eitaa logo
انس با صحیفه سجادیه
4.9هزار دنبال‌کننده
16.7هزار عکس
2.5هزار ویدیو
1.6هزار فایل
من به شما عزیزان توصیه میکنم با صحیفه سجادیه انس بگیرید! کتاب بسیار عظیمی است! پراز نغمه های معنوی است! مقام معظم رهبری Sahifeh Sajjadieh در اینستاگرام https://www.instagram.com/sahife2/ ادمین کانال @yas2463
مشاهده در ایتا
دانلود
دعای سیدالساجدین(ع) در طلب عفو و رحمت: 🔹فأَمَّا أَنْتَ - يَا إِلَهِى - فَأَهْلٌ أَنْ لا يَغْتَرَّ بِكَ الصِّدِّيقُونَ، وَ لا يَيْأَسَ مِنْكَ الْمُجْرِمُونَ، لِأَنَّكَ الرَّبُّ الْعَظِيمُ الَّذِى لا يَمْنَعُ أَحَدا فَضْلَهُ، وَ لا يَسْتَقْصِى مِنْ أَحَدٍ حَقَّهُ🔹 🔸اما تو اى پروردگار من! سزاوارى كه نيكان به تو مغرور نشوند، و گناهكاران نااميد نگردند، چون تو خداى بزرگى كه فضل خود را از هيچ كس ‍ دريغ ندارى، و حق خودبر کسی سخت نمی گیری🔸 🔗کانال انس با 🆔 @sahife2
دعای سیدالساجدین (علیه السلام) در طلب و : 🔹فأَمَّا أَنْتَ - يَا إِلَهِى - فَأَهْلٌ أَنْ لا يَغْتَرَّ بِكَ الصِّدِّيقُونَ، وَ لا يَيْأَسَ مِنْكَ الْمُجْرِمُونَ، لِأَنَّكَ الرَّبُّ الْعَظِيمُ الَّذِى لا يَمْنَعُ أَحَدا فَضْلَهُ، وَ لا يَسْتَقْصِى مِنْ أَحَدٍ حَقَّهُ🔹 🔸اما تو اى پروردگار من! سزاوارى كه نيكان به تو مغرور نشوند، و گناهكاران نااميد نگردند، چون تو خداى بزرگى كه فضل خود را از هيچ كس ‍ دريغ ندارى، و حق خودبر کسی سخت نمی گیری🔸 🔗کانال انس با 🆔 @sahife2
✳️ 1 قسمت اول 🔴 غرور از صفات رذيله نفس است كه سرچشمه بسيارى از آفت‏ها و شرارت‏هاست. در لغت ريشه غُرُور از كلمه غَرَّ به معناى شكاف زمين و جوى باريك و تيزى شمشير و چين و چروك لباس است؛ امّا در اصطلاح به نيرنگ و فريب بيهوده و پوچ‏ گفته مى‏شود كه با خودپسندى و خودبينى همراه است. در حقيقت امرى براى فريفتن و گول زدن با اميدوارى بيهوده در جريان باشد كه داراى ابزار و زمينه‏هاى فريبنده است. صاحب مفردات الفاظ القرآن در اين باره مى‏نويسد: فَالغَرُورُ: كُلُّ ما يَغُرُّ الْإِنْسانَ مِنْ مالٍ وَ جاهٍ وَ شَهْوَةٍ وَ شَيْطانٍ وَ قَدْ فُسِّرَ بِالشَّيطانِ إِذْ هُوَ أَخْبَثُ الغارِّينَ وَ بِالدُّنْيا لِما قِيلَ: الدُّنْيا تَغُرُّ وَ تَضُرُّ وَ تَمُرُّ. پس غرور؛ هر چه كه انسان را مى‏فريبد از مال و مقام و خواهش و شيطان و گاهى به اهريمن رانده شده تعبير شده كه او پليدترين فريبندگان است و گاهى به دنيا؛ زيرا گفته شده كه دنيا مى‏فريبد و زيان مى‏رساند و مى‏گذرد. حضرت على عليه السلام در اين باره مى‏فرمايد: جِماعُ الْغُرُورِ فِى الإِسْتِنامَةِ إِلى‏ الْعَدُوِّ. اعتماد كردن به دشمن، جامع فريب است. و نيز فرمود: كَفَىَ بِالْمَرْءِ غُرُوراً أَنْ يَثِقَ بِكُلِّ ما تُسَوِّلُ لَهُ نَفْسُهُ. در فريب خوردگى آدمى همين بس كه به هر آنچه نفس در نظرش بيارايد اعتماد كند. و در گفتارى ديگر فرمود: سُكْرُ الْغَفْلَةِ وَ الْغُرُورِ أَبْعَدُ إِفاقَةً مِنْ سُكْرِ الْخُمُورِ. مستى غفلت و فريب ديرتر از مستى شراب‏ها به بهبودى و تندرستى مى‏انجامد. و نيز فرمود: لايُلْفَى الْعاقِلُ مَغْرُورَاً. خردمند، فريب خورده و بالنده به خويش، يافت نشود. امام زين العابدين عليه السلام در سفارش‏هاى گهربار خويش مى‏فرمايد: رُبَّ مَغْرُورٍ مَفْتُونٍ يُصْبِحُ لاهِياً ضاحِكاً يَأْكُلُ وَ يَشْرَبُ وَ هُوَ لايَدْرِى لَعَلَّهُ قَدْ سَبَقتْ لَهُ مِنَ اللَّهِ سَخَطَةٌ يَصْلَى بِها نارَ جَهَنَّمَ. اى بسا شخص غافل فريفته‏اى كه روز خود را به هوسرانى و خنده و خوردن و آشاميدن مى‏گذارند، بى‏خبر از آن كه شايد خشمى از خداوند او را فراگرفته باشد كه بدان در آتش دوزخ افكنده شود. امام صادق عليه السلام مى‏فرمايد: مَنْ وَثِقَ بِثَلاثَةٍ كانَ مَغْرُوراً: مَنْ صَدَّقَ بِما لايَكُونُ وَ رَكِنَ إِلى‏ مَنْ لايَثِقُ بِهِ وَ طَمَعَ فيما لايَمْلِكُ. هر كسى به سه چيز اعتماد كند، فريب خورده است: كسى كه آنچه را شدنى نيست، باور كند و به كسى كه بدو اعتماد ندارد، تكيه‏ كند و در آنچه مالك آن نيست، چشم طمع بندد. 👈 ادامه دارد ... 🔗کانال انس با 🆔 @sahife2
✳️ 2 قسمت 2 🔴 غزالى در حقيقت نكوهش غرور مى‏نويسد: «هر چه درباره ارزش دانش و معرفت و نكوهش جهل و نادانى گفته شده دليل بر نكوهيدگى غرور مى‏شود؛ زيرا غرور يكى از انواع جهل است؛ چون جهل عبارت از اين است كه انسان به چيزى برخلاف آنچه در عالم واقع هست باور داشته باشد. و غرور نيز همان جهل است. ولى هر جهلى غرور نيست، بلكه غرور مستلزم وجود دو چيز است: يكى آنچه انسان فريفته آن مى‏شود و ديگر عامل فريبنده است. بنابراين، اگر مجهول مورد اعتقاد ما، چيزى باشد كه با هوس و خواهش نفس سازگار باشد و عامل جهل هم يك شبهه و خيال نادرست باشد و ما گمان كنيم كه آن دليل است. حال آن كه در عالم واقع چنين نباشد، جهل برگرفته از اين امر، غرور نام دارد. پس غرور، عبارت است از اعتماد و تكيه كردن نفس به آنچه مطابق هوا و هوس باشد و طبيعت آدمى به خاطر شبهه افكنى و فريب شيطان به آن گرايش يابد. با توجه به اين برداشت، كسى كه بر اثر يك شبهه نادرست، معتقد باشد كه در دنيا يا در آخرت از خير و خوبى برخوردار است. چنين كسى مغرور و فريب خورده است. بيشتر مردم خيال مى‏كنند كه آدمهاى خوبى هستند، در صورتى كه در اين پندار خويش دچار خطا هستند. پس بيشتر مردم مغرور و فريب خورده‏اند؛ گرچه كه انواع غرور آنها متفاوت است و درجاتشان در اين مورد فرق مى‏كند و غرور و فريب خوردگى بعضى روشنتر و شديدتر از ديگران مى‏باشد.» صاحب كتاب معراج السعادة، اهل غرور و غفلت را به چند گروه دسته‏بندى نموده است، كه در اينجا به چكيده‏اى از آنها اشاره مى‏شود: «1- گروه كفّار و صاحبان مذاهب فاسد كه شيطان آنان را به غفلت و تكبّر انداخته و با شبهات بى‏پايه آنها از راه حق بيرون كرده است. و آنان خود را حق‏دار مى‏پندارند. 2- گروه فساق و معصيت‏كاران كه برخى از آنان گمان مى‏كنند دنيا نقد و آخرت نسيه است با فرورفتن در شهوات و لذّت‏هاى دنيايى نفس و جان خويش را دچار مرض روحى مى‏كنند. برخى از آنان گمان مى‏كنند لذّت‏هاى دنيايى امرى يقينى است ولى لذّت‏هاى آخرتى احتمالى و حدسى است و انسان عاقل امر يقينى را به اميد امر احتمالى رها نمى‏كند. اينان در حقيقت مسأله معاد را انكار مى‏كنند و از زمره كفّار محسوب مى‏شوند و خداوند درباره آنان مى‏فرمايد: الَّذِينَ اتَّخَذُواْ دِينَهُمْ لَهْوًا وَلَعِبًا وَغَرَّتْهُمُ الْحَيَوةُ الدُّنْيَا فَالْيَوْمَ نَنسَيهُمْ كَمَا نَسُواْ لِقَآءَ يَوْمِهِمْ هذَا وَمَا كَانُواْ بَايتِنَا يَجْحَدُونَ آنان كه دينشان را سرگرمى و بازى گرفتند و زندگى دنيا آنان را فريفت، پس ما امروز از ياد مى‏بريمشان، همان گونه كه آنان ديدار امروزشان را از ياد بردند وهمواره آيات ما را انكار مى‏كردند. برخى از آنان مغرور به الطاف بى‏نهايت الهى شده، چون كه خداوند فرموده است: وَ غَرَّتْكُمُ الْأَمَانِىُّ حَتَّى‏ جَآءَ أَمْرُ اللَّهِ وَ غَرَّكُم بِاللَّهِ الْغَرُورُ و آرزوها [ى دور و دراز و بى پايه،] شما را فريفت، تا فرمان خدا [به نابودى شما] در رسيد و [شيطان‏] فريبنده، شما را فريب داد. دنيا به آنان روى كرده و از نعمت‏هاى زيادى بهره‏مند شده‏اند و بسيارى از مؤمنان فقير و دردمند را مى‏بينند و مى‏گويند: خداوند به ما لطف و مرحمتى كرده و لطف او به ما بيشتر بوده، پس در آخرت هم ما با احسان و مرتبه برترى برخوردار هستيم اما خيالى باطل است؛ زيرا زيادى مال و فرزند و فراوانى نعمت دنيايى و رفاه مادى دليل بر بزرگى مقام و برترى شخصيتى نيست، بلكه دامى بر شيطان و آزمودن ظرفيّت آنهاست. خداوند منّان درباره آنان مى‏فرمايد: وَلَا يَحْسَبَنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ أَنَّمَا نُمْلِى لَهُمْ خَيْرٌ لِاَنفُسِهِمْ إِنَّمَا نُمْلِى لَهُمْ لِيَزْدَادُواْ إِثْمًا وَلَهُمْ عَذَابٌ مُّهِينٌ و كسانى كه كافر شدند، گمان نكنند مهلتى كه به آنان مى‏دهيم به سودشان خواهد بود، جز اين نيست كه مهلتشان مى‏دهيم تا بر گناه خود بيفزايند، و براى آنان عذابى خوار كننده است. أَيَحْسَبُونَ أَنَّمَا نُمِدُّهُم بِهِ‏مِن مَّالٍ وَ بَنِينَ* نُسَارِعُ لَهُمْ فِى الْخَيْرَ تِ بَل لَّا يَشْعُرُونَ آيا گمان مى‏كنند افزونى و گسترشى كه به سبب مال و اولاد به آنان مى‏دهيم، * در حقيقت مى‏خواهيم در عطا كردن خيرات به آنان شتاب ورزيم؟ [چنين نيست‏] بلكه [آنان‏] درك نمى‏كنند [كه ما مى‏خواهيم با افزونى مال و اولاد، در تفرقه، طغيان، گمراهى و تيره‏بختى بيشترى فرو روند.] 👈 ادامه دارد ... 🔗کانال انس با 🆔 @sahife2
✳️ 3 قسمت 3 🔴 به هر حال خداوند همه درهاى آسمان را بر روى آنان باز مى‏كند و آنها شاد و سرگرم به دنيا مى‏شوند و ناگهان بى‏خبر با بلا و كيفرها حالشان گرفته مى‏شود. برخى از آنان را شيطان با اميد به رحمت خداوند فريب داده است؛ با اينكه مى‏گويند خدا ارحم الراحمين است؛ گناه عاصيان در ساحل درياى رحمت او جايى ندارد و نااميدى از كرم را ناپسند و اميد به رحمت حق را نيكو مى‏دانند و شيطان هم آنان را با اين پندار سطحى و خيالى فريفته و به ستم عصيان وادار مى‏سازد. خداوند هم در برابر كردار پوشالى آنان كه به دروغ ادّعاى طلب رحمت و غفران الهى را مى‏كنند، مى‏فرمايد: كُلُّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ رَهِينَةٌ* إِلَّآ أَصْحبَ الْيَمِينِ هر كسى در گرو دست‏آورده‏هاى خويش است،* مگر سعادتمندان. زيرا اعتماد مغرورانه به رحمت و گذشت حق با اعمال ناشايسته و ضدّ اخلاق ناسازگار است، برخى از آنان با فريب شيطان، بعضى از اعمال نامشروع را عبادت پنداشته‏اند و انتظار آمرزش دارند بلكه خود را آمرزيده مى‏پندارند، مانند ستمگرانى كه با ستم و زور مالى را از مردم مى‏گيرند و به فقيران و مساجد كمك كرده و يا وقف مى‏كنند. برخى از آنان گناهان زيادى مرتكب مى‏شوند و اطاعت بسيارى را از دست مى‏دهند وليكن همه را فراموش مى‏كنند و يك طاعت ويژه را نگه داشته و با آن بر خدا منّت مى‏گذارند و خود را آمرزيده مطلق مى‏دانند، مانند اينكه مسجدى يا پلى‏ مى‏سازد و يا حج مى‏رود و مهمانى مفصّل برپا مى‏كند، ولى در اداى حقوق خداوند كوتاهى مى‏كند. 3- گروه دانشمندان و خردمندان كه عمر خود را صرف علوم و اختلافات فكرى و علمى مى‏كنند، ولى عقايد حقه را مطرح نمى‏كنند، از بيشتر دانش‏ها آگاهند ولى در معرفت خدا گمراهند، آنان با طرح شبهات و پندارهاى ساختگى با اعتقادات مردم بازى مى‏كنند با اين خيال فاسد مغرور و از علوم دينى كه سرچشمه سعادت دنيوى و اخروى است، بازمانده و در تهذيب اخلاق و اصلاح نفس نمى‏كوشند و در برابر هجمه‏هاى فراگير به دين و بدعت‏ها سكوت اختيار مى‏كنند و در نظام‏هاى شيطانى و دولت‏هاى كفر جانب حق را نمى‏گيرند. پس به دانسته‏هاى خود مغرورانه مى‏نگرند. 4- گروه خطيبان و واعظان كه از احوال نفس و صفات آن از خوف و رجا و توكّل و رضا و صبر و شكر و ... سخن مى‏رانند و انتظار تحوّل درونى از عموم مردم دارند، در حالى كه خود از صفات ظاهرى پيشرفتى ندارند. چه بسا مطالبى خلاف واقع و قصّه‏هاى ساختگى براى خوشايند دل مردم مى‏بافند، ولى بدون شكّ اينان از شياطين انس هستند و خود گمراهند و ديگران را هم گمراه مى‏كنند. 👈 ادامه دارد ... 🔗کانال انس با 🆔 @sahife2
✳️ 4 قسمت 4 🔴 5- گروه اهل عبادت و رياضت كه در مواظبت بر اجراى عبادت و مستحبّات و طهارت بسيار دقّت و وسواس به خرج مى‏دهند تا نظر پروردگار را به دست آورند اما چون پاى مال و شكم كه به ميان مى‏آيد به هر دليلى آن را حلال و مباح نشان مى‏دهند، گاهى در لباس و خوراك و مسكن به اندك چيزى قناعت مى‏كنند و گمان مى‏كنند كه در زهد و دورى از دنيا به مرتبه كمال رسيده‏اند ولى دلشان از حبّ رياست و شهرت در آفاق و انفس پر شده است. اينان به گستردگى عمل‏هاى عبادى مغرور مى‏شوند و از مسائل پيرامون و آثار بر جا مانده، غافل مى‏شوند. 6- گروه اهل تصوّف و درويشان كه با رفتار و كردار زاهدانه، به درويشى و گدايى‏ در بين مردم مى‏پردازند و با قيافه‏هاى عجيب و غريب و اذكار و اوراد و ابزار و آلات مخصوصى به جذب و دوستى با خلق، روزگار مى‏گذارنند. اينان مى‏پندارند كه با اين حركات تارك دنيا و درويش مى‏شوند و به درجات اهل توحيد وعرفان ترقّى مى‏كنند و داخل صف زاهدان و دوستان خدا مى‏گردند و گاهى عبادت و مناجات را كنار مى‏گذارند و مى‏گويند: نفس ما به تكامل رسيده است و ديگران محتاج طاعتند. و مرتبه خود را از پيامبران و اولياى الهى بالاتر مى‏برند و صاحب مرام و مذهب جديد و مدعى الوهيّت و نبوّت و امامت و كشف و شهود و عرفان نو و ... مى‏گردند. حكايت اين طائفه بسى اندوهناك است. اين گروه در نزد خدا و ارباب يقين و بصيرت از احمقان و جاهلانند و از آنچه به غرور ادّعا مى‏كنند، از حق دورتر مى‏گردند. 7- گروه حاكمان و سلاطين كه داراى حكم و دستورند و مدّعى عدالت و داورى به حق در ميان مردمند و در حكومت و سلوك اجتماعى خود را داراى مقام و منصب خدمتگزارى و نيكنامى مى‏پندارند و از مردم توقّع مدح و ستايش و عدالت منشى و دادگرى دارند ولى در عمل با رشوه‏گيرى و چاپلوسى همفكران و تضييع حق مردم با سلطه شيطانى خود كسب قدرت مى‏كنند. اينان خودخواهانه فريفته قدرت و مقام پوشالى و اهريمنى شده‏اند و آخرت خويش را نابود ساخته‏اند. 8- گروه ثروتمندان و مال داران كه به واسطه مال و ثروت مادّى ديده حقيقت و بصيرت آنان پوشيده مانده و كثافت‏هاى دنيوى در نظرشان اهميّت دارد. اين دسته مكنت مالى را نتيجه تقرّب به خدا مى‏دانند و خود را بر فقرا ترجيح مى‏دهند. مال را مايه مباهات و افتخار مى‏دانند و فقر و تنگدستى را عامل بدبختى مى‏پندارند؛ پس غرور، آنان را از مرتبه و منزلت در نزد خداوند پايين آورده و در زمره ابلهان و كافران‏ 🔗کانال انس با 🆔 @sahife2
✳️ تکنیک 11 در 2 !!! 🔴 به نظر من این دوگانه‌ها[در مواجهه با حوادث] از سؤالات [مهم] است؛ ما از خودمان باید سؤال کنیم که در این دوگانه‌ها چه جوری باید عمل کنیم. ... در برخورد با حوادث مثبت این جوری باید برخورد کرد: دچار نشدن، و از خدا دانستن که این اغترار به نفْس و اغترار [نسبت] به خدا که انسان غرّه بشود، [درست نیست]؛ « فَأَهْلٌ أَنْ لا یَغتَرَّ بِکَ الصِّدّیقون » ( ) در دعای صحیفه‌ی سجّادیّه [آمده] که صدّیقون هم نبایستی اغترار پیدا کنند به تو که بگویند «ما که دیگر با خدا وضعمان روشن است و ...»؛ نخیر، خدای متعال با صدّیقون هم رو دربایستی ندارد؛ [اگر] یک وقت خطائی بکنند، ضربه را خواهند خورد. ... 👤 (1397/12/23 ) 👈چگونگی مواجهه با چالش‌ها و اتفاقات مثبت در بیانات - تبیین یازده دوگانه : 1️⃣ مواجهه‌ی فعّال، مواجهه‌ی انفعالی. 2️⃣ مواجهه‌ی ابتکاری یا مواجهه‌ی عکس‌العملی 3️⃣ مواجهه‌ی مأیوسانه یا امیدوارانه 4️⃣ دوگانه‌ی ترس و دلیری 5️⃣ مواجهه با حزم و تدبیر باشد یا با سهل‌اندیشی و سهل‌انگاری 6️⃣ نگاه به حوادث، [به صورت] تهدید و فرصت توأماً 7️⃣ شناخت واقعیّتهای میدان و نشناختن واقعیّتهای میدان 8️⃣ دوگانه‌ی بُروز احساسات 9️⃣ رعایت ضوابط و حدود شرعی و عدم رعایت اینها 🔟 بهره‌ گیری از تجربه‌ ها یا دو بار از یک سوراخ گزیده نشدن 1️⃣1️⃣ در مواجهه‌ی با حوادث دائم به خودمان بپریم ، من شما را مقصّر بدانم، شما من را مقصّر بدانید 👇 🔈https://farsi.khamenei.ir/video-content?id=42023 🆔 @sahife2
✳️ در پیروزیها باید تسبیح خدا و استغفار کرد *️⃣به نظر من این دوگانه‌ها[در مواجهه با حوادث] سؤالات [مهم] است؛ ما از خودمان باید سؤال کنیم که در این دوگانه‌ها چه جوری باید عمل کنیم. البتّه پاسخ‌ دادنِ زبانی به اینها آسان است امّا پاسخ‌ دادن عملی و ملتزم شدن، به این آسانی نیست. به نظر من پاسخ اینها در منابع اسلامی ما روشن است. [مثلاً] در مواجهه‌ی با پیروزی‌ها قرآن به ما درس میدهد: اِذا جاءَ نَصرُ اللهِ وَ الفَتحُ، وَ رَاَیتَ النّاسَ یَدخُلونَ فی دینِ اللهِ اَفواجًا، فَسَبِّح بِحَمدِ رَبِّکَ وَ استَغفِرهُ اِنَّه کانَ تَوّابًا؛ نمیگوید خوشحالی کن، مثلاً برو وسط میدان شعار بده؛ فَسَبِّح بِحَمدِ رَبِّک؛ [میگوید] برو تسبیح کن؛ این مربوط به تو نیست، مربوط به خدا است؛ استغفار کن. در خلال این حرکت ممکن است یک غفلتی از تو سر زده باشد، از خدای متعال طلب مغفرت کن؛ در برخورد با حوادث مثبت این جوری باید برخورد کرد: دچار غرور نشدن، و از خدا دانستن که «وَ ما رَمَیتَ اِذ رَمَیتَ وَلکِنَّ اللهَ رَمىٰ». این اغترار به نفْس و اغترار [نسبت] به خدا که انسان غرّه بشود، [درست نیست]؛ «فَحَقُّ لَکَ اَن لا یَغتَرَّ بِکَ الصِّدّیقون»؛() در دعای صحیفه‌ی سجّادیّه [آمده] که صدّیقون هم نبایستی اغترار پیدا کنند به تو که بگویند «ما که دیگر با خدا وضعمان روشن است و ...»؛ نخیر، خدای متعال با صدّیقون هم رودربایستی ندارد؛ [اگر] یک وقت خطائی بکنند، ضربه را خواهند خورد. کاری که انجام میگیرد، کار خوبی را که انجام گرفته، از خودمان ندانیم، از خدا بدانیم. واقع قضیّه هم همین است.۱۳۹۷/۱۲/۲۳ 👤 🤲 متن کامل اینجا - صوت کامل اینجا 🏷 🆔 @sahife2
📣 در دچار نشوید و کنید! *️⃣ در مواجهه‌ی با پیروزی‌ها قرآن به ما درس میدهد: اِذا جاءَ نَصرُ اللهِ وَ الفَتحُ، وَ رَاَیتَ النّاسَ یَدخُلونَ فی دینِ اللهِ اَفواجًا، فَسَبِّح بِحَمدِ رَبِّکَ وَ استَغفِرهُ اِنَّه کانَ تَوّابًا؛ نمیگوید خوشحالی کن، مثلاً برو وسط میدان شعار بده؛ فَسَبِّح بِحَمدِ رَبِّک؛ [میگوید] برو تسبیح کن؛ این مربوط به تو نیست، مربوط به خدا است؛ استغفار کن.....در برخورد با حوادث مثبت این جوری باید برخورد کرد: دچار غرور نشدن، و از خدا دانستن که «وَ ما رَمَیتَ اِذ رَمَیتَ وَلکِنَّ اللهَ رَمىٰ». این اغترار به نفْس و اغترار [نسبت] به خدا که انسان غرّه بشود، [درست نیست]؛ «فَحَقُّ لَکَ اَن لا یَغتَرَّ بِکَ الصِّدّیقون»؛() در دعای صحیفه‌ی سجّادیّه [آمده] که صدّیقون هم نبایستی اغترار پیدا کنند به تو که بگویند «ما که دیگر با خدا وضعمان روشن است و ...»؛ نخیر، خدای متعال با صدّیقون هم رودربایستی ندارد؛ [اگر] یک وقت خطائی بکنند، ضربه را خواهند خورد. کاری که انجام میگیرد، کار خوبی را که انجام گرفته، از خودمان ندانیم، از خدا بدانیم. ( متن و صوت کامل اینجا ) 👤 ( ) 🏷 🆔 @sahife2