جلسات سنوات گذشته (سیدعلی سیدعربی) امام‌ رضا ع فرمود یابن شبیب «إِنْ سَرَّكَ أَنْ تَكُونَ مَعَنَا فِي الدَّرَجَاتِ الْعُلَى مِنَ الْجِنَانِ فَاحْزَنْ لِحُزْنِنَا وَ افْرَحْ لِفَرَحِنَا وَ عَلَيْكَ بِوَلَايَتِنَا فَلَوْ أَنَّ رَجُلًا تَوَلَّى حَجَراً لَحَشَرَهُ اللَّهُ مَعَهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ» اگر دوست دارید که در درجات عالی بهشت با ما باشید و از ما جدا نشوید با غصه ما غصه دار و با شادی ما شاد شوید و محبت و ما را داشته باشید؛ اگر شادی و نشاط انسان، غصه های انسان و محبت و دل انسان به امامش گره خورد، در درجات عالی بهشت با ائمه ع قرین است «وَ حَسُنَ أُولئِكَ رَفيقا»(نساء/69)، انسان دیگر از این بهتر نمی تواند در بهشت جایی پیدا کند. همراه شدن با اهل بيت(ع) مستلزم بلاها و سختی ها است نه دنيا طلبي ، شخصی به حضرت عرض کرد: شما را دوست دارم؛ حضرت فرمودند: راست مي گویی، پس آماده بلا باش؛ چون محبت بلا مي آورد. البلاء للولاء امکان ندارد که انسان با معصوم(ع) باشد، ولی همراه غصه هاي معصوم(ع) و سختي هاي راه او نباشد؛ اگر انسان مي خواهد سفره خود را در شادي ها و خوشي ها و امنيت و خوف خودش از خدا و اولياءی خدا و دين خدا جدا کند، نمی تواند با خدا و اولياءی خدا همراهي کند؛ نمیشود سفره من جدای سفره امام باشد وبعد همراه امام هم باشم نمیشود من وابسته به همسر و فرزند وشغل و پول و اعتبار بین دیگران و غیره باشم ، اسیر تعلقات باشم بعد با امام حسین (ع)همراه باشم تصویری که شما از کربلا دارید چه را نشان میدهد ؟ اسارت در تعلقات یا قطع تعلقات؟ وقتي کسی همراه امام نبود چطور وارد وادي توحيد بشود ؟ آنها که همراه امام شدند آیا از همه چیز و همه کس خود را منقطع نکردند ؟ آیا آنها که دنبال دنیای خود حتی دنیای حلال خود بودند توانستند به امام برسند و همراه او باشند یا جا ماندند؟ اینکه مرتب مدعی هستیم (یا لیتنا کنا معک ) چه معنا می‌دهد ؟ آیا توخالی است ؟ اگر کسی همراه امام نباشد چطور از شفاعت بهره مند بشود ؟ مگر راهی غیر از این هست ؟ خب همراهی با امام چگونه است ؟ مگر تمام ملائکه جز شیطان برای رسیدن به عبودیت راهی غیر از سجده و خضوع و پذیرش این ولایت و عمل به آن داشتند ؟ ما چرا خضوع نداریم ؟ مگر ما از زمره عالین یا والهینی هستیم که امر به سجده نشدند؟ اگر انسان دوستی و مولای خود را پذیرفت بايد به لوازمش هم پایبند شود. و یقینا در این مسیر سختي هایي هست؛ ما آمدیم که تحمل کنیم سختي ها را ، برسیدم به بصيرت ها، تغيير بدهیم آرزوها و تمايلات و تعلقات را ، جهت بزرگ تر شدن از دنيا، نگاه جامع به دنيا، نگاه واسع به دنيا در زیارت اربعین میخوانیم «وَ بَذَلَ مُهْجَتَهُ فِيكَ لِيَسْتَنْقِذَ عِبَادَكَ‏ مِنَ الضَّلَالَةِ یعنی باید در راه امام حسین بذل مهجه کرد معنای زیارتی که می‌خوانید را می‌دانید ؟ یعنی هركس حاضر است در راه ما خون دل بخورد، با ما همراه شود! مهجه در عربي یعنی خون دل؛ و بذل مهجه يعني خون دل خوردن، يعني خار در چشم و استخوان در گلو بودن یعنی اگر میخواهید همراه امام معصوم باشید خون دل خوردن ها دارد مصائب دارد تحملها می بایدت مهجه در عرب گاهی نیز به معنای خون مانده در گلوی حیوانی است که ذبح شده خونی که بعد از ذبح از لحاظ فقهی پاک است یعنی برای حسینی بودن یا همراه امام معصوم بودن باید تمام هست و بودت را بدهی و از هر چه غیر اوست پاک شوی و با عشق تمام و با رغبت تمام مهجه کنی به قول معروف باید برای خرج کردن در این راه ریخت و پاش کنی!! نه اینکه پول فقط خرج کنی امام که پول من و شما را نمیخواهند خودت را باید خرج کنی اگر در این همراهی با امام صداقت داری باید دست از خواسته ها و تمایلات و تعلقاتت که زمین گیرت کرده برداری از غم وغصه ها و افسردگیهایی که مانع حرکتت بسوی خدا شده دست برداری نباشی از آنهایی که مرتب میگویند امروز این مشکل درست بشود بعد شروع میکنم این یکی مسئله هم حل بشود اعصابم آرام بشود بعد شروع میکنم !!! و علی هذا ...... Eitaa.com/darharameyar