از کرخه تا شام
از کرخه تا شام
من هستم. اسمم را پدرم گذاشت، پدرم مهربان💞 بود. حتماً می‌دانید چه می‌گویم. مهربان، دوست و رفیق. به ما نمی‌گرفت. نمی‌گفت چادر بپوش. می‌گفت: می‌خواهی زیباتر جلوه کنی⁉️ می‌خواهی در امنیت و باشی؟ وقتی می‌گفتم: «بله می‌خواهم»،😇 می‌گفت: برای زن خوب است. این نظر من است. حالا چادری هستیم😍. چادر انتخاب خود ماست؛ چون حرف پدرمان را درست یافته‌ایم. حالا هم داریم و هم آسایش؛ همان طور که پدرمان گفته بود💯. با آقاجانم خیلی راحت بودم. همیشه با هم می‌کردیم. هروقت مرا می‌دید، حتی زمانی که ازدواج💍 کرده بودم، مرا محکم در بغل می‌گرفت و . پدرم همیشه به مادرم می‌گفت: زینب مال من است😍، اون دو تای دیگر(احمد و زهرا) مال تو، و . نمی دانم؛ شاید چون سرنوشت خودش بیشتر با حضرت زینب(س)❣ گره خورده بود، این را می‌گفت. وقتی می‌خواست به برود، به او گفتم: آقاجان، این همه سال رفتی، بس نیست؟ مامان، ما را تنها بزرگ کرد😔. دیگر بس است. به‌خاطر ما نه، به‌خاطر مامان. مکثی کرد و گفت: حضرت زینب(س) و حضرت رقیه(س) تنهاتر از شما هستند.😥 داستان را شنیده‌اید؟ کربلا می‌دانید کجاست؟‼️و بعد شروع کرد  به خواندن ..😭 ✍ به روایت دختر بزرگوار شهید 📎جانشین فرماندهٔ لشگر سرافراز 🌷 @azkarkhetasham
37 مشاهده