#رایحہ_ے_محراب #قسمت_هفتم #عطر_مریم #بخش_سوم . نفسم تنگ شد،نیم رخ جدے اش را خوب میدیدم. مرد همسایہ دست بلند ڪرد تا با انگشت اشارہ این سمت را نشان بدهد ڪہ با سرعت در را بستم. بہ سمت خانہ دویدم و با دم‌ پایے وارد شدم. در حالے ڪہ بہ سمت آشپزخانہ مے رفتم گفتم:ریحانہ! اومدن! نباید منو ببینن نذار هیچ حرفے ازم وسط بیاد! بیچارہ ریحانہ با رنگ پریدہ ڪنارم آمد و پرسید:چرا؟! وارد آشپزخانہ شدم و یڪے از صندلے هاے چوبے پشت میز غذاخورے را برداشتم و بہ سمت حیاط راہ افتادم. _نپرس! میگم بهت! تاڪید میڪنم نذار هیچ حرفے از من وسط بیادا! گیج و منگ بہ صورتم خیرہ شدہ بود:باشہ! نزدیڪ دیوار مشترڪمان با خانہ ے عمہ مهلا ڪہ سمت چپ حیاط قرار داشت شدم و صندلے را بہ دیوار چسباندم. چشم هاے ریحانہ گرد شد و پر از ترس. _چے ڪار میڪنے آبجے؟! روے صندلے ایستادم:میرم خونہ ے عمہ مهلا! دست هایم را روے دیوار گذاشتم و زیر لب یاعلے گفتم. ارتفاع دیوار زیاد نبود ڪافے بود یڪ خیز بردارم‌. همانطور ڪہ سعے داشتم خودم را بالا بڪشم گفتم:سریع این صندلیو ببر بذار سرجاش! نفسم را در سینہ حبس ڪردم و با ڪمے تقلا روے دیوار نشستم،ریحانہ همانطور مبهوت و با نگرانے نگاهم میڪرد. تشر زدم:با توام! دِ یالا! صداے نزدیڪ شدن ماشین ڪہ بہ گوشم خورد،چشم هایم را بستم و آرام از روے دیوار سُر خوردم. با زمین ڪہ برخورد ڪردم صداے ضعیفے ایجاد شد! پاے راستم زیر تنم ماند و دردے در پهلویم پیچید! یڪ دستم را روے پهلویم گذاشتم و دست دیگرم را روے دهانم ڪہ صداے نالہ ام بلند نشود! زنگ در بہ صدا در آمد... . ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے 🖤⃝⃡🖇️• #مدیر ❥︎--᪥•༻🖤༺•᪥--❥︎ @Banoyi_dameshgh ❥︎--᪥•༻🖤༺•᪥--❥︎