به نام خدا ✅ 🗒 موضوع: مرثیه‌خوان بی‌رحم 🔵شنیده‌ایم که وقتی حضرت مهدی(عجل الله تعالی فرجه) ظهور کنند، گویا دینی جدید می‌آورند. در گذشته، فکر می‌کردم که مگر دین ما چگونه تغییر کرده که در مواجهه با دین واقعی، احساس می‌کنیم دین جدیدی آمده است؛ اما امروز برای آن مصداق‌های زیادی سراغ دارم. 🔵به عنوان مثال، یکی از مستحبات دین اسلام، تسلیت گفتن و سرسلامتی دادن و کاستن از درد و رنج بستگان کسی است که مرگش فرا رسیده و به دیدار حق رفته است. حالا رفتار ما چگونه است؟ مرثیه‌خوان‌هایی که اسم خودشان را «مداح» گذاشته‌اند، با چنگ کشیدن به روح و روان بستگان میت، نه تنها مرهم درد آنها نمی‌شوند، که بر زخم آنان نمک می‌پاشند؛ داغ آنها را تازه می‌کنند؛ خاطرات آنها را زنده می‌کنند و در یک کلام، آه که نه، فغان از نهاد خویشان میت درمی‌آورند. هر مرثیه‌خوانی که بیشتر نزدیکان میت را بگریاند و آه و جیغ از آنان بگیرد، مزد بیشتری هم می‌گیرد. آیا این رفتار، با اسلام سازگار است؟ 🔵یکی دیگر از احکام اسلام، که در رساله‌های مراجع تقلید هم آمده است، کراهت غذا خوردن نزد خانواده‌ی داغدار و مستحب بودن غذا بردن برای آنان تا سه روز است. در مراسمی که ما برگزار می‌کنیم، چقدر این امر رعایت می‌شود؟ بستگان میت، از سویی داغدار عزیز خود هستند و از سویی نگران مراسم عزا(تازه اگر خانواده‌ی میت از نظر اقتصادی برای تأمین غذای بستگان و خویشاوندان دور و نزدیک، نگرانی نداشته باشند). 🔵اکنون که صحبت از اموات شد، جا دارد از عزیزانی که در تکفین و تدفین اموات در شهر ورزنه بدون مزد و چشمداشت، زحمت می‌کشند، صمیمانه سپاسگزاری کنم و از مسؤولان یا خیّران بخواهم برای سپاسگزاری، یک هدیه‌ی معنوی مثل سفر مشهد یا کربلا برای این عزیزان گمنام و بی‌ادعا و خانواده‌هایشان ترتیب دهند. 📝 ✅ارزیابی‌ها، دیدگاه‌ها، پیشنهادها: 🌐https://eitaa.com/yazdanibakhsh 🔰دیگر یادداشت‌ها: 🌐https://eitaa.com/aghamoalem