@salmanraoofi

@salmanraoofi

#معرفی_کتاب #سیاسی باسمه تعالی 👈وعده داده بودم در سال جدید کتبی را که به بالا بردن افق دید طلاب کمک میکند معرفی کنم این هم اولین کتاب خدمت دوستان، بسیار کتاب خوبیست حتما دقیق مطالعه کنید که در فهم سیاست و افق سیاسی مکتب امام خمینی ره کمک میکند. 🔆محور اصلی و اساسی تحقیق حاضر، تبیین همه جانبه برخورد امام خمینی (س) با برخی از مسائل جامعه در سالهای 1357 ـ 1368 در ابعاد مختلف سیاسی ـ اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، نظامی و ... می باشد 🔆به عبارت دیگر، در این مجموعه کوشش خواهد شد تا برخی از مسائل و موضوعات حیاتی و اساسی نظام جمهوری اسلامی طی سالهای مذکور، شمارش شده و سپس به تجربه و تحلیل چگونگی برخورد رهبری انقلاب اسلامی با آنها پرداخته شود. 🔆پس از ذکر مقدمه و سخن ناشر ده بخش جداگانه و نتیجه گیری و فهارس آمده است: ✳️بخش اول: امام و دولت موقت ✳️بخش دوم: امام و مسأله اشغال لانه جاسوسی ✳️بخش سوم: امام و مسأله بنی صدر ✳️بخش چهارم: امام و انقلاب فرهنگی ✳️بخش پنجم: امام و مسأله حزب جمهوری اسلامی ✳️بخش ششم: جنگ تحمیلی و پذیرش قطعنامه 598 ✳️بخش هفتم: امام و مسـأله دولت مهندس موسوی ✳️بخش هشتم: امام و مسأله انشعاب در روحانیت ✳️بخش نهم: امام و مسأله ارتداد سلمان رشدی ✳️بخش دهم: نامه امام به گورباچف. 🔆نتیجه گیری: ✳️فصل اول: چکیده اصول حاکم بر سیره امام خمینی ✳️فصل دوم: تجربه و تحلیل آماری اصول حاکم بر سیره عملی امام خمینی @salmanraoofi

باسمه تعالی 🔆در صحبتهای رهبر معظم انقلاب حفظه الله باز هم بحث سنتهای الهی و وظایف ما مطرح شد 🔆این بحث از مباحث بسیار مهم دینی است 🔆صوت زیر توضیحی از این بحث است @salmanraoofi

#سیره_ائمه علیهم السلام بحث سنن اولیه و ثانویه در تحلیل کارهای ائمه بسیار مهم است تطبیق این سنت بر قیام امام حسین علیه السلام @salmanraoofi

مکتب شناسی اصولی و فقهی #آیت_الله_سیستانی حفظه الله 🔆جلسه 1 @salmanraoofi

مکتب شناسی اصولی و فقهی #آیت_الله_سیستانی حفظه الله 🔆جلسه 2 @salmanraoofi

مکتب شناسی اصولی و فقهی #آیت_الله_سیستانی حفظه الله 🔆جلسه 3 @salmanraoofi

مکتب شناسی اصولی و فقهی #آیت_الله_سیستانی 🔆جلسه 4 @salmanraoofi

ماه مبارک رمضان بحث نگاهی به مبانی و مکتب اصولی و فقهی آیت الله سیستانی 🔆از شنبه ۲۹ اردیبهشت ساعت ۱۲ تا ۱ 🔆مکان میدان سپاه بلوار شهید اخلاقی پلاک ۱۲ موسسه فتوت مدرس روبروی آسانسور @salmanraoofi

باسمه تعالی برای دریافت صوتهای مکتب شناسی فقهی شیخ اعظم انصاری ره به کانال @d_raoofi مراجعه کنید

🔆حجت الاسلام رفیعی 🔆موضوع: زندگانی و فضائل حضرت خدیجه علیهاالسلام @salmanraoofi

🎙سخنرانی حجت الاسلام والمسلمین رفیعی 🔆به مناسبت وفات حضرت خدیجه کبری سلام الله علیها 🔆 @salmanraoofi

🎙خدیجه کبری سلام الله علیها در قرآن حجت الاسلام رفیعی 🔆 @salmanraoofi

🔆عظمت حضرت خدیجه سلام الله علیها از زبان رهبر انقلاب حفظه الله وفات حضرت خدیجه سلام الله علیها تسلیت باد 🔆 @salmanraoofi

#رجال_فهرستی #فرق_مبنای_رجالی_و_فهرستی در نتیجه : گاهی یک حدیث از لحاظ رجالی معتبر محسوب می شود ولی از لحاظ فهرستی مورد قبول واقع نمی شود و بالعکس. توضیح اینکه : چند مورد روایت در کافی (و موارد کمتری در تهذیب) داریم که بعینه همین سند (حسن بن موسی الخشاب عن غیاث عن إسحاق بن عمار) در آن تکرار شده است و همه هم روایاتی هستند که حضرت صادق (علیه السلام) در آن ها از پدر و اجدادشان (علیهم السلام) نقل می کنند. در نهایت هم حدیث به أمیر المؤمنین (علیه السلام) یا رسول الله (صلّی الله علیه و آله) می رسد. البته به یاد ندارم که حدیثی به رسول الله (صلّی الله علیه و آله) رسیده باشد. شاید صدها روایت از اسحاق بن عمار جلیل القدر داریم که در هیچ کدام بدین نحو روایت نشده است. (اینکه برخی خیال کرده اند دو تا اسحاق بن عمار داریم توهمی است که از کلام شیخ پید اشده است. ما یک اسحاق بن عمار بیشتر نداریم که ایشان است و جلیل القدر است. ظاهرا باید گفت : غیاث بن کلوب نسخه ای از اسحاق بن عمار عن الصادق علیه السلام (شبیه اسانیدی که اهل سنت مثل سکونی دارند : عن آبائه عن علی علیه السلام) نقل کرده است. چون در اینجا تعبیر «عن أبیه عن آبائه» دارد تا به رسول الله (صلّی الله علیه و آله) یا امیر المؤمنین (علیه السلام) می رسد لذا از ان تعبیر به حدیث مسند می کنند. این اصطلاح از اهل سنت است. اگر از خود حضرت باشد «روی عنه» می گویند. اگر حضرت را دیده باشد ولی روایت نکند «لقی» می گویند. روایاتی که با این سند (غیاث عن إسحاق) داریم کمتر از بیست مورد است. ما اینها را مشکل می دانیم چون شیوه اش شیوه ی روایات اسحاق نیست. احتمال دادیم که اسحاق مجموعه ای روایات مسند داشته که به این عامی (از باب تألیف قلوب یا هر چیز دیگر) داده است. چون اسحاق یک شخصیت اجتماعی هم بوده است. ظاهرا إسحاق این مجموعه احادیث را را به اجلای اصحاب نداده است. ولی چون اینها را حسن بن موسی از غیاث بن کلوب گرفته است و حسن بن موسی الخشاب هم از اجلای کوفی ماست لذا این احادیث در میان اصحاب ما جا افتاده است. صفار و سعد و دیگران در سفری که به کوفه داشته اند احادیثی از حسن بن موسی گرفته اند من جمله این احادیث. راه فهرستی این است که به هیئت ترکیبی نگاه می کنیم نه به مفردات صرف. پس ما گاهی یک حدیث که رجالی مورد قبول است را با مبنای فهرستی رد می کنیم (مثل اینجا) و گاهی بر عکس (مثل روایت حفص بن غیاث) @rejalemadadi @salmanraoofi

#رجال_فهرستی #تاریخچه_مباحث_رجالی وتطبیق بر ما نحن فیه: مباحثی که در رجال مطرح شد از سالهای 145 تا 150 شروع شد. اولش هم بحث عدالت و وثاقت بود. بعد هم مباحث دیگری اضافه شد مثل تمییز مشترکات. و همچنین مسائل دیگری که توضیحاتش رادر جای دیگر بیان کرده ایم. موسی بن عمر هم در کتب ما به دو نفر اطلاق شده است : «موسی بن عمر بن بزیع» و «موسی بن عمر بن یزید». نجاشی دومی را توثیق نکرده است. دو بحث است : اینکه این شخص کدام است؟  اینکه ایشان ثقه است یا خیر؟ بحث سومی هم در میان اهل سنت و سپس در میان ما شروع شد که بحث قبول روایت است جدای از توثیق روات. اخباری ها این حرف را گرفتند و ادامه دادند. خود علامه در قرن هشتم هم بحث خبر عدل و تقسیم حدیث به صحیح و موثق و... را مطرح کردند و به صورت تطبیقی وارد شدند و کتاب رجال نوشتند تا اقسام را روشن کنند. بعد از ایشان با مشکلاتی برخود کردند مثل مجهولیت موسی بن عمر در امثال این روایت که باعث ضعف حدیث می شد. اخباری ها گفتند که مثلا در اینجا موسی بن عمر را شاید توثیق نکنیم ولی روایت را قبول می کنیم به خاطر کتب مشهوره یا عمل اصحاب و... . مرحوم وحید بعد از اخباری ها بحث جدیدی را شروع کرد که اقامه شواهد جدیدی برای توثیق روات بود. یعنی فقط اعتماد بر مصادر اولیه (اصول خمسه رجالیه به اصطلاح آقایان به علاوه رجال برقی و فهرست ابی غالب و رجال علامه) نکنیم چون راه های دیگری هم برای توثیق هست. خود ایشان هم عدم استثناء را دلیل بر وثاقت گرفتند. کاری که وحید در امثال این مورد کرد این بود که چون محمد بن احمد از ایشان نقل کرده و ابن ولید ایشان را استثناء نکرده است پس ثقه است. این بحث رجالی است و باعث می شود که این شخص در غیر نقل محمد بن احمد (در نوادر الحکمه) هم ثقه باشد. بعد از وحید حوض های کری درست کردند برای توثیق روات: *بحث کثرت روایت راوی را مطرح کردند* و همچنین بحث نقل اجلاء از یک شخص را مطرح کردند. این دو راه اجمالا راه های خوبی است. این غیر از بحث قبول روایت است که اخباری ها مطرح کردند. ما راه دیگری رفتیم که توثیق فهرستی است. یعنی طبق شواهدی که دیده ایم نقش ایشان در نقل آثار مهم کوفه به قم بوده است. راوی از ایشان بزرگان قم هستند مثل محمد بن احمد و سعد به عبد الله. و مروی عنه هم بزرگان کوفه هستند مثل حجال و ابن فضال پدر و دیگران. روایتی هست که در سندش «موسی بن عمر بن یزید البصری» یا «موسی بن عمر البصری دارد که شاید نشان دهد که ایشان بصری هستند. اگر روایتی را نقل کند که دو طرفش بصری هستند روی مبنای ما معلوم نیست که حجت باشد چون مثلا دو طرفش اجلاء نیستند. یکی از کارهای بحث فهرستی، نسخه شناسی است. نسخه شناسی همان بحث فهرستی نیست. ممکن است وثاقت نوفلی ثابت نباشد ولی نقل نوفلی از سکونی قبول شده است. چون اصحاب ما به کتاب سکونی به نسخه نوفلی عمل کرده اند. این نه توثیق نوفلی به صورت مطلق است و نه قبول هر روایتی است که اصحاب قبول کرده اند، بلکه ایشان را به عنوان راوی کتاب سکونی قبول کرده اند. به این توثیق، توثیق فهرستی گفته می شود. نه عمل به ورایت است و نه توثیق شخص به صورت عام بلکه توثیق شخص به صورت محدود. یعنی توثیق این شخص به اطلاقش ثابت نشده است. طبیعت این توثیق محدود است. اگر عمل باشد فقط مواردی است که به روایات سکونی عمل شده است قبول می کنیم. چون نسبت عمل به روایات سکونی، عموم و خصوص من وجه است لذ طبق آن مبنی باید مقدار مسلم را قبول کرد. عمل اصحاب همان مبنای جابریت است که برخی پس از علامه مطرح کردند. بحث دیگر فهرست : روایات سکونی در تعابیرش انفراد دارد. روایات کمی دارد که با روایات اصحاب یکی باشد. بعد از ایشان هم مهمترین راوی نوفلی است. غیر ایشان هم از سکونی روایت می کنند ولی کم هستند. راوی از نوفلی هم ابراهیم بن هاشم است. دیگران هم هستند ولی کم. بعد از ابراهیم بن هاشم کتاب سکونی مشهور می شود و بزرگانی مثل صفار و... آن را نقل می کنند. عده ای هم در این طریق، از ابراهیم بن هاشم تعبیر به ابی اسحاق می کنند. مرحوم محقق اولین کسی است که سعی می کند از تعبیر شیخ طوسی در مورد سکونی، توثیق رجالی در بیاروند. بعدش هم اصحاب ما حرف محقق را قبول کردند. ظاهرا مرحوم تستری اولین کسی است که روی فهم مرحوم محقق اشکال می کنند که کلام شیخ دلالت بر توثیق نمی کند ولی توضیح کامل نمی دهند. ما توضیح دادیم که مرحوم محقق با جلالت قدری که دارند این مطلب را از کتاب عده ی شیخ، اشتباه نقل کرده اند. در کتاب عده مطلب، جور دیگری است. ما ممکن است سکونی را در حد فهرستی قبول کنیم یعنی روایاتی که از غیر کتابش هست قبول نکنیم. نه توثیق رجالی است و نه عمل به روایت. چیزی بین این دو است. در اینجا موسی بن عمر راوی میراث های کوفه به قم است و ابن ولید هم او را از رجال نوادر الحکمة استثناء نکرده است. پس این شخص قابل اعتماد است. @rejalemadadi @salmanraoofi

#رجال_فهرستی خصوص این روایت در میراث های دیگر قمی ها مثل کافی و فقیه هم قبول شده است. این نحوه تفکر که توثیق رجالی می خواهیم، متعارف دنیای رجال بوده است. اول در اهل سنت بوده است و سپس در میان اصحاب ما وارد شده است. ما اسم این را طریقه قدماء را، منهج فهرستی یا تحلیل فهرستی گذاشته ایم. یعنی نسخ موسی بن عمر قابل اعتماد بوده است چون دو طرفش بزرگان بوده اند. مطلب دیگر تشخیص ایشان است که خالی از صعوبت نیست. چند مورد در کتب اربعه (در غیر کتب اربعه باید بیشتر باشد) داریم که موسی بن عمر به صورت مطلق آمده است و چون در جاهای دیگر در دو طرف ایشان بزگان هستند و در این جاها هم اینگونه است لذا احتمال اینکه مراد از موسی بن عمر به صورت مطلق، ایشان باشند فوق العاده زیاد است. @rejalemadadi @salmanraoofi

#رجال_فهرستی #طریق_شیخ_صدوق_و_کلینی_به_محمد_بن_مسلم ۱ طریق شیخ صدو!ق باقی می ماند: روی محمد بن مسلم. که مرحوم استاد این حدیث را قبول کرده اند و دقیقاً نمی دانیم چرا به این حدیث اعتماد کرده اند؟ خود محمد بن مسلم کتابی داشته که معلوم نیست در اختیار ما باشد با عنوان: «اربعه مأئه مسأله فی الحلال و الحرام». که این حدیث اربعه مأئه معروف نیست. آنچه ما از محمد بن مسلم، خوب داریم، بهترینش آن است که «العلاء بن رزین القلاء» نقل می کند. «قلاء» یعنی حلوا درست می کرده اند: «كان يقلي السويق»،[21] سویغ همان حلوا است. «صحب محمد بن مسلم و فقه عليه»[22]. یکی از شاگردان بزرگ محمد بن مسلم و ناشر آراء او است. نجاشی خیلی نسخ کتاب علاء را اسم نبرده ولی شیخ چهار نسخه نام برده ولی بیش از این است، نسخ متعددی داشته است. یکی از کتاب های اساسی شیعه است. یکی از اصول کتاب اصول سته عشر که بعد از حاجی نوری به ما رسیده، همین کتاب علاء بن رزین است. نسخه موجود به نحو وجاده است. طریق صدوق به محمدبن مسلم چنین است:  [بيان الطريق إلى محمّد بن مسلم الثقفيّ] و ما كان فيه عن محمّد بن مسلم الثقفيّ فقد رويته عن عليّ بن أحمد بن عبد اللّه ابن أحمد بن أبي عبد اللّه، عن أبيه، عن جدّه أحمد بن أبي عبد اللّه البرقيّ، عن أبيه محمّد بن خالد، عن العلاء بن رزين، عن محمّد بن مسلم.[23] محمد بن خالد طیالسی: جزو اجلایی است که ما استضهار کردیم، ولی توثیق واضحی ندارد. به نظر ما جزو مشایخ حدیث است. صدوق آنچه از علاء نقل می کند بواسطه او است. عليّ بن أحمد بن عبد اللّه ابن أحمد بن أبي عبد اللّه: «احمد» آخری، برقی پسر است.   