eitaa logo
سیدالعلماء
1.8هزار دنبال‌کننده
2.4هزار عکس
740 ویدیو
7 فایل
کانال رسمی مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی ایشان شاگرد بزرگانی مثل حضرات آیات شیخ عباس تهرانی، امام خمینی، علامه طباطبایی، بروجردی و... بودند. مرحوم امام در نامه‌های خود، از ایشان با عبارت "سیدالعلماء" یاد می‌کردند. ارتباط با ادمین @seydololama_admin
مشاهده در ایتا
دانلود
‌🔺 باید از علیه‌السلام کمک گرفت تا این‌که افرادی در و پست‌های کلیدی باشند مثل . مثل شهید که هم تحصیل کرده بود و هم درد داشت و هم بود. 🌹 به مناسبت شهادت دكتر "مصطفی چمران" رحمه الله تعالی ( ۳۱ ۱۳۶۰ ش) 🔹 قال علیه‌السلام: «اَفضَلُ العَقلِ معرفةُ الاِنسان نَفسَهُ» باید از اين به بعد اقدامات ما، اقدامات ما خالی از خود و شناخت خودمان نباشد. وقتی خودمان را شناختيم؛ آن‌وقت طبق شناخت خود برای خود خواهيم کرد. گاهی شده که ناچار است از قاره‌ای به قاره ديگر بگريزد. مثلاً در آمريکاست و همه‌جور وسائل هم برايش آماده است، ولی همه را رها می‌کند به جای ديگری می‌رود، مثل وزير شهيد ما ، که اگر در مانده بود به مدارج بالاتری می‌رسید ولی همه‌چيز را رها کرد و گفت که مردم در و در حال سرکوب شدن هستند و رفت مثل سربازهای با رتبه پائين، مشغول دفاع از و شد و در آخر هم شد. رضوان الله عليه. ۸۶٫۹٫۱ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
📆 سال‌روز درگذشت جناب سید ابن طاووس رحمه‌الله ( ۵ ۶۶۴ ق) 🔺 تذکری از سید ابن طاووس رحمه‌الله پیرامون مسئله تذکر به بدیهیات 🔹 مسأله‌ی و نسبت به و نداشتن عمومیت در و بدیهیات، یک مسأله‌ی بسیار مهمی است. ممکن است یک پیرزنی، یک بی‌سوادی، یک دهاتی، یک آدم روستایی، این گرچه بی‌سواد باشد ولی تنبهش خوب باشد. او خوب باشد. یک چیزهایی را از راه تنبه، او یافته باشد ولیکن در همان محل، متخصص از آن باشد!. این تفاوت پیدا می‌شود در این مسائل. مسأله‌ی از این قبیل است، که مرحوم علیه‌الرحمة در توصیه‌اش نسبت به فرزندش [ کتاب ] که چاپ و ترجمه هم شده، همین مطلب را توضیح داده؛ می‌فرماید: من تعجب می‌کنم از متخصصین علوم و و این‌ها که مردم را در پیچ و خم و و این‌ها وارد کرده‌اند؛ ولی از این تنبهاتی که در و آمده، حرفی در میان نمی‌آورند، با این‌که مسأله‌ی خدا و پروردگار یا مثلاً سایر مسائل ، این‌ها از راه تنبهات، خوب داده می‌شود؛ بعضی‌ها غافل‌اند، بعضی‌ها نیستند. و کسانی را که غافل‌اند باید با تفکر در بدیهیات؛ یعنی تنبه در آن‌ها را به ذهن‌شان وارد کرد. ۸۱٫۵٫۱ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی 📸 مقبره‌ی سید اهل مراقبه، جناب سید بن طاووس رضوان‌الله‌تعالی‌علیه @seyedololama
سیدالعلماء
🔺 اللهم صل علی علی بن موسی الرضا المرتضی الامام التقی النقی... ️حدیثی از امام علیه‌السلام نقل شده که آن بزرگوار فرمودند: «أفضل العقل معرفة الإنسان نفسه»؛ بالاترین مراتب خردمندی و ، فردی و ، و است. آن هم شناخت مربوط به خود. با هر کسی‌که این موضوع را مطرح کنند و باشد، تصدیق می‌کند که همین‌طور است. و هیچ انسانی به وارد نمی‌شود مگر این‌که درباره‌ی خودش جهلی نداشته باشد. از خودش بیگانه نباشد. مثلاً اگر ما منزلی داشته باشیم که در آن منزل زندگی کنیم، ندانیم که این‌جا چگونه باید زندگی کرد، طبقاتش چگونه است، پله‌هایش چه جوری است، مراکزش چیست، ولی شب را تا صبح بپردازیم به قاره‌ای از قاره‌های دنیا، یا مثلاً جاده‌ای از جاده‌های خارج از شهر، خب این علامت بی‌عقلی و حماقت است دیگر؛ چون این منزلی که الآن گرفته‌ایم اول باید از مراکز برقش و لوله‌های آب و گازش اطلاع پیدا کنیم. اگر اطلاع پیدا نکنیم، یک بچه می‌رود پیچی از گاز را باز می‌کند و خانه را ویران می‌کند. نوبت نرسیده به این‌که قبل از تشخیص حد و حدود این خانه، بپردازیم به این‌که مثلاً در استان یزد چه خبر است، در استان اردبیل چه خبر است!. پس این‌که نقل شد فرمودند: «افضل العقل معرفة الانسان نفسه» علامت کمالش، به رسیدنش، این است که در پی این باشد که گیر بیاورد، انتخاب کند که درباره‌ی خود او گفتگو بشود، و اطلاعاتی درباره‌ی خودش پیدا کند که من چگونه و روی چه طرحی ایجاد شده‌ام؟ و برای چه مهیا شده‌ام؟ و سرانجام من چه خواهد بود؟ و شرایطی که می‌تواند برای من مفید باشد چیست؟ و مسائلی که می‌تواند برای ما باعث بدبختی باشد چیست؟ به حسب بشر هم این از تمام علوم لازم‌تر است. و علامت این‌که انسان به بلوغ عقلی رسیده باشد در این است که سرگرم خودش باشد تا مقداری، تا به یک جایی برساند خودش را که بفهمد چیست و چه کاره است، آن‌وقت به مسائل خارج از خودش بپردازد. ۸۶/۹/۱ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
🔺 نکاتی پیرامون نماز یک‌شنبه ماه ذی‌القعدة الحرام 🔹 حضرت روز در ماه تشریف آورد نزدیک . فرمود: مردم! کدام‌یک می‌خواهید کنید پیش خدا؟ عرض کردند که همه‌ی ما. فرمود: غسل کنید، وضو بگیرید، چهار رکعت نماز و در هر رکعت سوره‌ی مبارکه‌ی فاتحة‌الکتاب... بعد می‌فرماید: حالا اگر از من کسی چنین عملی را انجام داد، یک توبه کرد و این مختصر را هم انجام داد، از طرف (که باید معنا بشود که آسمان یعنی چه؟) به او خطاب می‌شود که: «یا عبدَالله» از سر بگیر زندگی خودت را. تا حالا هرچه بود پاک شد. توبه‌ی تو مورد خدا قرار گرفت و تو آمرزیده شد. از ناحیه‌ی خداوند «مِن تحت العرش» فرشته‌ای خطاب می‌کند که بر تو، بر خاندانت، بر فرزندانت. منادی دیگری می‌گوید: روز آن‌هایی که بر گردن تو حقی داشته باشند، تو را می‌بخشند. از همه مهم‌تر این‌که یک فرشته می‌گوید: ای بنده‌ی خدا تو بر خواهد بود و تو از تو گرفته نخواهد شد. دیگری می‌گوید و از تو راضی خواهند شد. پدر و مادر و فرزندان تو آمرزیده خواهند شد. فرشته‌ی وحی، می‌فرماید: من با ملک‌الموت می‌آییم و درباره‌ی تو به او سفارش می‌کنم. عرض شد که (حالا این عرض خیلی حرف خوبی بوده): اگر در ماه غیر ذی‌القعدة هم کسی چنین توبه‌ای کرد؟ می‌فرماید: همین‌ها برایش هست. پس بنابراین در مقام توبه، یک عمل بیست دقیقه‌ای یا یک ربع ساعتی این قدر ارزش دارد. ببینیم توبه چیست و چقدر مهم است که این همه آثار دارد. نقل شده که حضرت علیه‌السلام شنید که کسی گفت: استغفرالله. حضرت گویا درباره‌ی او داشت که این حرف است که دارد می‌زند، خلاصه فرمود: داغت به جگر مادرت بنشیند!. نمی‌دانی که چه خبر است که این‌طور استغفار می‌گویی. درجه‌ی مردمانی است که اهل می‌باشند و شش معنی در او خوابیده. اول آن‌ها است. پشیمانی دست خود نیست؛ وقتی انسان یک معامله‌ای کرده با کسی، خانه‌ای داشته، در اختیار او گذاشته، مال‌التجاره‌ای، سرمایه‌ای بانکی، چیزی داشته، در اختیار او گذاشته، او هم فرار کرده رفته ، مال هم به گردن این افتاده، باید ببرندش ، این پشیمان می‌شود از آن شرکتی که با این کرد. این را می‌گویند: پشیمانی!، که و درون ناراحتی پیدا می‌کند. از چشم انسان گرفته می‌شود. تمام در کام او زهر می‌شود. این را می‌گویند: ، این را می‌گویند پشیمانی، وإِلّا با نمی‌شود پشیمانی برای خود تحصیل کرد. خب با زبان که نمی‌شود، قلب هم که در ما نیست، پس چگونه ما توبه کنیم؟ راهش را عرض می‌کنم. راه مهمش کردن درباره‌ی خداوند جهان و ناچیزی و و پستی گنه‌کار است. این دو موضوع اگر خیلی درباره‌اش فکر شود آن حال پیدا می‌شود. مثلاً یک کودکی با پدرش می‌رسند خدمت یک بزرگی؛ آن بچه نمی‌داند که این کیست. شروع می‌کند به بازی‌گری و بی‌تربیتی و بی‌ادبی. بعد پدر به او حالی می‌کند که تو در حضور فلان بزرگی بوده‌ای که همیشه ما امید داشته‌ایم خدمتش ولو یک دقیقه برسیم، حالا که رسیده‌ایم، تو چنین حرکاتی کرده‌ای!، وقتی حالی‌اش می‌کند، این بچه به گریه می‌افتد که چرا من چنین کاری کردم، به سر و سینه‌ی خودش می‌زند. این به قدر فکر و فهم این بچه می‌شود توبه، می‌شود ، می‌شود پشیمانی. پس هر کسی به قدر خودش درباره‌ی بزرگواری پروردگار و ناچیزی و حقارت و بدبختی خودش فکر کند، این حال پشیمانی در او پیدا می‌شود. تا وقتی فکر نکرده، -مخصوصاً درباره‌ی که اگر مرگ من رسید و قلب من هنوز به خود نیامده و از معاصی پشیمان نشده، چه خواهد شد؟!- حالت پشیمانی در او به وجود نمی‌آید. این چیزها را که یک‌قدری تأمل کند، فکر کند و درباره‌ی این‌ها فرو برود واقعاً، کم‌کم ممکن است آن حالت پشیمانی درونش پیدا شود. وگرنه انسانی که از راه سودی می‌برد، نفعی می‌برد، درآمدی دارد، لذتی دارد، چگونه از این عیش و نوشی که داشته، از این حرامی که گیرش افتاده، از هر گناهی که کرده، پشیمان می‌شود؟!. تا مادامی‌که در درون انسان، خوب و قاطعانه وارد نشده، توبه هم به آسانی پیدا نمی‌شود. ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
🔺 برکات مسلمانیِ واقعی در سایه‌ی قرآن مجید و عترت علیهم‌السلام 🔹 اخیراً در یک جمله کوتاهی که زیرنویس شده بود را از مرحوم آیت الله دیدم که حاصلش این بود که؛ تا در این زمان برکات حضرت مولا حضرت علیه‌السلام به نرسد -که خداست بر همه‌ی و زمین و آسمان است و به برکات او در و گردش و سلامتی هستیم- هیچ سعادتی نصیب نمی‌شود. این جمله برگرفته از این دعایی است که در آخر نقل شده که بعد از یکی دو سطری که ابتدا شروع می‌شود به این مطلب می‌رسد که؛ «عَرِّفْنِی حُجَّتَكَ فَإِنَّكَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِی حُجَّتَكَ ضَلَلْتُ عَنْ دِينی»؛ خدایا من از این مسئله که تو حجت داری خارج شده‌ام، فارغ شده‌ام و آن‌گاه کرده‌ام به گونه‌ای که مسلَّم است پیش من، منتهی باید او را بشناسم تا این‌که از راه او دستم به و ریسمان آویخته‌ی از سوی تو به سوی خلقت استفاده کنم؛ «وَ اعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِيعاً وَ لا تَفَرَّقُوا»؛ ( :۱۰۳). معنای ناطق همین است. 💠 حبل خداوند یکی قرآن است و یکی هم است که در حدیث متواتر و مشهور هم بیان شده. ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
سیدالعلماء
🔺 برکات مسلمانیِ واقعی در سایه‌ی قرآن مجید و عترت علیهم‌السلام 🔹 اخیراً در یک جمله کوتاهی که زیرنویس شده بود را از مرحوم آیت الله دیدم که حاصلش این بود که؛ تا در این زمان برکات حضرت مولا حضرت علیه‌السلام به نرسد -که خداست بر همه‌ی و زمین و آسمان است و به برکات او در و گردش و سلامتی هستیم- هیچ سعادتی نصیب انسان نمی‌شود. این جمله برگرفته‌ی از این دعایی است که در آخر نقل شده* که بعد از یکی دو سطری که ابتدا شروع می‌شود به این مطلب می‌رسد که؛ «عَرِّفْنِی حُجَّتَكَ فَإِنَّكَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِی حُجَّتَكَ ضَلَلْتُ عَنْ دِينی»؛ خدایا من از این مسئله که تو حجت داری خارج شده‌ام، فارغ شده‌ام و آن‌گاه کرده‌ام به گونه‌ای که مسلَّم است پیش من، منتهی باید او را بشناسم تا این‌که از راه او دستم به و ریسمان آویخته‌ی از سوی تو به سوی خلقت استفاده کنم؛ «وَ اعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِيعاً وَ لا تَفَرَّقُوا«؛ ( : ۱۰۳). معنای همین است. حبل خداوند یکی است و یکی هم قرآن ناطق است که در حدیث و مشهورِ هم بیان شده. خوب افرادی که این شناخت را خداوند به آن‌ها داده هیچ‌وقت آرام نمی‌نشینند، همیشه در پیِ خودشان و سپس دیگران هستند. بعضی از ما که دست‌شان به این حبل متین از جانب خدا رسیده بود وقف این کار شده بود. همین مرحوم آشیخ عباس محدث هر کس او را دیده این‌طور می‌گوید که مثلاً اگر اتوبوس در بین راه رفتن یا برگشتن -مثلاً از مقدس- یکی دو ساعت یک جا توقف می‌کرد، ایشان وسائل نوشتار دم دستش بود. این‌ها را می‌گرفت و یک گوشه می‌نشست و مشغول نوشتن می‌شد. یعنی نمی‌گذاشت که حتی یک ثانیه وقت از دستش خارج شود. این علامت واقعی است. ------------ * [ مقصود دعای منقول از جانب مرحوم سید بن طاووس است که با عنوان «دعایی که در زمان غیبت باید خواند» در اواخر مفاتیح‌الجنان ذکر شده‌ است.] ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
🔺 کسب معرفت و شناخت و محبت الهی 🔹 ما باید هدف‌مان را این قرار دهیم که تا آخرین نفس در راه تمکن دادن و جای‌گیر کردن الهی و الهی در وجود خودمان کار کنیم و بدانیم که این امر یک چیزی نیست که با درست شود، با درست شود. همه‌ی این‌ها اجزای این کارند، ولی کافی نیستند. باید ، ناله، فریاد، ، احسان‌ها، و هر چه که قابل انجام است، انجام دهیم، شاید یک بویی از این مسائل بیریم. در یک جمله‌اش هست که خدایا من مأیوس نیستم که در مسأله‌ای که عمرم را در آن صرف کردم مرا محروم کنی. عمر اگر بخواهد گربه و موش حساب نشود، آن چیزی است که در این راه خرج می‌شود. از وقتی می‌فهمد خدا دارد و نمی‌شناسد او را، باید بیافتد در جاده‌ی او تا دم . حالا هر چه قسمتش شد، شد؛ دیگر این دست ما نیست. ما نمی‌دانیم پیش خدا چه ارزشی داریم و ما نزد او چه ارزشی دارند و چه نتیجه‌ای بر آن‌ها بار می‌شود. برنامه این است. ۸۲.۱.۲۷ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seydololama
🔺 کسب معرفت و شناخت و محبت الهی 🔹 ما باید هدف‌مان را این قرار دهیم که تا آخرین نفس در راه تمکن دادن و جای‌گیر کردن الهی و الهی در وجود خودمان کار کنیم و بدانیم که این امر یک چیزی نیست که با درست شود، با درست شود. همه‌ی این‌ها اجزای این کارند، ولی کافی نیستند. باید ، ناله، فریاد، ، احسان‌ها، و هر چه که قابل انجام است، انجام دهیم، شاید یک بویی از این مسائل بیریم. در یک جمله‌اش هست که خدایا من مأیوس نیستم که در مسأله‌ای که عمرم را در آن صرف کردم مرا محروم کنی. عمر اگر بخواهد گربه و موش حساب نشود، آن چیزی است که در این راه خرج می‌شود. از وقتی می‌فهمد خدا دارد و نمی‌شناسد او را، باید بیافتد در جاده‌ی او تا دم . حالا هر چه قسمتش شد، شد؛ دیگر این دست ما نیست. ما نمی‌دانیم پیش خدا چه ارزشی داریم و ما نزد او چه ارزشی دارند و چه نتیجه‌ای بر آن‌ها بار می‌شود. برنامه این است. ۸۲.۱.۲۷ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
‌🔺 باید از علیه‌السلام کمک گرفت تا این‌که افرادی در و پست‌های کلیدی باشند مثل . مثل شهید که هم تحصیل کرده بود و هم درد داشت و هم بود. 🌹 به مناسبت شهادت دكتر "مصطفی چمران" رحمه الله تعالی ( ۳۱ ۱۳۶۰ ش) 🔹 قال علیه‌السلام: «اَفضَلُ العَقلِ معرفةُ الاِنسان نَفسَهُ» باید از اين به بعد اقدامات ما، اقدامات ما خالی از خود و شناخت خودمان نباشد. وقتی خودمان را شناختيم؛ آن‌وقت طبق شناخت خود، برای خود خواهيم کرد. گاهی شده که ناچار است از قاره‌ای به قاره ديگر بگريزد. مثلاً در آمريکاست و همه‌جور وسائل هم برايش آماده است، ولی همه را رها می‌کند به جای ديگری می‌رود، مثل وزير شهيد ما ، که اگر در مانده بود به مدارج بالاتری می‌رسید ولی همه‌چيز را رها کرد و گفت که مردم در و در حال سرکوب شدن هستند و رفت مثل سربازهای با رتبه پائين، مشغول دفاع از و شد و در آخر هم شد. رضوان الله عليه. ۸۶٫۹٫۱ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
سیدالعلماء
🔺 برکات مسلمانیِ واقعی در سایه‌ی قرآن مجید و عترت علیهم‌السلام 🔹 اخیراً در یک جمله کوتاهی که زیرنویس شده بود را از مرحوم آیت الله دیدم که حاصلش این بود که؛ تا در این زمان برکات حضرت مولا حضرت علیه‌السلام به نرسد -که خداست بر همه‌ی و زمین و آسمان است و به برکات او در و گردش و سلامتی هستیم- هیچ سعادتی نصیب انسان نمی‌شود. این جمله برگرفته‌ی از این دعایی است که در آخر نقل شده* که بعد از یکی دو سطری که ابتدا شروع می‌شود به این مطلب می‌رسد که؛ «عَرِّفْنِی حُجَّتَكَ فَإِنَّكَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِی حُجَّتَكَ ضَلَلْتُ عَنْ دِينی»؛ خدایا من از این مسئله که تو حجت داری خارج شده‌ام، فارغ شده‌ام و آن‌گاه کرده‌ام به گونه‌ای که مسلَّم است پیش من، منتهی باید او را بشناسم تا این‌که از راه او دستم به و ریسمان آویخته‌ی از سوی تو به سوی خلقت استفاده کنم؛ «وَ اعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِيعاً وَ لا تَفَرَّقُوا«؛ ( : ۱۰۳). معنای همین است. حبل خداوند یکی است و یکی هم قرآن ناطق است که در حدیث و مشهورِ هم بیان شده. خوب افرادی که این شناخت را خداوند به آن‌ها داده هیچ‌وقت آرام نمی‌نشینند، همیشه در پیِ خودشان و سپس دیگران هستند. بعضی از ما که دست‌شان به این حبل متین از جانب خدا رسیده بود وقف این کار شده بود. همین مرحوم آشیخ عباس محدث هر کس او را دیده این‌طور می‌گوید که مثلاً اگر اتوبوس در بین راه رفتن یا برگشتن -مثلاً از مقدس- یکی دو ساعت یک جا توقف می‌کرد، ایشان وسائل نوشتار دم دستش بود. این‌ها را می‌گرفت و یک گوشه می‌نشست و مشغول نوشتن می‌شد. یعنی نمی‌گذاشت که حتی یک ثانیه وقت از دستش خارج شود. این علامت واقعی است. ------------ * [ مقصود دعای منقول از جانب مرحوم سید بن طاووس است که با عنوان «دعایی که در زمان غیبت باید خواند» در اواخر مفاتیح‌الجنان ذکر شده‌ است.] ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
‌🔺 باید از علیه‌السلام کمک گرفت تا این‌که افرادی در و پست‌های کلیدی باشند مثل . مثل شهید که هم تحصیل کرده بود و هم درد داشت و هم بود. 🌹 به مناسبت شهادت دكتر "مصطفی چمران" رحمه الله تعالی ( ۳۱ ۱۳۶۰ ش) 🔹 قال علیه‌السلام: «اَفضَلُ العَقلِ معرفةُ الاِنسان نَفسَهُ» باید از اين به بعد اقدامات ما، اقدامات ما خالی از خود و شناخت خودمان نباشد. وقتی خودمان را شناختيم؛ آن‌وقت طبق شناخت خود، برای خود خواهيم کرد. گاهی شده که ناچار است از قاره‌ای به قاره ديگر بگريزد. مثلاً در آمريکاست و همه‌جور وسائل هم برايش آماده است، ولی همه را رها می‌کند به جای ديگری می‌رود، مثل وزير شهيد ما ، که اگر در مانده بود به مدارج بالاتری می‌رسید ولی همه‌چيز را رها کرد و گفت که مردم در و در حال سرکوب شدن هستند و رفت مثل سربازهای با رتبه پائين، مشغول دفاع از و شد و در آخر هم شد. رضوان الله عليه. ۸۶٫۹٫۱ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
🔺 کسب معرفت و شناخت و محبت الهی 🔹 ما باید هدف‌مان را این قرار دهیم که تا آخرین نفس در راه تمکن دادن و جای‌گیر کردن الهی و الهی در وجود خودمان کار کنیم و بدانیم که این امر یک چیزی نیست که با درست شود، با درست شود. همه‌ی این‌ها اجزای این کارند، ولی کافی نیستند. باید ، ناله، فریاد، ، احسان‌ها، و هر چه که قابل انجام است، انجام دهیم، شاید یک بویی از این مسائل بیریم. در یک جمله‌اش هست که خدایا من مأیوس نیستم که در مسأله‌ای که عمرم را در آن صرف کردم مرا محروم کنی. عمر اگر بخواهد گربه و موش حساب نشود، آن چیزی است که در این راه خرج می‌شود. از وقتی می‌فهمد خدا دارد و نمی‌شناسد او را، باید بیافتد در جاده‌ی او تا دم . حالا هر چه قسمتش شد، شد؛ دیگر این دست ما نیست. ما نمی‌دانیم پیش خدا چه ارزشی داریم و ما نزد او چه ارزشی دارند و چه نتیجه‌ای بر آن‌ها بار می‌شود. برنامه این است. ۸۲.۱.۲۷ ✅ مرحوم آیت الله خسروشاهی @seyedololama