- صبحم بھ طلوعِ - دوستت‌ دارم توست˘˘! - ˼#ایها‌العزیز‌قلبم♥️˹ #ذکرروزجمعه ــــ ـ بِھ‌نٰامَت‌ الهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم🌸 ۱۰۰ صلوات روزانه هدیه به امام زمان عج ❤️

#روزانهـ زیارت عاشورا به نیابت ازشهید#حسین امان اللهی🌸

#روزانهـ زیارت عاشورا به نیابت ازشهید#حسین امان اللهی♥️

بر دلم، گرد غمی ریخته از #دوری تو .. که به صد ابر پر از اشک، دلم وا نشود..🙂💔🖐🏻 #یاصاحب_الزمان @shahidanbabak_mostafa🕊

یا صاحب الزمان ( عج) درد ما جز به ظهور تو مداوا نشود.. مولا بیا تا زندگی معنا بگیرد..♥️! #اللّهمَّ‌عَجِّلْ‌لِوَلِیِّڪَ‌الفَرَج @shahidanbabak_mostafa🕊

مقدمه‌خوب‌شدن؛ سپردن‌دل‌به‌دستِ‌خوبان‌اسٺ‌ و‌چه‌خوبے‌بهتࢪاز"شهید"🙌🏻🤍 #حاج_قاسم @shahidanbabak_mostafa🕊

هرجاڪم‌‌آوردۍ حوصله‌نداشتے پول‌نداشتے،ڪارنداشتے باطریت‌تموم‌شُد تسبیح‌روبردارصدباربگو‌: استغفراللہ‌ربےواتوب‌الیہ آروم‌میشے :)🍃 #آیت‌الله‌مجتهدی @shahidanbabak_mostafa🕊

#حجاب ‌ گُمـٰان‌میکُنیم‌‎حِجـٰاب بَراۍاین‌اَست‌کِہ‌شِناختِه‌نَشَویم. -اَمـٰاقُرآن‌میفَرمـٰایَد: حِجـٰاب‌رارَعایَت‌کُنیدتاشِنـٰاختِه‌بِشَوید بِه‌چِه‌چیزۍ!؟ بِه‌‎تـَقواوَ‎عِـفَت♥️🙂 @shahidanbabak_mostafa

ای مردم ، خدای ناکرده مانند مردم کوفه نباشید که امام حسین (ع) را در روز عاشورا تنها گذاشتند ، همانطور که می گویید ای کاش ما در روز عاشورا می بودیم و امام حسین (ع) را یاری می کردیم امروز همان روز عاشوراست و صحنه عاشورا فرا رسیده  است ، پس فرزند حسین (ع) را یاری کنید و نکند خدائی ناکرده او را تنها بگذارید . #شهیدعبدالله‌دیانی❤️ @shahidanbabak_mostafa

به تو حســادت میکنند تو مکـــن ! تو را تکذیب میکنند ، آرام باش ! "فرازی از وصیت نامه#شهیدبابک نوری" @shahidanbabak_mostafa🕊

#تلنگر گـردوغباردلت‌روکناربزن تاحضورخداروتوزندگیت‌ببینـے مشکل‌ازمنبع‌نیست، مشکل‌ازقلـب‌ماست‌رفیق..💔! @shahidanbabak_mostafa🕊

#سلام #امام_زمانم ای راحت دل، قرار جانها برگرد درمان دل شکسته‌ی ما، برگرد ماندیم در انتظار دیدار، ای داد دلها همه تنگِ توست «آقا» برگرد... #جمعه_دلتنگی💔 @shahidanbabak_mostafa🕊

#امیرالمؤمنین میفرماید: تو مراقب آخرتت باش! دنیا خودش ذلیلانه پیش تو می آید..💔🖐🏻 @shahidanbabak_mostafa🕊

وَلا‌تحزن‌اِنَّ‌الله‌مَعنا.. غمگین‌نشو!من‌کنارتم..♥️! #قربونت‌برم‌خدا › #رفاقت‌باخدا › @shahidanbabak_mostafa🕊