یکی از نسخ این کتاب، در اختیار مرحوم صدوق بوده است در قم. این نسخه توسط محمد بن خالد برقی (در اختیار خاندان برقی بوده است) نقل شده که جدشون محمد بن خالد از علاء نقل کرده است. محمد بن خالد کوفه بوده به قم آمده است. علاء هم کوفی است. بنابراین اینکه علاء از محمد بن مسلم نقل می کند تاریخش واضح است؛ نسخه ای که محمد بن خالد از علاء در کوفه شنیده به قم آورده تا رسیده به صدوق. صدوق از یکی از اساتیدش (نوه نوه برقی پسر) از خاندان برقی پدر و پسر تا علاء، نقل می کند؛ احمد بن ابی عبدالله: برقی پسر است. علی بن احمد بن ... نوه پسر برقی پسر است. بنابراین این از میراث های علمی خاندان برقی است که دست به دست چرخیده تا یک نسخه اش به استاد صدوق رسیده است. کلینی گاهی از این نسخه نقل می کند، اما بیشتر از نسخه های دیگر نقل می کند، چون خیلی نسخه معروفی نبوده است. علی ای حال آنچه مامی دانیم انفراد زیاد دارد. محمد بن خالد: ثقه هست ولی «کان ضعیفاً فی الحدیث». در حدیث شناسی ضعیف است.[24] محمد بن خالد را نجاشی می گوید ضعیف فی الحدیث، شیخ می گوید ثقه. چون کتاب علاء معروف بوده و نسخ متعدد دارد، - شیخ چهار نسخه نام می برد- بزرگان همچون صفوان و.. همه نسخه علا را نقل کرده اند. چون برقی پسر هم «کان یعتمد علی الضعفا»، «یروی عن المراسیل» عادتاً احتمال غلط در این نسخه هست و قابل اعتماد نیست. نقل محمد بن مسلم از این رویات به یک لحاظ مشکل تر است از نقل کلینی بخاطر وجود محمد بن خالد. یعنی منحصر است به نسخه خاندان برقی که خود برقی اصلی هم وضعیت خوبی ندارد؛ کان ضعیفاً فی الحدیث. قابل اعتماد نیست چه رسد به باقی فرزندان. محمد بن خالد ذوق اخباری داشته به وجاده هم اعتماد می کرده است ممکن است این علاء بن سیابه بوده، نه علاء بن رزین، ایشان تبدیل کرده است، بعد گفته علاء تنها که نمی شود باید محمد بن مسلم اضافه شود. یعنی اول روایت علاء بوده، بعد محمد بن خالد که کان ضعیفاً فی الحدیث، فکر کرده علاء بن رزین بوده و با واسطه محمد بن مسلم نقل می کند و خودش اضافه کرده است. چون متن یکی است ظاهراً یک روایت بوده است. قطعاً اگر محمد بن مسلم بود و در نسخه علاء بود، کلینی باید نقل می کرد، چون بیشتر دسترسی داشت. کلینی یک طبقه به برقی نزدیک تر است. کلینی با یک واسطه از این خاندان نقل می کند ولی صدوق با دو واسطه از احمد برقی نقل می کند. کلینی شاید قبول داشته که به تراث بنی فضال باز می گردد لذا اعتماد کرده است و محمد بن موسی هم ناقل حدیث است لذا اعتماد کرده است. پس هردو طریق مشکل دارند. آنچه صدوق نقل کرده مشکلش بیشتر است تا آنچه کلینی نقل کرده. طریق کلینی وضعیت بهتری دارد. پس اینکه آقای خویی گفته است طریق صدوق بهتر است، خیر اینطور نیست. ما بی میل نیستیم که برقی اشتباه کرده یا نوه های برقی اشتباه کرده اند و فکر کرده اند علاء بن رزین است. @rejalmadadi @salmanraoofi

#رجال_فهرستی #طریق_شیخ_صدوق_و_کلینی_به_محمد_بن_مسلم ۲ این متعارف است. این در حقیقت یک نوع اثار خاندانی است. این گونه آثار علمی اجمالاْ در عرف قبول می شود. ولی چون در فقه و احکام الهی است باید شدت نظر و دقت بیشتری کرد. صدوق عده ای از اثار را توسط فرزندان نقل می کند که ما نمی شناسیم. مثلاً آثار احمد بن ادریس را توسط فرزندش نقل می کند که ما نمی شناسیم. اینها «میراث های علمی خاندانی» است. محمد بن خالد کوفه بوده و آثار محمد بن مسلم را از کوفه به قم آورده است. مشکل این است که در مسائل دینی به این مقدار نمی توان اعتماد کرد. @rejalemadadi @salmanraoofi

ماه مبارک رمضان بحث نگاهی به مبانی و مکتب اصولی و فقهی آیت الله سیستانی 🔆از شنبه ۲۹ اردیبهشت ساعت ۱۲ تا ۱ 🔆مکان میدان سپاه بلوار شهید اخلاقی پلاک ۱۲ موسسه فتوت مدرس روبروی آسانسور @salmanraoofi

💠پندهای سعادت 💠 🔸 استفاده از تعطیلات🔸 ممکن است کسی از یک منظر به تعطیلات طولانی نگاه بکند و بگوید ضرر است، ولی از یک منظر دیگر، این تعطیلات برای محقق و پژوهشگر که این درس خارج برای محققان و پژوهشگران است، نه تنها مضر نیست بلکه بسیار مفید است، چون اتخاذ مبنا کردن و مسائل را عمیق بررسی کردن، فرصت می خواهد و وقتی ایام تعطیل است می تواند وقتش را صرف این کارها بکند تا در رجال، اصول، فقه و قواعد فقیهاش مبنا پیدا بکند. بنابراین زمانی که درس تعطیل شد ما نباید کارهایمان را تعطیل کنیم [بلکه] باید کارهای مان را تعویض کنیم. زمانیکه مرحوم شیخنا الاستاد آقای آشیخ کاظم «قدس سره» حیات داشتند و درس می فرمودند و ما درس ایشان را می نوشتیم و برای ایشان می خواندیم، من از تعطیلاتی که پیش می آمد بسیار استفاده می کردم چون می خواستم به منابع مراجعه کنم یا اگر صغریاتی بود کبریاتش را بروم و پیدا کنم، و این ایام تعطیلی خیلی به درد من می خورد و شاید برای مطالعه، نوشتن و فکر کردن در این ایام تعطیلی بیشتر از ایام تحصیلی وقت صرف می شد. و آن چه که آدم را خیلی رشد می دهد این است که در کنار درس رفتن، کار جدی بکند تا به مواقف اشکال، به ظرائف کار واقف بشود، برایش سوال پیدا شود و این سوالات مطرح بشود و جوابش را بگیرد. بنابراین از این تعطیلات این استفاده ها بشود. 🔹بیانات حضرت استاد شب زنده دار (دام ظله) 📚 درس خارج فقه ۱۳۹۵/۱۲/۲۴ @salmanraoofi

🔰 در دیدارهای جداگانه سردبیر خبرگزاری‌حوزه با مسئولان روزنامه‌ها مطرح شد؛ 💬 رضا دهکی سردبیر روزنامه ابتکار: ➖خبرگزاری حوزه فقط رابط حوزه با مردم نباشد بلکه #رابط_مردم با حوزه هم باشد ➖وی با اشاره به اهمیت فراگیر بودن رسانه خبری حوزه، تکثرگرائی و توجه به همه بخش ها و شخصیت های حوزوی را مورد تاکید قرار داد. 💬محمد قادری سردبیر روزنامه تهران تایمز: ➖مهارت ورزی طلاب در شبکه های اجتماعی ضروری است در شرایط کنونی بیش از آنکه آموزش خبرنویسی به شکل سنتی مورد نیاز باشد، #مهارت‌ورزی طلاب در شبکه‌های اجتماعی مورد نیاز است ➖برای فراگیر شدن محتوای تخصصی باید #تولید_ادبیات داشته باشیم 💬 یوسف زمانی دبیر تحریریه روزنامه جوان: ➖برای مخالفان هم تولید محتوا داشته باشیم صداهای مختلف از حوزه شنیده می شود و خوب است که رسانه حوزه به #طیفهای_مختلف توجه داشته باشد. 💬 آرش خوشخو مدیرمسئول و سردبیر روزنامه هفت صبح: ➖ قم، پرجاذبه و مرموز است اتفاقاتی که در قم شکل می گیرد، صف‌بندی ها و فعالیتهایی که حوزویان دارند می‌تواند برای مخاطبان پرجاذبه باشد اما در عین حال بخشهایی از قم، #مرموز است و ما هیچ اطلاعی از آن نداریم. 💬 صدرایی عارف سردبیر خبرگزاری حوزه: ➖ جای خالی #خدمات_اجتماعی_روحانیت در رسانه‌ها روحانیت بر اساس رسالت ذاتی خودش به فعالیت علمی، تبلیغی و اجتماعی اشتغال دارد و تمام این فعالیتها بدون هیچ توقعی انجام می شود اما شایسته است که رسانه ها نیز بر اساس رسالت ذاتی خودشان و در راستای اطلاع رسانی و شفاف سازی برای مخاطبان، به انعکاس این فعالیت ها بپردازند. متن‌کامل‌خبر: http://hawzahnews.com/detail/News/451486 ➖➖ @HawzahNews| خبرگزاری‌حوزه

#معرفی_کتاب 🔆الان وقت خواندن، معرفی و تبلیغ این کتاب است 🔆بسیار کتاب خوبیست @salmanraoofi

باسمه تعالی نفیا و اثباتا درباره مطلب زیر نظری ندارم اما اطلاع از نظرات اهل فن خوب است. #محمدباقر_ملکیان 🗒 چند نکته درباره ادعیه مخصوص هر روز ماه مبارک رمضان 1. این دعاها در هیچ یک از مصادر شیعی و بلکه مصادر درجه اول و دوم اهل سنت هم نیامده است. عبارت مرحوم شیخ عباس قمی گویای بی اعتمادی ایشان به این دعا است و به نظر می رسد ایشان بیشتر برای خالی نبودن عریضه این دعا را ذکر کرده اند. 2. از سوی دیگر تعابیر رکیکی در این دعا وجود دارد مثل هادی المضلین ( که نقش انگشتر مرحوم ملا هادی سبزواری هم شده!). مقصودم از رکاکت یعنی الفاظ غیر بلیغ و فصیح که معمولا در ادعیه معصومین از این الفاظ استفاده نمی شود و به نظر می رسد نه یک عرب زبان آشنا بلکه جاعلی نا آشنا به اسلوب های زبانی و ادبیات دعایی شیعی انها را انشا کرده است. 3. آنچه پیرامون شب قدر و تعیین آن هم در این دعا با اعتقادات شیعی ناسازگار است. 4. این که فقره یا فقراتی از این دعا در ادعیه دیگر هم آمده باشد دلیل صحت نیست. مگر این که کسی گمان کند جعالان از پشت کوه آمده اند؟! نخیر اتفاقا بسیاری از جعالان، خود دانشمندان باسوادی بوده‌اند و برای جعل حدیث هم زحماتی طاقت فرسا متحمل شده اند. مثلا در تاریخ بغداد در ذیل عنوان ابو البختری آمده است که او گاه برای جعل حدیث تمام شب را بیدار می نشست! 5. عمل عوام شیعه وحتی علما و فقهای شیعه هم تصحیح کننده این دعا نیست، چرا که عمل متاخرین امامیه در مورد ادعیه بیشتر بر اساس قاعده تسامح در ادله سنن است نه چیزی بیشتر. @derasatfielmrejal @salmanraoofi