اشعار آیینی محمد عابدی
🖤😭 به ساحت (ع) ............. دل بود و شد در سامرایت بر لب شعرم نشست از حُسن نامت «» هر کجا نام آمد به رو زدیم اینچنین عرض ادب کردن، روال است از قدیم کاش سرباز تو بودیم ای گوشه ای از پادگانت، در همان و و ، پرچم داعش شده یک نگاه چپ اگر کرده کسی بر این حریم اش، است چون ، «» باشد صراط المستقیم از این خانواده در امان بودند امان از آنها ولیکن داشته همواره، بیم او نشد محدود با تهدیدِ پادشاهی بود قدرتمند در دارِ گلیم ساحران در خانه اش بودند و... - اژدهایی بود در دستان سبز این تا کلامت را اجابت کرده باشیم ای امام سر به می گذاریم می شویم ، لبی را لمس کرد و غصه خورد شد از ، حالش وخیم عمه اش آمد ؛ حال او را دید و گفت: کاری از من برنمی آید، بیاید یک حکیم پر کشید از لانه ی به بام خانه اش رد شد از گیسوی دست هایش چون نسیم باقیِ عمرِ گرانش را به ما بخشید و رفت بغض کرد و گفت در دل، «» شیعیانت داغدار این غمِ پیوسته اند ای امامِ کیسه بر دوش، ای بر سرت آمده ، ولی همچنان در سوگ ، بدان ما را سهیم قم المقدسه ✋🏻 🆔 @Abedi_Aaeini 🆔 @Pelak15
321 مشاهده