ذکاوت‌اینه‌که‌من‌چطوربین‌دنیاو آخرتِ‌ابدۍبتونم‌برنده‌‌آخرتِ‌ابدۍ باشم ! #شهید‌حاج‌قاسم‌سلیمانۍ.❤️ @shahidanbabak_mostafa🕊

وقتۍ‌نگاهت‌روبہ‌زندگی‌ام‌هست، خیالم‌راحت‌میشود‌ڪہ‌نگاهۍ‌‌امن‌خدایۍ هواۍدلم‌رادارد... چقدرخوب‌است‌در زندگۍ‌ام‌ نگاهت‌رادارم...🙂🌸 #شهیدبابڪ‌نورے‌هریس @shahidanbabak_mostafa🕊

شبکه قرآن رو ببینید حاج حسین یکتا🌸

حمله به لبنان از اسرائیل به قصد سید حسن نصرالله هست دعا کنید إن شاء الله که به خیر بگذره 🌿

یوسف می دانست که تمام درها بسته اند ؛ اما بخاطر خدا و تنها به امید او ، به سوی درهای بسته دوید و تمام درهای بسته برایش باز شد … اگر تمام درهای دنیا هم به رویت بسته شدند ؛ تو هم بخاطر خدا و با اعتماد به او ، به سوی درهای بسته برو ، چون : خــدای تو و یوسف یکیست🖇♥️ @shahidanbabak_mostafa🕊

#بـشیـم‌مثـل‌شهـدا امام زمـانت را یارۍ کن'! و خـودت را بہ گونـہ‌اۍ آماده کن کہ یارۍ کنـنده امام زمانت باشۍ♥️ #شهیدجـهادمغنیه @shahidanbabak_mostafa🕊

