جانبازى و شهادت حضرت عبّاس عليه السّلام روايت كننده گويد: تشنگى حسين عليه السّلام شديد و طاقت فرسا شد، آن حضرت همراه برادرش عبّاس عليه السّلام بر فراز تپّه مشرف بر آب فرات رفتند. «در متن چنين تعبير شده: «و ركب المسناة» يعنى بر آن توده خاك كه براى جلوگيرى از آب بود بالا رفت، بعضى «مسناة» را نام اسبى دانسته اند كه امام حسين عليه السّلام بر آن سوار بود(مترجم)» كه وارد آب فرات شوند، عبّاس عليه السّلام جلوتر حركت مى كرد، سپاهيان عمر سعد جلو آنها را گرفتند و درگيرى شديدى رخ داد، مردى از بنى دارم، حسين عليه السّلام را هدف تير قرار داد، تير به زير چانه آن حضرت اصابت كرد، حسين عليه السّلام آن تير را بيرون كشيد، دستهايش را زير گلو گرفت، كفهاى دستش پر از خون شد، سپس آن را به طرف آسمان پاشيد و عرض كرد: اللّهمّ انّى اشكوا اليك ما يفعل بابن بنت نبيّك ، خدايا! شكايت آنچه را با پسر دختر پيامبرت انجام شود به درگاه تو مى آورم. در اين درگيرى، عبّاس عليه السّلام را از حسين جدا نمودند، و از هر طرف به عبّاس عليه السّلام حمله كردند تا او را كشتند «قاتلان او دو نفر به نامهاى: زيد بن ورقاء حنفى، و حكيم بن طفيل سنبسى بودند » حسين عليه السّلام در سوگ شهادت عباس گريه بسيار سخت كرد، شاعر عرب در اين باره چنين گويد: احقّ النّاس ان يبكى عليه فتى ابكى الحسين بكربلاء اخوه و ابن والده على ابو الفضل المضرّج بالدّماء و من واساه لا يثنيه شى ء و جادله على عطش بماء «سزاوارترين شخص به گريه كردن آن جوانى است كه حسين عليه السّلام را در كربلا از مصيبتش به گريه انداخت، او برادر حسين عليه السّلام و فرزند پدرش على عليه السّلام به نام ابو الفضل بود كه پيكرش آغشته به خون شده بود.همان جوانى كه نسبت به حسين عليه السّلام مواسات و ايثار نمود، و هيچ چيز او را از برادرى با حسين عليه السّلام منصرف نساخت، و وقتى كه با شدّت تشنگى كنار آب فرات آمد، چون حسين عليه السّلام تشنه بود، آب ننوشيد.» 👌 این روایت #لهوف است و روایت آب آوردن و مشک و... در کتب دیگر نقل شده

🏴 بیاد #شهادت_حاج_قاسم_سلیمانی 🍃حاج قاسم ای علمدار 🍃برو خدانگهدار .. 🎤 #مجتبی_رمضانی ⏯ #زمینه 👌فوق زیبا 🌷 #شبتون_شهدایی 🌷 #التماس_دعا 🎧 @mediamazhabi 🕋

🔳 #روضه #تاسوعا #محرم 🌴روضه حضرت ابوالفضل العباس(ع) 🌴آی لشکر علمدار رو زمین افتاد 🎤 #محمدرضاطاهری 👌بسیار دلنشین 🔴گلچین بهترین #مداحی های روز ♨️ 👈 🎧 @mediamazhabi 🕋

به یاد حاج قاسم ، علمدار انقلابمون😭

حاج قاسم سلیمانی سردار قلبـــ💔ـــها سلام مارا هم به ارباب برسان ....

بریم از ساعت ۵ بیایم دور هم مصائب اباعبدالله را مرور کنیم😔 از این بعد آقامون بدون سردار ، بدون علمداره😭

