🔺 یادی از بزرگ‌مرد عرفان و معرفت مرحوم آیت الله میرزا جواد آقا ملکی تبریزی رضوان الله تعالی علیه؛ (۱۱ #ذی_الحجة الحرام ۱۳۴۳ق؛ ۱۱ #تیر ۱۳۰۴ش) 🔹 درباره‌ی مرحوم حاج میرزا جواد آقا #ملکی_تبریزی علیه الرحمة و الرضوان خوانده‌ایم، گفته‌ایم، شنیده‌ایم که در یک روز #عید ، روز عید قربانی شاید مرسوم بود که آشنایان می‌آمدند منزل ایشان و ناهار را آن‌جا صرف می‌کردند. یک‌وقت ایشان در بین ملاقات و نشستن با دوستان و ناهار به گوشش ناله و صدا رسید. تشریف برد در اندرون؛ دید که زن‌ها خیلی دارند شیون می‌کنند، چون یک فرزندی در حوض یا حوض‌خانه افتاده و فوت کرده!. آن‌وقت فرمود ساکت باشید!. نمی‌دانم از راه #معنویت هم #تصرفی کرد یا نه؟ در هر صورت دیگر صدا بلند نشد. بازگشت پیش مهمان‌ها و نشست و مشغول صحبت شد، در حالی‌‌که بهتر از آن‌ وقتی بود که این خبر را نشنیده بود!، تا این‌که هیچ به گوش این‌ها چیزی نرسد که ناراحت شوند. ناهار را که صرف کردند، بلند شدند بروند، به بعضی از ایشان فرمود: باشید من یک کمکی لازم دارم برای تجهیز و برای دفن آن اولاد!. این را می‌گویند: «رضیً بقضائک» ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama