🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡🌱 🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡 🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡🌱 🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡 🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡🌱 🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡 🧡🌱🧡🌱🧡🌱 🧡🌱🧡🌱🧡 🧡🌱🧡🌱 🧡🌱🧡 🧡🌱 📚ࢪمآن 🧡خیـــآل‌تــــــــــو🧡 #بہ_قلم_بانو #قسمت33 #غزال پرستار اول سمت گونه اومد و تمیز شد کرد بعد هم یه پماد زد که یکم سوز داد و باعث شد صورتم جمع بشه تو هم. یه چسب زد و گفت: - شب می تونی برش داری زخم سطحیه. سری تکون دادم. سمت پام رفت و لباس بلندم رو تا روی مچ پام بالا اورد بعد هم جوراب م رو در اورد و گفت: - عروسی این همه لباس سفید پوشیدی؟ سری تکون دادم. گاهی به زخم پام کرد و گفت: - انگار که یه چیزی پاتو بریده عمیق نیست ولی کم هم نیست برای همینه انقدر خون اورده. شایان هم پایین تخت رفت و به زخمم نگاه کرد و گفت: - ممکنه شیشه ای چیزی باشه؟ پرستار یهویی ضدعفونی کننده ریخت که سوز وحشتناکی داد و جیغ کشیدم. با جیغ من محمد گریه کرد. یکم که اروم گرفتم دستامو برای محمد باز کردم که سمت تخت اومد و شایان گذاشت ش توی بغلم. به خودم چسبوندمش و گفتم: - گریه نکن مامانی چیزیم نیست. اروم تر شد و و پرستار رو به شایان برای جواب سوال ش گفت: - ممکن هست اما من نگاه کردم خورده شیشه داخل ش نمونده مگه چطوری اینجوری شده؟ شایان براش توضیح داد و پرستار گفت: - اونجا زیاد تمیز نیست و جاده اش خاکیه ممکنه هر چیزی بریده باشه من تمیز کردم که عفونت نکنه. بعد هم پانسمان کرد و گفت: - تمام شد می تونید برید. شایان تشکری کرد و گفت: - یکم می مونیم حالت بهتر بشه. سری تکون دادم و محمد همون جوری توی بغلم خواب ش برد بس که ترسیده بود. داشتم موهاشو نوازش می کردم که شایان گفت: - از من ترسیدی که اونجور خودتو انداختی جلوی ماشین برای جون محمد؟ نگاهمو به چشاش دوختم و گفتم: - من از تو نمی ترسم!از هیچکس نمی ترسم بجز خدا!به خاطر توهم خودمو جلوی ماشین ننداختم به خاطر خود محمد این کارو کردم چون یه تیکه از وجودم شده و تنها کسی رو که توی این دنیا دوست دارم محمده. شایان گفت: - چرا دوسش داری؟اون که بچه ی تو نیست!البته الان هست منظورم اینکه بچه ی واقعی تو نیست! به محمد نگاه کردم و گفتم: - من مادر نداشتم می دونم چقدر سخته اما پدرم به جای مادر هم بود برای من درسته محمد مادر نداشت پدر داشت اما تو مثل پدر من نمی تونی مادر هم برای اون باشی و فقط تونستی پدری کنی براش بعد از پدرم هر بلایی سرم من اومد نمی خوام محمد با حسرت مادر بزرگ بشه دخترا بابایی ان پسرا مامانی. شایان گفت: - اما من برای محمد چیزی کم نزاشتم. بهش نگاه کردم و گفتم: - همه چی پول و وسیله نیست!بچه ها محبت می خوان هر کی بیشتر مهربون باشه سمت همون می رن تو وقتی عصبی می شی محمد ازت می ترسه اما از من نمی ترسه چون من مثل تو هر دقیقه عصبی نمی شم. شایان نفس عمیقی کشید و گفت: - من به خاطر کارم و مشکلاتی سریع عصبانی می شم همه مرد ها همین جوری ان. محمد و روی تخت خوابوندم و گفتم: - بابای من از تو بزرگ تر بود کارش هم سخت تر بود درد هم بیشتر دیده بود چند پیراهن هم بیشتر پاره کرده بود سر و گرم روزگار رو هم بیشتر چشبیده بود اما اصلا عصبانی نمی شد چون مومن بود و مومن هم صبور و مهربون و با تقواست. #رمان

👻😬👻😬👻😬👻😬👻😬👻😬 👻😬👻😬👻😬👻😬👻😬👻 👻😬👻😬👻😬👻😬👻😬 👻😬👻😬👻😬👻😬👻 👻😬👻😬👻😬👻😬 👻😬👻😬👻😬👻 👻😬👻😬👻😬 👻😬👻😬👻 👻😬👻😬 👻😬👻 👻😬 👻 ࢪمآن⇩ 👋👀بچھ‌مثبٺ👀👋 #به_قلم_بانو #قسمت33 #سارینا یک هفته تمام بخور و بخواب خونه اقا بزرگ به قول اقا بزرگ کنگر می خوردیم و لنگر می نداختیم! فقط از یه چیزی توی این مدت تعجب کرده بودم. سامیار به هیچ دختری از دخترای فامیل نگاه هم نمی کرد حرف می زد جمع می بست و سرش پایین بود کلا زیاد هم حرف نمی زد اما جلوی من کار نداشت! میدونستم چون بچه مثبته این چیزا خیلی براش مهمه اما به من زل می زد نگاه می کرد دست می زد . نکنه دوسم داره؟ ناخودگاه ذوق کردم . از اخلاق سگی ش بگذریم خیلی خوب و قشنگ و با ابهته. با ذوق تو فکرام غرق بودم که با صدای سامیار کنار گوشم پریدم: - به چی فکر می کنی اینطور ذوق زده ای؟ ابرویی براش بالا انداختم و گفتم: - داشتم فکر می کردم مثلا عروس شم! بلند زد زیر خنده جدیدا زیاد می خندید. نگاش کردم ببینم باز چشه که گفت: - اونی که میاد تورو بگیره حتما از زندگی سیر شده و قصد خودکشی داره. دروغ چرا خیلی ناراحتم شدم نمی دونم چرا بغض کردم! هر کی این حرف و بهم می زد بغض م می گرفت اما سامیار... وقتی دید بغ کرده دارم نگاهش می کنم خنده اشو جمع کرد و با تک سرفه ای گفت: - شوخی کردم تو خوشکلی حتما یه فرد خوب می گیرتت. یعنی الان اعتراف کرد من خیلی خوشکلم؟ بلاخره امروز شازده دیگه راه رفت و راه افتاد. منم قایمکی با ماشین اومدم بیرون به مناسبت راه رفتن ش کیک بخرم و حسابی مسخره اش کنیم بخندیم. جلوی کیک فروشی پیاده شدم و سمت کیک فروشی رفتم. به کیک ها نگاه کردم و یه ابی شو که فکر کنم حدود8 یا9 کیلو بود رو انتخاب کردم و همون عکسی که اون روز توی رستوران که اومده بود دنبالم بردم رستوران موقعه خندیدن ازش گرفتم و نشون کیک فروشه دادم و گفتم: - می خوام اینو با کیفیت بزنید روی کیک چقدر طول می کشه؟ نگاهی کرد و گفت: - نیم ساعته درست ش می کنم. منم پول بیشتری دادم و قنادی و 2 گرفتم به مناسب دو تا تیر خوردن ش! اخه بار اول ش بود دوتا تیر می خورد باید جشن می گرفتیم به امید تیر های بیشتر. خودم با افکارم خنده ام گرفت راستی راستی قصد جون شو کرده بودما! هر چی نقل و نبات و خوردنی دستم اومد گرفتم با برف شادی و ترقه و این چیزا. انقدر خرید کرده بودم دستیار مرده اومد برام گذاشتشون توی ماشین. سوار شدم و با سرعت زیاد حرکت کردم. اصلا کیف رانندگی به سرعت شه! کیک و توی دستم گرفتم و با شادی رفتم تو که دیدم هیچکس نیست و فقط امیر بود داشت اب می خورد. متعجب گفتم: - بقیه کو، با دیدن کیک نیشش وا شد وگفت: - تولد کیه؟ جلو اومد و با دیدن عکس روی کیک با شیطنت ت زل زد بهم و گفت: - به به سامی جون زیادی باهاش جور شدیا ناکس با کسی جور نمی شد خوشکل فامیل و تور کرده. نیش منم وا شد که امیر خندید. عین داداشم می موند کلا خیلی باهاش راحت بودم. با خنده گفت: - رفتن پشت خونه بچه ها والیبال بازی کنن و بقیه هم نشستن تا نیومدن بیا بچینیم اینا رو خرید کردی؟ لب زدم: - وای اره کلی ترقه خریدم بترکونیمشون. امیر دستاشو بهم کوبید و سر تکون داد رفت سمت ماشین. میز و دوتایی اوردیم دو تا صندلی گذاشتیم که امیر متعجب گفت: - این واسه کیه؟ سامیار که یه نفره! نگاهی کردم و گفتم: - واسه خودمه. عمیق نگاهم کرد و گفت: - خبریه؟ عروسی چیزی؟ لب زدم: - اخه منو و سامیار؟ شونه ای بالا انداخت و سالن و تزعین کردیم و ترقه ها رو دور تا دور پوشش دادیم امیر همه اشو به یه سیم وصل کرد که اتیش بزنه و یهو سالن بره رو هوا. همه چی اماده بود. طبق نقشه امیر بره و با هول و ولا همه رو بیاره که من تصادف کردم. روبروی در سالن وایسادم و یهو در باز شد و از شانس خوبم اقا بزرگ اومد با هول ولا داخل منم فکر کردم سامیاره الان ترقه رو ترکوندم که با صدای بلندی کلی چیزای رنگی رنگی تو سر اقا جون فرود اومد. کپ کرده بود. همه وارد سالن شدن و مامان اماده گریه کردن بود. با خنده جیغ کشیدم و گفتم: - به مناسبت خوب شدن سامیار براش جشن گرفتیم. امیر از گوشه بند فشفشه ها رو اتیش زد و یکم طول می کشید برای همین گفتم: - اقایون داداشم خواهران مادران گرامی 3 ثانیه وقت دارید فرار کنید. بعد خودم دویدم رفتم زیر میز امیر هم دوید اومد جفتم و بقیه مات همون جا وایساده بودن فکر می کردن ما خل شدیم. که صدای ترق ترق ترقه ها هر طرف پیچید دود رنگی و شعله ها بالا رفت. بقیه با جیغ هر کدوم یه طرفی عین همین جنگ زده ها فرار کردن فقط سامیار بود که با اون پاش نمی تونست بدوعه و دراز کشید رو زمین دستاشو دور تا دور صورت ش گذاشت. #رمان

🦋☀️🦋☀️🦋☀️🦋☀️🦋☀️ 🦋☀️🦋☀️🦋☀️🦋☀️🦋 🦋☀️🦋☀️🦋☀️🦋☀️ 🦋☀️🦋☀️🦋☀️🦋 🦋☀️🦋☀️🦋☀️ 🦋☀️🦋☀️🦋 🦋☀️🦋☀️ 🦋☀️🦋 🦋☀️ 🦋 #ࢪمان√ 🌸دختࢪ‌عموۍ‌چآدࢪۍمن‌!🌸 #به_قلم_بانو ❄️ #قسمت33 #یاس بلند بلند پرستار و صدا می کردم که پاشا با خشم داخل اومد و ساشا سعی می کرد جلو شو بگیره و اون فریاد می زد: - می کشمت یاس خودم میکشمت حروم زاده عوضی . ساشا به کمک پرستار ها بیرون بردش و خودش با پرستار داخل اومد. پرستار بهم مسکن زد و نگاه بدی بهم انداخت. خدایا باز چی شده! ساشا روی صندلی نشست و گفت: - خوبی ابجی؟ یا گریه خندیدم! یه خنده پر از درد ! لبای خشک مو باز کردم و گفتم: - خوب؟ خودت چی فکر می کنی! کل تنم به خاطر ضربات کمربند پر از عشق داداشت می سوزه! انقدر عاشقم بود که از ته دل ش هر کدوم و روی تن م فرود میاورد همه جام درد می کنه می سوزه. نگاهم به دستم که کبود و سیاه شده بود خود. جلوش گرفتم و گفتم: - ببین این یکی شه! با گریه گفتم: - صورتم چی؟ ساشا سعی کرد جلوی بغض شو بگیره و گفت: - بدتر از دستته! هقی زدم و گفتم: - من کاری نکردم چرا منو اینجور زده؟ ساشا گفت: - نمی دونم هنوز نگفته امشب معلوم می شه! چشامو بستم و گفتم: - بتونم راه برم یه راست می رم پزشکی قانونی واسه طلاق! ساشا گفت: - خودم می برمت خودمم خونه برات می گیرم نوکرتم هستم! مسکن باعث شده بود خوابم ببره. ساعت ۹ شب بود که بیدار شدم. همه توی اتاق بودن و نگاه شون بدجوری عذابم می داد. مطمعنم خیلی وعضیت ام تعسف باره که اینطور نگاهم می کنن! پاشا اگر تنها بودیم قطعا می کشتم! و حتا نمی دونستم به چه دلیل اینطور کتک خوردم و سیاه و کبود شدم! سرم دستمو بریده بود و چند تا بخیه خورده بود و خیلی می سوخت. ساشا گفت: - پاشا خیلی اروم بگو چی شده! مادرش گفت: - حتما یه چیزی شده که این دختره اینطوره! پسرم بی دلیل کاری رو نمی کنه! پاشا با خشم رفت سمت ساشا و از گوشیش یه سری عکس در اورد و نشون ش داد و گفت: - ببین خوب ببین! این همون بی پدریه که من یه ماه به خاطرش عذاب کشیدم و روز و شب نداشتم و اون پی خوش گذرونی ش با رفیقم بوده! باید سنگسارش کنم تا اروم بگیرم صبح می ریم پزشکی قانونی! ساشا نگاهی به پاشا و انداخت و گفت: - صبح می ریم پزشکی قانونی اما کسی که شکایت می کنه تو نیستی! پاشا برگشت و با خشم گفت: - یعنی چی؟ ساشا با پوزخند گفت: - یاسه! . گوشه و گذاشت کف دست پاشا و گفت: - مگه کار من نرم افزار و سخت افزار نیست؟ پاشا گفت: - خوب برو سر اصل مطلب! تا نزدم لهت کنم. ساشا با پوزخند گفت: - فوتشاپه که! اینا رو ببری پزشکی قانونی پرتت می کنن بیرون! پاشا بهت زده گفت: - چی! دروغ می گی! ساشا گوشی شو دراورد و گفت: - عکس ها رو ایمیل کن تا نشونت بدم. و چند دقیقه با گوشی ور رفت و پاشا ناباور نگاهم کرد! حالا فهمیده بودم چی شده! همون رفیق ش رفته عکس خودش و یه دختری رو به صورت خیلی فجیهی درست کرده و صورت منو برش داده گذاشته! و به پاشا گفته تمام این یک ماه من پیش اون بود و پاشا به خاطر دیدن عکسا و ایمیل اینطور منو و سیاه و کبود کرده! ساشا سری به نشونه تاسف تکون داد و گفت: - واقعا تو به یاس شک کردی؟! ۱۷ سالشه که ۱۷ سالشو زیر نظر داشتی خودم دیدم چند بار گوشی شو هک کردی حتا یه مورد بد ندیدی! حالا بهش شک کردی؟ یه نگاه بهش بکن ببین چطور زدیش که کل خاندان ت با نگاه چندش نگاهش می کنن! همون دختریه که عاشقش بودی؟ حالا ببین چطور اش و لاشش کردی ! همه برن بیرون . تک تک بیرون رفتن بقیه . از شدت ناراحتی قلبم به طپش افتاده بود و درد شدیدی توی بدنم پیچید. ناله ای از درد کردم که ساشا فورا دکتر و صدا کرد. #رمان

🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊 🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹 🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊 🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹 🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊 🕊🌹🕊🌹🕊🌹 🕊🌹🕊🌹🕊 🕊🌹🕊🌹 🕊🌹🕊 🕊🌹 🕊 ࢪمآن↻⇦ 💜جبهہ‌ۍ‌ عآشقۍ💜 #بہ_قلم_بانو #قسمت33 #زینب خاله محمد با حال زاری گفت: - خودتون لیلا و احمد رو دیدید؟ سری تکون دادم و گفتم: - بعله من دیدم کزال همون دختری که زنده مونده بود هم دید یعنی اون پیکر ها رو به من نشون داد و گفت محمد بچه کیه! لب زد: - کژال رو می شناسم اون کجاست؟ لب زدم: - توی جبهه از من جدا شد برش گردوندن اما من مدتی جبهه بودم. سری تکون و دخترش گفت: - خدا ازشون نگذره خدا لعنت شون کنه. و زد زیر گریه. مادرش بغلش کرد و گفت: - گریه نکن دختر گریه نکن دشمن شاد مون نکن هیچکس از ما اشک ش رو دشمن نباید ببینه!سر بلند باشید سرتونو بالا بگیرید شهادت افتخاره کسی نباید گریه کنه باید خوشحال باشید. به این روحیه اش احسنت گفتم . در زده شد نگاهی به کمیل انداختم و بلند شد رفت درو باز کنه. از پنجره نگاه کردم چند تا مرد بودن. کمیل یهو شکه شد و برگشت به خونه نگاه کرد که منو تو پنجره دید و سریع نگآهشو برگردوند یه ساک دست ش دادن و کمیل درو بست. باز دلم مثل صبح اشوب شد همون دم در موندم کمیل اومد داخل و بی مقدمه گفتم: - خوبی؟کی بود؟ لبخند زورکی زد و گفت: - اره خانم چرا بد باشم هیچی رفقام بودن. نگاهمو به ساک دوختم نزدیک بود قلبم بیاد تو دهنم. این که ساک امید پسرخاله ام لود که تو جبهه است.