عمری است که خود را «منتظر» و «سرباز آقا» می‌نامیم امروز با خودم فکر می‌کردم تفاوت روزهای منِ مدعی با آنان که ادعای انتظار و سربازی ندارند،چیست؟ «هیچ»!! مثل آدم‌های غیر مدعی داریم کارمان را کرده و زندگی‌مان را می‌کنیم! نه از سلام صبحگاهی هر روز به جناب فرمانده خبری هست و نه از گزارش شبانگاهی سربازی! ببخش آقا ما را تنهایت گذاشتیم غریبه بودی در میان ما مثل کوفیان، زیاد شعار دادیم اما هیچگاه حتی حس سربازی نداشتیم تا چه رسد به سربازی!!! آقای عصر سرباز«فراری» هم قبول می‌کنی!؟ جد مظلوم تو،«حسین» تا آخرین لحظه ها آغوشش برای فراری ها باز بود نمی‌خواهم دیگر در قرارگاه انتظار در تنهایی‌ و غربت فرمانده شریک باشم از امروز در صبحگاهِ هر روز زیر پرچم تو حاضر می‌شوم، سلام داده و زیارت آل یاسین می‌خوانم و در شامگاهان گزارش سربازی می‌دهم از همه کارهایی که به شوق و محبت و نیابت شما برای خدمت به دین و خلق خدا انجام داده‌ام فدایت همین ✋

روزتون معطر به بوی مهربانی الهی دلتون شاد لبتون خندان قلبتون مملو از آرامش سفره تون پر خیر و برکت صبحتون به خير و شادى

هر که دلارام دید از دلش آرام رفت چشم ندارد خلاص هر که در این دام رفت یاد تو می‌رفت و ما عاشق و بیدل بُدیم پرده برانداختی کار به اتمام رفت #سعدی

عمرمون خیلی با ارزش تر از اونی هست که فکرشو کنیم... عمرمون رو به بطالت نگذرونیم