سید حسن نصرالله احتمال میره شهید شده باشه وقتی خبری نیست نه تایید میکنن نه تکذیب

بهرحال معلوم نیست إن شاء الله که چیزی نباشه

🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸 💗رمان خاطرات یک مجاهد 💗 قسمت143 _چیکار میکردی؟ _از روی نوار، حرفای آیت الله خمینی رو مینوشتم. برای اعلامیه به درد میخوره. آهانی می گویم. توی صورتم دقیق می شود که گمان می کنم عیبی توی صورتم هست. دستی به موها و چهره ام می کشم و لب میزنم:" چیزه... یه چیزی میخوام برات بخونم." گوش هایم را تیز می کنم تا ببینم چه چیزی می خواهد بگوید. با تکان دادن سرم به او می فهمانم بگوید. سرش را پایین می اندازد و لپ هایش لاله گون می شود. _اگر دستانم را بشکنند با اشک چشمانم اگر چشمانم را کور کنند با نفسهایم اگر نفسم را ببرند با قلبم و اگر قلبم را پاره پاره کنند با خون جگرم خواهم نوشت: دوستت دارم! با چشمان از کاسه درآمده نگاهش می کنم. خجالت رنگ و روی صورتش را عوض کرده، بار اولم است که دوستت دارم را بدون پیچ و خم های اضافی از دهانش می شنوم. مردمک چشمم زیر شیشه شادیِ اشک می لرزید. از پشت پرده‌ی حیا توجه اش را به خودم می خوانم. چشمانم را می بندم و متقابلاً می گویم: _ یاد ندارم خیلی ادبی بهت بگم پس... دوستت دارم! با برخورد لبانش به هم، باران عشق بر دلم می بارد. تمام جملاتش را از دفتر چشمانش می خوانم. از جا بلند می شود و به طرفی می رود، دستش را پشتش قایم کرده و با کنجکاوی می پرسم: _چی داری پشتت؟ شانه بالا می اندازد و نگاه شیطنت آمیزی می گوید: _حدس بزن! _نکنه نوار یا اعلامیه جدیده؟ نچ نچی می کند و می گوید حدس بعدی. لبانم را جمع می کنم و سرم را می خارانم. خیلی که مغزم را می چلانم، می گویم: _کتابه؟ جعبه ای را جلویم می گیرد و با خنده می گوید:" تو نتونستی یه کفشو حدس بزنی؟ همه چی شده نوار و اعلامیه و کتاب!" همزمان با او خنده بر لبانم نقش می بندد و لب می زنم: _خب چیکار کنم؟ _هیچی، بیا این جعبه رو بگیر. دستم را به طرفش دراز می کنم و جعبه را از دستانش می گیرم. درش را کنار می زنم، کفش ورنی ست، از همانی که قبلاً برایم خریده بود. همان هایی که یک بار هم پایم نکرده بودم و برای عید گذاشته بودم. انگار قسمت نبود پایم شوند، در عوض این ها خوشگل تر و شیک تر از آنها هستند! با ذوق تشکر می کنم و می گویم: _بازم که زحمت کشیدی! ممنون. چون می دانم بیکار شده و اوضاع مالی خوبی ندارد، کمی ناراحت هم می شوم. به روی خودم نمی آورم تا به غرورش لطمه نخورد. زیر چشمی نگاهم می کند و می گوید: _میدونستم اونا رو نپوشیدی، گفتم یکی دیگه شو برات بخرم. خوشت میاد؟ _آره! تو سلیقه ات خیلی خوبه! _اگه سلیقم خوب نبود که خانومی مثل شما رو انتخاب نمی کردم. تازه میدونستم چه جواهری هستی که اون همه اصرار کردم. تا لب مرگم رفتما! یادته؟ پوزخندی توی کاسه اش می گذارم و می گویم:" آره! در سلیقه‌ی شما که شکی نیست اما باید بگم وظیفت بود اصرار کنی! نه پس! با یه پیشنهاد ساده توقع داری جوابم بگیری؟ _راست میگن زنها پرو ان ها! پشت چشمی برایش نازک می کنم و می گویم:" پس چی؟ پروی شوهرشونن!" با صدای در هول می شویم و سریع با همان کفش های نو ام در را باز می کنم. بی‌صفا نگاهی به قد و قواره ام می اندازد و می گوید: _آ با کِفش تو خونه دور میزِنی؟ نگاهم به طرف کفش ها سُر می خورد و با دستپاچگی و لبخند مصنوعی می گویم: _نه! از بازار گرفتیم، گفتم ببینم خوبه یا نه. بعد هم سریع درشان می آورم و میندازمشان یک گوشه. بی‌صفا با خنده‌ی پنهانی می گوید: _خو ایشکال نِدارد مادر، من یه توک پا میرم خونه بلقیس خانوم. کلیدم دستمِس! سری تکان می دهم و با نگاهم بدرقه اش می کنم. سرم را به عقب برمی گردانم، مرتضی را می بینم که کف اتاق از خنده ریسه می رود. با اخم غلیظی نگاهش می کنم و به او می توپم: _به چی میخندی؟ صورتش از قرمزی عین لبو شده و نمی تواند حرف بزند. به سختی نفس می کشد و کمی بعد بریده بریده لب می زند: _هی... هیچی! بی... بی‌صفا رو دیدی؟ جوابش را با ابروهای درهم ام می دهم که ادامه می دهد: _هیچی دیگه... صورتاتون جالب بود. چشم غره را هم به اخم هایم اضافه می کنم که خنده اش را قطع می کند. مثل پسر بچه ای مظلوم نگاهم می کند و زیر لب می گوید می رود بیرون. از توی کیفش قوطی رنگش بیرون زده، جلو می پرم و می گویم: _قوطی رنگت داره میوفته. دستش را داخل کیفش می برد و تشکر می کند. از خودم می پرسم رنگ برای چه؟ درون خودم به نتیجه ای نمی رسم که خودش می گوید: _با چند نفر میریم روی در و دیوار چیز و میز می نویسیم. لازم میشه. _مثلا چی؟ دهانش را به گوش هایم می رساند و خیلی آرام می گوید:" مثلا شعار انقلابی، مرگ بر شاه و درود بر خمینی!" 🍁نویسنده مبینار (آیه)🍁 🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