🔶نسبی گرایی یکی از قدیمی ترین و سرسخت ترین عقاید در است. حدود ۲۵۰۰ سال پیش، پروتاگوراس کتابش را با این ادعا که «انسان مقیاس هر چیز است؛ برای آن چیزهایی که هست و آن چیزهایی که نیست» شروع میکند. از این واقعیت، تحت تاثیر قرار گرفت که موقعیت هایی وجود دارد که ظاهرا در آنها دو طرف با هم اختلاف نظر دارند اما با این حال هر دو حق دارند. 🔷در ادعا می شود هستی شناسی طبقه بندی و مفهوم سازی مطلق نیست. کسانی هستند که مبانی ایمن را برای و انکار میکنند و با انجام این کار، همسو با تفکر هراکلیتی، انبوهی از هویت های متغیر را مطرح میکنند که هیچ گونه ثباتی ندارد. در این حالت، هرگونه تلاش فلسفی برای تحمیل یک نظر، گمراه کننده و محکوم است. 💢در مقابل، کسانی هستند که نسبی گرایی را به عنوان نوعی خودکشی فکری رد میکنند و نسبی گرایی را ناخوشایند می بینند. نسبی گرایی از سویی با در ارتباط و به نحوی صورتی از نهیلیسم است و از سویی دیگر با مرتبط است و از بنیانهای آن به شمار می رود. 📖کتاب نوشته ی 📌@canoon_org