نبرد قهرمانانه حسين عليه السّلام با دشمن سپس امام حسين عليه السّلام به ميدان تاخت و دشمنان را به نبرد فراخواند، دشمنان به جنگ او آمدند، آن حضرت همچنان با دشمن جنگيد، به طورى كه جمعيت بسيارى از آنها را به هلاكت انداخت، و او در اين حال چنين رجز مى خواند: القتل اولى من ركوب العار و العار اولى من دخول النّار «كشته شدن بهتر از زندگى ننگين است و ننگ (ظاهرى شكست) بهتر از ورود در آتش دوزخ است.» بعضى از راويان (حميد بن مسلم) گويد: و اللَّه ما رأيت مكثورا قطّ قد قتل ولده و اهل بيته و اصحابه اربط جأشا منه...، (۱) سوگند به خدا هرگز مرد مغلوب و گرفتارى را نديدم كه فرزندان و خاندان و يارانش، كشته شده باشند، در عين حال دلاورتر از حسين عليه السّلام باشد، او با شمشير بر دشمنان حمله شديد مى كرد، و آنها از طرف راست و چپ مانند روبهانى كه از حمله شير مى گريزند، فرار مى كردند، آن حضرت به آنها كه سى هزار نفر بودند حمله مى كرد آنها همچون ملخ هاى پراكنده در پيش رويش پراكنده مى شدند سپس امام حسين عليه السّلام به مركز خود بازمى گشت و مى فرمود: « لا حول و لا قوّة الّا باللَّه.

نهى امام حسين عليه السّلام از غارت خيام امام حسين عليه السّلام همچنان با دشمن مى جنگيد تا اينكه دشمنان بين امام عليه السّلام و خيمه هايش را جدا نمودند، به طورى كه به خيمه‌ها نزديك شدند، امام حسين عليه السّلام صدا زد: ويلكم يا شيعة آل ابى سفيان ان لم يكن لكم دين و كنتم لا تخافون المعاد فكونوا احرارا في دنياكم واى بر شما اى پيروان آل ابو سفيان، اگر شما دين نداريد و از حساب روز قيامت نمى ترسيد، پس دست كم در دنياى خود آزاد مرد باشيد.اگر به گمان خود عرب هستيد به حسب و نسب خود بازگرديد. شمر فرياد زد: «اى پسر فاطمه چه مى گويى؟ » امام حسين عليه السّلام فرمود: «مى گويم من با شما مى جنگم و شما با من مى جنگيد، زنها تقصيرى ندارند، متجاوزان و نادانان و گمراهان خود را از رفتن به سوى خيمه‌ها جلوگيرى كنيد، و تا زنده‌ام متعرّض حرم من نشويد.» شمر گفت: «اى پسر فاطمه! اين پيشنهادت را مى‌پذيريم.» آنگاه دشمنان به سوى امام عليه السّلام حمله كردند، و آن حضرت به آنها حمله كرده، و در اين هنگام از آنها آب طلبيد، ولى سودى نداشت تا اينكه به بدن آن حضرت هفتاد و دو زخم وارد شد. امام حسين عليه السّلام ايستاد تا اندكى استراحت كند، ضعف بر بدنش غالب شده بود، و ديگر قدرت جنگ نداشت، در اين هنگام ناگاه سنگى آمد و بر پيشانيش خورد، دامنش را بلند كرد تا خون پيشانيش را پاك كند، ناگاه قلب او هدف تير سه پر زهرآلود قرار گرفت. 😭😭😭 فرمود: «بسم اللَّه و باللَّه و على ملّة رسول اللَّه ، به نام خدا و توكّل بر خدا و بر دين رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله و سلم هستم.» سپس سرش را به طرف آسمان بلند كرد و عرض كرد: اللّهم انّك تعلم انّهم يقتلون رجلا ليس على وجه الارض ابن بنت نبىّ غيره ، خدايا تو مى دانى كه اينان مردى را مى كشند كه در سراسر زمين، جز او پسر دختر پيامبر صلى اللَّه عليه و آله و سلم نيست. سپس با دست آن تير را از پشت بيرون آورد، خون همچون ناودان جارى شد، ديگر نتوانست جنگ كند، همان جا ايستاد، هر شخصى كه براى كشتنش جلو مى آمد بازمى‌گشت، و نمى خواست خدا را ملاقات كند در حالى كه قاتل حسين عليه السّلام باشد، سرانجام مردى از قبيله كنده كه به او «مالك بن نسر» مى‌گفتند، به حسين عليه السّلام دشنام داد، و با شمشيرش آن چنان بر سر امام حسين عليه السّلام زد، كه كلاه خود آن حضرت شكست، و شمشير به سرش رسيد، و آن كلاه خود پر از خون شد. امام حسين عليه السّلام پارچه اى طلبيد و سرش را با آن بست، سپس كلاه خود خواست آن را بر سر نهاد و عمامه اش را روى آن بست.

‌ ‌🏴إِنَّ يَوْمَ الْحُسَيْنِ أَقْرَحَ جُفُونَنَا... ‌ ‌◼️ بیان جانسوز آیت الله العظمی وحید خراسانی ‌ ‌◼️ #کلام_فقیه #محرم #عاشورا #اللهم_عجل_لولیک_الفرج ☑️ @Fatemyeh_ValiAsr

ذكر شهادت جانسوز عبد اللّه بن حسن عليه السّلام در اين وقت، دشمنان دست از جنگ برداشتند، سپس بازگشتند، و گرداگرد آن حضرت را گرفتند، ناگاه عبد اللّه بن امام حسن عليه السّلام [كه يازده سال بيشتر نداشت و] بچه اى نابالغ بود از خيمه بانوان بيرون آمد و دوان دوان خود را به عمويش حسين عليه السّلام رسانيد، و در كنار عمو ايستاد. امام حسين عليه السّلام وقتى كه او را ديد صدا زد: «خواهرم، او را نگه دار، زينب سلام اللَّه عليها از خيمه خارج شد تا او را نگهدارد، و به خيمه برگرداند، او به شدّت خوددارى كرد و گفت: «و اللَّه لا افارق عمّى، سوگند به خدا از عمويم جدا نشوم.» يكى از دشمنان به نام بحر بن كعب- و به قولى حرملة بن كاهل- شمشيرش را به طرف امام حسين عليه السّلام فرود آورد، عبد اللَّه به او گفت: «ويلك يا بن الخبيثة أ تقتل عمّى، واى بر تو اى فرزند زن ناپاك آيا عمويم را مى كشى؟ » آن ظالم شمشير را به سوى حسين عليه السّلام فرود آورد، عبد اللّه دستش را سپر شمشير قرار داد، دستش بريده و آويزان شد، صدا زد: «يا عمّاه!، اى عمو جان.» [و به نقل ديگر گفت: «يا امّاه، اى مادر جان.»] امام حسين عليه السّلام عبد اللّه را به سينه اش چسبانيد و فرمود: «اى برادرزاده! در برابر اين مصيبت صبر كن، و بوسيله آن از درگاه خدا تقاضاى خير و سعادت كن، كه خداوند تو را به نزد پدران شايسته است ملحق مى كند؟ در اين هنگام حرمله (لعنت خدا بر او باد) گلوى او را هدف تير قرار داد، آن تير، (۱) سر او از بدن جدا كرد، و او در آغوش عمويش حسين عليه السّلام جان سپرد

🔳 #روضه #شب_پنجم #محرم 🌴روضه حضرت عبدالله بن الحسن(ع) 🌴صحن پیشانی ما بوی حسینیه گرفت 🎤حاج #منصور_ارضی 👌بسیار دلنشین 🔴گلچین بهترین #مداحی های روز ♨️ 👈 🎧 @mediamazhabi 🕋

هنوز امام حسين عليه السّلام شهيد نشده بود، شمر بن ذى الجوشن (لعنة اللّه) با نيزه به خيمه امام حسين عليه السّلام حمله كرد، سپس فرياد زد: «آتش بياوريد تا هر كه و آنچه در ميان خيمه است، همه را بسوزانم.» امام حسين عليه السلام فرمود: «اى پسر ذى الجوشن! اين تو هستى كه براى سوزاندن خانواده‌ام آتش مى طلبى، خداوند تو را با آتش بسوزاند.» شبث بن ربعى (يكى از سركردگان دشمن) نزد شمر آمد و او را سرزنش كرد، او حيا كرد و از آتش زدن منصرف گرديد.

یا صاحب الزمان آجرک الله 😭😭 بعد از اینش سخته😭😭😭😭

رکاب آهسته‌آهسته ترک خورد و نگین افتاد پر از یاقوت شد عالم، سوار از روی زین افتاد دگرگون شد جهان، لرزید دنیا، زیر و رو شد خاک دمی که زینت دوش نبی روی زمین افتاد پس از بی‌مهری دریا، قسی القلب شد آتش به جان دودمان رحمة‌للعالمین افتاد خدایا هیچ زخمی بدتر از دلواپسی‌ها نیست که چشمش سوی خیمه، لحظه‌های واپسین افتاد شکستن با غلاف تیغ را سربسته می‌گویم زبانم لال النگوی زنان از آستین افتاد برای من نگه دار و بیاور زخم‌هایت را اگر خواهر مسیرت سوی من در اربعین افتاد نفهمیدند طه را... نفهمیند یاسین را به چوب خیزران دندانه‌ای از حرف سین افتاد

افتادن حسين عليه السّلام از پشت اسب بر زمين و فرياد زينب عليها السّلام.... هنگامى كه پيكر مطهّر امام حسين عليه السّلام پر از زخم شمشيرها و تيرها و نيزه‌ها گرديد، «فبقى كالقنفذ، همانند جوجه تيغ دار، بدنش پر از تير گرديد» يكى از ظالمان به نام «صالح بن وهب مزنى» چنان نيزه اى بر پهلويش زد كه حسين عليه السّلام از پشت اسب بر زمين افتاد، و هنگام افتادن ناحيه راست صورتش بر زمين خورد، فرمود: «بسم اللَّه و باللَّه و على ملّة رسول اللَّه صلى اللَّه عليه و آله و سلم.» سپس برخاست.در اين هنگام حضرت زينب عليها السّلام از خيمه بيرون آمد، فرياد زد: وا اخاه، وا سيّداه، وا اهل بيتاه ليت السّماء انطبقت على الارض، و ليت الجبال تدكدكت على السّهل، اى واى برادرم، اى واى آقايم، اى واى خانواده ام! اى كاش آسمان بر زمين مى افتاد، اى كاش كوهها متلاشى شده و به بيابان مى پاشيدند.

بریم بقیه زیارت ناحیه مقدسه را بخونیم

أَلسَّلامُ عَلَي الْمُرَمَّلِ بِالدِّمآءِ، أَلسَّلامُ عَلَي الْمَهْتُوكِ الْخِبآءِ، أَلسَّلامُ عَلي خامِسِ أَصْحابِ الْكِسْآءِ، سلام بر آن آغشته به خون، سلام بر آن‌كه (حُرمت) خيمه گاهش دريده شد، سلام بر پنجمينِ اصحاب كساء، أَلسَّلامُ عَلي غَريبِ الْغُرَبآءِ، أَلسَّلامُ عَلي شَهيدِ الشُّهَدآءِ، أَلسَّلامُ عَلي قَتيلِ الاْدْعِيآءِ، سلام بر غريب غريبان، سلام بر شهيد شهيدان، سلام بر مقتول دشمنان، أَلسَّلامُ عَلي ساكِنِ كَرْبَلآءَ، أَلسَّلامُ عَلي مَنْ بَكَتْهُ مَلائِكَهُ السَّمآءِ، أَلسَّلامُ عَلي مَنْ ذُرِّيَّتُهُ الاْزْكِيآءُ، سلام بر ساكن كربلا، سلام بر آن كسي كه فرشتگان آسمان بر او گريستند، سلام بر آن كسي كه خاندانش پاك و مطهرند، أَلسَّلامُ عَلي يَعْسُوبِ الدّينِ، أَلسَّلامُ عَلي مَنازِلِ الْبَراهينِ، أَلسَّلامُ عَلَي الاْئِمَّهِ السّاداتِ، سلام بر پيشواي دين، سلام بر آن جايگاههاي براهين و حجج الهي، درود بر آن پيشوايانِ سرور، أَلسَّلامُ عَلَي الْجُيُوبِ الْمُضَرَّجاتِ، أَلسَّلامُ عَلَي الشِّفاهِ الذّابِلاتِ، أَلسَّلامُ عَلَي النُّفُوسِ الْمُصْطَلَماتِ، سلام بر آن گريبآن‌هاي چـاك شده، سلام بر آن لب‌هاي خشكيده، سـلام بر آن جآن‌هاي مستأصل و ناچار، أَلسَّلامُ عَلَي الاَْرْواحِ الْمُخْتَلَساتِ، أَلسَّلامُ عَلَي الاَْجْسادِ الْعارِياتِ، أَلسَّلامُ عَلَي الْجُسُومِ الشّاحِباتِ، سـلام بر آن ارواحِ (از كالبد) خارج شده، سلام بر آن جسـدهاي عـريان و برهـنه، سـلام بر آن بدن‌هاي لاغر و نحيف، أَلسَّلامُ عَلَي الدِّمآءِ السّآئِلاتِ، أَلسَّلامُ عَلَي الاَْعْضآءِ الْمُقَطَّعاتِ، أَلسَّلامُ عَلَي الرُّؤُوسِ الْمُشالاتِ، سلام بر آن خون هاي جاري، سلام بر آن اعضا قطعه قطعه شده، سلام بر آن سرهاي بالا رفته (بر نيزه ها)، أَلسَّلامُ عَلَي النِّسْوَهِ الْبارِزاتِ، أَلسَّلامُ عَلي حُجَّهِ رَبِّ الْعالَمينَ، سلام برآن بانوانِ بيرون آمده (از خيمه ها)، سلام بر حجت پروردگار جهانيان، أَلسَّلامُ عَلَيْك َ وَ عَلي ابآئِك َ الطّاهِرينَ، سلام برتو (اي حسين بن علي) و بر پدران پاك و طاهرت، أَلسَّلامُ عَلَيْك َ وَ عَلي أَبْنآئِكَ الْمُسْتَشْهَدينَ، سلام بر تو و بر فرزندان شهيدت، أَلسَّلامُ عَلَيْك َ وَ عَلي ذُرِّيَّتـِك َ النّـاصِرينَ، سلام بر تو و بر خاندان ياري دهنده ات (به دين الهي)، أَلسَّلامُ عَلَيْك َ وَ عَلَي الْمَلآئِكَهِ الْمُضاجِعينَ، سلام بر تو و بر فرشتگان ملازمِ آرامگاهت، أَلسَّلامُ عَلَي الْقَتيلِ الْمَظْلُومِ، سلام بر آن كشته مظلوم، أَلسَّلامُ عَلي أَخيهِ الْمَسْمُومِ، سلام بر برادر مسمومش، أَلسَّلامُ عَلي عَلِيّ الْكَبيرِ، سلام بر علي اكبر، أَلسَّلامُ عَلَي الرَّضيـعِ الصَّغيرِ، سلام بر آن شير خوار كوچـك،

آجرک الله یا صاحب الزمان فی مصیبت جدک🏴 روضه ی سوزناک عصر عاشورا شیخ حسین انصاریان امان از دل زینب😭😭😭 التماس دعا

لحظه شهادت امام حسين عليه السّلام شمر به سپاه خود فرياد زد «در مورد اين شخص (امام حسين عليه السّلام) در انتظار چه هستيد؟» وقتى كه اين فرمان را صادر كرد، از هر سو به امام حسين عليه السّلام حمله نمودند، ظالمى به نام «زرعة بن شريك» با شمشير خود بر شانه چپ آن حضرت زد، امام حسين عليه السّلام با ضربه اى، او را از پاى درآورد. ظالم ديگرى چنان شمشير بر گردن آن حضرت زد، كه از ناحيه صورت بر زمين افتاد، ديگر ناتوان شد، مى خواست برخيزد، ولى به رو مى افتاد، در اين هنگام سنان بن انس، نيزه اش را در گودى گلوى آن حضرت فروبرد، سپس نيزه را بيرون كشيد و آن را بر استخوانهاى سينه اش كوبيد، و بعد تير بر گودى گلويش زد امام عليه السلام به زمين افتاد، برخاست نشست و آن تير را از گلويش بيرون آورد، دو كف دستش را زير گلويش نگه مى داشت، وقتى كه دستش پر از خون مى شد آن را به سر و صورت مى ماليد و مى فرمود: هكذا القى اللَّه مخضبا بدمى، مغضوبا علىّ حقّى ، خداوند را با اين حال كه به خونم رنگين هستم و حقّم را غصب كرده اند ملاقات كنم. عمر سعد به مردى كه در جانب راستش بود گفت: «واى بر تو به سوى حسين فرود آى، و او را راحت كن.» خولى بن يزيد اصبحى پيش دستى كرد تا سر از بدن امام حسين عليه السّلام جدا كند ترس و لرز بر اندامش افتاد، در اين هنگام سنان بن انس نخعى فرود آمد و به گلوى امام حسين عليه السّلام شمشير زد و در اين حال مى گفت: «سوگند به خدا من سرت را جدا كنم با اينكه مى دانم تو پسر رسول خدا و از نظر پدر و مادر، بهترين انسان روى زمين هستى»، سپس سر شريفش را جدا نمود.درود خدا بر حسين عليه السّلام و دودمان پاكش باشد. شاعر در اين باره گويد: فاىّ رزيّة عدلت حسينا غداة تبيره كفّا سنان «كدام فاجعه دردناكى در جهان است كه با غم جانسوز شهادت حسين عليه السّلام برابرى كند، آن هنگام كه دستهاى سنان سر از بدن او جدا كرد؟ » روايت شده: هنگامى كه مختار (در سال ۶۴) قيام كرد، سنان بن انس را دستگير نمود، و سر انگشتانش را بريد و سپس دستها و پاهايش را قطع كرد، و ديگى را كه روغن در آن بود، با آتش به جوشش آورد، و سنان را در ميان آن انداخت، و او در ميان آن دست و پا زد و به هلاكت رسيد.

نوحه زیبای «باسم کربلایی» ‌ به زبان عربی و فارسی تا علمدار حرم از حال رفت؛ دست دشمن جانب خلخال رفت...