آتـش کـیــن را بـبـیـن در خـیـمه ها سـایـۀ غـم را بـبـیـن بـــــر خـیـمه ها بـچـه هـایت را دمادم مـــــی زنـنـد دخـتـرانت را چـه مـحـکـم مــی زنـنـد گـوشــــــوار دخـتـرانـت را ربـود دست دزد ایـن گـــــــروه بـی وجـود زیـنب آمد بعد از ایـن افـغـان و آه دسـتـهـا را بـرد زیـر جـسم شــــــــاه زیـر جـسمِ عـشـق پرپر دست برد زیـر آن صد پـاره پـیـکــر دست برد جـسم دلـبـر را بـلـنـد از خـاک کرد رو بـه حـق او با دلی صد چـاک کرد گـفـت یـــارب حـقِ زهـرای بـتــول کـن تو ایـن قـربـانـی مـــا را قـبــول شهادت حضرت ام المصائب ، زبان گویای پدر شکوهمندش ، امام علی(صلوات الله و سلامه علیه)در کوفه و شام ، پیغام آور کربلا ، شریکه الحسین ، حضرت زینب کبری (سلام الله علیها) تسلیت باد بر وجود مقدسش و تعجیل در فرج آقا صاحب الزمان ، دمادم (((صلوات))) صفحه ۲ https://ble.ir/seyedalirezahosseini1351 بله https://eitaa.com/seyedalirezahosseini ایتا لینک کانال اشعار سید علیرضا حسینی (شاعر اهل بیت (ع) و انقلاب)

شهادتِ دخت ولی الله ، اخت ولی الله ، عمه ولی الله ، عقیله بنی هاشم ، ام المصائب ، زينت الأب ، عالمة غير معلّمه ، فاهمة غير مفهّمة ، كعبة الرّزايا ، نائبة الزّهرا ، نائبة الحسين ، مليكة الدّنيا ، عقيلة النّساء ، عديلة الخامس من اهل الكساء ، شريكة الشّهيد ، كفيلة السّجاد ، ناموس رواق العظمه ، سيدة العقائل ، سرّ ابيها ، سلالة الولاية ، وليدة الفصاحة ، شقيقة الحسن ، عقيلة خدرالرّسالة ، رضيعة ثدى الولایة ، بليغه ، فصيحة ، صديقة الصّغری ، الموثقه ، عقيلة الطالبیین ، الفاضلة ، الكاملة ، عابدة آل علی ، عقيلة الوحى ، شمسة قلادة الجلالة ، نجمة سماء النّبالة ، المعصومة الصّغرى ، قرينة النّوائب ، محبوبة المصطفى ، قرّة عين المرتضی ، صابرة محتسبة ، عقيلة النبوة ، ربة خدرالقدس ، قبلة البرایا ، رضيعة الوحی ، باب حطّة الخطایا حضرت زینب کبری (صلوات الله و سلامه علیها) تسلیت و تعزیت باد. بر وجود مقدسش و تعجیل در فرج آقا صاحب الزمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف) دمادم(((صلوات))) #امام_زمان #امام_حسین #حضرت_زینب #شهادت_حضرت_زینب #امام_خامنه_ای #حجاب #شهادت #بصیرت #پایان_اسرائیل #پایان_آمریکا #سید_علیرضا_حسینی   https://ble.ir/seyedalirezahosseini1351 بله https://eitaa.com/seyedalirezahosseini ایتا لینک کانال اشعار سید علیرضا حسینی (شاعر اهل بیت (ع) و انقلاب)

https://ble.ir/seyedalirezahosseini1351 بله https://eitaa.com/seyedalirezahosseini ایتا لینک کانال اشعار سید علیرضا حسینی (شاعر اهل بیت (ع) و انقلاب)

بسمه تعالی مـی خـواهـم از ایـران بـگـویـم ، کشورِ عـشــق ایـران ، دیـارِ نـخـلـهــایِ بـــــــی سـرِ عـشــق ایـران زمـیـن ، دشتِ حـمـاسـه ، مـهـدِ فریـاد خـــــــــــاکِ نـجـیـبِ سَـروهـای سـبـز و آزاد روزی وطــن ، در بـنـدِ دیـوی بــــی خـدا بــود دیــــــوِ سـیــاه قـصـۀ مـــــا بــــی حـیـا بــود شرم از خـدا و دیـنِ پـیـغـمـبـر نمـــــی کــرد گوش از علی و مذهبِ حـیـدر نمــــــی کــرد از نـامِ مـسـجـد نـیـز مـی تـرسـیـد ایـن دیـــو از نور ، بر خود سـخـت مـی لـرزید ایـن دیـــو هـردم شـتـابـان بــود سـویِ مــــی فـروشـی عـشـقـش عرق بـود و شـراب و بـاده نوشـی کـاواره هـا را مـثـل جـانش دوست مـی داشت کـاواره هـا را بــــا زنـانش ، دوست مـی داشت از چــادر و چــادر بـه سـر ، بـیــزار بــود او بـا مــــــــادرانِ پـــــــاک ، در پـیـکــار بــود او مــــی گـفـت :« زن بـایـد اروپـایـــــی بـگــــردد بـانــویِ ایـــران ، هَـرز و هـر جـایی بـگـــردد مـعـنــی ندارد روسری ، یـعـنـی چـه دامـن؟! آزاد بـاش ، آزاد بـاش ، آزاد ای زن!» دیـــو آمـد و پـیـراهـنِ شـیـطـان بـه تـن کـرد خـــــــان را بـلایِ جــــانِ پـاکـانِ وطـن کـرد خــــان ، اخـتـراعِ ایـن پـلـیـدِ بـــــی خـدا بود خــــان نـیـز چون سازنده اش ، گرگی رها بود وقـتـی زنـــــی مــــی دیـد زیـبـا ، می رُبـودش هـر چـنـد شـوهـر داشت ، امـــا می رُبـودش خـــــــان داشت در هـر روستا مِـلـکِ فراوان بـهرش مُـهـیــا ، شـیــرِ مــــرغ و جـــانِ انسان جـمـعــی کـشـاورزِ فـقـیـر و ساده و پــــــاک‌_ بـا دسـتـهــایِ پُـــر تَـرَک ، بـا چـشـمِ نـمـنـاک_ رویِ زمـیـــــن سرگرمِ کشت و کــــار بودند بـیـخواب و خور ، هر روز و شب بـیدار بودند سـودش ولـیـکـن راهــیِ حُـلـقـومِ خــــان بود نـفـعـش به سمتِ جـیـبِ آن خوکان ، روان بود دیــــــوِ سـیـــــــاهِ قـصـۀ مــــا بـی هـنـر بود از خــیــر خـالـی ، مـغـزِ او لـبـریـزِ شَـر بود مـــــــی گـفـت :«بـایـد سـیـنـمـــــــــا آزاد باشد بـایـد کـه در هـــــــرزه گـــری اسـتــاد باشد» فـحـشــا بـه رویِ پـــرده هـای سـیـنـمـا رفت از فـیـلـمـهــای کـشـــورم ، شـرم و حـیـا رفت مـی خـواست نور از فـیـلـمـهـا مـعـدوم گـردد فـکـر از پـیــــامِ آسـمـــــــــان مـحـروم گـردد وقـتـــــی هـنـر ، خـالـی شود از نـورِ ایـمـــان چـیــزی نـبـیـنـد جـز سـیــاهـی ، ذهـنِ انـســان او یـارِ آمـــــــریـکــــا و اسـرائـیـــل گـردیـد بـر خَـلـقِ ایــــــران ، مـثـلِ عـزرائـیـل گـردیـد می گـفـت آمریـکا «بـمـیـر» ، آن دیـو