عالَم سیاست || داود مدرسی یان
🔴 #ثبات_اقتصادی و #امنیت_اقتصادی 🔻سلسله مباحث #انتخابات_1400 - شماره سوم 🔹در مطلب شماره دوم سلسله
🔴 چه کسانی نیایند؟ 🔻سلسله مباحث - شماره چهارم 🔹حرف زدن از گزینه های انتخابات ریاست جمهوری 1400 بسیار سخت است. چرا؟ چون نارضایتی از عملکرد دستگاه اجرایی کشور چه ریاست جمهوری و چه قوای دیگر و دستگاه های اقتصادی حاکمیتی بسیار شدید است و این نارضایتی تأثیر خود را در انتخابات گذشته مجلس شورا به شکل مشارکت پائین نشان داده. اینکه چه کسانی وارد عرصه انتخابات می شوند هنوز نامعلوم است و معمولاً دوسه ماه مانده به انتخابات واضح تر می شود. اما می شود تحلیل کرد که چه کسانی بهتر است وارد عرصه نشوند. حقیر سعی می کنم بصورت خلاصه و مفید بنویسم بهتر است کدام شخصیت ها وارد عرصه نشوند. 🔸 حرف درستی است که از زبان علیرضا زاکانی بیان شده؛ به نظر می رسد افراد زیادی خود را برای نیامدن آماده کنند. خود زاکانی، عزت‌اله ضرغامی، سردار سعید محمد، پرویز فتاح، محمدجواد ظریف، اسحاق جهانگیری، محمدرضا عارف، مهرداد بذرپاش، رستم قاسمی و ... افرادی هستند که بهتر است خود را وارد بازی انتخابات نکنند. نه فقط به واسطه اقبال کم مردمی، بلکه به دلایل مختلف می توان نتیجه گرفت که بهتر است این بزرگواران وارد عرصه نشوند. برای نیامدنِ هر کدام دلایل جداگانه ای دارم اما در این مطلب فقط به چند نفر شاخص اشاره می کنم که بهتر است نیایند: 1⃣ ؛ آقای محسن رضایی فرمانده سپاه در دوران جنگ و دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام بیش از یک دهه، کاندیدای ریاست جمهوری در سالهای 88 و 92 بازهم زمزمه ورود ایشان شنیده می شود. اما مهم ترین دلایلی که بهتر است وارد عرصه نشود این است: سن بالا(متولد 1333)، توان جسمی ضعیف، مردمی نبودن، روحیه نظامی، تحرک اجرایی نداشتن. رضایی نیروی تحول و تغییر نیست. می‌توانست خودش را در مجمع تشخیص نشان دهد. روحیه عدالتخواهانه و مبارزه با فساد و مفسدین را نیز ندارد و قابل تعامل است. 2⃣ ؛ وی در حال حاضر رئیس مجلس است و با این شعار که می خواهد در مجلس به مردم خدمت کند از مردم رأی گرفته. خروج از مجلس به نوعی بی احترامی به رأی مردم است. مگر در موارد خاص و ضروری. ضمن اینکه اگرچه قالیباف نیروی اجرایی توانمندی است اما به لحاظ ایدئولوژی و فکر و مبانی فکری و مواضع سیاسی تفاوت آنچنانی با کارگزاران سازندگی و تکنوکرات ها و امثال علی لاریجانی ندارد. قالیباف روحیه عدالتخواهانه و مبارزه با فساد ندارد بلکه مدیریتش در شهرداری و ناجا نشان داد که فسادزاست. ضمن اینکه وی تا حالا چندین بار کاندیدا شده و اقبال مردمی پیدا نکرده است. 3⃣ ؛ علی لاریجانی جزو عوامل جدی وضعیت موجود است. او در حاشیه سازی و زمین زدن دولت سابق و چوب لای چرخ گذاشتن دولت قبل و حمایت از حسن روحانی و تبدیل مجلس به برده دولت حسن روحانی نقش ویژه داشته و در حال حاضر جایگاه بین مردم و نخبگان دانشگاهی و حوزوی هم ندارد و مانند سال 84 پایگاه رأیی ندارد. او باید پاسخگوی وضعیت فعلی باشد تا اینکه خود را به عنوان منجی کشور معرفی کند. 4⃣ ؛ آیت الله رئیسی به حکم رهبری، رئیس قوه قضائیه است. وی برای تصدی این مسئولیت برنامه ای 5 ساله ارائه کرده. دستگاه قضا نیاز جدی به اصلاح دارد. اصلاح ساختار، پاکسازی از درون، اصلاح قوانین و بینادها، پرورش نیرو و کادرسازی برای آینده این دستگاه حیاتی. بجز رئیسی در حال حاضر نمی توان فرد دیگری را نام برد. اقدامات ویژه او در مبارزه بافساد و ورود به پرونده های بزرگ و همچنین پاکسازی بسیار حداقلی و حذف برخی از کارمندان و قضات فاسد را می توان یک شروع طوفانی دانست اما این مسیر باید تا آخر ادامه پیدا کند. با مشاهده پرونده های بزرگی چون ، ، و همچنین عدم اجرای حکم به این نکته پی می بریم که حجم اقدامات خوب جناب رئیسی در قبال کارهای برزمین مانده خیلی ناچیز است. این مسیر باید ادامه پیدا کند و وی در قوه بماند. 🔻البته این مطلب نظر و تحلیل اینجانب است. منظور این نیست که این بزرگواران نمی‌آیند! شاید وارد عرصه انتخابات شوند و بتوانند آرای مردم را به سمت خود جلب کنند. ببینیم خداوند متعال دل‌ها را به کدام سمت جلب می‌کند. در مطالب آینده بیشتر درباره انتخابات ۱۴۰۰ خواهم نوشت. ✅ http://eitaa.com/joinchat/3604742157Cf3fa1341d3