#شرح_صحیفه_سجادیه ✳️دعای #مکارم_الاخلاق #دعا_بیستم_16 🔹 استاد اصغر #طاهرزاده ✔️ جلسه 56 👌 #سکوت شخصیت ساز #بیستم #مکارم_اخلاق ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#صحیفه_سجادیه_صفحه_ای #صفحه_225 دعای #چهل_دو 🌹 دعای سیدالساجدین (علیه السلام ) " هنگام #ختم_قرآن " ◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#صحیفه_سجادیه_بصورت_بند_به_بند #دعا_چهل_دو_4 دعای سیدالساجدین(ع) " هنگام #ختم_قرآن " : 🔹اللَّهُمَّ فَإِذْ أَفَدْتَنَا الْمَعُونَةَ عَلَى تِلاوَتِهِ، وَ سَهَّلْتَ جَوَاسِىَ أَلْسِنَتِنَا بِحُسْنِ عِبَارَتِهِ، فَاجْعَلْنَا مِمَّنْ يَرْعَاهُ حَقَّ رِعَايَتِهِ، وَ يَدِينُ لَكَ بِاعْتِقَادِ التَّسْلِيمِ لِمُحْكَمِ آيَاتِهِ، وَ يَفْزَعُ إِلَى الْإِقْرَارِ بِمُتَشَابِهِهِ، وَ مُوضَحَاتِ بَيِّنَاتِهِ🔹 🔸خدايا! اكنون كه توفيق تلاوت به ما مرحمت فرمودى و خشونت زبان ما را به سلاست و سختی عبارت آن نرم كردى ، ما را از آن گروه گردان كه رعايت آن نيز چنان كه در خور و شایسته است حفظ و حراست کنند،و با اعتقاد به تسلیم شدن در برابر آيات محكم قرآن بندگی تو می ورزند، و با اعتراف به آیات متشابه و دلایل روشن آن به تو پناه می آورند🔸 #چهل_دو ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح #دعا_چهل_دو_3 قسمت اول 🔴 در جملات ملكوتى بالا به سه موضوع مهم در رابطه با قرآن اشاره شده است: 1- قرآن، داراى آيات محكم و متشابه است. 2- قرآن، سربسته نازل شده، و بيان دقايق و حقايقش به عهده محمّد صلى الله عليه و آله است. 3- قرآن، مفسّران حقيقى و واقعيش، امامان معصوم پس از پيامبرند. 👈 ادامه دارد ... #چهل_دو ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح #دعا_چهل_دو_3 قسمت 2 ✳️ محكم و متشابه‏ 1 در رابطه با اين مسئله كه قرآن مجيد آياتش داراى دو بخش محكم و متشابه است در سوره مباركه آل‏عمران آمده است: هُوَ الَّذى انْزَلَ عَلَيْكَ الْكِتابَ مِنْهُ آياتٌ مُحْكَماتٌ هُنَّ امُّ الْكِتابِ وَ اخَرُ مُتَشابِهاتٌ اوست كه اين كتاب را بر تو نازل كرد كه بخشى از آن كتاب، آيات محكم است [كه داراى كلماتى صريح و مفاهيمى روشن است‏] آنها اصل و اساس كتاب‏اند، و بخشى ديگر آيات متشابه است. آيات مُحكَم آيات صريح و روشن است كه هرگونه پيچيدگى در آيات ديگر با مراجعه به اينها برطرف مى‏گردد. آيات متشابه آياتى است كه به خاطر بالا بردن سطح مطلب و جهات ديگر در بدو نظر احتمالات مختلفى در آن مى‏رود، ولى با توجّه به آيات محكم تفسير آنها براى صاحب نظران آشكار مى‏شود. واژه محكم در اصل از احكام به معنى ممنوع ساختن گرفته شده است. و به همين دليل به موضوعات پايدار و استوار محكم مى‏گويند، زيرا عوامل نابودى را از خود مى‏رانند، و نيز به سخنان روشن و قاطع كه هر گونه احتمال خلافى را از خود دور مى‏سازند محكم مى‏گويند. بنابراين منظور از آيات محكمات آياتى است كه مفهوم آن به قدرى روشن است كه جاى گفتگو و بحث در معنى آن نيست. مثلًا آيات: قُلْ هُوَ اللَّهُ احَدٌ بگو: او خداى يكتاست. لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَى‏ءٌ هيچ چيزى مانند او نيست. اللَّهُ خالِقُ كُلِّ شَىْ‏ءٍ خدا آفريننده هر چيزى است. لِلذَّكَرِ مِثْلُ حَظِّ الاْنْثَيَيْنِ سهم پسر مانند سهم دو دختر است. و هزاران آيه مانند آنها درباره عقايد و احكام و مواعظ و تواريخ همه از محكمات مى‏باشند. اين آيات در قرآن امّ الكتاب ناميده شده، يعنى اصل و مرجع و مفسّر و توضيح دهنده آيات ديگر هستند. واژه متشابه در اصل به معنى چيزى است كه قسمت‏هاى مختلف آن شبيه يكديگر باشند. به همين جهت به جمله‏ها و كلماتى كه معنى آنها پيچيده باشد و گاهى احتمالات مختلف درباره آنها داده شود متشابه مى‏گويند، و منظور از متشابهات قرآن همين است، يعنى آياتى كه معانى آن در بدو نظر پيچيده است و در آغاز احتمالات متعدد در آن مى‏رود اگرچه با توجّه به آيات محكم تفسير آنها روشن است. براى نمونه آيات متشابه، قسمتى از آيات مربوط به صفات خدا و چگونگى معاد را مى‏توان ذكر كرد، مانند: يَدُاللَّهِ فَوْقَ ايْديهِمْ قدرت خدا بالاتر از همه قدرتهاست. كه درباره قدرت خداوند مى‏باشد. وَاللَّهُ سَميعٌ عَليمٌ و خدا [نسبت به همه گفته‏هاى شما] شنوا، [و نسبت به تمام كارهاى شما] داناست. كه اشاره به علم خداوند است. و مانند: وَ نَضَعُ الْمَوازينَ الْقِسْطَ لِيَوْمِ الْقِيامَةِ و ترازوهاى عدالت را در روز قيامت مى‏نهيم. كه درباره وسيله سنجش اعمال سخن مى‏گويد: بديهى است نه خداوند دست (به معنى عضو مخصوص) دارد و نه گوش (به همين معنى) و نه ترازوى سنجش اعمال شبيه ترازوهاى ماست، بلكه اينها اشاره به مفاهيم كلّى قدرت و علم و سنجش مى‏باشد. اين نكته لازم به يادآورى است كه محكم و متشابه، به معنى ديگرى در قرآن نيز آمده است: در آغاز سوره هود آمده است: كِتابٌ احْكِمَتْ آياتُهُ [اين‏] كتابى [با عظمت‏] است كه آياتش [به صورت حقيقتى واحد] استوارى واستحكام يافته. در اين آيه تمام آيات قرآن «محكم» قلمداد شده است، و منظور از آن ارتباط و بهم پيوستگى آيات قرآن است. و در سوره زمر آمده است: كِتاباً مُتَشابِها كتابى كه [آياتش در نظم، زيبايى، فصاحت، بلاغت و عمق محتوا] شبيه يكديگر است. متشابه در اين‏جا يعنى از نظر درستى و صحّت و حقيقت همانند يكديگرند. از آنچه درباره محكم و متشابه گفتيم، معلوم شد كه يك انسان واقع‏بين و حقيقت جو براى فهم كلمات پروردگار راهى جز اين ندارد كه همه آيات را در كنار هم بچيند و از آنها حقيقت را دريابد، و اگر در ظواهر پاره‏اى از آيات در ابتداى نظر ابهام و پيچيدگى بيابد با توجّه به آيات ديگر آن ابهام و پيچيدگى را برطرف سازد و به كنه آن برسد، در حقيقت «آيات محكم» از يك نظر همچون شاهراه‏هاى بزرگ و «آيات متشابه» همانند جاده‏هاى فرعى هستند، روشن است كه اگر انسان در جاده‏هاى فرعى احياناً سرگردان شود سعى مى‏كند خود را به نخستين شاهراه‏ برساند و از آن‏جا مسير خود را اصلاح كرده و راه را پيدا كند. تعبير از محكمات به «امُّ الكتاب» نيز مؤيّد همين حقيقت است. زيرا واژه «امّ» در لغت به معنى اصل و اساس هر چيزى است، و اگر مادر را «امّ» مى‏گويند به خاطر اين است كه ريشه خانواده و پناهگاه فرزندان در حوادث و مشكلات مى‏باشد، و به اين ترتيب محكمات، اساس و ريشه و مادر آيات ديگر محسوب مى‏گردد. 👈 ادامه دارد ... #چهل_دو ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح #دعا_چهل_دو_3 قسمت 2 ✳️ محكم و متشابه‏ 2 با اين‏كه قرآن نور و روشنائى و سخن حق و آشكار است و براى هدايت عموم مردم آمده، چرا آيات متشابه دارد؟ و چرا محتواى بعضى از آيات آن پيچيده است كه موجب سوء استفاده فتنه انگيزها شود؟ اين موضوع بسيار با اهميّتى است كه شايان هرگونه دقت است. به طور كلّى ممكن است جهات ذيل سرّ وجود آيات متشابه در قرآن باشد: 1- الفاظ و عباراتى كه در گفتگوهاى انسان‏ها به كار مى‏رود تنها براى نيازمندى‏هاى روزمره به وجود آمده، به همين دليل به محض اين‏كه از دايره زندگى محدود مادى بشر خارج شويم و مثلًا سخن درباره آفريدگار كه نامحدود از هر جهت است به ميان آيد، به روشنى مى‏بينيم كه الفاظ ما قالب آن معانى نيست و ناچاريم كلماتى را به كار بريم كه از جهات مختلفى نارسائى دارد، همين نارسائى‏هاى كلمات سرچشمه قسمت قابل توجهى از متشابهات قرآن است. يَدُاللَّهِ فَوْقَ ايْديهِمْ قدرت خدا بالاتر از همه قدرتهاست. الرَّحْمنُ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوى [خداى‏] رحمان بر تخت فرمانروايى و تدبير امور آفرينش چيره و مسلّط است. الى رَبِّها ناظِرَةٌ [با ديده دل‏] به پروردگارش نظر مى‏كند. از اين نمونه است، و نيز تعبيراتى همچون سميع و بصير همه از اين قبيل مى‏باشند كه با مراجعه به آيات محكم تفسير آنها به خوبى روشن مى‏شود. 2- بسيارى از حقايق مربوط به جهان ديگر يا جهان ماوراى طبيعت است كه از افق فكر ما دور است و ما به حكم محدود بودن در زندان زمان و مكان قادر به درك عمق آنها نيستيم، اين نارسائى افكار ما و بلند بودن افق آن معانى سبب ديگرى براى تشابه قسمتى از آيات است، مانند بعضى از آيات مربوط به قيامت و امثال آن. و اين درست به اين مى‏ماند كه كسى بخواهد براى كودكى كه در عالم جنين زندگى مى‏كند مسائل اين جهان را تشريح كند، اگر سخنى نگويد كوتاهى كرده، و اگر هم بگويد ناچار است مطالب را به صورت سربسته ادا كند، زيرا شنونده در آن شرايط توانايى و استعداد بيشتر از اين را ندارد. 3- يكى ديگر از اسرار وجود متشابه در قرآن، به كار انداختن افكار و انديشه‏ها و به وجود آوردن جنبش و نهضت فكرى در مردم است و اين درست به مسائل فكرى پيچيده‏اى مى‏ماند كه براى تقويت افكار انديشمندان طرح مى‏شود تا بيشتر به تفكّر و انديشه و دقت و بررسى در مسائل بپردازند. 4- نكته ديگرى كه در ذكر متشابه در قرآن وجود دارد و اخبار اهل بيت عليهم السلام آن را تأييد مى‏كند اين است كه وجود اين گونه آيات در قرآن نياز شديد مردم را به پيشوايان الهى و پيامبر و اوصياى او روشن مى‏سازد و سبب مى‏شود كه مردم به حكم نياز علمى به سراغ آنها بروند و رهبرى آنها را عملًا به رسميّت بشناسند و از علوم ديگر و راهنمايى‏هاى مختلف آنان نيز استفاده كنند، و اين درست به آن مى‏ماند كه در پاره‏اى از كتب درسى، شرح بعضى از مسائل به عهده معلم و استاد گذارده مى‏شود تا شاگردان رابطه خود را با استاد قطع نكنند و بر اثر اين نياز در همه چيز از افكار او الهام بگيرند، و در واقع در مورد قرآن مصداق وصيّت معروف پيامبر صلى الله عليه و آله مى‏باشد كه فرمود: انّى تارِكٌ فيكُمُ الثَّقَلَيْنِ، كِتابَ اللَّهِ وَ اهْلَ بَيْتِى، وَ انَّهُما لَنْ يَفْتَرِقا حَتّى يَرِدا عَلَىَّ الْحَوْضَ. دو چيز گرانمايه را در ميان شما به يادگار مى‏گذارم: كتاب خدا و خاندانم، و اين هر دو از هم جدا نمى‏شوند تا در قيامت در كنار حوض كوثر به من برسند. 👈 ادامه دارد ... #چهل_دو ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح #دعا_چهل_دو_3 قسمت 3 ✳️ بيان دقائق و لطايف قرآن‏ گرچه قرآن مجيد به زبان عرب و به لغت قريش كه فصيح‏ترين و بليغ‏ترين لغت است نازل شد، ولى به خاطر دارا بودن مسائل ملكوتى و معانى عرشى، و حكمت‏هاى رمزى، و دقايق عقلى، و لطايف غيبى، داراى پيچيدگى و اجمال و ابهام است، و عقلِ تنها از درك واقعيت‏هايش عاجز است. كسى نگويد كه با تجهيزات علمى به سراغ قرآن مى‏روم و از اين طريق راه حلّ مشكل بر من آسان مى‏شود، كه با سلاح علم هم بسيارى از دقايق قرآن براى انسان كشف نمى‏شود. پس بدون كمك گرفتن از رسول خدا صلى الله عليه و آله كه قرآن همراه با تمام‏ مفاهيم و معانيش بر قلب مبارك او نازل شده درك و فهم لطايف كتاب حق، غير ممكن است. قرآن مجيد در آيات 129 و 151 سوره مباركه بقره و آيه 164 سوره آل عمران و آيه دوم سوره جمعه، پيامبر را معلّم قرآن معرفى مى‏كند، كه بدون تعليمات آن حضرت، رجوع به قرآن مورد رضايت حق نيست و رجوعى است كه نتيجه آن گمراهى و ضلالت است. آنها كه تنها به قرآن مراجعه كردند، يا معلومات و افكار خود را به عنوان معناى قرآن به قرآن تحميل كردند، يا معلومات و افكار ديگران را، از اين مراجعه جز ضلالت نصيبى نبردند، و در برابر اسلام ناب محمّدى موضع گرفته و مخترع مكتب و مذهب شدند و گروه كثيرى را به دنبال خود به گمراهى و تباهى كشيدند. دقايق حيات رسول خدا و اين‏كه وجود مقدسش عقل كل است، و انديشه او برترين انديشه و داراى علم ملك و ملكوت است، و علمش متّصل به علم خداست. علوم رسول خدا، اين انسان با كرامتى كه مبلّغ رسالات حق بود نسبت به تمام واقعيت‏ها فراگير است، و ادب انسانى براى هر انسانى اقتضا دارد در تمام برنامه‏هاى حيات و زندگيش، به خصوص در فهم معارف قرآنى، چنانكه قرآن خواسته، آن حضرت را به عنوان معلّم خود بپذيرد. 👈 ادامه دارد ... #چهل_دو ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2