مـیـمُـرد صهیون به جانش ، روز و شب ، سوگـند مـیـخورد از درد و از داغِ فـلـسـطـیــن دم نـمـی زد با حرف هم بر زخم او مرهم نـمـی زد مـی گـفـت:«آمـریـکـا! بـیـا ایـن نـفـت مـــالـت ایـن نـفـتِ مـا ، چون خونِ مـظـلـومــان حلالت بـر چـشـمِ مـــن ، پـــایِ سـوارانـت ، یـو اِس آ ارتـــــــش فـدایِ مُـسـتـشــارانـت ، یـو اِس آ جـــــان کـه مـتــاعـی نـیـست ، ایـمــانم فـدایت مـن هر چـه خواهی زود مـی ریـزم بـه پـایت» وقـتـی وطــــــن ، آن سرزمـیـنِ بـاسـتـانـــی_ ایــــرانِ مــن ، آن مـهـدِ پـــــاکِ آسـمــــانـــی_ از دستِ دیــوِ فـتـنـه ، دیـگــــر داشت مـی مُـرد_ وقـتـی گُـلــم ، ایــــــرانِ پـرپـر ، داشت مـی مُـرد_ در آن سـکـوتِ مـحـض ، فریـادی به پـاخـاست از عـشـقِ شیـرین ، شیـرفرهـادی به پـاخـاست مـردی تـبـر بـر دوش ، قـامـت راست فرمـود در آن کـویـرِ تـشـنـه ، جاری گشت چون رود از عـمـقِ جـــانِ خـود ، خـدایـش را صدا کرد دریـا تـر از دریـا شـد و طـوفــان بـه پـا کرد مـردی قـــلـــنـــدر ، مـردی از اولادِ حــیــدر مردی که می جَست از خروشش رعد و تـندر مـردی که غـیـر از خـالـقـش از کس نـتـرسید مـردی که جز در سـجـده هـا بر خود نـلـرزید مـردی که قـلـبـش ، کــــوه را از جـا تـکـان داد مـردی که در مـردی ، خـــدا او را نـشـان داد مـردی که تـــی پــــا ، بـر تـمــــامِ رنـگـهــا زد مـردی که بـــر شـیـطـان دوران ، سـنـگـهــا زد مـردی که خـوابِ دیــــو را از چـشـمِ او راند مـردی که دیـو از خـشـمِ او ، در گِـــل فرو ماند فریـاد زد:« ای مـردمِ ایـــــــــــران کـجـائـیـد؟! تا کِـی شغالان زنده؟! ای شـیـران کـجـائـیـد؟! نـنـگ است از دیـــــوِ سـتـم ، فـرمـان پـذیـری خـم پـیـشِ ذلـت؟! شـیـعـیـان تا کِـی اسـیـری؟! صفحه ۱

از دست و پـــــــا ، زنـجـیــرهـا را وا نمـائـیـد دلـهــــــــــای از غـم مُــرده را ، دریـا نمـائـیـد انـگـشـتـهــایِ دسـتــتــــان را مـشـت سـازیـد با مُـشـتِ خـود بـر پــــوزۀ شـیـطـان بـتـازیـد دیـــوِ سـتـم ، حـلـقـه بـه گوش اجـنـبـی هـاست پـیشِ شما شـیـر است ، مـوشِ اجـنـبـی هـاست نـنـگ است بـر مـنـبـر بـخـواند خطبه ، کـفـتـار نـنـگ است بر کرسی نشیند ، گرگِ خونخوار نـامــــوسِ ایــران رفت و ما گـفـتـیـم مَـردیـم دیـن رفت و ما چون کبک ، سر در برف کردیم مــــــــال و مـنـالِ کـشـــــورِ مــا را ربـودنـد نـفـتِ وطــــــــن را دزدهـا سـرقـت نـمـودنـد» ایـن شـیـرِ از هـر پـهـلــــوانــی پـهـلـوان تـر ایـن پـیـرمـردِ از جـوانـان هـم جـــــــوان تـر مـانـنـد نــــامِ پــــــــــاکـش از دنـیـا جـدا بـود او آیــتِ حــق ، حــضــرتِ روحِ خـدا بـود روحِ خــــدا ، آن پـیــــرِ دلْ مـحـکـم ، خـمـیـنــی آن کــوهِ از او پـشتِ طـوفـانْ خـم ، خـمـیـنــی دیــــــوِ سـیــاهِ قـــصــه تـا ایـن مـرد را دیـد تـا خـشـــــــــمِ ایـن آتـشـفـشــانِ درد را دیـد فـهـمـید دیگر تـخـت و تاجـش رویِ آب است فـهـمـید کــاخِ شــــاهـیَـش دیگر خـراب است از تـرسِ جــــــــانـش داد زد :« او را بـگـیـریـد» از بـیـمِ خــــود فـریــــــاد زد:« او را بـگـیـریـد» فـریـاد زد :« خــــــورشـیـد را تـاریـک سـازیـد ای ابـرهـا! خـود را بـه هـــم نـزدیـک سـازیـد» یـلـدا ضـمـیـران ، حـمـلـه بر خـورشـید کردند خـورشـید را از آسـمـــــــــان ، تـبـعـیـد کردند خـورشـیـد در تـبـعـیـد هـم ، بـیـکـار نـنـشـست یـک دم نشد بـردارد از روشـنـگـــــری ، دست مـشـتِ سـیــــــاهِ دیـــو را وا کرد خـورشـیـد یـک انـقـلابِ ســـــرخ ، بـر پـا کرد خـورشـیـد خـوشخـوابـهــا ، از نـورِ او ، بـیـدار گـشـتـنـد مُـــــردابـهــا ، از شـورِ او ، سـرشـار گـشـتـنـد گـشـتـنـد آری قـطـره هـای خــشــم ، همدست هـر کـوچـه رودی شد ، بـه اقـیـانوس پـیـوست وقـتی کـه سـیـلِ خــشــمِ مـردم ، گشت جـاری دیـــــوِ سـیــــــــــــاهِ قـصـۀ مــا شـد فـراری نـابـود شـد کـاخــی کـه بـا خـونـهـا بـنـا کـرد نـابـود شـد ، زیــــــرا عـداوت بـا خــــدا کـرد شب رفت و آمـد نـوبـتِ صـبـحـی درخـشـان آمـد خـمـیـنـــــی ، آمـد آن خـورشـیـدِ تـابـان آمـد زمـیــــن را روشـن از نـورِ خـــدا کـرد مـوسی شد و هر سـیـنـه را طـورِ خــدا کـرد شـد خـطــۀ پــــــــاکِ ولایـت کـشــــورِ مـن شـد سـبــز از آلِ مـحـمـــــد بـــــــــاور مـن ایـنجـا خــدا ، قـرآن ، ولایـت ، حـکـمفـرمـاست ایـن جـا عـلــی و عَـدلِ او ، فـرمـــانـدهء مـاست روحِ خـــــــدا رفـت و ولـی سـیـد عـلـی شـد شـکـــرِ خــــــدا سـیـد عـلـی مـا را ولـی شـد سـیـد عـلـی ، یـعـنـی خـمـیـنـی بی کم و کاست سـیـد عـلـی ، یـعـنـی خـمـیـنـی باز بـر جـاست سـیـد عـلـی ، یـعـنـی خـمـیـنــی بـاز بـاقـیـست یعنی که ای مستان خـمـیـنـی بـاز سـاقـیـست ای مـردمِ ایــــــران زمـیــن! هـشـیـار بـاشـیـد شب ، پـلـک ، سـنـگـیـن مـی شـود ، بـیـدار بـاشـیـد سـیـد عـلـیِ نـازنـیـن را پـــــــــــــاس داریـد ایـن انـقـلابِ آتـشـیـن را پـــــــــــــاس داریـد ایـن انـقـلاب آمـــــاده دستِ مـــــــــا نـیـامـد ایـن قـیـمـتـــی دُر سـاده دستِ مـــــــا نـیـامـد از بـهـر او بـسـیـار مــــا سـخـتـی کـشـیـدیـم بـهــرش هـزاران جـور بـدبـخـتـی کـشـیـدیـم خـونـهـایِ پــاکی گشت جاری پایِ ایـن نـخـل بی سر هـزاران تـن شد آری پـایِ ایـن نـخـل مـن بـر سـرِ هـر شـاخـه اش صـد دار دیـدم بـر دار صـدهـــا مــیــثــــمِ تـمــــــــــار دیـدم صـدهــا مُـدَرس پـایِ ایـن نـخـلِ تــنــــــــاور گـشـتـنـد در دریـایِ خــونِ خـود شـنـــــــاور حـمـــامِ خــون گـردیـد صـد گـرمـــابــۀ فـیـن در خـــاک و خـون افـتــاد صـدهـا عـالِـمِ دیـن صـدهــا هـزاران پُــــر دلِ بـــی بـاک رفـتـنـد صـدهـا هـزاران مـرد و زن در خـاک رفـتـنـد هـمـت ، بــروجــــردی ، مـقـدم ، کــاوه ، چـمــران صـیــــــاد ، سـتـاری ، مــــوحـــد دوست ، دوران با خـونِ خـود ایـن نـخـل را سـیـراب کـردنـد خـود را در آتـش بـهــرِ او پـــــرتـاب کـردنـد رفـتـنـد تـا ارزش بـمــــــــــانَـد رویِ پـایـش رفـتـنـد تـا قـرآن بـمـــــــــــــانَـد بـا خـدایـش رفـتـنـد تـا فـکـر عــلـــی هـرگـز نـمـیــــــرد تـا بِـیــرقِ سرخِ حُـسـیــن آتـش نـگـیــــــــرد رفـتـنـد تـا چـــــــــادر دَمــی از سـر نَـیـفـتـد یـک لـحـظـه از سر چــــــادرِ مـــادر نَـیـفـتـد صفحه ۲

گـفـتـنـد:«خواهر! پـرچـمِ مـــا چـادرِ تـوست بـرپـاست عـزت تـا کـه بـر پـا چـادرِ تـوست کـوبـنده تـر از خـونِ ما خواهر حـجـاب است کُـل نقشه ها جز نـقـشِ چادر، نـقـشِ آب است» رفـتـنـد امــــا حـرفـشـان در گوش بـاقـیـست خـواهـد شنید آن حرفها را هـر کـه کـر نیست حرفِ شـهـیـدانِ وطــــن ، ایـن است ، ایـن است زیـبـاتـریـن جـایِ زمـیـن ، ایــران زمـیـن است ای مـردمِ ایـــــــران زمـیـــــن! آگــاه بـاشـیـد آگــاه هـــم از راه ، هـــم از چـــــــاه بـاشـیـد دشـمــن پِــــیِ ایـن است ، ارزش را بـگـیـــرد ذلـت بِـبـــار آیـد اگـــــــــــر عـزت بـمـیـــرد در پـشـتِ ارزشـهــایـتـان مـحـکـم بـمــــانـیـد هـر دَم خــــــدا و آلِ پـــــاکـش را بـخـوانـیـد تـنـهـــــــا خــــــــــدا و آلِ او دانایِ کـــارنـد تـنـهــــا فـقـط ایـنـان شـمــا را دوست دارنـد کِی دوست دارد دشـمـنِ مـلـعـون شـمـا را؟! او از بـهـشـت آخـر کُــنَـد بـیــرون شـمــا را بـاشـیـد ای ایــــــــــــرانـیــــان! اهـلِ ولایـت اهـلِ ولایـت ، مــــــــی شـــــــود اهـلِ درایـت هـر چـیـز رهـبـر گـفـت ، آن را گوش گـیـریـد شایـسـتـه می باشد که از عـشـقـش بـمـیـریـد حـک کــرد بـر دل هـر کسی حرفِ ولــی را_ هر کس که بـا جـان بـشـنــود ، سـیـد عـلـی را_ در پـیـشـگـاهِ حـضـرت حق رو سـفـیـد است مـردم! بـصـیـرت ، ایـن پیامِ هر شـهـیـد است صفحه ۳ https://ble.ir/seyedalirezahosseini1351 بله https://eitaa.com/seyedalirezahosseini ایتا لینک کانال اشعار سید علیرضا حسینی (شاعر اهل بیت (ع) و انقلاب)

https://ble.ir/seyedalirezahosseini1351 بله https://eitaa.com/seyedalirezahosseini ایتا لینک کانال اشعار سید علیرضا حسینی (شاعر اهل بیت (ع) و انقلاب)

بسمه تعالی یوسُف زیـبـایِ مـا را بـاز زندان مـی برند گویی از جـسـم و تن ما عاشقـان ، جان می برند کافران آزاد و کس با مُلحدان کاری نداشت داخـلِ زندان ولـیـکـن ، اصلِ ایـمــان مــــی برند حرمتِ مویِ سفیدش را شکستـنـد ای دریـغ سـوی زنـدان ، مرشدِ مـا را شـتـابـان مـــی برند تا که بی یوسف شود کامل شبِ خـفـاشـهـا مــــاه را از آسـمـانِ شهرِ کـنـعـان مــــی برند او به زندان نیز درمان می کـند هر درد را دردمندان از چه رو ، سر در گریـبـان می برند؟! هـفـتـمـیـن فرمانـدۀ پــــاکِ خداوند است او اهـل دنـیـا پـس چـرا فرمانِ شیطان می برند؟! مـن نمـــی دانم چـرا تا پـاکـبـازان مانده اند خـلـقِ عـالَـم رو سوی آلـوده دامـان مـی برند؟! چـارده عـالِـم خـدایـا! مـانـده انـد امـــا بـشـر_ فـکـر و دل را جـانـبِ افرادِ نـادان مـــــی برند گرچه عشقِ چارده معصوم می باشد گران یک قدم عاشق اگر گشتی ، دل ارزان مـــی برند چـارده مـعـصـوم دل را با صدایِ نابِ حـق دیگران با پول و رنگ و چـنـگ و دندان می برند کیست این مرشد که دردرس وکلاسِ کظم وصبر پـیش او ایـوب و هود و نـوح و لـقـمـان می برند؟! حضرت مـوسَی بنِ جعفر ، هفـتمیـن مولایِ عشق پـیشِ او کی شـیـعـیـانش ، نـامِ سلطان می برند؟! پـیـشِ مـُلـکِ تا بـه عرشش ، خـادمـانِ حـضرتـش_ کِـی به لـبـهـا نامــــی از مُلکِ سلیمان می برند؟! تـاجـرِ بـازارِ شیطان گــــردد آخر ورشکست تـاجـرانِ عـشــــقِ او سودِ فراوان مــــی برند سفره ای گـسـترده دارد از زمـیـن تا آسمان انس و جـن از سفرۀ پُـر برکـتـش نان می برند زودتر آئـیـنـۀ دل را به ایـن پـاکـان سـپــار یک جهان گرد و غبار از دل ، به یک آن می برند حضرتِ بابُ الْحَوائج!ای که حاجـتـمـنـدها_ با وضو نام شـمـا را پـیـشِ یـــــزدان می برند_ تـکـه ابــری کن حواله ، سمتِ مـا آلـودگــان تو بخواهی روحِ مـا را زیرِ بـاران مـــی برند قطره ای از کظمِ خود بر جَهْنَمِ خشمم بریز ایـن کـنـی کاظم! مرا تا باغِ رضوان می برند یـک نگاهی کن به مـا از لطف ، ای نورِ نُهُم تو بخواهی ذره را تا مهرِ رخـشـان مـی برند شهادتش تسلیت بر وجود مقدسش و تعجیل در فرج فرزندش(عج) ، دمادم(((صلوات))) https://ble.ir/seyedalirezahosseini1351 بله https://eitaa.com/seyedalirezahosseini ایتا لینک کانال اشعار سید علیرضا حسینی (شاعر اهل بیت (ع) و انقلاب)

۲۴ رجب المرجب ، سالروز فتح خیبر به دست امام علی ابن ابیطالب‌(علیه آلاف تحیه و ثنا) مبارکباد. بسمه تعالی «خودِ پیمبر» من آمده ام که مدحِ دلبر گویم من خلق شدم که ذکرِ حیدر گویم از رویِ ورق نخیر ، من آمده ام- در وصفِ علی قصیده از بر گویم والله که تشنگان همه مست شوند وقتی غزل از ساقیِ کوثر گویم از قامتِ آسمان ، علی رعناتر خاکم به دهان ، اگر صنوبر گویم فرمود خودِ خدا : علی نفس نبیست پس من به علی ، خودِ پیمبر گویم از حملهء تکسوارِ طوفانیِ بدر یا از یلِ بی نظیرِ خیبر گویم؟! گویم چه به حال و روزِ مرحب آورد؟! یا اینکه از آن قلعهء بی در گویم؟! مرحب به دو نیم و در سپر در دستش از شیرِ خدا بگو چه دیگر گویم؟! تا فاتحِ قلب تو شود ، می خواهی_ از حملهء او به قلبِ لشکر گویم؟! تیغی که هزار فتنه را گردن زد حیف است به آن تیغِ دو پیکر گویم ظلم است اگر به غُرشِ شمشیرش- هنگامِ نبرد ، رعد و تندر گویم حق است اگر بجز محمد(ص) او را- بر خلقِ جهان سید و سرور گویم بر خلقِ جهان علی امیر است علی والله که با یقین و باور گویم فی الجمله به جمعِ پادشاهانِ جهان خاکِ کفِ کفشِ پایِ قنبر گویم من نیز چو مستانِ مِیِ خُمِ غدیر تنها به علی ، ولی و رهبر گویم از حقِ مُسَلَمِ امامم ، آری تا جان بدهم درونِ بستر ، گویم فردا که خدا بپرسد از اعمالم من ذکرِ علی به پیشِ داور گویم دارائی من ، ذکرِ علی می باشد این را به خدا به روزِ محشر گویم https://ble.ir/seyedalirezahosseini1351 بله https://eitaa.com/seyedalirezahosseini ایتا لینک کانال اشعار سید علیرضا حسینی (شاعر اهل بیت (ع) و انقلاب)

https://ble.ir/seyedalirezahosseini1351 بله https://eitaa.com/seyedalirezahosseini ایتا لینک کانال اشعار سید علیرضا حسینی (شاعر اهل بیت (ع) و انقلاب)

📣بسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ # مراسم بعدی 🔶 نشست بصیرتی، یادواره شهدای جنایت تروریستی کرمان و شهادت امام موسی کاظم(ع) سخنران: حجت الاسلام والمسلمین جوکار (امام جمعه محترم شهرستان پاکدشت) شاعر: سیدعلیرضا حسینی مسئول انجمن شعر(ن والقلم) پاکدشت 📆 سه شنبه ۱۷ بهمن ماه 1402 ⏰همزمان با نماز مغرب و عشاء 📍 شهر فرون آباد، بلوار باغ بهشت، مسجدصاحب الزمان(عج) ✍ستادگرامیداشت دهه فجر شهر فرون آباد #ڪانال_ما_را_بہ_اشتراڪ_بزارید👇 ●➼‌┅═❧═┅┅───┄ 🔰مقبرة الشُهداء شهر فرون آباد 🆔 @maghbaratoshohada313 https://ble.ir/seyedalirezahosseini1351 بله https://eitaa.com/seyedalirezahosseini ایتا لینک کانال اشعار سید علیرضا حسینی (شاعر اهل بیت (ع) و انقلاب)