eitaa logo
شهیدان حاج اصغر پاشاپور و حاج محمد پورهنگ
255 دنبال‌کننده
4.6هزار عکس
1.2هزار ویدیو
5 فایل
حاج اصغر : ت ۱۳۵۸.۰۶.۳۱، ش ۱۳۹۸.۱۱.۱۳ - حلب رجعت پیکر حاج اصغر به تهران: ۱۳۹۸.۱۲.۰۴ حاج محمد (همسر خواهر حاج اصغر) : ت ۱۳۵۶.۰۶.۱۵، ش ۱۳۹۵.۰۶.۳۱، مسمومیت بر اثر زهر دشمنان 🕊ساکن قطعه ۴۰ بهشت زهرا (س) تهران ناشناس پیام بده👇🌹 ✉️daigo.ir/secret/6145971794
مشاهده در ایتا
دانلود
🌱❤️🌱❤️🌱 ❤️🥀 🌱 (۱۳) 😍اصغر که روزبه‌روز بزرگ‌تر می‌شد، قد و قواره‌اش بیش‌تر به می‌آمد. با هم‌سن و سال‌هایش که بازی می‌کرد، یک سر و گردن از همه‌شان بلندتر بود. 🦋نگاهش که می‌کردم، تو دلم مدام برایش می‌فرستادم. با قد کشیدنش دلم را بیش‌تر می‌برد و بیش‌تر می‌شدم. 👕اغلب اوقات لباس کتان تنش می‌کردم که به چشم نیاید. از طرفی می‌ترسیدم پوست آزرده شود. ادامه دارد... ✍در محضر مادر معزز 🖥جنت فکه @shahid_hajasghar_pashapoor 🕊🌹 🌱❤️🥀🌱❤️🥀🌱❤️🥀🌱❤️🌱
شهیدان حاج اصغر پاشاپور و حاج محمد پورهنگ
💠 #جان_شیعه_اهل_سنت| #فصل_دوم #قسمت_پنجاهم از سالن که خارج شدیم، آقا مرتضی با اشاره دست ما را متوج
💠 | خانه شان طبقه چهارم یک به نسبت نوساز در شرق تهران بود. از آسانسور که خارج شدیم، عمه فاطمه در در منتظرمان ایستاده بود و با استقبال گرم و بی ریایش وارد خانه شدیم. عطر در اتاق پیچیده و فضای آپارتمان به نسبت بزرگشان را دلپذیرتر میکرد که عرق شرم بر پیشانی مادر نشست با خجالت گفت: "خدا مرگم بده! شما با زبون چرا زحمت کشیدید؟" صورت سفید عمه فاطمه به خنده ای باز شد و در پاسخ شرمندگی مادر، با مهربانی شروع کرد: "این چه حرفیه حاج خانم؟ درسته ما روزه ایم، ولی شما ما هستید. قدم مهمون رو چشم ماست! خیلی خوش آمدید!" با دیدن صورت مهربان و همیشه عمه فاطمه، خاطره آن شب رؤیایی برایم زنده شد که در میان ذکر میهمانان، با انداختن چادر سپیدی بر سرم، مرا برای مجید کرد. آقا مرتضی چمدان را کنار اتاق روی گذاشت و به مادرش گفت: "مامان! اگه کاری نداری من برم." و چون تأیید مادرش را دید، رو ما به کرد: "هر وقت امری داشتید، مجید منو داره یه زنگ بزنید، من سریع میام!" و منتظر ما نشد و به سرعت از خانه بیرون رفت. به اتاق داخل راهرو اشاره کرد و گفت: "بفرمایید اینجا رو درآرید. ما نامحرم تو خونه نداریم، راحت باشید!" تشکر کرده و برای تعویض لباس به اتاق خواب رفتیم. اتاق خواب بزرگی که عکس مردی با محاسنی روی دیوارش نصب شده و ظاهراً اتاق خود عمه فاطمه بود. مجید پشت سرمان به اتاق وارد شد و با اشاره به عکس روی دیوار گفت: "شوهر عمه فاطمه اس! دو سال پیش فوت کردن!" سپس رو به مادر کرد و با ادامه داد: "مامان! هرچی لازم داشتید به خودم بگید براتون بیارم!":مادر سری تکان داد و با گفتن "خیر ببینی مادرجون!" پاسخ مجید را داد. از رنگ زرد صورت و لبهای سفیدش فهمیدم باز حالت به سراغش آمده که به چشمانش که میان هاله سیاهی به نشسته بود، نگاه کردم و با نگرانی پرسیدم: "مامان! حالت تهوع داری؟" نتوانست جوابم را به زبان بگوید و سرش را به نشانه فرو آورد. مجید به تختخوابی که با روتختی زرشکی رنگی پوشیده شده بود، اشاره کرد و گفت: "مامان! عمه فاطمه این تخت رو برای شما مرتب کرده! اگه حالتون خوب نیس، دراز بکشید!" مادر لب های را به سختی از هم گشود و گفت: "نه مادرجون! بریم بیرون!" و همچنانکه دستش در دست من بود، با که انگار طاقتِ سر پا ایستادن نداشت، از اتاق بیرون آمد و روی مبل قهوه ای رنگ کنار نشست. عمه فاطمه با سینی چای قدم به اتاق گذاشت و خوش آمد گفت و پیش از آنکه من کنم از کنار مادر برخیزم، مجید از جا پرید، سینی را از دستش گرفت و گفت: "عمه! شما بفرمایید بشینید!" سپس سینی را مقابل من و مادر روی میز شیشه ای گذاشت و با ادامه داد: "عمه! اینجوری که بده ما جلوی شما چایی بخوریم!" که عمه فاطمه لبخندی زد و با لحنی ، جواب برادرزاده اش را داد: "قربونت برم عمه جون! من تشنه ام نیس! اصلاً هم دلم نمیخواد، شما با خیال راحت بخورید!" سپس به پیشانی انداخت و با گفتن "قند یادم رفته!" خواست از جایش بلند شود که مجید به سمت آشپزخانه رفت و با گفتن "الآن میارم." خیال عمه را راحت کرد. عمه را آهسته کرد و طوری که مجید نشنود، با لحنی رو به مادر کرد: "خدا بیامرزه داداش و زن داداشم رو! هر وقت مجید رو میبینم برام تازه میشه!" مادر به نشانه آهی کشید و عمه اشکی که گوشه چشمش نشسته بود، با سرانگشتش پاک کرد تا مجید متوجه نشود... ✍️نویسنده: @shahid_hajasghar_pashapoor 🌹🕊