eitaa logo
سیدالعلماء
1.6هزار دنبال‌کننده
2.2هزار عکس
692 ویدیو
7 فایل
کانال رسمی مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی ایشان شاگرد بزرگانی مثل حضرات آیات شیخ عباس تهرانی، امام خمینی، علامه طباطبایی، بروجردی و... بودند. مرحوم امام در نامه‌های خود، از ایشان با عبارت "سیدالعلماء" یاد می‌کردند. ارتباط با ادمین @seydololama_admin
مشاهده در ایتا
دانلود
سیدالعلماء
🔺 نعمت ولایت ائمه اطهار علیهم‌السلام و معنای قرآن بر سر گرفتن 🔹 «یا محمّد! إنّی خَلقتُک و خلقتُ علیاً و فاطمةَ و الحسنَ و الحسینَ و الأئمةَ مِن وُلدِه مِن سنخِ نورٍ مِن نوری»؛ از یک مقام اعلایی شماها را آفریدم. شماها مافوق من هستید. در آخرین رتبه و مقام. «و عَرضتُ ولایَتَکُم علی أهلِ السّماواتِ و الأرض»؛ من و و شما را بر اهل آسمان‌ها و زمین عرضه کردم. «فمَن قَبِلَها کان عندی مِنَ المُومنین»؛ پس آن شد که کسی ایمان بیاورد و سروری و سرپرستی اکرم و خاندان او را قبول کند. همین‌هایی که با سرگرفتن درب خانه‌ی خدا می‌آوریم. «و مَن جَحَدها کان عِندی مِنَ الکافرین»؛ آن که خیلی باید از او پرهیز کرد همین نافرمانی و انکار نسبت به این‌هاست که الآن در ممالک دارد پر می‌شود!. این و امثالهم همه . «لو أنَّ عبداً مِن عَبیدی»؛ اگر یک نفر از بندگان من، «عَبدَنی حتّی یَنقطِعَ»؛ تا آخر نفس من را عبادت کند، «أو یَصیرَ»؛ یا اگر آخر نفسش نیامده از بس کند مانند مشک خشک، برای او گوشت و پوستی نماند؛ ولی وقتی که می‌میرد، منکر ولایت شما باشد؛ «ما غفَرتُ له حتّی یُقَرَّ بِوِالایتِکم» «أتُحِبُّ أَن تَراهُم»؛ دوست داری که این‌ها را به تو نشان بدهم؟ عرض کردم :بله یارب. فرمود: به طرف راست ـ که حالا چه مقامی است؟ ما نمی‌دانیم ـ کن!. توجه کردم، دیدم بله. آن مرکزی که این در همه پرتوگاه آن مقام می‌شوند. نگاه کردم، دیدم و و و و همین‌طور تا به حضرت علیه‌السلام در یک جایگاهی پر و پر و پر از و همه‌ی ، مشغول عبادت‌ند. پس ما قرآن که سر می‌گیریم «بعلیٍّ، بالحسن، بالحسین» می‌گوییم؛ باید بدانیم که چه می‌کنیم. ما نقشه پیامبر را داریم عملی می‌کنیم. «قیاماً یُصَلّونَ و هو فی وسطِهم»؛ همه ایستاده‌اند به عبادت، حضرت مهدی در وسط آن‌ها قرارگرفته، «کأنها کوکب درّی»؛ مثل ستاره‌ی درخشانی است این امام بزرگوار. بله این معنای سرگرفتن است. ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
🔺 یادی از بزرگ‌مرد عرفان و معرفت مرحوم آیت الله میرزا جواد آقا ملکی تبریزی رضوان الله تعالی علیه؛ (۱۱ الحرام ۱۳۴۳ق؛ ۱۱ ۱۳۰۴ش) 🔹 درباره‌ی مرحوم حاج میرزا جواد آقا علیه الرحمة و الرضوان خوانده‌ایم، گفته‌ایم، شنیده‌ایم که در یک روز ، روز عید قربانی شاید مرسوم بود که آشنایان می‌آمدند منزل ایشان و ناهار را آن‌جا صرف می‌کردند. یک‌وقت ایشان در بین ملاقات و نشستن با دوستان و ناهار به گوشش ناله و صدا رسید. تشریف برد در اندرون؛ دید که زن‌ها خیلی دارند شیون می‌کنند، چون یک فرزندی در حوض یا حوض‌خانه افتاده و فوت کرده!. آن‌وقت فرمود ساکت باشید!. نمی‌دانم از راه هم کرد یا نه؟ در هر صورت دیگر صدا بلند نشد. بازگشت پیش مهمان‌ها و نشست و مشغول صحبت شد، در حالی‌‌که بهتر از آن‌ وقتی بود که این خبر را نشنیده بود!، تا این‌که هیچ به گوش این‌ها چیزی نرسد که ناراحت شوند. ناهار را که صرف کردند، بلند شدند بروند، به بعضی از ایشان فرمود: باشید من یک کمکی لازم دارم برای تجهیز و برای دفن آن اولاد!. این را می‌گویند: «رضیً بقضائک» ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
سیدالعلماء
🔺اثرات بیداری از خواب طبیعت 🔹 انسان - حالا خواه باشد یا نباشد، باشد یا نباشد - در اگر بخواهد پا در دایره‌ی و و و هدایت‌گر خدا بگذارد، باید این حال را از خدا بخواهد. چه حالی؟ حال بیداری از خواب طبیعت، نه از خواب دیشب. همان خوابی است که از ولادتش در آن خواب وارد می‌شود، یعنی اشیاء را اشیاء می‌بیند؛ پدر، مادر، زمین، آسمان، خودش و دیگران. اما اگر از او بپرسند خدا کو؟ اگر به او داده باشد، یک چیزی می‌گوید که خدا دارد، دارد و این‌ها. اگر هم در یک محیط ناخدایی باشد که هیچ!. بنابراین ما از ولادت‌مان تا فوت‌مان با فیلم روبرو می‌شویم. چه‌وقت این فیلم‌ها را می‌شناسیم و ملتفت می‌شویم که جهان تشکیل یافته از من و شما نیست، بلکه همه، الهی و آثار الهی هستیم؟؛ «فَانْظُرْ إِلَىٰ آثَارِ رَحْمَتِ اللَّهِ»؛ ( :۵۰)؛ نه این‌که "فانظر الی خودتان و الی اشیاء و الی زمین و الی آسمان!" بلکه «فَانْظُرْ إِلَىٰ آثَارِ رَحْمَتِ اللَّهِ». "آثار رحمت الله" فیلم خداست. عکس‌های خداست. تصویرهای خداست. و انسان انتقالش از اشیاءبینی به اسماءبینی، یک جهان جدید در او ایجاد می‌کند، نه یک فکر جدید!. جدید این است که انسان نمی‌دانسته و حالا می‌داند، نمی‌دانسته و حالا می‌داند، نمی‌دانسته و حالا خوانده و می‌داند!. این‌ها فکری است، اما به انسان نمی‌دهد و انسان را عوض نمی‌کند و نمی‌سازد انسان را. اگر از خدا بخواهیم که خداوند برای ما یک گشایش بدهد -نه و ، بلکه قلبی- آن‌وقت خودمان در خودمان اگر نگاه کنیم، اثر الهی را می‌بینیم. در نگاه کنیم، در نگاه کنیم، در نگاه کنیم، در نگاه کنیم، در کلاس، مدرسه، زمین و آسمان نگاه کنیم، اثر لطف الهی را می‌بینیم. آن‌وقت خواه ناخواه می‌گوییم: «ما رأیتُ شیئاً الّا و قد رأیتُ الله قبلَه و بعدَه و معه»؛ جهان، جهان الله می‌شود، نه جهان ، نه جهان سنگ و کلوخ و هوا و اکسیژن و آب و ماشین و هواپیما. ۸۱٫۷٫۲۲ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
سیدالعلماء
🔺 روش #جذب افراد در سیره‌ی #ائمه اطهار علیهم‌السلام 🔹 حالات مولا #امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام 🔸 وظی
🔺 جذب از راه معنویت 🔹 شما مکاید خفی جن و انس را ببینید که امور را صورت‌سازی می‌کنند. مثلاً بگوید: ما می‌خواهیم نسل جذب بشوند. نسل جوان را باید به جذب‌شان کرد. (علیه‌السلام) با یک کفش پاره سلطنت می‌کرد و نسل خودش را، آن‌کسی‌را که قابل بوده را می‌کرد، نه با یک کفش‌های قشنگ که از سلطان برایش فرستاده، آن را بپوشد، بیاید تا خوش‌شان بیاید!. درست وضع دارد عوض می‌شود!. امیرالمؤمنین علیه‌السلام در بین خطبه خواندن لباسش را تکان می‌داد. چرا؟! چون یک پیراهن داشت، شسته بود، غسل کرده بود، آمده بود نماز جمعه، لباسش تر بود، پیراهنش را تکان می‌داد؛ چون لباس نداشته عوض بکند بیاید نماز جمعه!. آیا او نمی‌خواست جوان‌ها را جذب بکند؟! او می‌خواست جذب از راه جلب به انجام بگیرد نه جذب به این‌که این چقدر زیباست! چقدر دیوارش این‌جور است، گلدسته‌اش این‌جور است و فلان. صلوات‌الله‌علیه‌وآله هم مبارزه داشت. وقتی می‌آمد، می‌دید مثلاً -در سختی دوران - حضرت (علیهاالسلام) یک پرده‌ای در خانه انداخته که می‌شود این را داد به یک فقیری تا پیراهنش بکند، سلام علیک نکرده بر می‌گشت. حضرت زهرا (علیهاالسلام) هم مقصود ایشان را می‌فهمید. روی همان حساب آن پرده را می‌داد به یک . الآن هم نسل جوان به و به ، عین همان فقر زمان پیغمبر است! منتهی به این شکل امروزی در آمده. آن زمان یک دانه خرما، یک شخص را می‌داد از گرسنگی؛ حالا یک ملیون مثلاً که یک جوان بگیرد، یک ازدواجی، در یک سطح نازلی انجام بدهد مثل همان یک خرما است. امروز باید این‌جوری مجاهد بشوند. ، ، ، . کفش اضافی برای عوض کردن آقای نداشته باشد از بس رسیدگی کرده باشد به زیردستش، به ، به جوان‌هایی که می‌شناسد. به ، به . مرحوم آیت الله اعلی‌الله‌مقامه از خودشان شنیدم که فرمود: زمان حاج شیخ عبدالکریم یزدی (رحمه‌الله) من و همسرم یک کفش داشتیم. من صبح می‌پوشیدم، می‌رفتم درس حاج شیخ عبدالکریم. بر می‌گشتم، او می‌پوشید، می‌رفت به آشپزخانه برای کار غذا پختنش و این‌ها. این‌که مالِ زمان و هزار سال پیش نیست، مالِ هشتاد سال پیش است. اگر این کارها را ظرفیت پیدا کند و جا باز کند در ، در ، در ، در همه‌جا، یک جهادی پیدا می‌کند، نه فقط ، یا مثلاً و این جور چیزها. نه، بسیج عمومی باید باشد؛ عمومی اگر بشود شاید یک مورد نیاز، مثلاً جوانی که الآن وظیفه‌ی ازدواج باشد، پیدا نشود یا بی مسکن نباشد؛ چون این کاخ‌های شصت طبقه، پنجاه طبقه بالا می‌رود، این‌ها همه از یک ضداسلامی تولید می‌شود!. و پنج سال پیش، ده سال پیش که این‌ها را ترویج می‌کردند، -حالا نمی‌دانم هنوز ترویج می‌کنند- این‌ها از این نکات غافل بودند: همسایه‌ها از آفتاب محروم می‌شوند، از هوای خوب محروم می‌شوند، در رفت و آمدها و پله‌ها و به هم برخورد کردن‌ها، می‌شود. صد جور دارد. ولی یک برج برود، بالا کشور پیدا می‌کند! می‌گویند: ترقی کرده!. الآن کم‌یاب است؛ مغز یعنی چی؟ یعنی چی؟ یعنی چی؟ این‌ها را همه‌اش را حضرت (علیه‌السلام) داشت با یک پیراهن! ، ، مشغول خطبه‌ها بود، پیراهنش را برای خشکیدن تکان می‌داد! چرا؟ چون وقتی می‌خواست بیاید ، بکند، لباسش را عوض بکند، نداشت، فقط پیراهنی داشت، این را که شسته بود، هنوز خشک نشده بود، پوشیده بود آمده بود نماز جمعه. پیراهنش را تکان می‌داد که رطوبتش مثلاً برود، توی آن هوای گرم که اصلاً باید فوری خشک شده باشد. هدیه به امیرالمؤمنین علیه‌السلام صلوات اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔺 نهضت #معنویت در بین طالبین علوم ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
سیدالعلماء
🔺 محصل علم و ایمان 🔹 علوم دینی در دین که به مدرسه و می‌آید، باید هر چه که در خارج است را کنار بگذارد؛ صاف و پاک. آیینه بشود، بیاید این‌جا رنگ بگیرد، بگیرد. اگر ایمان یک مسئله‌ی مهمی است، تحصیلات ایمانی غیر از تحصیلات می‌شود. مثل رانندگی می‌ماند که آدمی که می‌خواهد رانندگی یاد بگیرد، نمی‌تواند برود مرتباً کتاب را ورق بزند که: سر پیچ این کار بکن، ماشین جلویی‌ات را این‌طور ردّ کن، چه کن؛ دستش کار نمی‌کند، چشمش کار نمی‌کند، حواسش کار نمی‌کند. در مغزش یک مطالبی می‌آید ولی رانندگی یاد نمی‌گیرد. [ همان‌گونه در مورد کسی‌که فقط به دنبال تحصیلات علمی است،] این‌که نمی‌شود ، این‌که نمی‌شود ، این‌که نمی‌شود . حتی هم نمی‌شود. یک محصل این‌طوری اصلاً در جا ندارد، به درد نمی‌خورد. چنین را اصلاً باید از دور ریخت. باید را، مخصوصاً دانشجوی را، را، تربیت بکنند و به این است که رفته‌رفته مثل یک زمینی که باید به این هر روز آب داد -این دستگاه‌های آبیاری را دیده‌اید که در چمن‌ها چطور با لطافت و ظرافتی به این سبزی‌ها و چمن‌ها آب می‌پاشند- این چمن وجود آدم به از ، از ، از تمرینات کار خیر، از خیر، این کم‌کم آبیاری بشود تا جزء واقعیت‌اش، خداشناسی در بیاید، دربیاید، دربیاید. مسائل بشر از این دنیای پر از حادثه را کم‌کم در روحش تمرکز بدهد؛ این پرواز می‌کند، این روح از این خالی می‌شود و عالَم واقعی خودش را می‌یابد. آن‌موقع چیزی باید از این مسائل همراهش باشد وإلّا از بیرون نگاه کند، ببیند در این چه می‌گذرد، در این کلاس‌ها چه می‌گذرد، این همان به درد می‌خورد نه به درد و تعلم و یادگیری و تربیت!. [ تاریخ سخنرانی سال ۱۳۷۶ ش] ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
سیدالعلماء
🔺 نعمت ولایت ائمه اطهار علیهم‌السلام و معنای قرآن بر سر گرفتن 🔹 «یا محمّد! إنّی خَلقتُک و خلقتُ علیاً و فاطمةَ و الحسنَ و الحسینَ و الأئمةَ مِن وُلدِه مِن سنخِ نورٍ مِن نوری»؛ از یک مقام اعلایی شماها را آفریدم. شماها مافوق من هستید. در آخرین رتبه و مقام. «و عَرضتُ ولایَتَکُم علی أهلِ السّماواتِ و الأرض»؛ من و و شما را بر اهل آسمان‌ها و زمین عرضه کردم. «فمَن قَبِلَها کان عندی مِنَ المُومنین»؛ پس آن شد که کسی ایمان بیاورد و سروری و سرپرستی اکرم و خاندان او را قبول کند. همین‌هایی که با سرگرفتن درب خانه‌ی خدا می‌آوریم. «و مَن جَحَدها کان عِندی مِنَ الکافرین»؛ آن که خیلی باید از او پرهیز کرد همین نافرمانی و انکار نسبت به این‌هاست که الآن در ممالک دارد پر می‌شود!. این و امثالهم همه . «لو أنَّ عبداً مِن عَبیدی»؛ اگر یک نفر از بندگان من، «عَبدَنی حتّی یَنقطِعَ»؛ تا آخر نفس من را عبادت کند، «أو یَصیرَ»؛ یا اگر آخر نفسش نیامده از بس کند مانند مشک خشک، برای او گوشت و پوستی نماند؛ ولی وقتی که می‌میرد، منکر ولایت شما باشد؛ «ما غفَرتُ له حتّی یُقَرَّ بِوِالایتِکم» «أتُحِبُّ أَن تَراهُم»؛ دوست داری که این‌ها را به تو نشان بدهم؟ عرض کردم : بله یارب. فرمود: به طرف راست ـ که حالا چه مقامی است؟ ما نمی‌دانیم ـ کن!. توجه کردم، دیدم بله. آن مرکزی که این در همه پرتوگاه آن مقام می‌شوند. نگاه کردم، دیدم و و و و همین‌طور تا به حضرت علیه‌السلام در یک جایگاهی پر و پر و پر از و همه‌ی ، مشغول عبادت‌ند. پس ما قرآن که سر می‌گیریم «بعلیٍّ، بالحسن، بالحسین» می‌گوییم؛ باید بدانیم که چه می‌کنیم. ما نقشه پیامبر را داریم عملی می‌کنیم. «قیاماً یُصَلّونَ و هو فی وسطِهم»؛ همه ایستاده‌اند به عبادت، حضرت مهدی در وسط آن‌ها قرارگرفته، «کأنها کوکب درّی»؛ مثل ستاره‌ی درخشانی است این امام بزرگوار. بله این معنای سرگرفتن است. ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
🔺 یادی از بزرگ‌مرد معرفت و اخلاق مرحوم آیت الله میرزا جواد آقا ملکی تبریزی رضوان‌الله‌تعالی‌علیه؛ (۱۱ #ذی_الحجة الحرام ۱۳۴۳ق؛ ۱۱ #تیر ۱۳۰۴ش) 🔹 درباره‌ی مرحوم حاج میرزا جواد آقا #ملکی_تبریزی (علیةالرحمة والرضوان) خوانده‌ایم، گفته‌ایم، شنیده‌ایم که در یک روز #عید، روز عید قربانی شاید مرسوم بود که آشنایان می‌آمدند منزل ایشان و ناهار را آن‌جا صرف می‌کردند. یک‌وقت ایشان در بین ملاقات و نشستن با دوستان و ناهار به گوشش ناله و صدا رسید. تشریف برد در اندرون؛ دید که زن‌ها خیلی دارند شیون می‌کنند، چون یک فرزندی در حوض یا حوض‌خانه افتاده و فوت کرده!. آن‌وقت فرمود: ساکت باشید!. نمی‌دانم از راه #معنویت هم #تصرف کرد یا نه؟ در هر صورت دیگر صدا بلند نشد. بازگشت پیش مهمان‌ها و نشست و مشغول صحبت شد، در حالی‌‌که بهتر از آن‌ وقتی بود که این خبر را نشنیده بود!، تا این‌که هیچ به گوش این‌ها چیزی نرسد که ناراحت شوند. ناهار را که صرف کردند، بلند شدند بروند، به بعضی از ایشان فرمود: باشید من یک کمکی لازم دارم برای تجهیز و برای دفن آن اولاد!. این را می‌گویند: «رضیً بقضائک» ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
🔺 یادی از بزرگ‌مرد معرفت و اخلاق مرحوم آیت الله میرزا جواد آقا ملکی تبریزی رضوان‌الله‌تعالی‌علیه؛ (۱۱ #ذی_الحجة الحرام ۱۳۴۳ق؛ ۱۱ #تیر ۱۳۰۴ش) 🔹 درباره‌ی مرحوم حاج میرزا جواد آقا #ملکی_تبریزی (علیةالرحمة والرضوان) خوانده‌ایم، گفته‌ایم، شنیده‌ایم که در یک روز #عید، روز عید قربانی شاید مرسوم بود که آشنایان می‌آمدند منزل ایشان و ناهار را آن‌جا صرف می‌کردند. یک‌وقت ایشان در بین ملاقات و نشستن با دوستان و ناهار به گوشش ناله و صدا رسید. تشریف برد در اندرون؛ دید که زن‌ها خیلی دارند شیون می‌کنند، چون یک فرزندی در حوض یا حوض‌خانه افتاده و فوت کرده!. آن‌وقت فرمود: ساکت باشید!. نمی‌دانم از راه #معنویت هم #تصرف کرد یا نه؟ در هر صورت دیگر صدا بلند نشد. بازگشت پیش مهمان‌ها و نشست و مشغول صحبت شد، در حالی‌‌که بهتر از آن‌ وقتی بود که این خبر را نشنیده بود!، تا این‌که هیچ به گوش این‌ها چیزی نرسد که ناراحت شوند. ناهار را که صرف کردند، بلند شدند بروند، به بعضی از ایشان فرمود: باشید من یک کمکی لازم دارم برای تجهیز و برای دفن آن اولاد!. این را می‌گویند: «رضیً بقضائک» ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
🔺 نعمت ولایت ائمه اطهار علیهم‌السلام و معنای قرآن بر سر گرفتن 🔹 «یا محمّد! إنّی خَلقتُک و خلقتُ علیاً و فاطمةَ و الحسنَ و الحسینَ و الأئمةَ مِن وُلدِه مِن سنخِ نورٍ مِن نوری»؛ از یک مقام اعلایی شماها را آفریدم. شماها مافوق من هستید. در آخرین رتبه و مقام. «و عَرضتُ ولایَتَکُم علی أهلِ السّماواتِ و الأرض»؛ من و و شما را بر اهل آسمان‌ها و زمین عرضه کردم. «فمَن قَبِلَها کان عندی مِنَ المُومنین»؛ پس آن شد که کسی ایمان بیاورد و سروری و سرپرستی اکرم و خاندان او را قبول کند. همین‌هایی که با سرگرفتن درب خانه‌ی خدا می‌آوریم. «و مَن جَحَدها کان عِندی مِنَ الکافرین»؛ آن که خیلی باید از او پرهیز کرد همین نافرمانی و انکار نسبت به این‌هاست که الآن در ممالک دارد پر می‌شود!. این و امثالهم همه . «لو أنَّ عبداً مِن عَبیدی»؛ اگر یک نفر از بندگان من، «عَبدَنی حتّی یَنقطِعَ»؛ تا آخر نفس من را عبادت کند، «أو یَصیرَ»؛ یا اگر آخر نفسش نیامده از بس کند مانند مشک خشک، برای او گوشت و پوستی نماند؛ ولی وقتی که می‌میرد، منکر ولایت شما باشد؛ «ما غفَرتُ له حتّی یُقَرَّ بِوِالایتِکم» «أتُحِبُّ أَن تَراهُم»؛ دوست داری که این‌ها را به تو نشان بدهم؟ عرض کردم :بله یارب. فرمود: به طرف راست ـ که حالا چه مقامی است؟ ما نمی‌دانیم ـ کن!. توجه کردم، دیدم بله. آن مرکزی که این در همه پرتوگاه آن مقام می‌شوند. نگاه کردم، دیدم و و و و همین‌طور تا به حضرت علیه‌السلام در یک جایگاهی پر و پر و پر از و همه‌ی ، مشغول عبادت‌ند. پس ما قرآن که سر می‌گیریم «بعلیٍّ، بالحسن، بالحسین» می‌گوییم؛ باید بدانیم که چه می‌کنیم. ما نقشه پیامبر را داریم عملی می‌کنیم. «قیاماً یُصَلّونَ و هو فی وسطِهم»؛ همه ایستاده‌اند به عبادت، حضرت مهدی در وسط آن‌ها قرارگرفته، «کأنها کوکب درّی»؛ مثل ستاره‌ی درخشانی است این امام بزرگوار. بله این معنای سرگرفتن است. ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
🔺 یادی از بزرگ‌مرد معرفت و اخلاق مرحوم آیت الله میرزا جواد آقا ملکی تبریزی رضوان‌الله‌تعالی‌علیه؛ (۱۱ الحرام ۱۳۴۳ق؛ ۱۱ ۱۳۰۴ش) 🔹 درباره‌ی مرحوم حاج میرزا جواد آقا (علیةالرحمة والرضوان) خوانده‌ایم، گفته‌ایم، شنیده‌ایم که در یک روز ، روز عید قربانی شاید مرسوم بود که آشنایان می‌آمدند منزل ایشان و ناهار را آن‌جا صرف می‌کردند. یک‌وقت ایشان در بین ملاقات و نشستن با دوستان و ناهار به گوشش ناله و صدا رسید. تشریف برد در اندرون؛ دید که زن‌ها خیلی دارند شیون می‌کنند، چون یک فرزندی در حوض یا حوض‌خانه افتاده و فوت کرده!. آن‌وقت فرمود: ساکت باشید!. نمی‌دانم از راه هم کرد یا نه؟ در هر صورت دیگر صدا بلند نشد. بازگشت پیش مهمان‌ها و نشست و مشغول صحبت شد، در حالی‌‌که بهتر از آن‌ وقتی بود که این خبر را نشنیده بود!، تا این‌که هیچ به گوش این‌ها چیزی نرسد که ناراحت شوند. ناهار را که صرف کردند، بلند شدند بروند، به بعضی از ایشان فرمود: باشید من یک کمکی لازم دارم برای تجهیز و برای دفن آن اولاد!. این را می‌گویند: «رضیً بقضائک» ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama