الله علیه و آله) آموختم و او از #خداوند_متعال.
🔹به هر حال، هيچ كس بعد از #پيغمبر_اكرم (صلی الله علیه و آله)، جز اميرالمؤمنين #امام_علی (عليه السلام) چنين سخنى را نگفته و نمى توانسته بگويد؛ ولى #امام_علی (علیه السلام) اين سخن را فرموده و بارها #پيشگويى هايى كرده كه عيناً واقع شده است. «ابن ابى الحديد» در «شرح نهج البلاغه» خود فصلى تحت عنوان «امور غيبى كه امام (عليه السلام) از آن خبر داد، سپس تحقّق يافت» در ذيل همين خطبه آورده است.
پی نوشت؛
[۱] سوره نمل، آيه ۶۵ (در آيات متعدّد ديگرى شبيه به اين مضمون نيز آمده است)
📕پيام امام اميرالمؤمنين(ع)، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلامية، ۱۳۸۶ش، چ اول، ج۴، ص۲۲۲
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#غيب #علم_غیب
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد
هدایت شده از تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️امام علی (علیه السلام) در خطبه ۱۰۹ نهج البلاغه با چه اوصافی از «اهل بیت» (علیهم السلام) ياد كرده است؟
🔹 #امام_علی (علیه السلام) آخرین بخش از خطبه ۱۰۹ #نهج_البلاغه را با ذكر اوصافى از #اهل_بيت (عليهم السلام) پايان می‌دهد و رعايت فصاحت و بلاغت را با اين حُسن ختام به سر حدّ كمال مى رساند؛ مى فرمايد: «نَحْنُ شَجَرَةُ النُّبُوَّةِ، وَ مَحَطُّ الرِّسَالَةِ، وَ مُخْتَلَفُ [۱] الْمَلَائِكَةِ، وَ مَعَادِنُ الْعِلْمِ، وَ يَنَابِيعُ الْحُكْمِ» (ما درخت پُربار نبوّت و #جايگاه_رسالت و محلّ رفت و آمد فرشتگان و #معادن_علم و چشمه سارهاى حكمتيم». تعبير به شجره، اشاره به اين است كه #نبوّت همچون درخت پربارى است كه داراى شاخه ها و فروع مختلفى است. ريشه و ساقه آن، #پيغمبر_اكرم (صلی الله علیه و آله) و #فرزندان_او، شاخ و برگ‌هاى آن و #هدايت_مردم به سوى خدا، ميوه اين درخت است.
🔹در تعبير دوم، #خاندان_نبوّت را به بارانداز و فرودگاهى تشبيه می كند كه #رسالت، در آن از سوى خدا نزول پيدا كرده است، و در تعبير سوم، #خانه_پيامبر (صلی الله علیه و آله) را مركز رفت و آمد #فرشتگان_الهى می‌شمرد و #امام_علی (عليه السلام) و #فرزندانش كسانى هستند كه در اين خانه و خانواده، پرورش يافته اند و طبعاً آثار و #بركات_وحى در آنها پرتوافكن مى باشد. واژه #ملائكه در اينجا ممكن است كه اشاره به #فرشتگان_وحى باشد (جبرئيل و همراهانش) كه بر #پيامبر_اكرم (صلی الله علیه و آله) نازل مى شدند؛
🔹يا اشاره به معناى اعمّى باشد كه ساير فرشتگانى را كه به عنوان خدمت يا بشارت در اين خانواده رفت و آمد داشته اند، شامل شود؛ و در هر حال، منظور اين نيست كه فرشته وحى بر غير #پيامبر (صلی الله علیه و آله) نازل مى شده است. تفاوت «شَجَرَةُ النُّبُوَّةِ» و «مَحَطُّ الرِّسَالَةِ» از اين نظر است كه #پيامبر (صلی الله علیه و آله) داراى دو مقام بود: #مقام_نبوّت، كه همان خبر دادن از سوى خداست و #مقام_رسالت، كه تبليغ آن است، يا به تعبير ديگر: #نبىّ مأمور ابلاغ است، و #رسالت معمولا توأم با امامت و رهبرى و اجرا مى باشد؛ و منظور از #معادن_علم آن است كه #امامان_اهل‌بيت (عليهم السلام) وارث علوم #پيامبر و حافظ #كتاب و #سنّت بودند.
🔹در شأن نزول آيه شريفه «وَ تَعِيَها أُذُنٌ وَاعِيَةٌ» [حاقه، ۱۲] (گوش شنوا اين پيام ها را در خود نگه مى دارد) در روايات متعدّدى كه در منابع فراوانى از اهل سنّت نقل شده، آمده است كه #پيغمبر_اكرم (صلی الله علیه و آله) فرمود: «سَأَلْتُ رَبِّی أَنْ يَجْعَلَهَا أُذُنَ عَلِىٍّ» (از پروردگارم تقاضا كردم كه اين گوشِ شنوا را گوش #علی (عليه السلام) قرار دهد)؛ و به دنبال اين دعا #امام_علی (عليه السلام) مى فرمود: «مَا سَمْعِتُ مِنْ رَسُولِ اللهِ شَيْئاً فَنَسِيتُهُ» [۲] (من هيچ سخنى را بعد از آن از #رسول_خدا (صلی الله علیه و آله) نشنيدم كه فراموش كنم، بلكه هميشه آن را به خاطر داشتم».
🔹حديث «عَلِىٌّ مَعَ الْقُرآنِ، وَ الْقُرآنُ مَعَ عَلِىٍّ» [۳] (#علی همواره با #قرآن است و قرآن با علی است)، و همچنين حديث «أَنَا مَدِينَةُ الْعِلْمِ وَ عَلِىٌّ بَابُهَا» [۴] (من شهر علمم و #علی درِ آن است)، از #احاديث_معروفى است كه در كتب شيعه و اهل سنّت وارد شده و همه گواه بر اين است كه اين خانواده، #معادن_علم و سرچشمه هاى حكمت بوده اند.
🔹تفاوت #معادن و #ينابيع از اين نظر است كه «معدن» چيزى است كه معمولا مردم به سراغ آن مى روند و از آن بهره مى گيرند؛ ولى «ينابيع» (به معناى چشمه ها) چيزى است كه مى جوشد و به سوى مردم سرازير مى شود. #امام (عليه السلام) در پايان اين سخن مى فرمايد: «نَاصِرُنا و مُحِبُّنَا يَنْتَظِرُ الرَّحْمَةَ، وَ عَدُوُّنَا وَ مُبْغِضُنَا يَنْتَظِرُ السَّطْوَةَ» [۵] (ياور و #دوستدار ما در انتظار رحمت حقّ است، و #دشمنِ‌كينه‌توز ما در انتظار مجازاتِ حقّ است). اين سخن بدان معنا نيست كه آنها چنين انتظارى را واقعاً دارند، بلكه به اين معناست كه بايد منتظر چنين عاقبت شومى باشند و در واقع نوعى تهديد به عذاب الهى است، در دنيا و آخرت.
پی نوشت‌ها؛
[۱] «مختلف از مادّه «اختلاف» كه در اينجا به معناى رفت و آمد است. بنابراين «مختلف» يعنى محلّ رفت و آمد.
#سایرمآخذدرمنبع‌موجوداست
📕پيام امام امير المؤمنين(ع)، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلامية، چ اول، ج ۴، ص ۶۱۳
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#اهل_بیت #پيامبر #پيامبر_اكرم #امام #معصوم
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد
هدایت شده از تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️«تولی» و «تبری» از منظر روایات چه اهمیّتی دارند؟ (بخش اول)
🔸احاديث بسيار فراوانى در كتب اسلامى اعم از شيعه و اهل سنّت در زمينه «حبّ فى الله» و «بغض فى الله» و #تولّى و #تبرّى آمده است، و به قدرى در اين باره #اهمّيّت داده شده كه در كمتر چيزى نظير آن ديده مى شود. بى شك اين اهمّيّت به خاطر آثار مثبتى است كه پيوند «دوستى با اولياء الله و دوستان خدا»، و «بيزارى از دشمنان حق» دارد؛ اين آثار مثبت هم در #قدرت_ايمان ظاهر مى شود و هم در #تهذيب_اخلاق و هم در #پاكى_اعمال و #تقوا.
💠اين احاديث نشان مى دهد كه بايد در طريق «تهذيب نفس» و «سير و سلوك الى الله»، هر كس #پيشوا و مقتدايى را برگزيند. در اينجا به بخشى از اين احاديث كه از كتب مختلف گلچين شده است اشاره مى شود:
1⃣در «خطبه قاصعه» تعبير جالبى درباره #پيغمبر_اكرم (صلی الله علیه و آله) و #امام_على (عليه السلام) ديده مى شود؛ می‌فرمايد: «وَ لَقَدْ قَرَنَ اللّهُ بِهِ (ص) مِنْ لَدُنْ اَنْ كانَ فَطيماً اَعْظَمَ مَلَك مِنْ مَلائِكَتِهِ يَسْلُكُ بِهِ طَريقَ الْمَكارِمِ، وَ مَحاسِنَ اَخْلاقِ الْعالَمِ، لَيْلَهُ وَ نَهارَهُ وَ لَقَدْ كُنْتُ اَتَّبِعُهُ اِتِّباعَ الْفَصِيلِ اَثَرَ اُمِّهِ يَرْفَعُ لى فى كِلِّ يَوْم مِنْ اَخْلاقِهِ عَلَماً وَ يَأْمُرُنى بِالاِْقْتِداءِ بِهِ» [۱] (از همان زمان كه #رسول_خدا (صلی الله علیه و آله) از شير باز گرفته شد، خداوند #بزرگترين_فرشته از فرشتگان خويش را مأمور ساخت تا شب و روز او را به راه هاى #مكارم_اخلاق و صفات خوب انسانى سوق دهد؛ و من [هنگامى كه به حدّ رشد رسيدم نيز] همچون سايه به دنبال آن حضرت حركت مى كردم، و او هر روز نكته تازه اى از #اخلاق_نيك خود را براى من آشكار مى ساخت و به من فرمان مى داد تا به او #اقتدا كنم).
🔹اين حديث شريف كه بخشى از «خطبه قاصعه» را تشكيل مى دهد، اين حقيقت را روشن مى سازد كه حتّى «پيغمبر گرامى اسلام» در آغاز كارش #مقتدا و پيشوايى داشته كه بزرگترين #فرشتگان_الهى بوده است. #امام_على (عليه السلام) نيز #پيامبر (صلی الله علیه و آله) را #مقتدا و پيشواى خود قرار داده بود، و سايه به سايه او حركت مى كرد و اين مقتداى بزرگوار هر روز درس تازه اى به امام على (عليه السلام) مى آموخت و چهره نوينى از #اخلاق_انسانى را به او نشان مى داد. آنجا كه #پيامبر (صلی الله علیه و آله) و #امام_على (عليه السلام) در برنامه «سير الى الله» نياز به #پيشوا و #مقتدا داشته باشند، تكليف ديگران پيداست.
2⃣در روايت معروف «بُنِىَ الاِسْلامُ...» كه با طرق متعدّد با تفاوت مختصرى از معصومين (عليهم السلام) نقل شده اين موضوع به خوبى منعكس شده است؛ از جمله در حديثى كه يار وفادار #امام_باقر (عليه السلام) «زُرارَه» از آن حضرت نقل كرده مى خوانيم: «بُنِىَ الاِسْلامُ عَلى خَمْسَةِ اَشْياء، عَلَى الصَّلَوةِ وَ الزَّكاةِ وَ الْحَجِّ وَ الصَّومِ وَالْوِلايَةِ، قالَ زُرارَةُ: فَقُلْتُ: وَاَىُّ شَىْء مِنْ ذلِكَ اَفْضَلُ؟ فَقالَ: اَلْوِلايَةُ اَفْضَلُ لاَِنَّها مِفْتاحُهُنَّ وَ الْوالى هُوَ الدَّليلُ عَلَيْهِنَّ» [۲] (#اسلام بر پنج پايه بنا شده: بر نماز و زكات و حجّ و روزه و #ولايت [رهبرى معصومين]؛ زراره مى گويد: عرض كردم كداميك از اينها افضل است؟ فرمود: #ولايت افضل است؛ زيرا كليد همه آنها است و والى و #رهبر_الهى راهنما به سوى چهار اصل ديگر است).
🔹از اين تعبير به خوبى استفاده مى شود كه #ولايت و #اقتدا به #اولياء_الله سبب احياءِ ساير برنامه هاى دينى و مسائل عبادى و فردى و اجتماعى است؛ و اين اشاره روشنى به تأثير مسأله #ولايت در امر «تهذيب نفوس» و تحصيل «مكارم اخلاق» مى باشد. #ادامه_دارد...
پی نوشت:
[۱] نهج البلاغة، صبحی صالح، انتشارات هجرت، قم، چ۱، ص۳۰۰، خطبه ۱۹۲ «فضل الوحی...».
[۱] الكافی، دارالكتب الإسلامية، تهران، چ۴، ج۲، ص۱۸
📕اخلاق در قرآن، آيت الله العظمى ناصر مكارم شيرازى، مدرسه الامام على بن ابى طالب(ع)، قم، چ ۱، ۱۳۷۷ش، ج ۱، ص ۳۷۵
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#تولی #تبری #ولایت
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد
هدایت شده از تبیین
⭕️مشخص شدن تکلیف امت اسلامی و اکمال دین در روز غدیر
🔸حضرت آیت الله خامنه ای (مدظله):
🔹#عید_غدیر را فرموده‌اند: «عید الله الاكبر»؛ از همه‌ی اعیاد موجود در تقویم اسلامی این #عید بالاتر است؛ پرمغزتر است؛ تأثیر این عید از همه‌ی این اعیاد بیشتر است. چرا؟ چون تكلیف امت اسلامی در زمینه‌ی #هدایت، در زمینه‌ی #حكومت، در این حادثه‌ی #غدیر معیّن شده است. حرفی نیست كه بر طبق توصیه‌ی #پیامبر_اعظم در #غدیر عمل نشد - پیغمبر هم طبق بعضی از روایتها خبر داده بود كه عمل نخواهد شد - اما مسئله‌ی #غدیر، مسئله‌ی ایجاد یك #شاخص است، یك #معیار و #میزان است.
🔹تا آخر دنیا #مسلمانان می توانند این شاخص را، این معیار را جلوی خودشان قرار بدهند و تكلیف مسیر عمومیِ امت را معیّن كنند. اینی كه #پیغمبر_اكرم حساس ترین زمان را برای اعلام مسئله‌ی #ولایت انتخاب كرد، این انتخابِ پیغمبر نبود، انتخابِ #خدای_متعال بود. از طرف پروردگار #وحی رسید كه: «بلّغ ما انزل الیك من ربّك». نه اینكه #پیغمبر مسئله‌ی #امامت و #ولایت را از سوی پروردگار قبلاً نمی دانست؛ چرا، از اولِ بعثت برای پیغمبر مسئله روشن بود.
🔹بعد هم حوادث گوناگون این بیست و سه سال، آنچنان این حقیقت را عریان كرد و آشكار كرد كه جای تردیدی باقی نمی گذاشت؛ اما #اعلان_رسمی باید در #حساسترین_زمان اتفاق می‌افتاد و به دستور پروردگار اتفاق افتاد: «بلّغ ما انزل الیك من ربّك و أن لم تفعل فما بلّغت رسالته»؛ یعنی این یك #رسالت_الهی است كه باید بگوئی. بعد هم كه در #غدیر_خم، در نزدیكی جحفه، #نبی_مكرم مردم را متوقف كردند، كاروانهای حجاج را جمع كردند و این مطلب را اعلان كردند،
🔹آیه‌ی شریفه آمد كه: «الیوم اكملت لكم دینكم و اتممت علیكم نعمتی»؛ #نعمت كامل شد، #دین كامل شد. در سوره‌ی مبارك مائده قبل از آیه‌ی «الیوم اكملت»، این آیه‌ی مبارك است: «الیوم یئس الّذین كفروا من دینكم فلا تخشوهم و اخشون»؛ امروز روز یأس و #ناامیدی_دشمنان است؛ یعنی #معیار مشخص شد، #شاخص معلوم شد؛ امت هر وقت بخواهند، هر وقت چشم خود را بر حقیقت باز كنند، شاخص را خواهند دید، معیار را مشاهده خواهند كرد، تردیدی باقی نخواهد ماند. اهمیت #غدیر این است.
بیانات‌مقام‌معظم‌رهبری ۱۳۸۸/۰۹/۱۵
منبع؛ وبسایت دفتر حفظ و نشر آثار معظم له
#امام_خامنه_ای
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد
هدایت شده از تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️در برخی از آیات قرآن، از استغفار و طلب آمرزش انبیاء خبر داده شده است؛ مثل استغفار حضرت نوح، حضرت داود و حضرت سلیمان (عليهم السلام). همچنین خداوند به پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) در سوره نصر دستور استغفار می دهد: «فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ وَاسْتَغْفِرْهُ إِنَّهُ كَانَ تَوَّابًا». آیا این موارد با عصمت انبیاء سازگار است؟! (بخش چهارم و پایانی)
💠سوره نصر و انتساب «استغفار» به پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله)
🔹آیه دیگری که در موضوع بحث ما محل مناقشه قرار گرفته، «آیه ۳ سوره نصر» است که در آن #خداوند_متعال پس از فتح مکه #پیامبر_اسلام (صلی الله علیه و آله) را مخاطب قرار داده می فرماید: «فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ وَ اسْتَغْفِرْهُ»؛ (پروردگارت را تسبيح و حمد كن و از او #آمرزش بخواه). در توضیح فلسفه این #استغفار می گوییم چنین دستوری #سرمشقى است براى همه #امت، زيرا:
🔹اولا در طول #مبارزه طولانى بین #پیامبر (صلی الله علیه و آله) و مسلمانان از یک طرف، و #مشرکین_قریش از طرف دیگر كه سال هاى زيادى به طول انجاميد (حدود بيست سال) و #مسلمانان روزهاى بسيار سخت و دردناكى را طى كردند، گاهى آن چنان حوادث پيچيده مى شد كه جانها به لب می رسيد و در #افكار بعضى #گمانهاى_بدى در مورد وعده هاى الهى پيدا مى شد. [۱] اما اكنون كه پيروزى فرا رسيده، مى فهمند كه همه آن #گمانها و #بی‌تابی‌ها غلط بوده و بايد در مقام #استغفار برآيند.
🔹ثانيا #انسان هر قدر حمد و #ثنای_الهى كند، باز حق شكر او را ادا نخواهد كرد، و لذا در پايان اين حمد و ثنا بايد از تقصير خويش روى به درگاه خدا آورد و #استغفار كند.
🔹ثالثا معمولا بعد از پيروزی ها، وسوسه های شيطان شروع مى شود و حالت غرور از يک سو، و تندروى و انتقام جويى از سوى ديگر نزد اشخاص به وجود مى آيد. در اينجا بايد به #ياد_خدا بود و پيوسته #استغفار كرد تا هيچ يک از اين حالات پيدا نشود يا اگر پيدا شده بر طرف گردد.
🔹رابعا: اعلام #پیروزی بر مشرکین در جریان #فتح_مکه تقريبا به معناى اعلام پايان مأموريت #پيامبر (صلی الله علیه و آله) و اتمام عمر آن حضرت و شتافتن به لقاى محبوب بود، و اين حالت مناسب #تسبيح و #حمد و #استغفار است، و لذا در روايات وارد شده است كه بعد از نزول اين سوره #پيغمبر_اكرم (صلی الله علیه و آله) اين جمله را بسيار تكرار مى فرمود: «سُبْحَانَكَ اللَّهُمَّ وَ بِحَمْدِكَ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ فَاغْفِرْ لِي إِنَّكَ أَنْتَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ» [۲] (خداوندا! منزهى و تو را حمد و #ستايش مى كنم. خداوندا! مرا ببخش كه تو بسيار توبه پذير و مهربانى). [۳]
🔹با این توضیحات دقیق و صحیح راجع به #معنای_استغفار مشخص می شود که اخبار آیات قرآن مجید درباره #پیامبران به هیچ وجه تناقضی با #عصمت_انبیاء ندارد.
پی نوشت‌ها؛
[۱] همان گونه كه قرآن در مورد جنگ احزاب و در آیه ۱۰ سوره احزاب مى فرمايد: «وَ بَلَغَتِ الْقُلُوبُ الْحَناجِرَ وَ تَظُنُّونَ بِاللهِ الظُّنُونَا»؛ (و دل ها به گلوگاه رسيده بود و گمان هاى [نامناسبى] در باره خدا داشتيد).
[۲] تفسير القمی، قمى، على بن ابراهيم، دار الكتاب، قم، ۱۴۰۴ق، چ ۳، ج ۱، ص ۴۴
[۳] تفسير نمونه، همان، ج ۲۷، ص ۴۰۱
منبع:وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#پیامبران
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد
هدایت شده از تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️چرا خطبه های زیادی از امام علی (علیه السلام) در مذمّت «دنیا» ايراد شده است؟
🔹هر قدر در آمار #گناهان و برخوردهاى خشونت آميز اجتماعى بيشتر مطالعه كنيم، و هر اندازه پرونده هاى كيفرى و حقوقى را زيرورو كنيم، به عمق اين گفتار #پيغمبر_اكرم (ص) كه فرمود: «حُبُّ الدُّنْيَا رَأْسُ كُلِّ خَطِيئَةٍ» (#دنياپرستى سرچشمه همه #گناهان است)، آشناتر ميشويم. جالب اينكه اين سخن را نه فقط پيامبر اسلام (ص) فرمود، بلكه از پيشوايان بزرگ ديگر همچون #امام_صادق (ع) و #امام_سجاد (ع) نيز نقل شده، و در حديثى نقل شده است كه پيامبران پيشين نيز روى اين مطلب تأكيد كردند. [۱]
🔹و اگر درست دقّت كنيم عمده ترين مظاهر #دنياپرستى را میتوان در سه چيز خلاصه كرد: «حُبّ مال»، «حُبّ جاه» و «حُبّ شهوت». هيچ جامعه اى به #فساد كشيده نشد و هيچ #جنگى در عالم رخ نداد، مگر به علت يكى از اين سه چيز. بنابراين هرگاه بخواهيم #اصلاحات را در جوامع اسلامى شروع كنيم بايد از مبارزه با #دنياپرستى شروع كنيم. اين موضوع در جوامعى كه از حالت فقر، ناگهان به غنا میرسند ظهور و بروز بيشترى دارد؛ همچون جامعه اسلامى در قرون نخستين؛
🔹زيرا قبل از بعثت #پيامبر_اكرم (ص) فقر شديدى همه مردمِ آن محيط را فرا گرفته بود، ولى فتوحات و غنايم ناگهان وضع را دگرگون ساخت، و اينجا بود كه رقابت های مخرّب و #دنياپرستىِ لجام گسيخته دامانِ گروهى را گرفت و آن گروه را غرق گناه ساخت. از همين رو جاى تعجّب نيست كه پيشواى بزرگ و آگاهى همچون #امام_علی (ع) براى دگرگون ساختن آن وضع نابسامان، داغ‌ترين خطبه‌ها را در مذمّت #دنيا و #دنياپرستان ايراد كند؛ دست مردم را بگيرد و به اعماق تاريخ انبياء پيشين ببرد و زندگى #پيامبر_اكرم (ص) و خودش را - كه در «نهايت سادگى» و #زهد بود - ارائه دهد تا دنياپرستانِ آن محيط از #خوابِ_غفلت بيدار شوند و مسير خطرناكِ خود را تغيير دهند.
🔹براى نمونه در عصر عثمان [كه اموال زيادى به بيت المال اسلام رسيد و مى بايست صرف عمران و آبادى كشورهاى اسلامى و نجات محرومان مى شد] گروهى از خويشاوندان و اطرافيانِ او بر آن اموال دست انداختند، و هريك ثروت عجيبى براى خويش فراهم ساختند؛ كه مرحوم علّامه امينى در جلد هشتم كتاب شريف «الغدير» با عنوان «الكنوز المكنّزه ببركة الخليفة»؛ (گنج هاى عظيمى كه به بركت خليفه به وجود آمد) بخشى از آن را با آمار دقيق از منابع اهل سنّت نقل ميكند و عده زيادى همچون: مروان، طلحه، زبير، سعد بن ابى وقاص، يعلى بن اميّه، عبدالرحمن بن عوف، زيد بن ثابت و كسانى ديگر را بر می شمرد كه هريك آلاف و الوفى از #بيت_المال را تصاحب كردند،
🔹از جمله مى نويسد: «#زيدبن‌ثابت آن قدر شمش طلا و نقره از خود باقى گذاشت كه ورثه او آنها را با تيشه می شكستند و تقسيم ميكردند. #يعلى‌بن‌اميه پانصدهزار دينار از خود به ارث گذاشت و مزارع و باغات و منازل و مطالباتى نيز كه از مردم داشت به صدهزار دينار میرسيد (هر دينار يك مثقال طلاى مسكوك است)، و در مورد #عبدالرحمن‌بن‌عوف نوشته اند: هزار شتر و سه هزار گوسفند و يك صد اسب و مقدار زيادى زمين زراعتى از خود به يادگار گذاشت و امثال آنها كه با مراجعه به كتاب «الغدير»، آمار و همچنين مدارك آن روشن میشود». [۲]
🔹با اينحال، آيا بر پيشواى بزرگى همچون #امام_علی (ع) لازم نيست كه همچون يك طبيبِ آگاه دامن همّت به كمر زند و به درمان آن جامعه بيمار از طريق تحقير دنيا و #دنياپرستى و #دنياپرستان بپردازد؟ بنابراين جايى براى اين سؤال باقى نمیماند كه چرا پيشواى اسلام [اسلامى كه دين زندگى و پيشرفت و تمدّن است] اينگونه درباره دنيا سخن میگويد.
🔹امروز هم اگر بخواهيم جلوى #جنگها و #خونريزیها و تجارت سوداگران مرگ و خريد و فروش سلاحهاى مرگبار و تأسيس #مراكز_فساد و #تجاوز به مال و ناموس ديگران را بگيريم، راهى جز اين نيست كه #دنيا و #دنياپرستى آنچنان تحقير شود كه بصورت يك ضد ارزش درآيد و مردم به زندگى ساده [كه در حدّ كفاف است] قناعت كنند. اين سخن را با حديثى از #امام_صادق (ع) پايان ميدهيم كه فرمود: «تمام نيكیها در خانه اى نهاده شده و كليد آن خانه، #زهد در دنياست». [۳]
پی نوشت‌ها؛
[۱] كلينى در الكافی حديثى از امام سجاد (ع) نقل ميكند كه ريشه هاى هفت گانه گناه در آن تشريح شده و در آخر آن آمده: «فَقَالَ الْأَنْبِيَاءُ وَ الْعُلَمَاءُ بَعْدَ مَعْرِفَةِ ذلِكَ: حُبُّ الدُّنْيَا رَأْسُ كُلِّ خَطِيئَةٍ».
[۲] الغدير فى الكتاب و السنه و الادب، امينى، عبدالحسين، مركز الغدير دراسات الاسلاميه قم ۱۴۱۶ق چ۱ ج۸ ص۳۹۸
[۳] الكافی همان ج۲ ص۱۲۸
📕پيام امام اميرالمؤمنين(ع)، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلاميه، ۱۳۸۶ش چ ۱ ج ۶ ص ۲۵۹
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#دنیا #دنیاپرستی #زهد
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد
هدایت شده از تبیین
⭕️قرآن کریم
🔹#قرآن_کریم یک سفره‌ای است که خدای تبارک و تعالی به وسیله #پیغمبر_اکرم در بین بشر گسترده است، که تمام #بشر از آن هر یک به مقدار استعداد خودش استفاده کند. این کتاب و این سفره گسترده در شرق و غرب و از زمان وحی تا #قیامت کتابی است که #تمام_بشر، عامی، عالم، فیلسوف، عارف، فقیه، همه از او استفاده می‌کنند؛
🔹یعنی، کتابی است که در عین حال که نازل شده است از مرحله #غیب به مرحله #شهود، و گسترده شده است پیش ما جمعیتی که در عالم طبیعت هستیم، در عین حالی که متنزل شده است از آن مقام و رسیده است به جایی که استفاده بتوانیم از او بکنیم، در عین حال، مسائلی در او هست که همه مردم، عامی و عارف و عالم و غیر عالم، از او استفاده می‌کنند،
🔹و مسائلی در او هست که مختص به «علمای بزرگ» است، «فلاسفه بزرگ» است، «عرفای بزرگ» است، و «انبیاء و اولیاست». بعض مسائل او را غیر از اولیای خدای تبارک و تعالی کسی نمی‌تواند ادراک کند، مگر با تفسیری که از آنان وارد میشود، به مقدار استعدادی که در بشر هست، مورد استفاده قرار می‌گیرد و مسائلی هست که عرفای بزرگ اسلام از آنها استفاده می‌کنند،
🔹و مسائلی هست که «فلاسفه و حکمای اسلام» از آن استفاده می‌کنند و مسائلی هست که «فقهای بزرگ» از آن استفاده می‌کنند، و این سفره همگانی است برای همه و این طوایف از آن استفاده می‌کنند. مسائل سیاسی، مسائلی اجتماعی، مسائل فرهنگی و مسائل ارتشی و غیر ارتشی، همه در این کتاب مقدس هست.
بیانات حضرت امام ۶۰/۰۳/۱۱
منبع: سایت جامع امام خمینی (ره)
#قرآن #امام_خمینی
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد
هدایت شده از تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️آيا اهميت «تعليم و تعلم»، منحصر به علوم دينی است؟ (بخش سوم)
🔸ممكن است بعضى چنين تصوّر كنند که اين همه تأكيدات كه درباره فراگرفتن #تعليم و #تعلّم و نشر علوم و دانش ها در آيات «قرآن مجيد» و «روايات اسلامى» آمده است تنها ناظر به «علوم دينى» است، و آنچه را در «بحث حكومت اسلامى» و گسترش همه علوم مورد توجّه است، شامل نمى شود؛ ولى اين اشتباه بزرگى است، زيرا هم از #آيات_قرآن و هم از #روايات_اسلامى اهميّت #علم و #تعليم و تربيت به طور مطلق استفاده مى شود. در #احاديث_اسلامى نیز (به پيروى از آيات قرآن مجيد)، تنها اكتفا به تشويق فراگيرى علوم دينى نشده، بلكه علاوه بر آن هر گونه #علم_مفيد در زندگى #مادّى و #معنوى مورد توجّه قرار گرفته است؛ به عنوان نمونه به روايات زير توجّه كنيد:
1⃣در حديث‌معروفى‌از #پيغمبر_اكرم (صلى الله عليه و آله) مى خوانيم كه فرمودند: «اُطْلُبُوا الْعِلْمَ وَ لَوْ بِالصِّيْنِ فَاِنَّ طَلَبَ الْعِلْمِ فَريضَةٌ عَلَى كُلِّ مُسْلِمٍ». [۱] (#دانش را فرا گيريد هر چند در كشور چين باشد؛ زيرا تحصيل #دانش بر هر #مسلمانى واجب است). بايد توجّه داشت كه مملكت چين در آن زمان دورترين كشور جهان شناخته مى شد؛ بنابراين منظور اين است كه به سراغ #دانش برويد هر چند در دورافتاده ترين كشورهاى دنيا باشد. بديهى است #دانشى كه در آن روز در چين يافت مى شد معارف قرآنى و دينى نبود؛ چرا كه جاى آنها [معارف قرآنى و دينى] مراكز وحى بود؛ بلكه منظور #دانشهاى‌مفيددنيوى است.
2⃣در حديث ديگرى از #امام_على (عليه السلام) مى خوانيم: «اَلْحِكْمَةُ ضَالَّةُ الْمُؤمِنِ فَاطْلُبُوهَا وَ لَوْ عِنْدَ الْمُشْرِكِ». [۲] (#دانش، گمشده #شخص_باايمان است، پس آن را طلب كنيد هر چند نزد #مشركان باشد). روشن است، آنچه نزد مشركان يافت مى شود، معارف توحيدى و علوم الهى نيست، بلكه #علوم_مفيد ديگرى است كه در زندگى به كار مى آيد، و گاه نزد آنان است. اين گونه احاديث شعار معروف «علم، وطن ندارد» را تداعى مى كند و تأكيد مى نمايد كه #علم و #دانش گمشده مؤمنان است، هر جا و نزد هر كس بيابند، آن را فرا مى گيرند. چنانچه در حديث ديگرى آمده است «كَلِمَةُ الْحِكْمَةِ ضَالَّةُ الْمُؤمِنِ فَحَيثُ وَجَدَهَا فَهُوَ اَحَقُّ بِهَا». [۳] (#دانش، گمشده #مؤمن است، هر جا آن را بيابد به آن سزاوارتر است).
3⃣در حديث ديگر از همان حضرت آمده است: «اَلْعِلْمُ ثَلَاثَةٌ: اَلْفِقْهُ لِلاَدْيَانِ وَ الطِّبُ لِلاَبْدَانِ وَ النَّحْوُ لِلِّسَانِ». [۴] (#علم بر سه گونه است: آگاهى نسبت به #اديان، و #پزشكى براى بدن ها، و #نحو [ادبيات] براى زبان). در اين حديث سه شاخه مهم از علوم الهى و بشرى مطرح شده است؛ علوم دينى و علم پزشكى و ادبيات كه در واقع كليد علوم ديگر است.
4⃣در حديث ديگرى از #امام_علی (عليه السلام) آمده است: «اَلْعُلُومُ اَرْبَعَةٌ: اَلْفِقْهُ لِلاَدْيَانِ وَ الطِّبُ لِلاَبْدَانِ وَ النَّحْوُ لِلِّسَانِ، وَ النُّجُومُ لِمَعْرِفَةِ الاَزْمَانِ». [۵] (#دانش چهار بخش است: فقه براى دين، پزشكى براى بدن، نحو [ادبيّات] براى زبان، ستاره شناسى براى شناخت اوقات). #ادامه_دارد...
پی نوشت‌ها
[۱] بحار الأنوار، دار إحياء التراث العربى، چ۲، ج ۱، ص ۱۸۰، ب ۱؛ [۲] بحار الأنوار، همان، ج ۷۵، ص ۳۴، تتمة باب ۱۵؛ [۳] بحار الأنوار، همان، ج ۲، ص ۹۹، باب ۱۴؛ [۴] بحار الأنوار، همان، ج ۷۵، ص ۴۵، باب ۱۶؛ [۵] بحار الأنوار، همان، ج ۱، ص ۲۱۸، باب ۶
📕پيام قرآن، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلاميه، تهران، ۱۳۸۶ش، چ ۹، ج ۱۰، ص ۲۵۲
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#تعليم #تعلم #علم
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد