eitaa logo
انس با صحیفه سجادیه
5.1هزار دنبال‌کننده
16.8هزار عکس
2.6هزار ویدیو
1.7هزار فایل
من به شما عزیزان توصیه میکنم با صحیفه سجادیه انس بگیرید! کتاب بسیار عظیمی است! پراز نغمه های معنوی است! مقام معظم رهبری Sahifeh Sajjadieh در اینستاگرام https://www.instagram.com/sahife2/ ادمین کانال @yas2463
مشاهده در ایتا
دانلود
دعای دعای سیدالساجدین (علیه السلام ) در و : «18» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ وَفِّقْنَا فِي يَوْمِنَا هَذَا وَ لَيْلَتِنَا هَذِهِ وَ فِي جَمِيعِ أَيَّامِنَا 1. لِاسْتِعْمَالِ الْخَيْرِ 2. وَ هِجْرَانِ الشَّرِّ 3. وَ شُكْرِ النِّعَمِ 4. وَ اتِّبَاعِ السُّنَنِ 5. وَ مُجَانَبَةِ الْبِدَعِ 6. وَ الْأَمْرِ بِالْمَعْرُوفِ 7. وَ النَّهْيِ عَنِ الْمُنْكَرِ 8. وَ حِيَاطَةِ الْإِسْلَامِ 9. وَ انْتِقَاصِ الْبَاطِلِ 10. وَ إِذْلَالِهِ وَ نُصْرَةِ الْحَقِّ وَ إِعْزَازِهِ 11. وَ إِرْشَادِ الضَّالِّ 12. وَ مُعَاوَنَةِ الضَّعِيفِ 13. وَ إِدْرَاكِ اللَّهِيفِ خدايا! بر محمّد و آلش درود فرست، و ما را در اين روز و شبمان، و در تمام اياممان براى اين امور موفّق بدار: 1. به كارگيرى خير، 2. و دورى از شر، 3. و شكر نعمت‏ها 4. و پيروى از روش‏هاى نيك، 5. و دورى از بدعت‏ها، 6. و امر به معروف، 7. و نهى از منكر، 8. و پاسدارى از اسلام 9. و كم كردن و خوار ساختن‏باطل، 10. و يارى و گرامى داشت حق، 11. و راهنمايى گمراه، 12. و كمك كردن به ناتوان، 13. و پناه دادن به درمانده و گرفتار. 👈 براى هر كدام از سيزده موردى كه امام سجّاد عليه السلام در ضمن دعا بيان كرده‏اند توضيحى مختصر بيان مى‏شود. 🙏کانال انس با 🆔 @sahife2
قسمت 4 4- پيروى از سنت‏ وَ اتِّبَاعِ السُّنَنِ قسمت 1 🔴 مقصود از سنت، هر روش نيك و پسنديده‏اى كه پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله و ائمه اطهار عليهم السلام به آن عمل كرده‏اند و مسلمانان هم از آن الگو مى‏گيرند كه سيره عملى آنان مى‏شود. در حقيقت پيروى از شيوه عملى پيامبر صلى الله عليه و آله در شرعيّات و مستحبات است كه هر مسلمانى پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله را در آن امور نمونه عملى خود قرار مى‏دهد. خداوند در سوره احزاب اين نمونه را با ويژگى‏هايش به ما معرفى مى‏فرمايد: لَّقَدْ كَانَ لَكُمْ فِى رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لّمَن كَانَ يَرْجُواْ اللَّهَ وَ الْيَوْمَ الْآخِرَ وَ ذَكَرَ اللَّهَ كَثِيرًا يقيناً براى شما در [روش و رفتار] پيامبر خدا الگوى نيكويى است براى كسى كه همواره به خدا و روز قيامت اميد دارد؛ و خدا را بسيار ياد مى‏كند. بهترين الگو براى شما نه تنها در ميدان جنگ كه در تمام زندگى، وجود پيامبر صلى الله عليه و آله است روحيات عالى معنوى و اخلاقى و عمل به دستورهاى خداوند در رسالت، از او مردى مقتدر و جذّاب ساخته بود. اسوه، به معنى حالتى است كه انسان به هنگام پيروى از ديگران به خود مى‏گيرد. و به ديگرى اقتدا و همراهى مى‏كند. و ياران و مسلمانان هم دوره ايشان در همه مراحل زندگى حتى در جنگ‏ها همگام با حضرت وظايف دينى را مى‏آموختند تا جائى كه مولاى متقيان اميرمؤمنان على عليه السلام در نهج البلاغه مى‏فرمايد: وقتى تنور معركه سرخ مى‏شد، خود را به رسول اللّه صلى الله عليه و آله حفظ مى‏كرديم، پس هيچكدام از ما به دشمن نزديك‏تر از پيامبر صلى الله عليه و آله نبود. «1» معناى آن اين است