#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_4 در ذیل شرح بند 16 دعای چهارم صحیفه سجادیه معانی #نود_نه_اسم_خدا 20 🔴 54- #الفرد #فرد وجود مبارك او در ربوبيّت و خالقيّت و ذات و صفات يگانه است و كسى با حضرتش در اسما و صفت و ذات معيّت ندارد. قلب عبد بايد با مفهوم اين اسم يكى باشد و در تمام امورش يكتابين، يكتاخواه و يكتاگو گردد تا از فيوضات الهيّه و عنايات ربّانيّه بهره‏مند گردد. 🔴 55- #الفتّاح‏ #فتاح اوست آن وجود مقدّسى كه به عنايتش هر گرهى را باز مى‏كند و به هدايتش هر مشكلى را به نقطه حلّش مى‏رساند. اوست كه حكومت را از دست دشمنانش خارج و به دست با كفايت صالحان قرار مى‏دهد. إنّا فَتَحْنا لَكَ فَتْحاً مُبيناً به راستى ما براى تو پيروزى آشكارى فراهم آورديم. اوست كه از قلوب عاشقان و دل عارفان و والهان بر اثر رياضت و عبادت و تقوايشان هر حجابى را بر مى‏دارد و ابواب ملكوت رفعت و جمال كبريائيش را به روى آنان باز مى‏نمايد. مَّا يَفْتَحِ اللَّهُ لِلنَّاسِ مِن رَّحْمَةٍ فَلَا مُمْسِكَ لَهَا وَمَا يُمْسِكْ فَلَا مُرْسِلَ لَهُ مِن بَعْدِهِ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ چون خدا رحمتى براى مردم بگشايد، بازدارنده‏اى براى آن نيست، و چون بازدارد، بعد از او فرستنده‏اى برايش وجود ندارد، و او تواناى شكست‏ناپذير و حكيم است. آرى، وجود مبارك و عزيزى كه تمام كليدهاى غيب و رزق و مُلك و ملكوت به‏ دست اوست سزاوار است كه فتّاح خوانده شود. عبدى كه مظهر اين اسم است، با زبان و آبرويش و قدرت و مالش و با دانش و علمش، باز كننده راه مشكلات دنيايى و آخرتى به روى مردم است، و چه نيكو بود كه تمام عباد و بندگان براى مظهر شدن نسبت به اين حقيقت عالى مى‏كوشيدند تا مشكلى در هيچ برنامه‏اى براى كسى باقى نمى‏ماند. 🔴 56- #الفالق‏ #فالق اوست آن خدائى كه هر چيزى را آفريد و آن را براى طى كردن راه رشد و كمال شكافت. دانه و هسته را در زير خاك شكافت و از آن درخت و گياه بيرون آورد، رَحِم را شكافت و از آن موجود زنده خارج نمود، زمين را شكافت و از آن آنچه براى نظام حيات لازم بود بيرون آورد، دريا را شكافت و به دنبال آن موسى و قومش را از شرّ فرعونيان خلاص كرد و ... عبد بايد از اين مفهوم حظّ و نصيب بگيرد، به اين معنا كه هر سدّى را كه در برابر عقل و قلب و نفس خود دارد بشكافد و هر سدّى كه در برابر امور معنوى و مادّى مردم است با قدرت درايت و كفايت و علم و بصيرتش از ميان بردارد. 👈 ادامه دارد .... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏4، ص: 48 دعای #چهارم ◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_4 در ذیل شرح بند 16 دعای چهارم صحیفه سجادیه معانی #نود_نه_اسم_خدا 21 🔴 57- #القديم‏ #قدیم او بدون اوّل و آخر داشتن قديم است، دائم بوده و دائم خواهد بود. چيزى بر حضرتش پيشى نگرفته، بر تمام هستى مقدّم است، كه هر چيزى در عرصه‏گاه خلقت به اراده و خواسته و عنايت او حادث شده. اگر بر غير او وصف قديم استعمال گردد از باب مجاز است، كه حقيقت ذاتى هر وصف مثبتْ وقف حريم وجود مقدّس اوست. 🔴 58- #المَلك‏ #ملک وجود مقدّس حضرتش در ذات و صفت از هر چيزى بى‏نياز است و كلّ موجودات به درگاه خدائيش نيازمند. هيچ چيز در هيچ برنامه‏اى نمى‏تواند از او بى‏نياز باشد. ذات و صفات و وجود و بقاى هر شى‏ء به جناب او نيازمند است. وجود كلّ شى‏ء از اوست يا از چيزى كه از اوست. ما سواى او مملوك آن حضرت است چه در ذات و چه در صفات، تنها و تنها اوست كه از هر كس و از هر چيز بى‏نياز است. عبد ازلًا و ابداً فقير و محتاج اوست و در صورتى از مفهوم اين حقيقت مى‏تواند بهره داشته باشد كه