بسم الله الرحمن الرحیم چند نکته از صفحه 14 قرآن کریم 1* ادیان الهی، یکدیگر را تصدیق می کنند، نه آنکه در برابر هم باشند. {مُصَدِّقٌ} 2* به هر استقبالی نباید تکیه کرد. با آنکه یهودیان در انتظار پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله سالیانی در مدینه سکنی گزیدند، ولی در عمل کفر ورزیدند. {كَانُوا مِن قَبْلُ...كَفَرُوا بِهِ} 3* شناخت حقّ و علم به آن کافی نیست. چه بسا افرادی که حقّ را فهمیدند، ولی به خاطر لجاجت کافر شدند. {فَلَمَّا جَاءَهُم مَّا عَرَفُوا كَفَرُوا} 4* گاهی حسد، مایۀ کفر است. بنی اسرائیل آرزو داشتند پیامبر موعود از نژاد آنان باشد و چون به آرزوی خود نرسیدند، حسادت ورزیده و کافر شدند. {بَغْيًا أَن يُنَزِّلَ} 5* نارضایتی انسان ها، تأثیری در الطاف حکیمانه خداوند نسبت به دیگری ندارد. 6* بدترین معاملات آن است که انسان هستی خود را بدهد و غضب الهی را بخرد. {بِئْسَمَا اشْتَرَوْا...غَضَبٍ، عَذَابٌ مُّهِينٌ} 7* یکی از عوامل کفر کفّار، نژاد پرستی و تعصّبات قومی است. {نُؤْمِنُ بِمَا أُنزِلَ عَلَيْنَا وَيَكْفُرُونَ بِمَا وَرَاءَهُ} 8* ملاک ایمان، حقّانیّت آیین است نه نژاد. {وَهُوَ الْحَقُّ} 9* انجام احکام و دستورات الهی، نیازمند قدرت، جدّیّت، عشق و تصمیم است و با شوخی و تشریفات، سازگاری ندارد. دینداری، با ضعف و مسامحه و سازشکاری سازگار نیست.{خُذُوا مَا آتَيْنَاكُم بِقُوَّةٍ} 10*عشق و علاقۀ مُفرِط، خطرناک است. اگر دل انسان از علاقه به چیزی پر شود، حاضر نمی شود حقایق را بپذیرد. {أُشْرِبُوا فِي قُلُوبِهِمُ الْعِجْلَ} چنانکه گفته اند: (حُبُّ الشَّیءِ یُعمی و یُصَمّ) عشق به هر چیز، انسان را کور و کر می کند و انسان دیگر حاضر نیست عیب های آن را ببیند یا بشنود. 11*رفتار، بهترین بیانگر افکار و عقاید انسان است. {بِئْسَمَا يَأْمُرُكُم بِهِ إِيمَانُكُمْ} #تفسیر_قرآن_کریم #صفحه_14 #قرائتی