كه وقتى ترس از دشمن زياد مى‏شد و جنگ به نهايت سختى مى‏رسيد، مسلمانان به جانبى كه شخص رسول اللّه صلى الله عليه و آله در جنگ بود پناهنده مى‏شدند و خداوند به بركت آن حضرت پيروزى را بر آنان نازل مى‏كرد و به خاطر او از آنچه بيم داشتند ايمنى مى‏يافتند. و اين پيروى برگرفته از سنت الهى و سنت پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله است كه همه ما را به آن دعوت كرده‏اند. امام على عليه السلام برترين وسيله‏اى كه متوسّلان مى‏توانند با آن به سوى خداوند تقرب جويند ايمان به خدا و پيامبر صلى الله عليه و آله مى‏داند و مى‏فرمايد: وَ اقْتَدُوا بِهَدْىِ نَبِيِّكُمْ فَإِنَّهُ أَفْضَلُ الْهَدْىِ وَ اسْتَنُّوا بِسُنَّتِهِ فَانَّها أَهْدَى السُّنَنِ. به روش پيامبرتان اقتدا كنيد كه آن برترين روش و به سنت او رفتار كه آن رهنماترين سنت‏هاست. و رسول اللّه صلى الله عليه و آله هم به نيكى راهنمايى فرموده است كه: لا قَوْلَ إِلَّا بِعَمَلٍ، وَ لا قَوْلَ وَ لا عَمَلَ إِلَّا بِنِيَّةٍ، وَ لا قَوْلَ وَ لا عَمَلَ وَ لَانِيَّةَ إِلَّا بِإِصابَةِ السُّنَّةِ. هيچ گفتارى جز با كردار ارزش ندارد و هيچ گفتار و كردارى جز با نيّت و هيچ گفتار و كردار و نيتى ارزشمند نيست مگر با سنت منطبق باشد. به هر حال معيار قرار دادن سنت در اعمال، ملاك قبولى و ارزشمندى آنها مى‏شود. 👈 ادامه دارد ... تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏ 5 ، ص: 105 👌 دعای ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
قسمت 4 4- پيروى از سنت‏ قسمت 2 🔴 حضرت سجّاد عليه السلام به اين نكته اشاره فرمود: إِنَّ أَفْضَلَ الأعْمالِ عِنْدَ اللَّهِ ما عُمِلَ بِالسُّنَّةِ وَ انْ قَلَّ. برترين كارها نزد خداوند، آن است كه بر طبق سنت عمل شود گرچه اندك باشد. امّا گاهى عدّه‏اى دانشمند نماى حسود با ساختن روش‏هاى نو يا وارد كردن امور غيرشرعى در دين كه در زمان پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله نبوده است به صورت علنى با پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله مخالفت كرده‏اند؛ زيرا هر آنچه با كتاب خدا و سنت و اجماع بزرگان مخالف باشد بدعت و گمراهى است. و بدعت‏گذار در جايگاه بدى قرار مى‏گيرد. رسول اللّه صلى الله عليه و آله به چنين افرادى هشدار داده و مى‏فرمايد: «هان! هر عبادتى را جوش و خروشى است كه سرانجام فروكش مى‏كند. پس، هر كسى خروش عبادتش به سنت آرام گيرد هدايت شده است. و هر كه با سنت من مخالفت كند گمراه شده است و عملش بر باد رفته است.» «1» امام صادق عليه السلام در نامه‏اى به يارانش اين انحراف در دين را با بيانى شيوا تذكّر مى‏فرمايد: بر شما باد آثار پيغمبر خداو سنت و روش آن حضرت و آثار ائمه هدايت عليهم السلام از خاندان پيغمبر، پس از او و سنت آنان؛ چون هر كه به چنين روشى ملتزم بود به راه هدايت رفته و هر كه اين را رها ساخت و از آن روى گرداند گمراه شد؛ زيرا آنان تنها كسانى هستند كه خداوند به پيروى از آنها امر فرموده است. به يقين پدرمان پيغمبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود: مداومت بر عمل در راه آثار و سنّت‏ها، گرچه اندك باشد، مورد رضاى پروردگار است و نزد خداوند سودمندتر است از كوشش در اعمال بى‏پايه كه ساخته و پرداخته هواست. آگاه باشيد كه پيروى از هواهاى نفسانى و بدعت‏ها بدون اين كه از سوى خدا در آن هدايتى رسيده باشد؛ گمراهى است. و هر گمراهى بدعت و هر بدعت سرانجامش دوزخ خواهد بود 👈 ادامه دارد ... تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏ 5 ، ص: 105 👌 دعای ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
🌹 یک زیبا از مرحوم فیض کاشانی در از زبان امام حسین علیه السلام : 👈🎥 انا الحسین بن علی ( ) .... 👌بندهٔ او من و او خدای منست من برای وی و او برای منست مقصد اصلی ندای کنم سایر خلق چون صدای منست هادی این رهم صلا بزنید هر کرا پیرو هدای منست میروم بر براق عشق سوار قبهٔ آسمان درای منست پیشوا و امام قافله ام همهٔ خلق در قفای منست آفتاب سپهر امر منم خلق را نور از ضیای منست فلک از های و هوی من در رقص در ملک نیز های های منست هر چه در عالم کبیر بود جمله در جبّه و ردای منست آفرینش اگر کلان ور خرد همه در سایه لوای منست زیر این قبه نیست خانهٔ من عرصهٔ لامکان سرای من است غربت افکنده است بر خاکم صدر ایوان عرش جای من است سرو پرواز لامکان دارم کره چرخ بند پای من است چون شدم گرم این سخنها گفت با من آنکس که رهنمای من است بس زین بلند پروازی این صفتهای اولیای من است ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
برنامه ی پرهیز از دنیا طلبی وَ قَالَ (علیه السلام) : يَا أَيُّهَا النَّاسُ، مَتَاعُ الدُّنْيَا حُطَامٌ مُوبِئٌ، فَتَجَنَّبُوا مَرْعَاهُ، قُلْعَتُهَا أَحْظَى مِنْ طُمَأْنِينَتِهَا وَ بُلْغَتُهَا أَزْكَى مِنْ ثَرْوَتِهَا؛ حُكِمَ عَلَى مُكْثِرٍ مِنْهَا بِالْفَاقَةِ، وَ أُعِينَ مَنْ غَنِيَ عَنْهَا بِالرَّاحَةِ؛ مَنْ رَاقَهُ زِبْرِجُهَا أَعْقَبَتْ نَاظِرَيْهِ كَمَهاً، وَ مَنِ اسْتَشْعَرَ الشَّغَفَ بِهَا مَلَأَتْ ضَمِيرَهُ أَشْجَاناً، لَهُنَّ رَقْصٌ عَلَى سُوَيْدَاءِ قَلْبِهِ هَمٌّ يَشْغَلُهُ وَ غَمٌّ يَحْزُنُهُ، كَذَلِكَ حَتَّى يُؤْخَذَ بِكَظَمِهِ، فَيُلْقَى بِالْفَضَاءِ مُنْقَطِعاً أَبْهَرَاهُ، هَيِّناً عَلَى اللَّهِ فَنَاؤُهُ وَ عَلَى الْإِخْوَانِ إِلْقَاؤُهُ؛ وَ إِنَّمَا يَنْظُرُ الْمُؤْمِنُ إِلَى الدُّنْيَا بِعَيْنِ الِاعْتِبَارِ وَ يَقْتَاتُ مِنْهَا بِبَطْنِ الِاضْطِرَارِ وَ يَسْمَعُ فِيهَا بِأُذُنِ الْمَقْتِ وَ الْإِبْغَاضِ؛ إِنْ قِيلَ أَثْرَى، قِيلَ أَكْدَى، وَ إِنْ فُرِحَ لَهُ بِالْبَقَاءِ، حُزِنَ لَهُ بِالْفَنَاءِ؛ هَذَا وَ لَمْ يَأْتِهِمْ يَوْمٌ فِيهِ يُبْلِسُونَ. حضرت علی که درود خدا بر او باد در روش برخورد با دنيا فرمودند : اى مردم، كالاى دنياى حرام چون برگ هاى خشكيده وبا خيز است، پس از چراگاه آن دورى كنيد، كه دل كندن از آن لذّت بخش تر از اطمينان داشتن به آن است، و به قدر ضرورت از دنيا برداشتن بهتر از جمع آورى سرمايه فراوان است. آن كس كه از دنيا زياد برداشت به فقر محكوم است، و آن كس كه خود را از آن بى نياز انگاشت در آسايش است، و آن كس كه زيور دنيا ديدگانش را خيره سازد دچار كور دلى گردد، و آن كس كه به دنياى حرام عشق ورزيد، درونش پر از اندوه شد، و غم و اندوه ها در خانه دلش رقصان گشت، كه از سويى سرگرمش سازند، و از سويى ديگر رهايش نمايند، تا آنجا كه گلويش را گرفته در گوشه اى بميرد، رگ هاى حيات او قطع شده، و نابود ساختن او بر خدا آسان، و به گور انداختن او به دست دوستان است. امّا مؤمن با چشم عبرت به دنيا مى نگرد، و از دنيا به اندازه ضرورت برمى دارد، و سخن دنيا را از روى دشمنى مى شنود، چرا كه تا گويند سرمايه دار شد، گويند تهيدست گرديد، و تا در زندگى شاد مى شوند، با فرا رسيدن مرگ غمگين مى گردند، و اين اندوه چيزى نيست كه روز پريشانى و نوميدى هنوز نيامده است. 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2
◀️ سرنوشت دنياپرستان ( ): قسمت 1 ⏺ امام(عليه السلام) در اين كلام نورانى در دو بخش كه هركدام ديگرى را تكميل مى كند سخن مى گويد. در بخش نخست، بى ارزش بودن دنيا را با تعبيرات قاطع و كوبنده بيان كرده و داد سخن را در اين قسمت داده و براى دنيا به هفت عيب بزرگ اشاره مى كند. نخست مى فرمايد: «اى مردم! متاع دنيا همچون گياهان خشكيده وباخيز است بنابراين از چنين چراگاهى دورى كنيد»; (يَا أَيُّهَا النَّاسُ، مَتَاعُ الدُّنْيَا حُطَامٌ مُوبِىءٌ فَتَجَنَّبُوا مَرْعَاهُ!). چه تعبير جالب و گويايى! زيرا «حطام» در اصل از ماده «حطم» (بر وزن ختم) به معناى شكستن و خرد كردن چيزى گرفته شده است و غالباً به شكستن اشياء خشك مانند ساقه هاى خشك گياهان اطلاق مى شود و به همين دليل گاهى به كاه، «حطام» اطلاق مى گردد. امام(عليه السلام) متاع دنيا را در اين جا تشبيه به همان گياهان خشكيده و خردشده اى كه آذوقه حيوانات است نموده اما گياهى كه با ميكروب وبا آغشته شده و حتى سبب مرگ حيوان مى شود، و به دنبال آن هشدار مى دهد كه از اين چراگاه بى ارزش خطرناك دورى كنيد. اين سخن در واقع برگرفته از تعبيرات قرآن مجيد است آن جا كه درباره زندگى دنيا مى فرمايد: «(اعْلَمُوا أَنَّمَا الْحَياةُ الدُّنْيا لَعِبٌ وَلَهْوٌ وَزينَةٌ وَ تَفاخُرٌ بَينَكُمْ وَتَكاثُرٌ فِى الاَْمْوالِ وَالاَْوْلادِ كَمَثَلِ غَيث أَعْجَبَ الْكُفَّارَ نَباتُهُ ثُمَّ يهيجُ فَتَراهُ مُصْفَرًّا ثُمَّ يكُونُ حُطاماً); بدانيد زندگى دنيا تنها بازى و سرگرمى و تجمّل پرستى و فخرفروشى در ميان شما و افزون طلبى در اموال و فرزندان است، همانند بارانى كه محصولش كشاورزان را در شگفتى فرو مى برد، سپس خشك مى شود به گونه اى كه آن را زردرنگ مى بينى; سپس تبديل به كاه مى شود!». ولى امام(عليه السلام) تصريح مى فرمايد كه اين گياه خشكيده خرد شده كم ارزش، آلوده به وبا نيز مى باشد كه آن را مبدل به شىء خطرناكى مى كند. 👈 ادامه دارد ..... 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2
◀️ سرنوشت دنياپرستان ( ): قسمت 2 ⏺ سپس در ادامه اين سخن به دو عيب ديگر از عيوب دنيا اشاره كرده، مى فرمايد: «دل كندن از آن لذت بخش تر است از دل بستن و اعتماد به آن و استفاده از آن به مقدار نياز بهتر است از جمع كردن و انباشتن ثروت آن»; (قُلْعَتُهَا أَحْظَى مِنْ طُمَأْنِينَتِهَا، وَ بُلْغَتُهَا أَزْكَى مِنْ ثَرْوَتِهَا). امام(عليه السلام) در اين دو ويژگى، راه استفاده از مواهب دنيا را نشان مى دهد. نخست اين كه انسان دل به آن نبندد و به آن اعتماد نكند و ديگر اين كه به مقدار نياز و حاجت از آن بهره گيرد و درپى ثروت اندوزى و جمع كردن مال از طريق حرام و حلال نباشد. بديهى است كسى كه دل به دنيا نبندد اكثر نگرانى هاى او برطرف مى شود زيرا دلبستگى به دنيا توأم با نگرانى هاى فراوانى به دليل حفظ يا از دست رفتن آن و حسد حسودان و كينه توزى دشمنان است. به گفته حافظ: حافظا ترك جهان گفتن طريق خوش دلى است تا نپندارى كه احوال جهان داران خوش است «قُلعَة» به معناى كوچ كردن و دل كندن است و از مادّه «قَلع» (بر وزن نفع) گرفته شده است. «بُلغَة» به معناى زاد و توشه اى است كه انسان با آن به مقصد مى رسد و به تعبير ديگر به معناى مقدار نياز و حاجت است. 👈 ادامه دارد ..... 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2