قلب و نفس و غضب و شهوت و زبان و چشم و دست و پا و تمام وجودش را با كمك عقل و نبوّت و امامتْ مملوك خود كند و از تمام خطرات شيطانى و هوايى آزاد، زندگى نمايد. زمانى كه مالك اين واقعيّت‏ها شد و از سيطره تملك آنان در آمد و آن همه وى را اطاعت كردند و او سر از اطاعت آنان باز زد، در حدّ خودش به درجه مَلِكى رسيده، و چون در حدّى از مردم بى‏نياز شد و مردم بدو نيازمند گشتند به مرحله اعلا از اين حقيقت دست يافته است. انبيا كه در هدايت و رشد و كمال و به دست آوردن حيات اخرويّه از غير حضرت او بى‏نياز بودند و تمام مردم محتاج آنان، در عالى‏ترين درجه اين واقعيّت قرار داشتند و در صف بعد از آنان عالمان ربّانى هستند كه عباد به هدايت آنان محتاج و آنان از ارشاد شدن به وسيله مردم بى‏نيازند. 🔴 59- #القدّوس‏ #قدوس حضرت ربّ العزّه از هر وصفى كه حسّ و خيال و وهم و باطن و انديشه تصوّر كند پاك و منزّه است. اگر در توضيح قدّوس بگوييم منزّه از عيب و نقص است سخنى دور از ادب نسبت به آن جناب گفته‏ايم. منظور از منزّه بودن حضرتش از هر وصف، اوصاف كماليّه‏اى است كه اكثر عباد براساس فهم و درك خود به او نسبت مى‏دهند، كه به حقيقت، از اوصاف كمالى كه بندگان با عقل محدود خود نسبت به آن جناب فرض مى‏كنند پاك و منزّه است. عبد بايد براى متّصف شدنش به اين وصف، علم و ارادتش را به طور كامل پاك و منزّه كند و ظاهر و باطن خود را از آلودگى‏ها دور نمايد. علمش را از خيالات و اوهام و آنچه بهايم در فهم آنها با انسان مشترك است منزّه نمايد، محور دانش و بينش خود را امور شريفه كلّيّه الهيّه و معلومات متعلّق به حقايق ازليّه و ابديّه قرار دهد، اراده و نيّتش را از آنچه برگشت به شهوات و مَطعم و مَلبس و مناظر عادى و امور جزئيّه و لذايذ حيوانى و مادّى صرف مى‏نمايد پاك كند، اراده‏اى جز حضرت محبوب برايش نماند، غير شوق و عشق به لقاى دوست هوسى نداشته باشد، تمام ابتهاج و فرح و لذّتش خلاصه در رسيدنِ به قرب حق گردد و حتّى بهشت عنبر سرشت را از اين كه هدف نهايى و مقصد آخرش باشد از نيّتش دور نمايد، كه در ذات قلب و حقيقت دل و عمق باطن جز حضرت محبوب چيزى نماند. 👈 ادامه دارد .... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏4، ص: 50 دعای #چهارم ◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_4 در ذیل شرح بند 16 دعای چهارم صحیفه سجادیه معانی #نود_نه_اسم_خدا 22 🔴 60- #القوى‏ #قوی او بدون كمك‏گيرى و استعانت از چيزى داراى قدرت است و قدرت حضرتش قدرت تامّه و قدرت بى‏نهايت در بى‏نهايت است. عبد را بايد از اين مفهوم آن چنان نصيب باشد كه در عبادت، تحصيل علم، به دست آوردن فضايل و كمالات و خدمت به عباد حضرت حق در كمال قوّت و قدرت ديده شود. 🔴 61- #القريب‏ #قریب حضرتش اجابت كننده دعا و درخواست بندگان است، چنانكه در قرآن مجيد آمده: فَإِنِّي قَرِيبٌ أُجِيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ يقيناً من نزديكم، دعاى دعا كننده را زمانى كه مرا بخواند اجابت مى‏كنم. بين او و مخلوقاتش حجاب راه و مسافت و مفارقت وجود ندارد، او ناظر به همه چيز و عالم به كلّ شى‏ء و همراه كلّ شى‏ء است، قريب به موجودات است بدون مماسيّت، و جداى از آنهاست بدون راه و مسافت، تقرّب به حضرتش نه از جهت مكان و مسافت و طريق است، كه عبد اگر بخواهد از اين معنا حظّ و نصيب و قسمت داشته باشد بايد از جهت طاعت و حُسن عبادت و اخلاق حسنه به او تقرّب جويد. 🔴 62- #القيّوم‏ #قیوم آن جناب وجود مبارك و مقدّسى است كه تمام موجودات هستى قائم به وجود او هستند، براى اشيا وجود و دوام وجودى جز به او متصوّر نيست، كه قوام حضرت او به ذات خود و قوام كلّ شى‏ء به جناب اوست. عبد در تمام امورش به هر اندازه از غير حق بى‏نياز شود، از مفهوم اين صفت بهره گرفته و مظهر اين حقيقت شده است. 🔴 63- #القابض‏ #قابض براى لغت قابض معانى متعددى است: 1- مالكيّت، چنانكه در قرآن مجيد آمده است: وَالْأَرْضُ جَمِيعاً قَبْضَتُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ در حالى كه زمين در روز قيامت يكسره در قبضه قدرت اوست. 2- فنا كردن شى‏ء، چنانكه درباره ميّت مى‏گويند: خداوندش قبض روح كرد، و در قرآن مجيد آمده: ثُمَّ جَعَلْنَا الشَّمْسَ عَلَيْهِ دَليلًا* ثُمَّ قَبَضناهُ إلَينا قَبْضاً يَسيراً آن گاه خورشيد را براى [شناختن‏] آن سايه، راهنما [ى انسان‏ها] قرار داديم.* سپس آن را [با بلند شدن آفتاب‏] اندك اندك به سوى خود باز مى‏گيريم. 3- انداختن حجاب بر قلبى كه لياقت گيرندگى فيوضات الهيّه و معارف ملكوتيّه را از دست داده، تا جايى كه آن قلب به قلب ضيِّق حَرِج و قلب قاسيه و قلب مريض وصف شود. 👈 ادامه دارد .... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏4، ص: 52 دعای #چهارم ◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_4 در ذیل شرح بند 16 دعای چهارم صحیفه سجادیه معانی #نود_نه_اسم_خدا 23 🔴 64- #الباسط #باسط بسط دهنده ارواح در اجساد، بسط دهنده رزق مادّى به عباد، بسط دهنده روزى معنوى در قلوب و بسط دهنده معارف ملكوتيّه و آلاء و نعم معنويّه در دل عارفان و مشتاقان و والهان است. وَاللّهُ يَقْبِضُ وَيَبْسُطُ وَإلَيْهِ تُرْجَعُونَ و خداست كه [روزى را] تنگ مى‏گيرد و وسعت مى‏دهد؛ و [همه شما براى دريافت پاداش‏] به سوى او بازگردانده مى‏شويد. مفصّل دو مسأله بسط و قبض، در معارف الهيّه و به خصوص در عرفان و فلسفه مطرح است كه مشتاقان و علاقمندان مى‏توانند براى يافتن عمق اين دو حقيقت به كتب مربوطه مراجعه نمايند. عبد اگر از پرداخت وقت و نيرو و حالات و حقايق وجودى خويش، به راهزنان راه حق امساك كرد و سفره قلب و جان و سرّ و باطن و روح و نفس خود را براى گرفتن معارف حَقّه باز كرد و در امور دنيايى و آخرتى براى بندگان حضرت محبوب ايجاد گشايش نمود، از اسم قابض و باسط حظّ و نصيب برده است. 🔴 65- #قاضى_الحاجات‏ #قاضی_الحاجات او به نحو كامل و تامّ و جامع برآورنده نياز محتاجان و قضا كننده حاجتِ حاجتمندان است. عبد بايد در اين زمينه به طور كامل متخلّق به اخلاق حق باشد، كه هر كس‏ آراسته به چنين واقعيّتى گردد تمام سعادت دنيا و آخرت را نصيب خود نموده است. 🔴 66- #المجيد #مجید ذات مقدّسش شريف است، افعالش #جميل و زيباست، عطا و نوالش جزيل و بزرگ است. شرف ذات وقتى به حُسن عمل مقارن شود «مجد» است. عبد مى‏تواند از ذات محبوب كسب شرف و از حسن عمل معبود درس بگيرد و شرف نفس را با حسن عمل مقارن كند تا مظهر صفت مجيد گردد. 👈 ادامه دارد .... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏4، ص: 54 دعای #چهارم ◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_4 در ذیل شرح بند 16 دعای چهارم صحیفه سجادیه معانی #نود_نه_اسم_خدا 24 🔴 67- #المولى‏ #مولی حضرت او يارى كننده مؤمنان و سرپرست آنان در همه امور است. اللّهُ وَلِيُّ الَّذِينَ آمَنُوا يُخْرِجُهُم مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ خدا سرپرست و يار كسانى است كه ايمان آورده‏اند؛ آنان را از تاريكى‏ها [ى جهل، شرك، فسق وفجور] به سوى نورِ [ايمان، اخلاق حسنه و تقوا] بيرون مى‏برد. اوست كه متولّى نصرت مؤمنان بر كافران، و متولّى ثواب و كرامت عاشقان و عارفان، و ولىّ طفل صغير و شيخ كبير، و متولّى اصلاح ظاهر و باطن تمام موجودات هستى است. عبد بايد نسبت به نفس و قلب خود براى يافتن خير دنيا و آخرت، ولايت تربيتى پيدا كند و سرپرستى صحيح اهل بيت خود و بندگان حق را جهت آشنايى آنان با حضرت محبوب و وظايف و مسئوليّتشان براى خدا به عهده بگيرد تا از نور ولايت بى‏نهايت در بى‏نهايت حضرت ربّ بهره‏مند شود و خود و موجوديّت و هويّتش در ولايت دوست فانى گردد. 🔴 68- #المنّان‏ #منان وجود مقدّسى كه به موجودات و به خصوص به بندگان، بسيار احسان مى‏كند و در اين دنيا به خاطر چيزى كسى را از عطايش منع نمى‏نمايد. از او بخواهند يا نخواهند نعمتش را عطا مى‏كند، و احسان و عطايش بغير حساب است. عبد بايد به دنبال محبوب و مولايش به احسان بسيار به بندگان حق، به خصوص ضعيفان و فقيران و نيازمندان و محتاجان برخيزد و از اين طريق اخلاق حضرت حق را از طريق حركات صحيح خود به كار گيرد. 🔴 69- #المحيط #محیط آن وجود مقدّس به قدرت و علمش و به اراده و رحمتش، به ظاهر و باطن هستى و جسم و جان موجودات و به حقيقت و ذات همه اشيا و عناصر احاطه دارد و چيزى از حيطه نظر و عنايت و قدرت و لطف او خارج نيست. عبد بايد در يك مرحله به تمام مضرّات و خطرات و فحشا و منكراتى كه سعادت دارين او را تهديد مى‏كند معرفت و احاطه داشته باشد تا خود را مصون و محفوظ بدارد، و در مرحله ديگر به واقعيّت‏ها و حقايق و فضايل و درستى‏ها و معارف و فيوضات ربّانيّه احاطه به دست آورد تا وجودش را به زيبايى‏هاى معنوى بيارايد و به حق و حقيقت آراسته گردد، و از وجود خود منبعى گران و ظرفى پر ارزش به وجود آورد. 👈 ادامه دارد .... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏4، ص: 56 دعای #چهارم ◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_4 در ذیل شرح بند 16 دعای چهارم صحیفه سجادیه معانی #نود_نه_اسم_خدا 25 🔴 70- #المبين‏ #مبین آن وجود مباركى كه حكمت و آثار قدرتش را در عرصه گاه هستى مى‏نماياند و از اين طريق راه رسيدن به نقطه معرفت را در اختيار بندگانش مى‏گذارد. وحى را به توسط صد و بيست و چهار هزار پيغمبر و به وسيله كتب آسمانى بيان مى‏كند و حقايق را جهت رشد بندگانش آشكار مى‏سازد. عبد بايد ظهور دهنده حقايق و واقعيّت‏ها و برنامه‏هاى مثبت و علم و معرفت از وجود خود باشد تا از اين رهگذر مظهر اسلام مبين گردد و از محبوب و معشوقش نصيب وافر برد. 🔴 71- #المُقيت‏ #مقیت او آفريننده انواع اطعمه و رساننده به اجسام و ابدان است. او طعام‏دهنده به قلوب و نفوس است، معرفت را براى قلب و حسنات را براى نفس قرار داده است. در مرحله ديگر گفته‏اند: معناى مُقيت استيلا و قدرت داشتن بر اشيا است كه بازگشت اين معنى به همان صفت علم و قدرت است، چنانكه در قرآن مجيد آمده است: وَكانَ اللّهُ عَلى‏ كُلِّ شَىْ‏ءٍ مُقيتاً و خدا همواره نگهبان بر هر چيزى است. عبد اين قدرت را دارد كه براى گرسنگان مادّى و معنوى سفره نان و علم و دانش بگسترد و براى هواى نفس و غرايز و اميال غلط خود چيره و مسلّط شود تا درونش از نور اسم مقيت منوّر گردد. 🔴 72- #المصوّر #مصور وجود مقدّسش در ارحام و ظلمات ثلاث به هر صورتى كه بخواهد بر نطفه موجود زنده نقش مى‏زند و وجود هر كسى را شكل و قيافه مى‏دهد. او مصوِّر تمام تصاوير و نقّاش همه نقش‏هاست، ولى خود او به صورت و اعضا و به حدود و ابعاض وصف نمى‏شود، او به آيات و آثارش شناخته مى‏شود و به قدرت و عظمت و جلال و كبريايى توصيف مى‏گردد. عبد بايد تمام حركاتش و اعمال و افعالش نقش مثبت و تصوير صحيحى بر جريده عالم باشد و از افعال ضدّ عقل و شرع و اخلاق بهيمى و سَبُعى و شيطانى، به شدّت بپرهيزد. 🔴 73- #الكريم‏ #کریم وجود عزيزى كه چون انسان در بارگاه قدرت و مقامش قرار گيرد چشم پوشى كند، چون وعده دهد به وعده خود به طور حتم وفا نمايد، چون عطا فرمايد بخشش را به منتهى درجه اميد و آرزوى خواهنده برساند و براى او باكى نباشد كه چه اندازه عطا كند و به كه عطا نمايد. از اين كه نياز و حاجت به در خانه غير برند خشنود نباشد، حقّ آن را كه به او پناه برد و نياز و التجا به پيشگاهش ببرد ضايع ننمايد. او تمام اين حقايق و واقعيّت‏ها و برنامه‏ها را به اختيار و اراده انجام دهد نه به تكلّف و جبر، كه جبرى در آن حريم مقدّس نيست، و تكلّفى در آن پيشگاه مبارك راه ندارد. عبد به اندازه امكان و قدرت خودش بدون شك مى‏تواند تجلّى گاه كرم آن كريم شود و بدانگونه كه حضرت حق با عبادش معامله مى‏كند با خلق خدا معامله كند. 👈 ادامه دارد .... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏4، ص: 57 دعای #چهارم ◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

🔴 عبد براى رسيدن به مقام عبوديّت و به دست آوردن رشد و كمال و تأمين سعادت دنيا و آخرت و از همه مهم‏تر جلب رضا و خشنودى حق ، راهى جز دريافت مفاهيم حقيقى اسماء خداوند ندارد. ✍️ استاد حسین #انصاریان در ذیل شرح #دعا_چهارم_16 (شرحی بر #نود_نه_اسم_خدا) آورده اند که ما آن را در این صفحه می آوریم (به توفیق الهی انشاالله) #شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_4 #اسم_اعظم ◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_4 در ذیل شرح بند 16 دعای چهارم صحیفه سجادیه معانی #نود_نه_اسم_خدا 26 🔴 74- #الكبير #کبیر وجود بى نيازى كه كبريايى، يعنى كمال ذات وقف حريم مقدّس اوست و كمالش از باب لطف و عنايت و رحمت و محبّت سرايت به غير دارد. كمال عبد در عقل و ورع و علم است و سريان آن حقايق به غير خود. كبير به معناى عالم با تقوا و مرشد و معلّم مردم است كه صلاحيّت دارد تمام خلق خدا از انوار فضايل و معارف و علوم وى اقتباس كنند، به همين جهت حضرت عيسى عليه السلام فرمود: مَنْ عَلِمَ وَعَمِلَ وَعَلَّمَ عُدَّ فِى المَلَكُوتِ الأعظمِ عظيماً. كسى كه بياموزد و عمل كند و تعليم دهد، در ملكوت آسمان از او به عنوان بزرگ و عظيم ياد مى‏شود. 🔴 75- #الكافى‏ #کافی آن آقا و بزرگوارى كه هر كس به او توكّل كند او را كفايت نمايد و نيازى براى رجوع به غير برايش نگذارد. بر عبد است كه هر نيازمند خواهنده‏اى را به اندازه قدرت و وسعش كفايت كند، تا از نور اسم الكافى دلش منوّر گردد. 🔴 76- #الكاشف‏ #کاشف او به هر كس كه به مشكل دچار شده و روى حاجت به درگاهش برد گشايش دهد. او برطرف كننده سوء و بدى از عبد، و اجابت كننده دعوت مضطر و گرفتار است. او دوست دارد عبد و بنده‏اش نيز اينچنين باشد، از رحمت آوردن بر ديگران و اجابت دعوت مضطر و برطرف كردن همّ و غمّ مهموم و مغموم روى نگرداند. 🔴 77- #الوتر #وتر او در ذات و در صفات تنها و فرد است، و احدى از موجودات عرصه گاه هستى به حضرتش در هيچ واقعيّتى شباهت ندارد. عبد بايد از نظر علم و معرفت و تقوا و بصيرت و كمال و فضيلت و عبادت و خدمت به خلق در ميان اقران و امثالش بى‏نمونه گردد و تنها متفرّد شود. 👈 ادامه دارد .... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏4، ص: 60 دعای #چهارم ◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_4 در ذیل شرح بند 16 دعای چهارم صحیفه سجادیه معانی #نود_نه_اسم_خدا 27 🔴 78- #النور #نور آن آشكار و ظاهرى كه ظهور هر چيزى به حضرت اوست، او ظهور محض است، اظهر از حضرت او نيست، منزّه از هر نقص و عيبى است و پاك و برى از هر ظلمتى است. آرى، آن وجود مباركى كه كلّ اشيا را از تاريكى عدم به ظهور وجود آورد سزاوار اين است كه نور خوانده شود. او نور سماوات و ارض و نور قلب و دل عاشقان و روشنايى جان عارفان و خالق نور و نازل كننده نور و منوّر نور است. او چنانكه در آيات قرآنش آمده، انبيا و كتب آسمانى را جهت اخراج عباد از ظلمت و سفر دادن به منطقه نور فرستاده است، و چه نيكوست كه عبد با توسّل به وحى و نبوّت انبيا و آيات قرآن مجيد به نور ايمان و عمل صالح و اخلاق حسنه منوّر شود و به نورانى شدن ديگران كمك نمايد. 🔴 79- #الوهّاب‏ #وهاب وجود مقدّسش به تمام موجودات بدون غرض و عوض و توقّع ثنا و حمد و منهاى شهرت و تخلّص از مذمّت و به غير طلب كمال، كثير الإعطا است. او رادر عطايش هيچ منظور و مقصودى براى خود نيست، بلكه ذات مباركش نسبت به تمام هستى، بخشنده فيض و عنايت كننده لطف و رحمت است، او از اين طريق مى‏خواهد نيازِ نيازمندان را برطرف و ناقصان جهان را به كمال برساند. عبدى كه موجوديت خود را بدون توقّع بهشت و ترس از عذاب در راه خدا مى‏دهد و حتّى در زمينه گذشتن از جان در جبهه حق عليه باطل جز رضاى محبوب را در نظر ندارد جواد و وهّاب است و در اين برنامه از مولايش رنگ گرفته است. 🔴 80- #الناصر #ناصر آن ذات مباركى كه تمام موجودات جهان هستى را براى رسيدن به نقطه‏اى كه بايد برسند به خوبى يارى مى‏دهد و به هنگام حوادث و گرفتارى‏ها در كمال لطف و محبّت به انسان نصرت مى‏رساند و درهاى فتح و پيروزى را به روى يارانش مى‏گشايد. انسان نسبت به ديگران بايد از چنين صفتى برخوردار باشد، به كمك محتاجان و يارى ناتوانان و نصرت مظلومان با تمام وجود برخيزد و در اين زمينه از هيچ كوششى دريغ و مضايقه نكند كه يارى دادن به مظلوم از پرارزش‏ترين اعمال و از پرثواب‏ترين عبادات است. على عليه السلام در خطاب به حسنين عليهما السلام مى‏فرمايد: كُونا لِلظّالِم خَصْماً وَلِلمَظْلُومِ عَوناً. دشمن ظالم و ياور مظلوم باشيد. 👈 ادامه دارد .... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏4، ص: 61 دعای #چهارم ◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_4 در ذیل شرح بند 16 دعای چهارم صحیفه سجادیه معانی #نود_نه_اسم_خدا 28 🔴 81- #الواسع‏ #واسع وجود مقدّسش به تمام ظاهر و باطن هستى سعه علم و قدرت و احسان و رحمت و لطف و كرامت دارد، كه براى درياى علم و قدرت و ساير اوصاف جمالش ساحلى نيست و نهايتى نمى‏باشد، هر سعه و عظمتى منتهى به اوست و در برابر واسعيّت آن جناب چيزى نيست. عبد اگر در علم و عبادت و فهم و فكر و اخلاقش بر اساس معارف الهيّه وسعت دهد و از تنگى حقد و حسد و كبر و نفاق و ساير رذايل بپرهيزد و متخلّق به اخلاق حضرت ربّ العزّه شده و به وصف واسع متّصف گشته است. او بايد آن چنان شود كه هواى نفس و شيطان و فساد و مفاسد بر او غلبه ننمايد، كه غلبه رذايل او را به خفقان روحى و قلبى دچار كرده به عرصه فنا و نابودى و شقاوت و هلاكت مى‏رساند. 🔴 82- #الودود #ودود اوست آن پروردگار عزيزى كه براى جميع مخلوقات خير و خوبى مى‏خواهد. اوست آن خالق مهربانى كه در ابتدا نعمت عنايت مى‏كند و موجودات هستى را در احسان و لطف خود غرق مى‏نمايد. وَدود از عباد كسى است كه آنچه براى خود مى‏خواهد براى ديگران هم بخواهد، و مرتبه بالاتر اين كه نسبت به عباد حق به ايثار برخيزد و كمال اين ايثار در اين است كه خشم و كينه نسبت به طرف، وى را از احسان و محبّت درباره او بازندارد. چنانكه رسول خدا صلى الله عليه و آله به هنگامى كه پيشانى و دندانش در جنگ احد شكسته بود دست به دعا برداشت و براى دشمنانش از حضرت رب طلب هدايت كرد: اللّهُمَّ اهْدِ قَومى فَإنَّهُمْ لا يَعْلَمُونَ. خداوندا! قوم مرا هدايت نما، كه ايشان نمى‏دانند. بد كردارى دشمن و جنايت‏هاى آنان و آن همه رنج و مشقّتى كه براى حضرت فراهم آوردند، مانع خيرخواهى آن حضرت در حقّ آنان نشد، كه قلب و روح مطهّرش اوسع اشيا در پهنه گاه هستى بود و مهر و محبّتش نسبت به مردم، درياى بى‏ساحل و بحر بيكران مى‏نمود. 🔴 83- #الهادى‏ #هادی او هدايت كننده تمام موجودات آفرينش است. آسمان‏ها، ستاره‏ها، سحابى‏ها، كهكشان‏ها به عنايت او در مسير لازم هدايت مى‏شوند. طفل به هدايت او پستان مادر مى‏گيرد. جوجه به هدايت او پس از بيرون آمدن از تخم دانه برمى‏چيند. زنبور به هدايت او آن خانه عجيب را در كندو بنا مى‏كند. مورچه و موريانه به هدايت او لانه‏هاى عظيم در دل زمين مى‏سازند و گياه به هدايت او از زير خاك سر برمى‏آورد. او خواصّ عبادش را به معرفت ذاتش هدايت مى‏كند، به طورى كه بگويند: يا مَنْ دَلَّ عَلى‏ ذاتِهِ بِذاتِهِ. اى كه خودت به سوى خودت رهنمايى. و عرضه بدارند: بِكَ عَرَفْتُكَ وَأنتَ دَلَلتَنى عَلَيْكَ. تو را به خودت شناختم، و تو مرا بر خودت ره نمودى. تا جايى كه وجود مقدّس او را شاهد بر وجود تمام اشيا و عناصر هستى بدانند. و عوام عباد را به توجّه قلبى به مخلوقات هدايت مى‏نمايد، تا وجود اشيا را شاهد بر وجود او بدانند. الَّذى أعْطى‏ كُلَّ شَىْ‏ءٍ خَلْقَهُ ثُمَّ هَدى او را [آن گونه كه سزاوارش بود] به وى عطا كرده، سپس هدايت نمود. انبيا و ائمّه عليهم السلام به طور كامل مظهر اسم هادى هستند، آنان از جانب حق نور هدايت تشريعى را جهت تأمين خير دنيا و آخرت به عباد حق مى‏رسانند و پس از آن بزرگواران، اوليا و علما و صلحا و ناصحان و دانشمندان تجلّى گاه اسم هادى‏اند. 👈 ادامه دارد .... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏4، ص: 62 دعای #چهارم ◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_4 در ذیل شرح بند 16 دعای چهارم صحیفه سجادیه معانی #نود_نه_اسم_خدا 29 🔴 84- #الوفى‏ #وفی آنچه را به انبيا و عبادش وعده داد به آن وفا كرد و هر چه را در قرآن مجيد وعده داد وفا مى‏كند. خلف وعده در هيچ زمينه‏اى براى حضرتش متصوّر نيست، كه: إنَّ اللّهَ لا يُخْلِفُ الْميعادَ بى‏ترديد خدا وعده خلافى نمى‏كند. در قرآن مجيد در آيات متعددى به بندگانش سفارش به وفاى عهد كرده و آنان را در برابر تعهّداتشان موظَّف و مسؤول شمرده، بر عبد لازم است در زمينه وفاى به عهد از مولايش متابعت كند و اين اخلاق الهى را در همه جا به كار بندد، كه وفاى به عهد از علائم ايمان و از خصوصيّات عاشقان حق و مردم مؤمن است. 🔴 85- #الوكيل‏ #وکیل آن ذات مباركى كه تمام امور هستى، موكول به اراده و قدرت و علم و عنايت و رحمت اوست. عبد بايد در امور ظاهر و باطنش بر آن حضرت تكيه كند و موجوديت و هويّت و زندگيش را به او واگذار نمايد و كسى كه وكيلش خدا است در همه جا و در همه چيز پيروز و فاتح است. عبد بايد در تمام برنامه‏هاى مثبت اعم از ظاهرى و باطنى با كمال شور و نشاط قدم بردارد و بر ذات مقدّس حضرت رب توكّل كند تا به مقصود برسد. عبد بايد چون مولايش وكيل و تكيه گاه مردم به خصوص ضعيفان و دردمندان و مستمندان باشد، تا از اين راه مردم به خير و سعادت برسند و او هم به جلب خشنودى حضرت حق و رضايت جناب محبوب موفّق شود. 🔴 86- #الوارث‏ #وارث اوست آن وجود مقدّسى كه تمام مُلك‏ها پس از فناى ملّاك به او برمى‏گردد، چرا كه وجود باقى اوست و ديگران در مسير فنا هستند، او مرجع و مصير كلّ شى‏ء است، اوست كه وقتى بگويد: لِمَنِ الْمُلْكُ الْيَومَ‏ امروز فرمانروايى ويژه كيست؟. پاسخ گويى جز خودش نباشد: لِلّهِ الْواحِدِ الْقَهّارِ ويژه خداى يكتاى قهّار است. آنان كه در امور براى خود مالكيّت و مُلكيّت قائلند از بينايى و بصيرت دورند. آنان كه ارباب فهم و بصيرتند در هر روز و در هر ساعت و در هر لحظه حقيقت لِمَنِ الْمُلكى را مى‏بينند و يقين دارند كه ازلًا و ابداً مالك حقيقى اوست، حقيقت وراثت و مالكيّت ذاتى حق براى آنان چون آفتاب وسط روز است. او وارث مردم مؤمن است و خير الوارثينى، وقف حريم مبارك حضرت او مى‏باشد. عبد بايد وارث صفات معبود باشد، عبد بايد از انبيا، اخلاق و علم و معرفت و عمل به ارث ببرد، كه در روايات آمده: الْعُلَماءُ وَرَثَةُ الْأنْبِياءِ. عالمان وارثان پيامبرانند. و در زيارت وارث آمده كه: حضرت سيّد الشهدا عليه السلام تمام حسنات را از گذشتگان و به خصوص انبياى اولوالعزم به ارث برده است. 👈 ادامه دارد .... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏4، ص: 65 دعای #چهارم ◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_4 در ذیل شرح بند 16 دعای چهارم صحیفه سجادیه معانی #نود_نه_اسم_خدا 30 🔴 87- #البَرّ #بر وجود حضرت او محسن و نيكوكار است، او از فعل قبيح برى و مبرّاست، كلّ بِرّ و احسان از اوست. عبد چون به احسان و برّ به والدين و خوبى به مردم اقدام كند خود را تجلّى گاه آن صفت عالى نموده و به تأمين خير دنيا و آخرت خود برخاسته است. 🔴 88- #الباعث‏ #باعث اوست كه تمام خلق را در روز قيامت مبعوث مى‏كند و براى جزا دادن در عرصه محشر حاضر مى‏نمايد. او باعث مَنْ فِى الْقُبورِ ومُحَصِّل ما فِى الصُّدورِ است، و كسى را در اين زمينه راه فرار از حكومت او نيست. او مبعوث كننده انبيا به رسالت براى هدايت مردم است. كسى كه باعث نجات ديگرى از جهل و فساد گردد و حيات علمى و فكرى و اخلاقى در مملكت وجود انسان‏ها برانگيزد و عباد را به سوى حضرت ربّ العزّه بخواند و در حقيقت آنان را از نشأه مادّى به نشأه معنوى و از حيات حيوانى به حيات طيّبه برساند، مظهر اسم باعث است. 🔴 89- #التوّاب‏ #تواب اوست كه اسباب توبه را از قبيل ارائه آيات و عرضه تنبيهات و توجه به آيات عذاب و حقايق تحذيريّه براى بندگان فراهم مى‏آورد و راه بازگشت به حضرتش را براى عباد آسان مى‏نمايد. به فضل و رحمتش گناهكار را از گناه پشيمان مى‏نمايد و وى را به راه توبه و انابه هدايت مى‏نمايد و توبه عبد را با عنايت خاصّش قبول مى‏نمايد. بر عبد است كه به دنبال مولايش عذرِ عذرخواه را بپذيرد، و معذرت دوستان و رفيقان و آشنايان را قبول نمايد، تا تخلّقش را به اخلاق حضرت محبوب نشان دهد و بهره و نصيبش را از اسم توّاب بنماياند. 🔴 90- #الجليل‏ #جلیل وجود عزيزش موصوف به صفات جلال، چون مُلك و تقدّس و علم و قدرت و ساير كمالات است. گويى وصف كبير دلالت بر كمالات ذات، و جليل نشانگر كمال صفات، و عظيم نشان دهنده كمال ذات و صفات باهم است. جليل به معناى سيّد و عظيم و صاحب جلال و اكرام آمده است، و روشن است كه تمام آقايى و عظمت و جلال و كرم از آن حضرت اوست. آنچه سيادت و آقايى و عظمت و بزرگوارى و كمال و حسن و بها است از او و راجع به اوست. جليل و #جميل از عباد آن كسى است كه صفات باطنش نيكو و زيباست، كه جمال ظاهر را قدرى نيست و نهايتش در هم ريختگى و فناست. 🔴 91- #الجواد #جواد وجود مباركش محسن و منعم و كثيرالانعام و الإحسان است، سخاوتش را حدّ و نهايتى نيست و درياى بخشش و كرمش را ساحل نمى‏باشد. جواد و كريم و به تعبير دعاهاى وارده از ائمّه طاهرين عليهم السلام أجْوَد الأجوَدين است. عبد را بايد از اين صفت حظّ و نصيب باشد، كه بخل امرى مبغوض و منفور حضرت حق و پاكان عالم است و در شأن خليفة اللّه نيست كه آلوده به اين صفت شيطانى و رذيلت ظلمانى باشد. 👈 ادامه دارد .... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏4، ص: 67 دعای #چهارم ◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2