eitaa logo
سیدالعلماء
1.5هزار دنبال‌کننده
2.2هزار عکس
692 ویدیو
7 فایل
کانال رسمی مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی ایشان شاگرد بزرگانی مثل حضرات آیات شیخ عباس تهرانی، امام خمینی، علامه طباطبایی، بروجردی و... بودند. مرحوم امام در نامه‌های خود، از ایشان با عبارت "سیدالعلماء" یاد می‌کردند. ارتباط با ادمین @seydololama_admin
مشاهده در ایتا
دانلود
سیدالعلماء
🔺 نعمت ولایت ائمه اطهار علیهم‌السلام و معنای قرآن بر سر گرفتن 🔹 «یا محمّد! إنّی خَلقتُک و خلقتُ علیاً و فاطمةَ و الحسنَ و الحسینَ و الأئمةَ مِن وُلدِه مِن سنخِ نورٍ مِن نوری»؛ از یک مقام اعلایی شماها را آفریدم. شماها مافوق من هستید. در آخرین رتبه و مقام. «و عَرضتُ ولایَتَکُم علی أهلِ السّماواتِ و الأرض»؛ من و و شما را بر اهل آسمان‌ها و زمین عرضه کردم. «فمَن قَبِلَها کان عندی مِنَ المُومنین»؛ پس آن شد که کسی ایمان بیاورد و سروری و سرپرستی اکرم و خاندان او را قبول کند. همین‌هایی که با سرگرفتن درب خانه‌ی خدا می‌آوریم. «و مَن جَحَدها کان عِندی مِنَ الکافرین»؛ آن که خیلی باید از او پرهیز کرد همین نافرمانی و انکار نسبت به این‌هاست که الآن در ممالک دارد پر می‌شود!. این و امثالهم همه . «لو أنَّ عبداً مِن عَبیدی»؛ اگر یک نفر از بندگان من، «عَبدَنی حتّی یَنقطِعَ»؛ تا آخر نفس من را عبادت کند، «أو یَصیرَ»؛ یا اگر آخر نفسش نیامده از بس کند مانند مشک خشک، برای او گوشت و پوستی نماند؛ ولی وقتی که می‌میرد، منکر ولایت شما باشد؛ «ما غفَرتُ له حتّی یُقَرَّ بِوِالایتِکم» «أتُحِبُّ أَن تَراهُم»؛ دوست داری که این‌ها را به تو نشان بدهم؟ عرض کردم :بله یارب. فرمود: به طرف راست ـ که حالا چه مقامی است؟ ما نمی‌دانیم ـ کن!. توجه کردم، دیدم بله. آن مرکزی که این در همه پرتوگاه آن مقام می‌شوند. نگاه کردم، دیدم و و و و همین‌طور تا به حضرت علیه‌السلام در یک جایگاهی پر و پر و پر از و همه‌ی ، مشغول عبادت‌ند. پس ما قرآن که سر می‌گیریم «بعلیٍّ، بالحسن، بالحسین» می‌گوییم؛ باید بدانیم که چه می‌کنیم. ما نقشه پیامبر را داریم عملی می‌کنیم. «قیاماً یُصَلّونَ و هو فی وسطِهم»؛ همه ایستاده‌اند به عبادت، حضرت مهدی در وسط آن‌ها قرارگرفته، «کأنها کوکب درّی»؛ مثل ستاره‌ی درخشانی است این امام بزرگوار. بله این معنای سرگرفتن است. ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
سیدالعلماء
🔺 شرح حدیث: قسمت اول 🔹 سأله بعض اصحابه از این عبارت معلوم می‌شود که حضرت امام #صادق (علیه‌السلام)
🔺 شرح حدیث قسمت دوم 🔹 عبارت « عَلِمتُ... » حضرت می‌فرمایند "عَلِمتُ". نمی‌فرمایند "ظَنَنتُ". نیست، بلکه است، پس علم باید ریشه‌ی باشد. همان‌طور که در آیه ۱۲ سوره آمده: «لِتَعْلَمُوا»؛ جهان و شما را کرده‌ام برای علم. 🔹 «عَلِمتُ أنّ عَمَلی لا یَعمَله غَیری فَاجتَهَدتُ» من یک دانشی پیدا کردم و آن این بود که من به خود من وابسته است. حتی به این‌که پدرم است و جدّم است، هم اکتفا نکردم. بنابراین من پیدا کردم. اجتهاد در این‌جا به معنای اجتهاد لغوی است نه اصطلاح فقهی. به معنای تلاش جانانه است. 🔹 عبارت «علمتُ أن الله عزوجل مُطَلِّعٌ علیَّ فاسْتَحْیَیْتُ» خدا در هر ذره‌ای از ذرات جهان و نافذ است و آن‌ها را فرا گرفته. پس همه جا خدا با من است! حال که این‌طور است می‌خواهم از خجالتِ خدا آب شوم و بروم زیر زمین؛ «فأستحییت»! وقتی این آمد همه را آدم می‌کند، یعنی مثلاً در یک مدرسه یک غیر آدم در آن‌جا پیدا نمی‌شود. آن‌قدر حیا مهم است. اثر حیا این است که می‌خواهد حرف بزند، می‌ترسد و دندان‌هایش به هم می‌خورد که چه بگویم که خدا ناراضی نباشد؟! می‌خواهد کَر شود که چه بشنوم که خدا منع نکرده باشد؟! حیا را می‌سازد. ⚠️ این است که دولت‌های هرجا را که بخواهند خراب کنند، بی حیایی راه می‌اندازند!. می‌گویند شرم اصلاً معنا ندارد!. حتی من چند سال پیش از مرحوم آیت الله یزدی فرزند آشیخ یزدی که در و تدریس می‌کرد، شنیدم که نقل می‌کرد: آدم در خیابان که راه می‌رود یک دفعه می‌بیند که یک خانمی با لباس خواب، روی سبزه‌های پارک دراز کشیده! این شخص از وجودش بی حیایی پخش می‌شود! آن وقت می‌روند آن‌جا و می‌گویند می‌خواهم و بشوم، نمی‌گوید که این بی حیایی‌ها با ما چه می‌کند؟! ولذا وقتی بر می‌گردد آن حیا و آن شرم گذشته کمتر در انسان پیدا می‌شود. این‌ها مواد کشنده‌ی سفر اروپا است، بدانید که چقدر خطرناک است! ادامه دارد... ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
سیدالعلماء
🔺 یا من اسمه دواء و ذکره شفاء 🔹 «از قضا سرکنگبین صفرا فزود» ( ) یک که می‌شود گفت هم دارو و هم غذاست سرکنگبین نام دارد؛ عسل شیرین را با سرکه جور می‌کنند برای رفع صفرا، اگر انسان درونش صفرا طغیان کرده باشد، این دارویش است. می‌گوید: وقتی قسمت نباشد، قسمت نشده باشد؛ همین دارو صفرا می‌آورد!. «روغن بادام خشکی می‌نمود» روغن بادام معمولاً برای این است که رفع یبوست بکند، اما وقتی که خدا اجازه داده باشد که این بادام اثر کند. و معنای و این است و ما این را از خدا بگیریم که این در ما حفظ بشود و بعد هم به خدا بگوییم. بگوییم: این "اشهد ان لا اله الله" که می‌گوییم در رادیو، در هر صبح و عصر، خیلی معنا می‌دهد!. نیست! یعنی ما ملت شهادت می‌دهیم به این‌که هر چه از خوردنی و پوشیدنی و یاد داشتن و سوار شدن و وسایل و و و ، همه‌ی این‌ها وسایل خدایی است و جز اراده و قدرت‌نمایی حق‌تعالی نیست؛ که اگر آن و الاهی از این‌ها کنار برود، هیچ‌چیز باقی نمی‌ماند. آیا این‌جور نیست؟ باید آدم وقتی که را می‌شنود، اقلاً این مسائل را به خاطرش بیاورد. اگر برایش روشن است که چه بهتر، او هم با تکرار می‌کند؛ ولذا است که آدم وقتی شنید، تکرار کند. وقتی او می‌گوید: اشهد ان لا اله الا الله، بنده هم بگویم: اشهد ان لا اله الا الله. اما اگر نه، یک مسئله تشریفاتی شده، زود تکان بخوریم و کنیم. ۸۲/۱۰/۱۵ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
سیدالعلماء
🏴 شهادت غریبانه امام همام، وارث انبیاء و اولیاء، حضرت امام حسن عسکری علیه‌السلام تسلیت باد. @seyedo
🏴 مطالبی به مناسبت شهادت امام حسن صلوات‌الله‌علیه 🔺کودکی آن حضرت چطور بود؟ 🔸پاسخ: (۱) 🔶 درباره‌ی پدر معظم حضرت عجل الله فرجه این وارد شده که خیلی مطلب مهمی است: شخصی به نام در کوچه‌ای می‌رفته، می‌بیند که یک پسر کوچکی دارد می‌کند، در حالی‌که‌ دیگر جیغ و داد و می‌کنند. این شخص می‌رود جلو و می‌گوید: پسر جان ما برای شما یک وسیله‌ای بخریم و بیاوریم تا بازی کنید تا این گرفتگی و گریه بر طرف شود؟ پسر بچه می‌گوید: «یا قلیل العقل!»؛ ای بی‌شعور! «ما للعب خلقنا»؛ مگر ما برای بازی آفریده شده‌ایم که شما این حرف را می‌زنی؟ «فقال له فلماذا خلقنا؟»؛ بهلول می‌پرسد پس چرا ما را کرده‌اند؟ کودک در جواب بهلول می‌گوید: «للعلم و العبادة»؛ برای این‌که چشم باز شود و جهان را ببینیم و صاحب‌خانه را ببینیم و بندگی و اطاعتش را بکنیم و هر کار از ما می‌خواهد انجام دهیم. «فقال له من أین لک ذلک؟» از کجا این حرف را می‌زنی؟ «فقال: من قوله تعالی: "أَفَحَسِبْتُمْ أَنَّمَا خَلَقْنَاكُمْ عَبَثًا وَأَنَّكُمْ إِلَيْنَا لَا تُرْجَعُونَ"؛ ( :۱۵)» این‌طور می‌کنید که این دستگاه به این جدی نیست؟ حساب شده نیست؟ دار نیست؟ وِل هستید؟ بی‌صاحبید؟ این‌جور فکر می‌کنید؟ بهلول وقتی این کلام را از این کودک می‌شنود، می‌گوید: پس خواهشاً یک پندی هم به من بدهید که من اهل این که دادید بشوم. کودک پند که می‌دهد یک مرتبه می‌افتد روی زمین!؛ «ثم خرَّ حسن رضی الله عنه مغشیاً علیه»؛ حالت حضرت که در کوه دست داد به او دست می‌دهد!. ادامه دارد... ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
سیدالعلماء
🔺 برکات مسلمانیِ واقعی در سایه‌ی قرآن مجید و عترت علیهم‌السلام 🔹 اخیراً در یک جمله کوتاهی که زیرنویس شده بود را از مرحوم آیت الله دیدم که حاصلش این بود که؛ تا در این زمان برکات حضرت مولا حضرت علیه‌السلام به نرسد -که خداست بر همه‌ی و زمین و آسمان است و به برکات او در و گردش و سلامتی هستیم- هیچ سعادتی نصیب انسان نمی‌شود. این جمله برگرفته‌ی از این دعایی است که در آخر نقل شده* که بعد از یکی دو سطری که ابتدا شروع می‌شود به این مطلب می‌رسد که؛ «عَرِّفْنِی حُجَّتَكَ فَإِنَّكَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِی حُجَّتَكَ ضَلَلْتُ عَنْ دِينی»؛ خدایا من از این مسئله که تو حجت داری خارج شده‌ام، فارغ شده‌ام و آن‌گاه کرده‌ام به گونه‌ای که مسلَّم است پیش من، منتهی باید او را بشناسم تا این‌که از راه او دستم به و ریسمان آویخته‌ی از سوی تو به سوی خلقت استفاده کنم؛ «وَ اعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِيعاً وَ لا تَفَرَّقُوا«؛ ( : ۱۰۳). معنای همین است. حبل خداوند یکی است و یکی هم قرآن ناطق است که در حدیث و مشهورِ هم بیان شده. خوب افرادی که این شناخت را خداوند به آن‌ها داده هیچ‌وقت آرام نمی‌نشینند، همیشه در پیِ خودشان و سپس دیگران هستند. بعضی از ما که دست‌شان به این حبل متین از جانب خدا رسیده بود وقف این کار شده بود. همین مرحوم آشیخ عباس محدث هر کس او را دیده این‌طور می‌گوید که مثلاً اگر اتوبوس در بین راه رفتن یا برگشتن -مثلاً از مقدس- یکی دو ساعت یک جا توقف می‌کرد، ایشان وسائل نوشتار دم دستش بود. این‌ها را می‌گرفت و یک گوشه می‌نشست و مشغول نوشتن می‌شد. یعنی نمی‌گذاشت که حتی یک ثانیه وقت از دستش خارج شود. این علامت واقعی است. ------------ * [ مقصود دعای منقول از جانب مرحوم سید بن طاووس است که با عنوان «دعایی که در زمان غیبت باید خواند» در اواخر مفاتیح‌الجنان ذکر شده‌ است.] ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
📅 روز ایمنی در برابر زلزله؛ (۵ #دی) 🔺دنیا کارخانه‌ی آدم‌سازی است 🔹 #دنیا مانند کارخانه‌ای است که ما موادش هستیم!. ما را در این کارخانه آورده‌اند و می‌سازند. درحالی‌که ما #خیال می‌کنیم این‌جا آسایش‌گاه ماست، خانه و #زندگی ماست. آن‌وقت اگر خدایی نخواسته طوفان شود یا #سیل و #زلزله و #بیماری بیاید، همه از تعجب دهان‌هایمان باز می‌ماند و می‌گوییم: عجب! چرا این‌جوری شد؟! در حالی‌که سؤال درست این است که چرا این طوری نشد؟! این چند ساله چرا این‌طور نشد؟! چرا با این همه #دروغ و #تقلب و #فریب خلق خدا، برای ما گرفتاری پیش نیامد؟! این سؤال دارد. چقدر #صبر کردند و چقدر با ما ساختند! چقدر ما بر خلاف #خودسازی، خودمان را ویران کردیم! بر ضد خودمان، بر ضد #خلق خدا، حرف زدیم و کار کردیم. این‌ها مرتب انباشته شده؛ یک‌مرتبه که یک پیش‌آمدی رخ می‌دهد، همه تعجب می‌کنند! مثل این‌که دنیا بنا بوده که محل آسایش باشد و جای راحتی و سلامتی باشد، که حالا یک دفعه برخلافش شده! این‌ها برای این است که #اسلام و مسائلش برای ما و روشن نشده. #فرهنگ ما باید به فرمایشات حضرت #علی علیه‌السلام در #نهج_البلاغه رجوع کند. به خطبه‌هایی که درباره‌ی #خشک‌سالی و نیامدن #باران و مبتلا شدن #اجتماع اسلامی به این بدبختی و بیچارگی‌ها است. ۸۲٫۱۰٫۱۳ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
#ثقلین 🔺 برکات مسلمانیِ واقعی در سایه‌ی قرآن مجید و عترت علیهم‌السلام 🔹 اخیراً در #تلویزیون یک جمله کوتاهی که زیرنویس شده بود را از مرحوم آیت الله #بهجت دیدم که حاصلش این بود که؛ تا در این زمان برکات حضرت مولا حضرت #مهدی علیه‌السلام به #انسان نرسد -که #حجت خداست بر همه‌ی #خلق و زمین و آسمان است و به برکات او در #امنیت و گردش و سلامتی هستیم- هیچ سعادتی نصیب #انسان نمی‌شود. این جمله برگرفته از این دعایی است که در آخر #مفاتیح_الجنان نقل شده که بعد از یکی دو سطری که ابتدا شروع می‌شود به این مطلب می‌رسد که؛ «عَرِّفْنِی حُجَّتَكَ فَإِنَّكَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِی حُجَّتَكَ ضَلَلْتُ عَنْ دِينی»؛ خدایا من از این مسئله که تو حجت داری خارج شده‌ام، فارغ شده‌ام و آن‌گاه #تحقیق کرده‌ام به گونه‌ای که مسلَّم است پیش من، منتهی باید او را بشناسم تا این‌که از راه #شناخت او دستم به #حبل_متین و ریسمان آویخته‌ی از سوی تو به سوی خلقت استفاده کنم؛ «وَ اعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِيعاً وَ لا تَفَرَّقُوا»؛ ( #آل_عمران :۱۰۳). معنای #قرآن ناطق همین است. 💠 حبل خداوند یکی قرآن است و یکی هم #قرآن_ناطق است که در حدیث متواتر و مشهور #ثقلین هم بیان شده. ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
سیدالعلماء
🔹 کسانی‌که مسأله‌ی برای‌شان حل نشده، برای این است که مسأله را جوری برای‌شان طرح کرده‌اند که برای ذهن‌شان مشکل آمده. باید برای آن‌ها این‌طور مطرح شود که اصلاً توحید یک چیزی است که شما و تمامِ موجودات را زیر پر خودش می‌بلعد و جذب می‌کند و یک کهکشانی است که همه‌ی کهکشان‌ها را می‌گرداند. یک نیرویی است که همه‌ی نیروها را می‌کند و آن به آن، به آن‌ها نیرو می‌دهد. نیرودهنده‌ی نیروها، جاذبه‌دهنده‌ی به جاذبه‌ها، نفَس‌دهنده‌ی به نفس‌کش‌ها، دهنده‌ی به دانشمندها، یک همچین چیزی است. ما هیچ بودیم دیگر! همه‌ی ما می‌دانیم که چه ضعیفی در صلب یا در رحم بودیم؛ توحید یعنی نیرویی که با دست خود ما را آن به آن از چیزی به چیز دیگر منتقل کرده، از حالی به حالت دیگر منتقل کرده، گهواره و مادر و پدر و و و و همه‌ی این‌ها را به هم جوش داده، بالا آورده؛ شدم من، شدید شما. ما می‌خواهیم یک چنین موضوعی را مطرح کنیم، نه این‌که موجودی در یک جایی هست، خیلی بزرگ، خیلی مهربان، خیلی عظیم، کارهایی می‌کند، می‌کند، ما می‌خواهیم او را پیدا کنیم، با او آشنا بشویم؛ نه!، ما می‌خواهیم [نسبت به] آشناییِ اصل آشنایی‌هایی که وجودِ آشنا و آشنایی، همه از او هست، رفع از خودمان بکنیم. مثالش را بخواهند یک مثال خوبی پیدا کنند، پیدا نمی‌کنند، آخرش می‌گویند: ماهی‌ای که در اقیانوس می‌گردد و می‌چرخد، اگر به او بگویند یک چیزی به نام آب هست که همه‌ی ماهی‌ها در اویند، با او هستند، از او استفاده می‌کنند. خب می‌گوید: بروم بگردم ببینم در فلان اقیانوس پیدایش می‌کنم! از این طرف دنیا می‌رود به آن طرف و حال این‌که در تنفسش، در حرکتش، همه چیزش با آب است، اما نمی‌داند. مسأله‌ی شروع در توحید، شروع در رفع غفلت‌ها و اشتباهات است نه [شروع] در یک علومی. این اشتباهات که ما انباشته در کرده‌ایم، مانع این است که مسأله‌ی توحید برای ما حل بشود. ۸۵٫۱۰٫۲۱ ✅ مرحوم آیت الله سیدابراهیم خسروشاهی @seyedololama
سیدالعلماء
🔺 سخنانی کوتاه پیرامون فرمایش مهم مرحوم آیت الله میرزا محمدعلی #شاه‌آبادی در کنگره‌ی نکوداشت مرحوم آ
⬆️ 🔺 ص۲ 🔹 علیه‌الرحمة‌ والرضوان که روح مبارک و مقدسش، با روح آن بزرگوار خیلی مناسبت دارد، در یکی از بیاناتش خطاب به بنده و شما و بشریت، می‌فرماید که: «ای گمشدگان بیابان ضلالت»، بعد می‌فرماید: «نه، بلکه ای پروانگان شمع جمال جمیل»؛ ( ح۱۱ص۱۸۴)؛ یعنی تو شدی پروانه‌ی مقام ربوبی باشی! نه این‌که تو پروانه‌ی همه‌چیز باشی غیر از او! خب این را چه‌جوری بیاوریم توی خود، توی خانواده‌مان؟ بالاترین این ! و بالاترین تکالیف است برای شورای محترم و هر دل‌سوزی در این کشور. همان‌طور که مقام معظم هم در یکی از بیانات‌شان فرمودند که: مطالب معارف عقلی، این‌ها، است. خب فقه اکبر است. از شهید ثانی علیه‌الرحمة می‌پرسیم چه کنیم؟ می‌گوید: شما موظفید که افرادی را که با آن‌ها معاشرید، قبل از تکلیف، مسلمان بار بیاورید. بنابراین تمام اوضاع و احوال کشور باید زیر و رو بشود. یعنی حاج آقای ، محترم، ، ، ، همه باید برای این مطالب وقت بگذارند. پس بنابراین باید برنامه زیر و رو بشود. مرحوم آیت الله شاه‌آبادی، این بزرگوار رضوان‌الله‌علیه از کتاب‌هایش این‌جوری در می‌آید که می‌دهد، جزئی بیان می‌کند؛ آن کلیات را پیاده می‌کند و ما را موظف می‌کند که بعد از این باید، اوضاع و احوال‌ همه‌مان یک تغییراتی پیدا بکند. هم باشیم نسبت به خود که ما بدن نیستیم و به زودی بدن از ما دور می‌شود. و بدانیم که چگونه باید زندگی‌مان ادراه بشود. و هم این مطالب از پیش از و از ، به آن و که به درد آن‌ها می‌خورد، توسط اساتید ما، معلم ما، دل‌سوزان ما، این‌ها همه این مطالب را دوره دیده باشند و مشغول باشند. خدایا به آبروی علیه‌السلام به همه‌ی حاضران، و به همه‌ی ، و و دانشمندان و علمیه و فرهنگی‌ها توفیق گرفتن این مطالب از این بزرگان به ما مرحمت بفرما. وصلی الله علی محمّد و آله الطاهرین ۲۳ آبان‌ماه ۸۶، در تالار علامه امینی دانشگاه تهران ___________ * [ ؛ کتاب صص۷-۸؛ «... هذا الکشف اول مقاصد الانبیاء علیهم‌السلام ... فَلْتَحْکُمْ بانّی لستُ بدناً و لا مادةً»] ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
🔺 برکات مسلمانیِ واقعی در سایه‌ی قرآن مجید و عترت علیهم‌السلام 🔹 اخیراً در #تلویزیون یک جمله کوتاهی که زیرنویس شده بود را از مرحوم آیت الله #بهجت دیدم که حاصلش این بود که: تا در این زمان برکات حضرت مولا حضرت #مهدی علیه‌السلام به #انسان نرسد -که #حجت خداست بر همه‌ی #خلق و زمین و آسمان است و به برکات او در #امنیت و گردش و سلامتی هستیم- هیچ سعادتی نصیب #انسان نمی‌شود. این جمله برگرفته از این دعایی است که در آخر #مفاتیح_الجنان نقل شده که بعد از یکی دو سطری که ابتدا شروع می‌شود به این مطلب می‌رسد که؛ «عَرِّفْنِی حُجَّتَكَ فَإِنَّكَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِی حُجَّتَكَ ضَلَلْتُ عَنْ دِينی»؛ خدایا من از این مسئله که تو #حجت داری خارج شده‌ام، فارغ شده‌ام و آن‌گاه #تحقیق کرده‌ام به گونه‌ای که مسلَّم است پیش من، منتهی باید او را بشناسم تا این‌که از راه #شناخت او دستم به #حبل_متین و ریسمان آویخته‌ی از سوی تو به سوی خلقت استفاده کنم؛ «وَ اعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِيعاً وَ لا تَفَرَّقُوا»؛ ( #آل_عمران :۱۰۳). معنای #قرآن ناطق همین است. حبل خداوند یکی قرآن است و یکی هم #قرآن_ناطق است که در حدیث #متواتر و مشهور #ثقلین هم بیان شده. ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
سیدالعلماء
🔺 نعمت ولایت ائمه اطهار علیهم‌السلام و معنای قرآن بر سر گرفتن 🔹 «یا محمّد! إنّی خَلقتُک و خلقتُ علیاً و فاطمةَ و الحسنَ و الحسینَ و الأئمةَ مِن وُلدِه مِن سنخِ نورٍ مِن نوری»؛ از یک مقام اعلایی شماها را آفریدم. شماها مافوق من هستید. در آخرین رتبه و مقام. «و عَرضتُ ولایَتَکُم علی أهلِ السّماواتِ و الأرض»؛ من و و شما را بر اهل آسمان‌ها و زمین عرضه کردم. «فمَن قَبِلَها کان عندی مِنَ المُومنین»؛ پس آن شد که کسی ایمان بیاورد و سروری و سرپرستی اکرم و خاندان او را قبول کند. همین‌هایی که با سرگرفتن درب خانه‌ی خدا می‌آوریم. «و مَن جَحَدها کان عِندی مِنَ الکافرین»؛ آن که خیلی باید از او پرهیز کرد همین نافرمانی و انکار نسبت به این‌هاست که الآن در ممالک دارد پر می‌شود!. این و امثالهم همه . «لو أنَّ عبداً مِن عَبیدی»؛ اگر یک نفر از بندگان من، «عَبدَنی حتّی یَنقطِعَ»؛ تا آخر نفس من را عبادت کند، «أو یَصیرَ»؛ یا اگر آخر نفسش نیامده از بس کند مانند مشک خشک، برای او گوشت و پوستی نماند؛ ولی وقتی که می‌میرد، منکر ولایت شما باشد؛ «ما غفَرتُ له حتّی یُقَرَّ بِوِالایتِکم» «أتُحِبُّ أَن تَراهُم»؛ دوست داری که این‌ها را به تو نشان بدهم؟ عرض کردم : بله یارب. فرمود: به طرف راست ـ که حالا چه مقامی است؟ ما نمی‌دانیم ـ کن!. توجه کردم، دیدم بله. آن مرکزی که این در همه پرتوگاه آن مقام می‌شوند. نگاه کردم، دیدم و و و و همین‌طور تا به حضرت علیه‌السلام در یک جایگاهی پر و پر و پر از و همه‌ی ، مشغول عبادت‌ند. پس ما قرآن که سر می‌گیریم «بعلیٍّ، بالحسن، بالحسین» می‌گوییم؛ باید بدانیم که چه می‌کنیم. ما نقشه پیامبر را داریم عملی می‌کنیم. «قیاماً یُصَلّونَ و هو فی وسطِهم»؛ همه ایستاده‌اند به عبادت، حضرت مهدی در وسط آن‌ها قرارگرفته، «کأنها کوکب درّی»؛ مثل ستاره‌ی درخشانی است این امام بزرگوار. بله این معنای سرگرفتن است. ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
🔺 لوازم روحانیت در نسل جوان 🔹 #جوانان عزیز باید از حالا ملتفت باشند که یک درصد از روحانیت #درس خواندن است و ۹۹ درصد آن بینایی و شنوایی در جهان و #انسان است. انسان باید در خودش بیندیشد و ببیند که چه صنایعی در خلقتِ او هم‌چون #چشم و #گوش و #مغز و #ریه و #قلب او، انجام گرفته. و این‌ها به چه دلیل بوده؟ چه نیازی بوده که این ساختمان عجیب و غریب به نام یک انسان #خلق شود؟ آن‌وقت ارتباط یک انسان با #زمین و #آسمان معلوم می‌شود. این #ریه که در درون ما هست، هیچ ثانیه‌ای نیست که از این هوا بی‌نیاز باشد و این هوا با این کثرت در دسترس این ریه‌ها قرار دارد. و این ساختمان پای ما که مناسب با زمین و راه رفتن است و این مناسبت سر و مغز و #اعصاب ما که باید در جای محکمی قرار بگیرد و فرمانده وجود ما باشد. در همه‌ی این‌ها #فکر کند و یادداشت بر دارد و کتاب‌های مناسب با این مسائل همیشه همراهش باشد، تا این‌که به‌وسیله‌ی #بینش و بینایی #عقلی و روشن شدن بینایی #فطری که در وجود ما هست، به این حالی که گفته شد، نزدیک شود، که در این‌صورت کم‌کم وارد بهشت #خداشناسی می‌شود. دیگر #دنیا و عیاشی‌های دنیا از نظرش می‌افتد. وقتی تنها در یک حجره با #روزه داری مشغول #عبادت شد، خودش را در #بهشت می‌بیند و می‌فهمد که این دنیا برای چه خلق شده. و انسان برای چه آفریده شده است. کم‌کم با #راز و رمز #خلقت آشنا می‌شود. آن‌وقت از #قرآن و #نهج_البلاغه سر در می‌آورد. این‌ها لوازم #روحانیت است. ✅ مرحوم آیت‌الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
سیدالعلماء
🔺 شرح حدیث: قسمت اول 🔹 سأله بعض اصحابه از این عبارت معلوم می‌شود که حضرت امام #صادق (علیه‌السلام)
⬆️ ص۲ 🔺 شرح حدیث قسمت دوم 🔹 عبارت « عَلِمتُ... » حضرت می‌فرمایند "عَلِمتُ". نمی‌فرمایند "ظَنَنتُ"؛ نیست، بلکه است، پس علم باید ریشه‌ی باشد. همان‌طور که در آیه ۱۲ سوره آمده: «لِتَعْلَمُوا»؛ جهان و شما را کرده‌ام برای علم. «عَلِمتُ أنّ عَمَلی لا یَعمَله غَیری فَاجتَهَدتُ» من یک دانشی پیدا کردم و آن این بود که من به خود من وابسته است. حتی به این‌که پدرم است و جدّم است، هم اکتفا نکردم. بنابراین من پیدا کردم. -اجتهاد در این‌جا به معنای اجتهاد لغوی است نه اصطلاح فقهی-. به معنای تلاش جانانه است. 🔹 عبارت «علمتُ أن الله عزوجل مُطَلِّعٌ علیَّ فاسْتَحْیَیْتُ» و خدا در هر ذره‌ای از ذرات جهان نافذ است و آن‌ها را فرا گرفته. پس همه‌جا خدا با من است! حال که این‌طور است، می‌خواهم از خجالتِ خدا آب شوم و بروم زیر زمین؛ «فأستحییت»! وقتی این آمد همه را آدم می‌کند، یعنی مثلاً در یک مدرسه یک غیر آدم در آن‌جا پیدا نمی‌شود. آن‌قدر حیا مهم است. اثر حیا این است که می‌خواهد حرف بزند، می‌ترسد و دندان‌هایش به هم می‌خورد که چه بگویم که خدا ناراضی نباشد؟! او می‌خواهد کَر شود که چه بشنوم که خدا منع نکرده باشد؟! حیا را می‌سازد. ⚠️ این است که های هرجا را که بخواهند خراب کنند، بی‌حیایی راه می‌اندازند!. می‌گویند شرم اصلاً معنا ندارد!. حتی من چند سال پیش از مرحوم آیت الله یزدی فرزند آشیخ یزدی که در و تدریس می‌کرد، شنیدم که نقل می‌کرد: آدم در خیابان که راه می‌رود، یک‌دفعه می‌بیند که یک خانمی با لباس خواب، روی سبزه‌های پارک دراز کشیده! این شخص از وجودش بی‌حیایی پخش می‌شود! آن‌وقت ها می‌روند آن‌جا و می‌گویند می‌خواهم و بشوم، نمی‌گوید که این بی‌حیایی‌ها با ما چه می‌کند؟! ولذا وقتی بر می‌گردد آن حیا و آن شرم گذشته کم‌تر در انسان پیدا می‌شود. این‌ها مواد کشنده‌ی سفر اروپا است، بدانید که چقدر خطرناک است! @seyedololama ص۲ ⬇️
🔺 نعمت مرگ 🔹 مرگ خیلی بزرگی است که خداوند فرموده: «خَلَقَ الْمَوْتَ وَ الْحَياةَ لِيَبْلُوَكُمْ أَيُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلاً»²؛ اول را فرموده، موت مقدم شده بر ، چون راهی است بسیار مفید و بانتیجه. در اگر بکند، می‌بیند که یکی از نعمت‌های بزرگ خداوند است، چون اگر مرگ نبود، نبود. زندگی به‌خاطر بودن مرگ اداره می‌شود. هیچ‌وقت چنین فکری برای یک انسان نمی‌آید. یک انسان جوان اصلاً فکر می‌کند زندگی یعنی جوانی و این‌ها؛ در صورتی‌که نه، زندگی مخلوطی است از موت و حیات که هر کدام اگر نباشد، زندگی به هم می‌خورد. مگر وسعت این کره‌ی خاکی چقدر است؟ وسعت زمین‌های قابل کشاورزی آن چقدر است؟ آب‌های قابل استفاده‌ی آن چقدر است؟ این‌ها همه در عرض صد هزار سال تمام می‌شود. آن‌وقت دیگر نه برای کسی جایی می‌ماند، نه برای کسی راه و زندگی‌ای می‌ماند. همه به جان هم می‌افتند که هم‌دیگر را بکشند که بلکه جا باز شود. آخر این فکرها را ما نکرده‌ایم؛ می‌کنیم دنیایی بهتر از این می‌شود کرد. و این خودش مال این است که انسان اطلاعاتی ندارد و فکرش کودکانه است. این را بعضی از گفته‌اند و به این زندگی ایراد گرفته‌اند، ولی کودکانه است. اگر انسان فکر کند، مرگ بهترین نعمت‌های خداست، در صورتی‌که با همین مسئله‌ی تمایلات نفسانی باید حل شود و آدم برای فکر بعد از مرگ وقت بگذارد. و زندگی‌اش را یک‌پارچه در اختیار خودش و و خودش قرار ندهد. آن‌وقت می‌فهمد که آن زندگی‌ای که خداوند برای بعد از این دنیا آفریده، چقدر قیمت دارد و برای او، در راه او، از خدا سرعت می‌خواهد که زودتر به آن زندگی‌ای که تو برای من آفریده‌ای برسم. ۹۴٫۵٫۲۲=۲۷ ۱۴۳۶ ✅ مرحوم آیت‌الله سید ابراهیم خسروشاهی ___ ۱) [ :۲] @seyedololama
🔺 هوای نفس! 🔹 اطهار (علیهم‌السلام) با شریف، هشدار می‌دهند، که ازحضرت (علیه‌السلام) در کتاب نقل شده که فرمودند: «إحذروا أهوائکم کما تحضرون أعدائکم»¹؛ یعنی و ، و ، حرف جدیدی برای آورده و آن این است که: ای بشریت! تو همیشه همراه خودت، در درون لباس وجود خودت، یک زهر کشنده و یک گرگ کشنده داری، یک داری. هیچ‌وقت از آن نشو!. این حرف‌ها را و و نمی‌فهمد و نمی‌داند و اطلاعی ندارد. دانشگاه از چه اطلاع دارد؟ دانشگاه از معدن‌ها اطلاع دارد که زیر این کوه‌های کرمان و یزد طلا و آهن پیدا می‌شود. آهن چه طور پیدا می‌شود؟ تمدن راهش را درست می‌کند و کارخانه‌های آن را درست می‌کند، با خرج زیاد، با جاده‌کشی و ریل‌کشی به آن معدن ما را وصل می‌کند که بتوانیم با آن امکانات، عده‌ای را زیرِ زمین بفرستیم تا خاکی که آهن دارد یا خاکی که طلا دارد را از پنجاه متر، صد متر، دویست متر، بالا بیاورند. گاهی هم در این راه جان‌شان را از دست بدهند. آن‌وقت این مصالح تبدیل شود، دست‌کاری شود، روی آن‌ها عملیات فنی انجام شود تا از آن سنگ‌ها، آهن در بیاید، طلا در بیاید. دانشگاه برای این کارها درست شده. دانشگاه این‌ها را می‌فهمد؛ اما این‌ها وسیله‌ی زندگی‌ست. خود برای چیست؟ حالا ما این کارها را هم کردیم. آهن هم به‌دست آوردیم و ساختمان‌ها را همه آهنی کردیم، دانشگاه‌های مختلف ما در دنیا، جزء دانشگاه‌های درجه‌ی اول هم حساب شد، جایزه هم به دانشجویان دختر و پسر ما هم دادند. خیلی خوب، این زندگی راه افتاده، این زندگی برای چیست؟ اگر مرگی نبود، آن‌گاه همیشه بودیم و می‌گفتیم زندگی است. هدف این ، زندگی روی این کره خاکی‌ست. ولی آن‌موقع آن‌قدر زیاد می‌شد که روی کره‌ی خاکی دیگر یک وجب جا باقی نمی‌ماند. مرگ خیلی بزرگی است که خداوند فرموده: «خَلَقَ الْمَوْتَ وَ الْحَياةَ لِيَبْلُوَكُمْ أَيُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلاً»²؛ اول را فرموده، موت مقدم شده بر ، چون راهی است بسیار مفید و بانتیجه. در اگر بکند، می‌بیند که یکی از نعمت‌های بزرگ خداوند است، چون اگر مرگ نبود، نبود. زندگی به‌خاطر بودن مرگ اداره می‌شود. هیچ‌وقت چنین فکری برای یک انسان نمی‌آید. یک انسان جوان اصلاً فکر می‌کند زندگی یعنی جوانی و این‌ها؛ در صورتی‌که نه، زندگی مخلوطی است از موت و حیات که هر کدام اگر نباشد، زندگی به هم می‌خورد. مگر وسعت این کره‌ی خاکی چقدر است؟ وسعت زمین‌های قابل کشاورزی آن چقدر است؟ آب‌های قابل استفاده‌ی آن چقدر است؟ این‌ها همه در عرض صد هزار سال تمام می‌شود. آن‌وقت دیگر نه برای کسی جایی می‌ماند، نه برای کسی راه و زندگی‌ای می‌ماند. همه به جان هم می‌افتند که هم‌دیگر را بکشند که بلکه جا باز شود. آخر این فکرها را ما نکرده‌ایم؛ می‌کنیم دنیایی بهتر از این می‌شود کرد. و این خودش مال این است که انسان اطلاعاتی ندارد و فکرش کودکانه است. این را بعضی از گفته‌اند و به این زندگی ایراد گرفته‌اند، ولی کودکانه است. اگر انسان فکر کند، مرگ بهترین نعمت‌های خداست، در صورتی‌که با همین مسئله‌ی تمایلات نفسانی باید حل شود و آدم برای فکر بعد از مرگ وقت بگذارد. و زندگی‌اش را یک‌پارچه در اختیار خودش و و خودش قرار ندهد. آن‌وقت می‌فهمد که آن زندگی‌ای که خداوند برای بعد از این دنیا آفریده، چقدر قیمت دارد و برای او، در راه او، از خدا سرعت می‌خواهد که زودتر به آن زندگی‌ای که تو برای من آفریده‌ای برسم. ۹۴٫۵٫۲۲=۲۷ ۱۴۳۶ ✅ مرحوم آیت‌الله سید ابراهیم خسروشاهی ___ ۱) «(باب اتباع الهوى) ۱- محمد بن يحيى، عن أحمد بن محمد بن عيسى، عن ابن محبوب، عن أبي محمد الوابشي قال: سمعت أباعبد الله (عليه‌السلام) يقول: احذروا أهواءكم كما تحذرون أعداءكم فليس شئ أعدى للرجال من اتباع أهوائهم وحصائد ألسنتهم»؛ [ ج۲ص۳۳۵] ۲) [ :۲] @seyedololama
🔺 خواهش‌های ویران‌گر نفس اماره 🔹 فرمودند که از و خواهش‌های درون بپرهیزید، همان‌طوری‌که دارید از دشمنان، خودتان را حفظ می‌کنید. معمولاً انسان در ، حیواناتی که از قبیل گزندگان هستند، از این پشه‌ای که انسان را می‌گزد تا بزرگ‌تر از این و در بیابان‌ها برای مسافران هستند، و بعد از پیدا شدن ، این لاستیک‌های ماشین‌ها، دشمن بشر شده است که وقتی‌که می‌ترکد یا عیبی پیدا می‌کند، یک‌مرتبه یک جاده تصادف می‌شود و مردم روی هم می‌غلتند و آن‌وقت باید آمبولانس خبر کرد و مأمورین تشریف بیاورند و جنازه و زخمی بردارند. روز به روز دشمنان عوض می‌شوند و به خود رنگ تازه می‌گیرند. هواپیما یک‌طور، قطار یک‌طور، زلزله‌ها هست، تازگی سیلاب‌ها هم آمده. بعضی‌های‌شان را نشان دادند که چقدر خطرناک‌اند، این‌ها دشمنان‌اند؛ ولی دشمن‌تر از همه‌ی این‌ها آن است که در خود است و می‌گوید: این کار را بکن، آن کار را بکن. این پست را بگیر، آن درآمد را راه بینداز، این‌طور غذا بخور، این‌طور بکن، این مهمانی‌های عجیب و غریب را راه بینداز، این عروسی گرفتن‌ها و عقدکنان‌ها را بالاتر از این که دیگران انجام می‌دهند، شما بکن و... . مرتباً خواهش روی خواهش، خواهش روی خواهش!. حضرت (علیه‌السلام) می‌فرماید: با خودت مانند دشمن رفتار کن. و حضرت (علیه‌السلام) در سوره‌ی مبارکه‌ی یوسف، آن بزرگوارِ عجیب و غریب که واقعاً خدا در بین خلقش بود و شد، چطور زندگی کرد و چطور این بشر حتی برادران خواب و زده‌اش را بیدار و هشیار کرد؛ فرمود که: «وَ ما أُبَرِّئُ نَفْسی»؛ من خودم و خواهش‌های خودم را چندان باور ندارم که درست باشد مگر این‌که خداوند کمکم کند. «وَ ما أُبَرِّئُ نَفْسي إِنَّ النَّفْسَ لَأَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ إِلاَّ ما رَحِمَ رَبِّي»¹ ۹۴٫۵٫۲۲=۲۷ ۱۴۳۶ ✅ مرحوم آیت‌الله سید ابراهیم خسروشاهی __ ۱) [ :۵۳] @seyedololama
سیدالعلماء
🔺 سخنانی کوتاه پیرامون فرمایش مهم مرحوم آیت الله میرزا محمدعلی #شاه‌آبادی در کنگره‌ی نکوداشت مرحوم آ
⬆️ 🔺 ص۲ 🔹 علیه‌الرحمة‌ والرضوان که روح مبارک و مقدسش، با روح آن بزرگوار خیلی مناسبت دارد، در یکی از بیاناتش خطاب به بنده و شما و بشریت، می‌فرماید که: «ای گمشدگان بیابان ضلالت»، بعد می‌فرماید: «نه، بلکه ای پروانگان شمع جمال جمیل»³؛ یعنی تو شدی پروانه‌ی مقام ربوبی باشی! نه این‌که تو پروانه‌ی همه‌چیز باشی غیر از او! خب این را چه‌جوری بیاوریم توی خود، توی خانواده‌مان؟ بالاترین هاست این ! و بالاترین تکالیف است برای شورای محترم و هر دل‌سوزی در این کشور. همان‌طور که مقام معظم هم در یکی از بیانات‌شان فرمودند که: مطالب معارف عقلی، این‌ها، است. خب فقه اکبر است. از شهید ثانی علیه‌الرحمة می‌پرسیم چه کنیم؟ می‌گوید: شما موظفید که افرادی را که با آن‌ها معاشرید، قبل از تکلیف، مسلمان بار بیاورید. بنابراین تمام اوضاع و احوال کشور باید زیر و رو بشود. یعنی حاج آقای ، محترم، ، ، ، همه باید برای این مطالب وقت بگذارند. پس بنابراین باید برنامه زیر و رو بشود. مرحوم آیت الله شاه‌آبادی، این بزرگوار رضوان‌الله‌علیه از کتاب‌هایش این‌جوری در می‌آید که می‌دهد، جزئی بیان می‌کند؛ آن کلیات را پیاده می‌کند و ما را موظف می‌کند که بعد از این باید، اوضاع و احوال‌ همه‌مان یک تغییراتی پیدا بکند. هم باشیم نسبت به خود که ما بدن نیستیم و به زودی بدن از ما دور می‌شود. و بدانیم که چگونه باید زندگی‌مان ادراه بشود. و هم این مطالب از پیش از و از ، به آن و که به درد آن‌ها می‌خورد، توسط اساتید ما، معلم ما، دل‌سوزان ما، این‌ها همه این مطالب را دوره دیده باشند و مشغول باشند. خدایا به آبروی علیه‌السلام به همه‌ی حاضران، و به همه‌ی ، و و دانشمندان و علمیه و فرهنگی‌ها توفیق گرفتن این مطالب از این بزرگان به ما مرحمت بفرما. وصلی الله علی محمّد و آله الطاهرین ۲۳ آبان‌ماه ۸۶، در تالار علامه امینی دانشگاه تهران ____________ ۱) [ ؛ کتاب صص۷-۸؛ «... هذا الکشف اول مقاصد الانبیاء علیهم‌السلام ... فَلْتَحْکُمْ بانّی لستُ بدناً و لا مادةً»] ۲) [ :۶] ۳) [ ح۱۱ص۱۸۴] ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
🔺 خواهش‌های ویران‌گر نفس اماره 🔹 فرمودند که از و خواهش‌های درون بپرهیزید، همان‌طوری‌که دارید از دشمنان، خودتان را حفظ می‌کنید. معمولاً انسان در ، حیواناتی که از قبیل گزندگان هستند، از این پشه‌ای که انسان را می‌گزد تا بزرگ‌تر از این و در بیابان‌ها برای مسافران هستند، و بعد از پیدا شدن ، این لاستیک‌های ماشین‌ها، دشمن بشر شده است که وقتی‌که می‌ترکد یا عیبی پیدا می‌کند، یک‌مرتبه یک جاده تصادف می‌شود و مردم روی هم می‌غلتند و آن‌وقت باید آمبولانس خبر کرد و مأمورین تشریف بیاورند و جنازه و زخمی بردارند. روز به روز دشمنان عوض می‌شوند و به خود رنگ تازه می‌گیرند. هواپیما یک‌طور، قطار یک‌طور، زلزله‌ها هست، تازگی سیلاب‌ها هم آمده. بعضی‌های‌شان را نشان دادند که چقدر خطرناک‌اند، این‌ها دشمنان‌اند؛ ولی دشمن‌تر از همه‌ی این‌ها آن است که در خود است و می‌گوید: این کار را بکن، آن کار را بکن. این پست را بگیر، آن درآمد را راه بینداز، این‌طور غذا بخور، این‌طور بکن، این مهمانی‌های عجیب و غریب را راه بینداز، این عروسی گرفتن‌ها و عقدکنان‌ها را بالاتر از این که دیگران انجام می‌دهند، شما بکن و... . مرتباً خواهش روی خواهش، خواهش روی خواهش!. حضرت (علیه‌السلام) می‌فرماید: با خودت مانند دشمن رفتار کن. و حضرت (علیه‌السلام) در سوره‌ی مبارکه‌ی یوسف، آن بزرگوارِ عجیب و غریب که واقعاً خدا در بین خلقش بود و شد، چطور زندگی کرد و چطور این بشر حتی برادران خواب و زده‌اش را بیدار و هشیار کرد؛ فرمود که: «وَ ما أُبَرِّئُ نَفْسی»؛ من خودم و خواهش‌های خودم را چندان باور ندارم که درست باشد مگر این‌که خداوند کمکم کند. «وَ ما أُبَرِّئُ نَفْسي إِنَّ النَّفْسَ لَأَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ إِلاَّ ما رَحِمَ رَبِّي»¹ ۹۴٫۵٫۲۲=۲۷ ۱۴۳۶ ✅ مرحوم آیت‌الله سید ابراهیم خسروشاهی __ ۱) [ :۵۳] @seyedololama
🔺 هوای نفس! 🔹 اطهار (علیهم‌السلام) با شریف، هشدار می‌دهند، که ازحضرت (علیه‌السلام) در کتاب نقل شده که فرمودند: «إحذروا أهوائکم کما تحضرون أعدائکم»¹؛ یعنی و ، و ، حرف جدیدی برای آورده و آن این است که: ای بشریت! تو همیشه همراه خودت، در درون لباس وجود خودت، یک زهر کشنده و یک گرگ کشنده داری، یک داری. هیچ‌وقت از آن نشو!. این حرف‌ها را و و نمی‌فهمد و نمی‌داند و اطلاعی ندارد. دانشگاه از چه اطلاع دارد؟ دانشگاه از معدن‌ها اطلاع دارد که زیر این کوه‌های کرمان و یزد طلا و آهن پیدا می‌شود. آهن چه طور پیدا می‌شود؟ تمدن راهش را درست می‌کند و کارخانه‌های آن را درست می‌کند، با خرج زیاد، با جاده‌کشی و ریل‌کشی به آن معدن ما را وصل می‌کند که بتوانیم با آن امکانات، عده‌ای را زیرِ زمین بفرستیم تا خاکی که آهن دارد یا خاکی که طلا دارد را از پنجاه متر، صد متر، دویست متر، بالا بیاورند. گاهی هم در این راه جان‌شان را از دست بدهند. آن‌وقت این مصالح تبدیل شود، دست‌کاری شود، روی آن‌ها عملیات فنی انجام شود تا از آن سنگ‌ها، آهن در بیاید، طلا در بیاید. دانشگاه برای این کارها درست شده. دانشگاه این‌ها را می‌فهمد؛ اما این‌ها وسیله‌ی زندگی‌ست. خود برای چیست؟ حالا ما این کارها را هم کردیم. آهن هم به‌دست آوردیم و ساختمان‌ها را همه آهنی کردیم، دانشگاه‌های مختلف ما در دنیا، جزء دانشگاه‌های درجه‌ی اول هم حساب شد، جایزه هم به دانشجویان دختر و پسر ما هم دادند. خیلی خوب، این زندگی راه افتاده، این زندگی برای چیست؟ اگر مرگی نبود، آن‌گاه همیشه بودیم و می‌گفتیم زندگی است. هدف این ، زندگی روی این کره خاکی‌ست. ولی آن‌موقع آن‌قدر زیاد می‌شد که روی کره‌ی خاکی دیگر یک وجب جا باقی نمی‌ماند. مرگ خیلی بزرگی است که خداوند فرموده: «خَلَقَ الْمَوْتَ وَ الْحَياةَ لِيَبْلُوَكُمْ أَيُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلاً»²؛ اول را فرموده، موت مقدم شده بر ، چون راهی است بسیار مفید و بانتیجه. در اگر بکند، می‌بیند که یکی از نعمت‌های بزرگ خداوند است، چون اگر مرگ نبود، نبود. زندگی به‌خاطر بودن مرگ اداره می‌شود. هیچ‌وقت چنین فکری برای یک انسان نمی‌آید. یک انسان جوان اصلاً فکر می‌کند زندگی یعنی جوانی و این‌ها؛ در صورتی‌که نه، زندگی مخلوطی است از موت و حیات که هر کدام اگر نباشد، زندگی به هم می‌خورد. مگر وسعت این کره‌ی خاکی چقدر است؟ وسعت زمین‌های قابل کشاورزی آن چقدر است؟ آب‌های قابل استفاده‌ی آن چقدر است؟ این‌ها همه در عرض صد هزار سال تمام می‌شود. آن‌وقت دیگر نه برای کسی جایی می‌ماند، نه برای کسی راه و زندگی‌ای می‌ماند. همه به جان هم می‌افتند که هم‌دیگر را بکشند که بلکه جا باز شود. آخر این فکرها را ما نکرده‌ایم؛ می‌کنیم دنیایی بهتر از این می‌شود کرد. و این خودش مال این است که انسان اطلاعاتی ندارد و فکرش کودکانه است. این را بعضی از گفته‌اند و به این زندگی ایراد گرفته‌اند، ولی کودکانه است. اگر انسان فکر کند، مرگ بهترین نعمت‌های خداست، در صورتی‌که با همین مسئله‌ی تمایلات نفسانی باید حل شود و آدم برای فکر بعد از مرگ وقت بگذارد. و زندگی‌اش را یک‌پارچه در اختیار خودش و و خودش قرار ندهد. آن‌وقت می‌فهمد که آن زندگی‌ای که خداوند برای بعد از این دنیا آفریده، چقدر قیمت دارد و برای او، در راه او، از خدا سرعت می‌خواهد که زودتر به آن زندگی‌ای که تو برای من آفریده‌ای برسم. ۹۴٫۵٫۲۲=۲۷ ۱۴۳۶ ✅ مرحوم آیت‌الله سید ابراهیم خسروشاهی ___ ۱) «(باب اتباع الهوى) ۱- محمد بن يحيى، عن أحمد بن محمد بن عيسى، عن ابن محبوب، عن أبي محمد الوابشي قال: سمعت أباعبد الله (عليه‌السلام) يقول: احذروا أهواءكم كما تحذرون أعداءكم فليس شئ أعدى للرجال من اتباع أهوائهم وحصائد ألسنتهم»؛ [ ج۲ص۳۳۵] ۲) [ :۲] @seyedololama
سیدالعلماء
🔺 به مناسبت سالروز بزرگداشت آیت الله شاه آبادی 🔹 علیه‌الرحمة‌ والرضوان که روح مبارک و مقدسش، با روح آن بزرگوار خیلی مناسبت دارد، در یکی از بیاناتش خطاب به بنده و شما و بشریت، می‌فرماید که: «ای گمشدگان بیابان ضلالت»، بعد می‌فرماید: «نه، بلکه ای پروانگان شمع جمال جمیل»؛ یعنی تو شدی پروانه‌ی مقام ربوبی باشی! نه این‌که تو پروانه‌ی همه‌چیز باشی غیر از او! خب این را چه‌جوری بیاوریم توی خود، توی خانواده‌مان؟ بالاترین هاست این ! و بالاترین تکالیف است برای شورای محترم و هر دل‌سوزی در این کشور. همان‌طور که مقام معظم هم در یکی از بیانات‌شان فرمودند که: مطالب معارف عقلی، این‌ها، است. خب فقه اکبر است. از شهید ثانی علیه‌الرحمة می‌پرسیم چه کنیم؟ می‌گوید: شما موظفید که افرادی را که با آن‌ها معاشرید، قبل از تکلیف، مسلمان بار بیاورید. بنابراین تمام اوضاع و احوال کشور باید زیر و رو بشود. یعنی حاج آقای ، محترم، ، ، ، همه باید برای این مطالب وقت بگذارند. پس بنابراین باید برنامه زیر و رو بشود. مرحوم آیت الله شاه‌آبادی، این بزرگوار رضوان‌الله‌علیه از کتاب‌هایش این‌جوری در می‌آید که می‌دهد، که هم باشیم نسبت به خود که ما بدن نیستیم و به زودی بدن از ما دور می‌شود. و بدانیم که چگونه باید زندگی‌مان ادراه بشود. و هم این مطالب از پیش از و از ، به آن و که به درد آن‌ها می‌خورد، توسط اساتید ما، معلم ما، دل‌سوزان ما، این‌ها همه این مطالب را دوره دیده باشند و مشغول باشند. وصلی الله علی محمّد و آله الطاهرین ۲۳ آبان‌ماه ۸۶، در تالار علامه امینی دانشگاه تهران ________ [ ح۱۱ص۱۸۴] ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
🔺 برکات مسلمانیِ واقعی در سایه‌ی قرآن مجید و عترت علیهم‌السلام 🔹 اخیراً در یک جمله کوتاهی که زیرنویس شده بود را از مرحوم آیت الله دیدم که حاصلش این بود که؛ تا در این زمان برکات حضرت مولا حضرت علیه‌السلام به نرسد -که خداست بر همه‌ی و زمین و آسمان است و به برکات او در و گردش و سلامتی هستیم- هیچ سعادتی نصیب نمی‌شود. این جمله برگرفته از این دعایی است که در آخر نقل شده که بعد از یکی دو سطری که ابتدا شروع می‌شود به این مطلب می‌رسد که؛ «عَرِّفْنِی حُجَّتَكَ فَإِنَّكَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِی حُجَّتَكَ ضَلَلْتُ عَنْ دِينی»؛ خدایا من از این مسئله که تو حجت داری خارج شده‌ام، فارغ شده‌ام و آن‌گاه کرده‌ام به گونه‌ای که مسلَّم است پیش من، منتهی باید او را بشناسم تا این‌که از راه او دستم به و ریسمان آویخته‌ی از سوی تو به سوی خلقت استفاده کنم؛ «وَ اعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِيعاً وَ لا تَفَرَّقُوا»؛ ( :۱۰۳). معنای ناطق همین است. 💠 حبل خداوند یکی قرآن است و یکی هم است که در حدیث متواتر و مشهور هم بیان شده. ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
سیدالعلماء
🔺 برکات مسلمانیِ واقعی در سایه‌ی قرآن مجید و عترت علیهم‌السلام 🔹 اخیراً در یک جمله کوتاهی که زیرنویس شده بود را از مرحوم آیت الله دیدم که حاصلش این بود که؛ تا در این زمان برکات حضرت مولا حضرت علیه‌السلام به نرسد -که خداست بر همه‌ی و زمین و آسمان است و به برکات او در و گردش و سلامتی هستیم- هیچ سعادتی نصیب انسان نمی‌شود. این جمله برگرفته‌ی از این دعایی است که در آخر نقل شده* که بعد از یکی دو سطری که ابتدا شروع می‌شود به این مطلب می‌رسد که؛ «عَرِّفْنِی حُجَّتَكَ فَإِنَّكَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِی حُجَّتَكَ ضَلَلْتُ عَنْ دِينی»؛ خدایا من از این مسئله که تو حجت داری خارج شده‌ام، فارغ شده‌ام و آن‌گاه کرده‌ام به گونه‌ای که مسلَّم است پیش من، منتهی باید او را بشناسم تا این‌که از راه او دستم به و ریسمان آویخته‌ی از سوی تو به سوی خلقت استفاده کنم؛ «وَ اعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِيعاً وَ لا تَفَرَّقُوا«؛ ( : ۱۰۳). معنای همین است. حبل خداوند یکی است و یکی هم قرآن ناطق است که در حدیث و مشهورِ هم بیان شده. خوب افرادی که این شناخت را خداوند به آن‌ها داده هیچ‌وقت آرام نمی‌نشینند، همیشه در پیِ خودشان و سپس دیگران هستند. بعضی از ما که دست‌شان به این حبل متین از جانب خدا رسیده بود وقف این کار شده بود. همین مرحوم آشیخ عباس محدث هر کس او را دیده این‌طور می‌گوید که مثلاً اگر اتوبوس در بین راه رفتن یا برگشتن -مثلاً از مقدس- یکی دو ساعت یک جا توقف می‌کرد، ایشان وسائل نوشتار دم دستش بود. این‌ها را می‌گرفت و یک گوشه می‌نشست و مشغول نوشتن می‌شد. یعنی نمی‌گذاشت که حتی یک ثانیه وقت از دستش خارج شود. این علامت واقعی است. ------------ * [ مقصود دعای منقول از جانب مرحوم سید بن طاووس است که با عنوان «دعایی که در زمان غیبت باید خواند» در اواخر مفاتیح‌الجنان ذکر شده‌ است.] ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
🔺 نعمت ولایت ائمه اطهار علیهم‌السلام و معنای قرآن بر سر گرفتن 🔹 «یا محمّد! إنّی خَلقتُک و خلقتُ علیاً و فاطمةَ و الحسنَ و الحسینَ و الأئمةَ مِن وُلدِه مِن سنخِ نورٍ مِن نوری»؛ از یک مقام اعلایی شماها را آفریدم. شماها مافوق من هستید. در آخرین رتبه و مقام. «و عَرضتُ ولایَتَکُم علی أهلِ السّماواتِ و الأرض»؛ من و و شما را بر اهل آسمان‌ها و زمین عرضه کردم. «فمَن قَبِلَها کان عندی مِنَ المُومنین»؛ پس آن شد که کسی ایمان بیاورد و سروری و سرپرستی اکرم و خاندان او را قبول کند. همین‌هایی که با سرگرفتن درب خانه‌ی خدا می‌آوریم. «و مَن جَحَدها کان عِندی مِنَ الکافرین»؛ آن که خیلی باید از او پرهیز کرد همین نافرمانی و انکار نسبت به این‌هاست که الآن در ممالک دارد پر می‌شود!. این و امثالهم همه . «لو أنَّ عبداً مِن عَبیدی»؛ اگر یک نفر از بندگان من، «عَبدَنی حتّی یَنقطِعَ»؛ تا آخر نفس من را عبادت کند، «أو یَصیرَ»؛ یا اگر آخر نفسش نیامده از بس کند مانند مشک خشک، برای او گوشت و پوستی نماند؛ ولی وقتی که می‌میرد، منکر ولایت شما باشد؛ «ما غفَرتُ له حتّی یُقَرَّ بِوِالایتِکم» «أتُحِبُّ أَن تَراهُم»؛ دوست داری که این‌ها را به تو نشان بدهم؟ عرض کردم :بله یارب. فرمود: به طرف راست ـ که حالا چه مقامی است؟ ما نمی‌دانیم ـ کن!. توجه کردم، دیدم بله. آن مرکزی که این در همه پرتوگاه آن مقام می‌شوند. نگاه کردم، دیدم و و و و همین‌طور تا به حضرت علیه‌السلام در یک جایگاهی پر و پر و پر از و همه‌ی ، مشغول عبادت‌ند. پس ما قرآن که سر می‌گیریم «بعلیٍّ، بالحسن، بالحسین» می‌گوییم؛ باید بدانیم که چه می‌کنیم. ما نقشه پیامبر را داریم عملی می‌کنیم. «قیاماً یُصَلّونَ و هو فی وسطِهم»؛ همه ایستاده‌اند به عبادت، حضرت مهدی در وسط آن‌ها قرارگرفته، «کأنها کوکب درّی»؛ مثل ستاره‌ی درخشانی است این امام بزرگوار. بله این معنای سرگرفتن است. ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
سیدالعلماء
🔺 شرح حدیث: قسمت اول 🔹 سأله بعض اصحابه از این عبارت معلوم می‌شود که حضرت امام #صادق (علیه‌السلام)
🔺 شرح حدیث قسمت دوم 🔹 عبارت « عَلِمتُ... » حضرت می‌فرمایند "عَلِمتُ". نمی‌فرمایند "ظَنَنتُ". نیست، بلکه است، پس علم باید ریشه‌ی باشد. همان‌طور که در آیه ۱۲ سوره آمده: «لِتَعْلَمُوا»؛ جهان و شما را کرده‌ام برای علم. 🔹 «عَلِمتُ أنّ عَمَلی لا یَعمَله غَیری فَاجتَهَدتُ» من یک دانشی پیدا کردم و آن این بود که من به خود من وابسته است. حتی به این‌که پدرم است و جدّم است، هم اکتفا نکردم. بنابراین من پیدا کردم. اجتهاد در این‌جا به معنای اجتهاد لغوی است نه اصطلاح فقهی. به معنای تلاش جانانه است. 🔹 عبارت «علمتُ أن الله عزوجل مُطَلِّعٌ علیَّ فاسْتَحْیَیْتُ» خدا در هر ذره‌ای از ذرات جهان و نافذ است و آن‌ها را فرا گرفته. پس همه جا خدا با من است! حال که این‌طور است می‌خواهم از خجالتِ خدا آب شوم و بروم زیر زمین؛ «فأستحییت»! وقتی این آمد همه را آدم می‌کند، یعنی مثلاً در یک مدرسه یک غیر آدم در آن‌جا پیدا نمی‌شود. آن‌قدر حیا مهم است. اثر حیا این است که می‌خواهد حرف بزند، می‌ترسد و دندان‌هایش به هم می‌خورد که چه بگویم که خدا ناراضی نباشد؟! می‌خواهد کَر شود که چه بشنوم که خدا منع نکرده باشد؟! حیا را می‌سازد. ⚠️ این است که دولت‌های هرجا را که بخواهند خراب کنند، بی حیایی راه می‌اندازند!. می‌گویند شرم اصلاً معنا ندارد!. حتی من چند سال پیش از مرحوم آیت الله یزدی فرزند آشیخ یزدی که در و تدریس می‌کرد، شنیدم که نقل می‌کرد: آدم در خیابان که راه می‌رود یک دفعه می‌بیند که یک خانمی با لباس خواب، روی سبزه‌های پارک دراز کشیده! این شخص از وجودش بی حیایی پخش می‌شود! آن وقت می‌روند آن‌جا و می‌گویند می‌خواهم و بشوم، نمی‌گوید که این بی حیایی‌ها با ما چه می‌کند؟! ولذا وقتی بر می‌گردد آن حیا و آن شرم گذشته کمتر در انسان پیدا می‌شود. این‌ها مواد کشنده‌ی سفر اروپا است، بدانید که چقدر خطرناک است! ادامه دارد... ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
سیدالعلماء
🔺 برکات مسلمانیِ واقعی در سایه‌ی قرآن مجید و عترت علیهم‌السلام 🔹 اخیراً در یک جمله کوتاهی که زیرنویس شده بود را از مرحوم آیت الله دیدم که حاصلش این بود که؛ تا در این زمان برکات حضرت مولا حضرت علیه‌السلام به نرسد -که خداست بر همه‌ی و زمین و آسمان است و به برکات او در و گردش و سلامتی هستیم- هیچ سعادتی نصیب انسان نمی‌شود. این جمله برگرفته‌ی از این دعایی است که در آخر نقل شده* که بعد از یکی دو سطری که ابتدا شروع می‌شود به این مطلب می‌رسد که؛ «عَرِّفْنِی حُجَّتَكَ فَإِنَّكَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِی حُجَّتَكَ ضَلَلْتُ عَنْ دِينی»؛ خدایا من از این مسئله که تو حجت داری خارج شده‌ام، فارغ شده‌ام و آن‌گاه کرده‌ام به گونه‌ای که مسلَّم است پیش من، منتهی باید او را بشناسم تا این‌که از راه او دستم به و ریسمان آویخته‌ی از سوی تو به سوی خلقت استفاده کنم؛ «وَ اعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِيعاً وَ لا تَفَرَّقُوا«؛ ( : ۱۰۳). معنای همین است. حبل خداوند یکی است و یکی هم قرآن ناطق است که در حدیث و مشهورِ هم بیان شده. خوب افرادی که این شناخت را خداوند به آن‌ها داده هیچ‌وقت آرام نمی‌نشینند، همیشه در پیِ خودشان و سپس دیگران هستند. بعضی از ما که دست‌شان به این حبل متین از جانب خدا رسیده بود وقف این کار شده بود. همین مرحوم آشیخ عباس محدث هر کس او را دیده این‌طور می‌گوید که مثلاً اگر اتوبوس در بین راه رفتن یا برگشتن -مثلاً از مقدس- یکی دو ساعت یک جا توقف می‌کرد، ایشان وسائل نوشتار دم دستش بود. این‌ها را می‌گرفت و یک گوشه می‌نشست و مشغول نوشتن می‌شد. یعنی نمی‌گذاشت که حتی یک ثانیه وقت از دستش خارج شود. این علامت واقعی است. ------------ * [ مقصود دعای منقول از جانب مرحوم سید بن طاووس است که با عنوان «دعایی که در زمان غیبت باید خواند» در اواخر مفاتیح‌الجنان ذکر شده‌ است.] ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama