eitaa logo
ارشيو ،زندگينامه شهداي نيرو ويژه صابرين
75 دنبال‌کننده
204 عکس
38 ویدیو
10 فایل
ارتباط @Hamadani_52
مشاهده در ایتا
دانلود
┈••✾❀🕊❣️🕊❀✾••┈•.🇮🇷 { یادگاه شهدای} 🚩صابرین🚩 ✨🌹 ☄️بخش دوم☄️ *فارس: چرا به خواستگاری او جواب مثبت دادید؟ زمانی که با هم صحبت کردید چه خواسته‌هایی از یکدیگر داشتید؟ شهید: می‌خواستم زندگی کنم. همسری می‌خواستم که ترک نشود و خوبی داشته باشد و او همه این ویژگی‌ها را داشت. هرچه گفتم ایشان پذیرفت و هر شرایطی او مطرح کرد، من پذیرفتم. *فارس: اولین خانه ای که در آن ساکن شدید به یاد دارید؟ همسر شهید: منزل مادر شوهرم ساکن شدیم. یک سال با آنها زندگی کردم و بعدها که برادرشوهرم ازدواج کرد از آنها جدا شدیم. 3، 4 سال هم در خانه شهید صبوری زندگی کردیم که خانواده‌اش الان تنها یک کوچه با ما فاصله دارند. سال 63دختر بزرگم در همین خانه بدنیا آمد. احمد و شهید صبوری با هم بودند و زمانی که در منزلشان ساکن شدیم الاثر بود و خبری از زنده بودن یا اسارتش نیاورده بودند. حدود 30 سال بعد را آوردند و حالا مزارشان در حیاط امام زاده حسن(ع) کنار است. خلاصه پس از این مدت باز برگشتیم در خانه پدر شوهرم با این تفاوت که از آن خانه رفته بودند.🕊🕊🌹 ادامه دارد..... —------------------------
┈••✾❀🕊❣️🕊❀✾.🇮🇷 { یادگاه شهدای} 🚩صابرین🚩 🌹🕊 ۷ كه همسرتان در همان اعزام اول به شهادت رسيدند؟ بله، ابوذر 17 مهرماه 1394 راهي شد. 14 روز در منطقه بود كه به رسيد. تاريخ اول آبان ماه 1394مصادف با حسيني و همچنين مصادف با سالگرد ازدواجمان. آن روز حال عجيبي داشتم. دائم در خانه راه مي‌رفتم. روز حسيني بود. آشفته بودم و از چشمانم اشك مي‌آمد. روز بعدش هم كه عاشورا بود و من حالم بدتر شده بود. براي جاري‌ام از خاطراتم با ابوذر مي‌گفتم. من بي‌خبر از ابوذرم برايش اشك مي‌ريختم. خبر همراه زندگي‌تان را چگونه شنيديد؟ واكنش‌تان چه بود؟ ابوذرم روز جمعه شده بود. اما ما روز دوشنبه از ايشان مطلع شديم. دوشنبه صبح همراه برادرم به خانه شوهرم رفتيم و مادرم را آنجا گريان ديدم. تازه متوجه شدم چه اتفاقي افتاده است و گفت ابوذرت شهيد شده، باور نمي‌كردم چون ازدواجمان زنگ زد و تبريك گفت. بعد هم به من گفت تا پنج روز ديگر نمي‌تواند تماس بگيرد. من منتظر تماسش بودم كه خبر را دادند. با خودم مي‌گفتم مي‌روم معراج شهدا آنجا ابوذرم بيدار مي‌شود. هنوز اميد داشتم كه زنده باشد. چند شب اول اصلاً نمي‌خوابيدم و عكس او را در آغوش مي‌گرفتم و بي‌قراري مي‌كردم. با خودم مي‌گفتم اگر پيكرش را بياورند من نمي‌توانم زيارتش كنم. اما وقتي پيكر را آوردند و ديدمش آرام شدم. فقط مي‌بوسيدمش. اين ديدار با آرامم كرد. ⏮ادامه دارد،،،