↫ بسمـ الله الرحمنـ الرحیمـــ ↬ الٰهُمَّ صَلِّ علیٰ مُحمَّدٍ و آل مُحمَّدٍ و عَجِّل فرَجَهُم. .🔹المسألةُ ۴۴،زیادةُ کان و بعض اخواتها🔹 💥کانَ سه نوع است،تامه،ناقصه و زائده،در خصوص دو نوع اولش بحث شد،اما "زائده" به لفظ ماضی به صورت زیاد "زائده"واقع میشود،و در این صورت بین دو شی متلازم می آید،مثلِ و خبر،"القطارُ کانَ قادمٌ" و مرفوعش،"لم یَتکلم کانَ عالمٌ" و صله اش،"أقبلَ الذی کانَ عرفتُه" و موصوفش،"قصدتُ لزیارةِ صدیقٍ کان مریضٍ" و معطوف علیه،"الصدیقُ مخلصٌ فی الشدةِ کان و الرخاء" جر و مجرورش،"القلمُ علی کان المکتبِ" تعجبیه و فعل تعجب،"ما کان اطیبَ کلامَک" 💥گاه،مضارع کان هم این حالت را پیدا میکند که البته بسیار کم است مثلِ"أنتَ تکونُ رجلٌ...." 💥معنای زیادت در کان چیست، أ-عامل نیست و هیچ احتیاجی به معمول ندارد،و معمول غیر نیست،وحذفش مانعی ندارد،که قطعا این نیست. ب.کلام بی نیاز است از "کان" و نبودش به معنای کلام آسیبی وارد نمیکند،منتها برای تاکید و تقویت کلام آمده است،و بر زمان ماضی دلالت دارد وقتی صیغه ی آن ماضی است. "کان" بین ما "تعجبیه" و فعل تعجب قیاسی است و در سایر موارد سماعی است. 💥زیادتِ بعضی از اخوات "کان"مثل اَصبحَ و اَمسیٰ،سماعی است،مثلِ"الدنیا ما "اَصبحَ" ابردَها و ما امسیٰ ادْفاها" ملاحضه کلی:اصل در "کلمه" عامل بودن،یا معمول بودن،یا هر دو آن است،و زیادت فرع است،و اگر ممکن باشد،لفظی اصلی باشد،باید حکم شود به اصالت نه زیادت. صفحه ۴۷۳ تا ۴۷۵ @talcheslkotob