🌹بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم🌹 💠🔹 🔹💠 🔸🔹 🔹🔸 تعالى همه را كه به رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله مى شد كرد مگر در عليه السّلام را كه گذاشت 🌺🌸🌸 آنرا ذكر كرده و اظهار مى دارد كه «ديلمى» هم آنرا متذكر شده است. (۱) [📚خصائص نسائى ص ۱۳] از «حارث بن مالك» نقل كرده است كه گفت: به مكه رفتم و در آنجا با «سعد بن ابى وقّاص» ملاقات كردم. به او گفتم آيا منقبتى در حق على عليه السّلام شنيده اى؟ در پاسخ گفت: در مسجد حضور رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله شرفياب بوديم كه سخن از مسدود كردن درهاى مسجد به ميان آورد و فرمود: بايد همه درهائى كه به مسجد گشوده مى شود مسدود گردد، مگر در خانه آل رسول و آل على عليهم السّلام. «سعد» گويد: طولى نكشيد كه ما همه از حضور پيغمبر اكرم صلّى اللّه عليه و آله مرخص شديم. بامداد عمويش، «عباس»، شرفياب حضور مبارك شد و معترضانه گفت: يا رسول اللّه! اصحاب و عموهايت را از مسجد بيرون كردى و درهاى آنان را بستى، تنها اين جوان (على عليه السّلام) را در آنجا باقى گذاشتى و در خانه اش را نبستى! رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله در پى اعتراض او فرمود: من شما را از مسجد بيرون نكردم و اين جوان را باقى نگذاشتم، بلكه خداست كه دستور داد همه درها بسته شود، جز در خانه على عليه السّلام. «نسائى» گفته است كه «قطر» از «عبد الله بن شريك» از «عبد الله بن ارقم» از «سعد» روايت كرده است كه به دنبال دستور «سدّ ابواب»، «عباس» حضور پيغمبر اكرم صلّى اللّه عليه و آله شرفياب شد و گفت: درهاى ما را بستى و تنها در خانه على عليه السّلام را باز گذاشتى! رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله فرمود: نه من در خانه‌ها را گشودم، و نه در خانه‌ها را مسدود كردم. (۲) [📚كنز العمّال ۳/ ۱۵۵] از «زافر» از مردى از «حارث بن محمد» از «ابو طفيل عامر بن واثله» روايت كرده است كه گفت: در روز برپائى شورا در كنار خانه‌ام ايستاده بودم. صداها و فريادهاى اهل شورا به گوشم مى رسيد. همزمان صداى على عليه السّلام به گوشم مى رسيد كه مى فرمود: (تا آنجا كه گويد) آيا جز من كسى در ميان شما هست كه در هنگام بستن درهاى مهاجران، در كتاب خدا «مطهّر» نام برده شود. همان هنگام كه عموهاى پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله، «حمزة» و «عبّاس»، از جاى برخاستند و خطاب به پيغمبر اكرم صلّى اللّه عليه و آله عرض كردند: يا رسول الله! درهاى ما را بستى و در خانه على عليه السّلام را باز گذاشتى! رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله در پاسخ آنان فرمود: من به اختيار خودم در خانه على عليه السّلام را باز نگذاشتم و به اختيار خودم هم در خانه شما را نبستم. معترضين گفتند: آرى، خداى مى داند كه شما به اختيار خودتان چنين عملى را انجام نداديد. (۱) [📚همان كتاب ۶/ ۴۰۸] از حضرت على عليه السّلام روايت كرده است كه در يكى از اوقات، رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله دست مرا گرفت و فرمود: حضرت موسى عليه السّلام از خداى تبارك و تعالى تقاضا كرد تا مسجدش را بوسيله هارون عليه السّلام پاكيزه گرداند. من هم از خدا درخواست كردم تا مسجدم را بوسيله تو و نوادگانت پاكيزه گرداند. آنگاه «ابو بكر» را بحضور طلبيد و خطاب به او، فرمود: در خانه ات را كه به مسجد گشوده مى شود مسدود كن. «ابوبكر» نخست استرجاع كرد (إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ گفت) پس از آن پذيرفت (سمعا و طاعة گفت) و در خانه اش را بست. به دنبال او «عمر» را بحضور طلبيد، به او هم دستور داد تا در خانه اش را مسدود كند. و بعد از او «عباس» را بحضور طلبيد، به او هم فرمان داد تا در خانه اش را مسدود سازد و هر دو تن ناچار در خانه شان را مسدود كردند و تنها درى كه بازماند، در خانه على عليه السّلام بود. سپس پيغمبر اكرم صلّى اللّه عليه و آله فرمود: من در خانه على عليه السّلام را باز نگذاشتم، بلكه خدا بود كه در خانه على عليه السّلام را باز گذاشت و در خانه شما را مسدود ساخت. «متّقى» گويد: «بزّاز» هم اين حديث را نقل كرده است. مؤلف گويد:........ فقط با ذکر به نیت امام عج ❌ ~~~~⚜🔸💠🔸⚜~~~~~~~~ کانال نشر فضایل امیر المؤمنین علی علیه السلام 🔹⚡️🔸⚡️🔹 💫 @ya_amiralmomenin110 💫